“HE MO, PER KE TA HEDHIM…!”

ZEF PERGEGA

     Keto dite mberriti ne e-mailin tim nje leter nga me te cuditshmet qe kam marre qe prej 14 viteve qe jetoj ne Detroit te SHBA. Nuk marr shume letra, percec shkembimeve urimesh ne raste festash e botimesh te librave te mi. Ne kete rast nje miku im i vjeter ne Tirane, nder te tjera me shkruante: “He mo per ke ta hedhim kete radhe mbasi koka na eshte bere dhallte?!

     Kjo pytje, per voten e 23 qershorit, mu duk si nje lopate ne dheun e lotit te lamtumires, per nje njeri qe ka kaluar ne jeten e pertejme. Mu kujtua deklerata e Edit ne Shkoder, i cili pak

a shume tha se u bashkuam per te shkaterruar… Nuk tha se po bashkohemi, ose me mire po e shqisim nga lekura e demokrateve Ilirin, per te ia ngjitur mishit tone te vjeter, te largojme nga pushteti tajfunin Berisha dhe te krijojme nje tornedo te re zhvillimi e drejtimi per Shqiperine. Aty ne ate bashkim pame edhe Tadicin, ish presidentin e Serbise, i cili ishte kujdesur per veshjen, pa kollaro ne ceremonine e ketij bashkimi ne Shkoder, pikerisht ne kete qytet qe nuk duron asnje parti e asnje qeveri. Mu kujtua fotografia e shokut Enver me Miladinin, pasi ishin kthyer nga nje beteje e forte me nacionalistat shqiptare, shpallur i kishin tradhetare…kjo skene me ngjalli kujtimin e hidhur te miratimit te kushtetutes shqiptare nga greku Janullatus.

      Ne fakt, kur je me megrim te behet koka sa nje thes i fryre me nje lemsh kujtimesh. Medja me rrihte tek pytja e mikut qe ende nuk i kam kthyer pergjigje mbasi une kam 16 vjet qe nuk kam votuar shqip dhe e kam humb nocionin e votes dhe efektin e saj. Nje dite po diskutohej per votimet ne Shqiperi. Televizionet shqiptare kane vershuar edhe ketu ne Amerike si taborret kriminale te jenicereve si 750 vjet me pare. Tani lajmi i ri eshte kapota e kthyer e lajmit te vjeter. Na kane trubulluar aq shume sa po harrojme edhe betimin e qytetarit amerikan, per ti sherbyer ketij shteti qe na strehoi, na dha lirine dhe te drejten e jetes pa politike mashtrimi.

   Ikja e Ilirit nuk eshte ndonje kuje e madhe. Iku tek rrjedha e vet duke marre me vete 21 janarit dhe pergjegjesine e gjakut te derdhur ne menyre te pafajshme. Ne kete rast PD-ja shkon ne zgjedhje, jo me bluze te bardhe, por te pakten te lare nga kjo njolle qe tronditi Shqiperine dhe demokracine. Shume nga politikanet, kryetar partishe apo edhe vete Berisha foli me permallim per diasporen. Te krijohet pershtypja se cdo gje do te rregullohet pertej 21 janarit dhe pas 23 qershorit. Pastaj akademiket e diasporas me analizat e tyre po djersisin ne kete fushe te na mbushin mendjen se per ke te votojme. Po ne me kushtetute nuk kemi te drejte te votojme! Nuk e di nese keto i shohin ne Tirane, por fakti qe shoku im i vjeter i gazetarise me pyeste se per ke duhej te votonin, tregon se keto jane perrala dimri pa geshtenja te pjekura per ne. Pra politikane te te gjitha ngjyrave nuk folen per nje ngjyre, qe eshte nder me te thekurat me nje shkelqim te paster atdhetar ate te diaspores, duke lene shijen e hidhur pas si tymi i nje makine te prishur. Ata as nuk e dinin se ne kushtetuten e Shqiperise, qe eshte sa nje dacibao kineze ka nje nen qe quhet neni numer tete me disa detyrime qe ka shteti ndaj trashegimise se vlerave kombetare e tradicionale te gjysmes se popullsise se Shqiperise qe jeton ne mergim.

 C’ VIGJERIMI I VOTES

Ne te djeshmen e afruar

Qe na ndjek

Me maske e thonj

Kutite e votimit

I patem pa goje…

Rrethuar me kurore dafine

Veshur me te kuqe

Me diktatorin ne nje gozhde

Varur ne mur

Jeten neper fjalime e shkruanim

Me bojen e rrezes

Vesen e barit e ngaterronim

Me yjet plot nur

E sotmja

Nen lekuren e se djeshmes

Te ardhmen na e djeg

Kutia e votimit

Me dhjetra goje laramane flet

Ngrihet miu i zi

Pas bishtit te rrepkes se kalbur

E piskat per karakter

Valluar me granata e kallashe

Arkat ne radhe me mitraloza

Vote mos vote me kacamidhe

Mbetsh e virgjer me keta baloza!

       Nje i persekutur politik nga Korca me thoshte nje dite ne Detroit kur i dhurova librin “Kallnori ne Detroi”, pasi lexoi kete poezi te shkruar nga mendja ime: “Ministria e Puneve te Jashte te Shqiperise ka nje personel prej 236 vete, nga te cilet kater jane demokrate…!” Syte jeshil te saj jane nje nga tmerret e demokracise ne Shqiperi, nje teme kjo e perjashtuar nga llogaridhenja ne parlamet dhe nga diskutimi mediatik.

   Ngrihet akademiku i nderuar Rexhep Qosja e thote se pa Berishen Shqiperia do te jete e qete, duke te kujtuar cirrjet e sheshit te Tiranes “Nano ik!” Po ku te shkojne?! Te gjithe dime se kulari ka lindur per qafen e kaut edhe nese kullon gjak! Po kur gjaku na pikon ne vllajt e bukes ne kujtohemi te ngrihemi, te flasim, te demostrojme, pasi na eshte fikur shpirti i revoltes. Dhe na ndizet delli i hakmarrjes!

       Ne vitin 1997 ndoqa fushten e Leka Zogut per zgjedhjet parlamentare. Salla e pallatit te kultures se qytetit Rreshen ishte e mbushur plot. Leka Zogu me nje shqipe qe e fliste pak me zor sqaroi votuesit mirditor mbi te mirat qe u sillte regjimi mbreteror, duke permendur miqte strategjike nga Arabia. Lale Doda erdhi pak me vonese, por kur ai u ngrit te bente pytje as miza nuk levizi. Ai tha: “Or djali i mbretit, baben tend e kemi patur mik. Po na i permnde do miq nga Arabia, qe kurre nuk ua kemi pa hajrin vec sherrin pese shekullor, po deshiroj me te pyet se ate te don Amerika?!” Leka tha: “Jo nuk me don…!” e lale Doda ia ktheu: “pisk e paske punen…!” dhe doli nga mbledhja.

      Ndoshta eshte heret ti kthej pergjigje mikut, duke shpresuar qe te jete letra e vetme qe me vjen me kete teme dhe se ideologet trategjike e largpames edhe ketu ne diaspore do ti japin pergjigje me dore ne zemer votuesve ne vendlindje.