Saturday, September 3, 2011

“Shqiptarët përtacë”.. Si i përshkruajnë amerikanët zakonet dhe sjelljet tona

Përtacia dhe ëndrra për t’u pasuruar shpejt
“Shqiptarët janë përtacë të kultivuar ndër shekuj me një ëndërr të madhe për tu pasuruar në një kohë shumë të shkurtër pa bërë asnjë punë”. Në këtë mënyrë përshkruan Ambasada Amerikane në Tiranë gjendjen e Shqipërisë në mes të vitit 2008. Në kabllogramin e publikuar nga Wikileaks, Ambasada merr si shembull lulëzimin e pikave të basteve dhe sallave të bixhozit, të cilat mund ti gjesh në çdo cep të vendit dhe gjithmonë janë plot me njerëz.
Titulli: Kartolinë nga Shqipëria
Dërguar nga Ambasada e Tiranës më 3.6.2008
Merr Departamenti Amerikan i Shtetit
Firmosur ambasadori Xhon Uidhers
“Sallat e kumarit dhe pikat e basteve janë shfaqur si kërpudha në Tiranën e sotme dhe shtrihen që nga lagjet e shtrenjta deri në qendër të qytetit, si zona e Bllokut, deri tek lagjet me ndërtesa të stilit komunist. Shumë do të ishin dakord se këto nuk përfaqësojnë ndonjë gjë për t’u krenuar, edhe pse disa prej tyre janë të stileve shumë moderne dhe përdorin materiale shumë të kushtueshme dhe teknologji të lartë. Shpesh herë ato janë të ndërthurura me lokale dhe kafene sepse kanë nevojë të përforcojnë njëri-tjetrin në një shoqëri që preferon ti marrë gjërat lehtë dhe të tregojë pasuritë që ka.
Mania e kumarit është një provë e sëmundjes që ka prekur pjesën më të madhe të shqiptarëve: ëndrrën për tu pasuruar brenda natës, mundësisht pa derdhur asnjë pikë djersë.
Kjo ndjesi ka rrënjë shumë thellë në historinë e Shqipërisë. Mund të bazohet në stilin e jetës që kanë zhvilluar gjatë pushtimit Otoman dhe reflekton tradita që kanë mbijetuar që në atë kohë. Femrat vazhdojnë të jetë tmerrësisht të mbingarkuara me punë si në shtëpi, ashtu edhe jashtë saj.
Përtacia zuri vend mirë dhe u shtua gjatë regjimit komunist ku barazia e detyrueshme mes njerëzve dhe kryqëzatat kundër sipërmarrjes private sollën një çinteresim total ndaj punës. Kjo ishte edhe një nga arsyet kryesore përse ai sistem ra. Më pas, iluzioni për tu bërë të pasur që shqiptarët panë në kanalet e huaja nuk i ndihmoi për të vendosur bazat e ekonomisë së tregut të lirë, përfitimin nga puna.
Pavarësisht shpirtit të admirueshëm të sipërmarrësit që kanë treguar disa shqiptarë, ende pas më shumë se 15 vitesh disa ngjarje konfirmojnë ekzistencën e ëndrrës shumë të përhapur për tu pasuruar brenda natës. Pjesëmarrja masive në skemat piramidale në fund të viteve 1990 ishte prova më tragjike. Përfshirja në aktivitete ilegale si trafikimi i njerëzve dhe armëve është një tjetër provë. Ka shumë shembuj të përditshëm nga shoqëria shqiptare, të cilat mund të përmblidhen vetëm në një fjalë: Korrupsion, i cili shkon dorë më dorë së bashku me paratë e lehta.
Është e dukshme që për shqiptarët, vënia në zbatim e rregullave të tregut, mbetet një sfidë e fortë. Përpjekje duhet të zhvillohen në luftën kundër varfërisë, informalitetit në sektorin ekonomik dhe qeverisjen e dobët. Sistemi më i mirë arsimor dhe mundësi më të mëdha për të rinjtë janë shumë thelbësore për të luftuar rrënjët e korrupsionit dhe sjelljet e tjera makute. Shqiptarët kanë kuptuar se kur vjen fjala për këto çështje nuk ka rrugë të shkurtër.

Nga karroca me kalë tek makina luksoze
Zhvillimi i Shqipërisë i parë nga sytë e SHBA-së përmes tregut të makinave. Një analizë historike nga rrugët e boshatisura tek trafiku kaotik i ditëve të sotme. Tregu informal i makinave dhe skema që përdorin pronarët e makinave në Europën Perëndimore për tu bërë të fituar nga siguracioni.
Titulli: Kartolinë nga Shqipëria, makinat dhe kamionët dhe gjërat që ecin
Dërguar nga Ambasada e Tiranës më 15.2.2008
Merr Departamenti Amerikan i Shtetit
Firmosur ambasadori Xhon Uidhers
Gjatë komunizmit shqiptarëve iu hoqën të drejtat bazë dhe liritë, përfshirë këtu edhe pronësinë e makinave. Ato pak makina që lëviznin përpara viteve 1990 (me zor bëheshin 15 mijë) ishin të shtetit ndërsa shqiptarët e zakonshëm përdornin atë pak transport publik si dhe biçikletat. Karrocat me kalë ishin një tjetër mjet tepër i përhapur transporti në zonat rurale dhe ndonjë herë pjesë e skenave normale edhe në Tiranë, kryeqyteti i vendit. 17 vjet më pas situata në rrugë ka ndryshuar krejtësisht nga qetësia e vdekjes tek zhurma e tmerrshme dhe boritë e më shumë se 300 mijë makinave, të reja dhe të vjetra, që lëvizin çdo ditë në trafikun kaotik. Makinat janë më të pastra dhe moderne, por dominimi i tregut informal vazhdon të ofrojë fushë të lirë shitësve jo të paskrupullt të makinave.
Të liruar nga pamundësia për të pasur një pronë private, artikulli i parë në listën e dëshirave të shumë familjeve ishte makina. Të kishe një makinë ishte një shenjë lirie, pasurie dhe prosperiteti. Kërkesa e madhe dhe pamundësia financiare bënë që fillimisht të hyjnë makina të vjetra, modele që ndotin shumë ambientin dhe makina nga tregjet informale të dorës së dytë që veprojnë jashtë kontrollit qeveritar në Europë. Teksa numri i makinave në rrugë lulëzonte me shpejtësi të madhe, rrjeti i vjetër rrugor me rrugët e ngushta dhe të pashtruara mirë, nuk e mbante dot ritmin.
Korrupsioni në marrjen e patentës dhe standardet e ulëta në teste kontribuuan në aftësitë e dobëta për ti dhënë makinës dhe fatalitete të rënda, të cilat vazhdojnë edhe sot. Shpenzimet për mirëmbajtjen u rritën ndjeshëm për pronarët e makinave, të cilët përballen me një përqindje shumë të lartë aksidentesh dhe trotuare të pamjaftueshëm. Për më tepër, makinat e vjetra kontribuuan ndjeshëm në ndotjen e ambientit, veçanërisht në Tiranë, duke e bërë një nga kryeqytetet më të ndotura në Europë.
Trendi ka ndryshuar gjatë viteve të fundit me modele të reja dhe makina më luksoze që hyjnë nga jashtë dhe me rregullimin e rrugëve. Makinat më të reja dhe me të shtrenjta, të papajtueshme me një vend në zhvillim, i cili ka GDP-në pothuajse më të vogël të Europës, janë gjithmonë e më shumë më në dispozicion të shqiptarëve në tregjet informale (makina të importuara në mënyrë të ligjshme, por që kanë të shkuar të dyshimtë) me çerekun e çmimit zyrtar.
Faktorë të tjerë janë rritja e fuqisë blerëse në nivelet e larta të shoqërisë, remitancat për shumë nga shtresa e mesme, rritja e mundësive për kredi, ndalimi i karburantit të keq, ligjet që favorizojnë blerjen e makinave të reja si dhe ato që shqiptarët i quajnë “para të lehta”,- fitime të mëdha të bëra në kohë shumë të shkurtër përmes aktiviteteve të paligjshme.
Edhe pse prezenca e shitësve zyrtarë të makinave po rritet ndjeshëm dhe përfshin rreth 12 marka makinash nga Mercedesi tek Hyundai, biznesi i tyre është i papërfillshëm në krahasim me tregun informal. Në vitin 2007 vetëm 2900 nga 23900 makina ishin shitur në dyqan… këto makina importohen në mënyrë të ligjshme dhe shiten në Shqipëri si pjesa e fundit e një zinxhiri të gjatë të krimit të organizuar që nis në Europën Perëndimore. Një legjendë thotë se pronarët e makinave janë pjesë e skemës dhe përfitojnë sigurimet. Deri më tani zyrtarët publikë që mbajnë makina të vjedhura është një gjë e zakonshme.
Biznesi fitimprurës i makinave të vjedhura kontribuon në imazhin negativ të shqiptarëve si pjesë e krimit të organizuar. Në ditët e para pas rënies së komunizmit, ashtu si në trazirat civile të vitit 1997, prodhuan ambient të favorshëm për lulëzimin e tregut të krimit jo vetëm në makina por edhe në trafiqe dhe kontrabandë. Zbatuesit e korruptuar dhe të paaftë të ligjit kanë kontribuuar në këto rrethana. Në dosa fusha, si trafiku dhe kontrabanda ka pasur disa përmirësime”.

Kur Po do të thotë Jo dhe një histori me lekun
Në një prej kabllogrameve të shumta Ambasada Amerikane në Tiranë u shpjegon shtetasve të saj disa nga zakonet shqiptare. Zyrtarët e ambasadës janë fokusuar në dy gjëra, gjestet dhe paratë. Më poshtë pjesë nga kabllogrami me titullin: Jo do të thotë Po dhe Sa kushton?
“Udhëtarët me tru kuptojnë se duhet të dinë disa gjëra të rëndësishme për kulturën përpara se të shkojnë në një vend të huaj. Në mungesë të informacioneve të përgjithshme për Shqipërinë dhe numrin e vogël të guidave turistike, turistët e paktë amerikanë dhe europiano-perëndimorë nuk kanë shumë për të mësuar këtu. Ata mund të habiten kur një shitës tund kokën për të thënë “JO” në përgjigje të pyetjes për një shishe me ujë ose Coca Cola të cilën ti e ke përpara syve. Shumica e shqiptarëve e tundin kokën nga e majta në të djathtë për të thënë “PO” dhe nga lartë poshtë për të thënë “JO”. Kjo të ngatërron paksa.
Një tjetër kuriozitet është ai që ka të bëjë me lekun e ri dhe lekun e vjetër. Shqipëria vlerësoi lekun e saj në vitin 1969 me 100%. Gjithsesi edhe sot shitësit dhe kamerierët mund të të sjellin faturë 100 dollarë për një drekë dhe 10 dollarë për dy bukë. Ata që dinë e kuptojnë menjëherë se nuk po ia bëjnë me hile,- thjesht po ju faturojnë me lekë të vjetra”.

Fëmijët pa shkollë dhe institucioni i Kafenesë
Në dy kabllograme të ndryshme të dërguara mes shkurtit dhe marsit 2008, Ambasada Amerikane i ka kushtuar vëmendje dy fenomeneve shqiptare: Braktisjes së shkollës dhe kulturës së takimeve në kafe.

Kabllogrami i parë
“Fëmijët e vegjël i shesin çdo cigare, bajame dhe sende të tjera njerëzve të panjohur në kafet plot diell që ndodhen në rrugët e kryeqytetit shqiptar. Këta fëmijë detyrohen ose inkurajohen nga prindërit ose tutorët që të dalin në rrugë gjatë orëve të mësimit në vend që të ndjekin ligjin për arsimin e detyrueshëm. Familjet e tyre janë zakonisht ndër më të varfrat e Shqipërisë dhe të ardhurat e fëmijëve ndihmojë që të vendosin ushqim në tryezë. Numri i fëmijëve të rrugës rritet çdo vit ndërsa ai i fëmijëve që lënë shkollën mbetet i njëjtë.
Nuk është gjithmonë qejf dhe e rehatshme të ndjekësh shkollën në Shqipëri. Veçanërisht në fshatra ku infrastruktura nuk është e përshtatshme dhe shkollat kanë mungesë energjie elektrike, ngrohjeje, mjetesh mësimore dhe mësuesish të kualifikuar. Fëmijët duhet të ecin për kilometra të tëra për të shkuar në shkollën më të afërt ku do të gjejnë klasa të tejmbushura me nxënës. Pa një ndihmë shtetërore blerja e librave të shkollës është e ndaluar për familjet e varfra…”.

Kabllogrami i dytë
“Do një kafe? Gjithmonë ka diçka për të thënë për dinamikën e interaktivitetit social dhe rregullat e vendeve në zhvillim. Sasia e besimit që individët kanë tek politikanët, qeveria dhe institucionet e tyre ndryshon në vartësi të historisë. Për një të huaj që vjen të punojë në Shqipëri gjendja aktuale e ndërtesave të institucioneve shtetërore të jep përshtypjen se nuk do të zgjidhësh kurrë gjë aty brenda. Por shumë pak e dinë se institucioni që punon më mirë në Shqipëri është i vetmi vend publik që mund të gjesh: Kafeneja.
Shqiptarët i diskutojnë problemet e tyre në kafene, përfshirë këtu politikanë që diskutojë iniciativa publike, punonjës të qeverisë që diskutojnë politika të ndryshme dhe studentë që diskutojnë provimet ose modën. Në disa raste nevojitet që të kesh një marrëdhënie “ballë për ballë” me një person në mënyrë që të lidhësh një marrëdhënie profesionale.
Të tjerë e gjejnë më të lehtë që të eksplorojnë zgjidhje të problemeve të tyre. Që në kohen kur nepotizmi ishte shumë i përhapur në Shqipëri gjatë periudhës komuniste (ku ti ishe gjithmonë në kërkim të një miku që të të gjente pak më shumë bukë apo qumësht në dyqan), dinamika e marrëdhënieve personale është shumë e fortë dhe kërkojnë shumë kohë e energji.
Ato ndikojnë në vendimet e njerëzve. Në këtë mënyrë kafenetë bëhen institucioni i fundit ku mund të ankohesh, të zgjidhësh problemet apo të argëtohesh në Shqipëri. Kështu, herën tjetër që do të shihni njerëz të ulur në një kafene, mos mendoni se është humbje kohe, por është një institucion social multifunksional për një vend në tranzicion”.

Thimio Kondi liroi trafikantin, pjesëtar i grupit të miqve të Nanos

Në kabllogramin e mëposhtëm të publikuar në Wikileaks,mes dokumentave të tjerë të Ambasadës Amerikane në Tiranë, diplomatët raportojnë për dy raste shumë të dyshimta vendimesh të firmosura nga ishkreu i Gjykatës së Lartë, Thimjo Kondi.
Në rastin e dytë vihet re se Ambasada i mëshon faktit që i liruari nga Kondi është në grupin e disa miqve që cilësohen si “shumë afër kryeministrit Fatos Nano”. Lidhjet mes ishkryeministrit dhe ish-kreut të Gjykatës së Lartë nuk janë të panjohura për shqiptarët. Më poshtë, kabllogrami i Ambasadës i hartuar dhe i dërguar në dhjetor 2007:
Fillimi  i kabllogramit
Kryetari i Gjykatës së Lartë të Shqipërisë, Thimio Kondi, lëshoi dy vendime pezullimi në dhjetor 2007 që e ngrinë aplikimin/marrjen e vendimit për dy çështje kriminale të lidhura me dy çështje mbi trafikimin në pritje të vendimit përfundimtar të Gjykatë së Lartë. Vendimi i Kondit e ngriu zbatimin e dënimit të fundit kriminal në një çështje mbi trafikun njerëzor që përfshinte dy persona, të cilët kishin shfrytëzuar disa gra/femra për prostitucion.
Në një vendim tjetër, Kryetri Kondi e ndërpreu zbatimin e dënimit kundër një të arratisuri të përfshirë në një çështje kontrabande cigaresh. Të dy vendimet kanë nxitur ankesa nga prokurorët e Krimeve të Rënda.
Rasti 1
Zyra e Prokurorëve të Krimeve të Rënda ndoqi me sukses një çështje të rëndësishme antitrafiku të lidhur me trafikim e
Dokumenti
grave për prostitucion dhe përdorimin e të ardhurave kriminale për të hapur biznese në Shqipëri. Fatmir Tahiraj dhe Arjan Kane, nga Fieri, ishin të përfshirë në trafikun e prostitucionit që 1997 dhe i përdornin të ardhurat për të ngritur biznese të mëdha në Tiranë dhe në Fier.
Mënyra e tyre e trafikimit ishte të martoheshin me vajza Shqiptare dhe më pas t’i çonin ato në Itali ku i detyronin të prostituonin. Në 11 dhjetor të 2007, Gjykata e Apelit të Krimeve të Rënda i dënoi dy individët me 20 vjet burg me akuzat e shfrytëzimit për prostitucion në rrethana të rënda dhe i sekuestroi asetet e tyre në Tiranë dhe Fier. Kane është i arrestuar, por Tahiraj mbetet i arratisur.
Çështja përfshinte rastet e tre grave, të cilat ishin të martuara ose të fejuara të të pandehurve. Gratë dëshmuan para prokurorëve ne Shqipëri dhe Itali që ishin detyruar të prostituonin në Itali. Njëra nga gratë ishte kërcënuar nga Tahiraj se nëse nuk do të fitonte një shumë të caktuar parash çdo ditë ai do t’i vriste familjarët e saj në Shqipëri.
Nën një presion të madh fizik dhe psikologjik ajo u detyrua të vazhdonte prostitucionin për dy vjet. Ndjekja e çështjes përfshinte bashkëpunim të gjerë me autoritetet juridike italiane, sepse krimi ka ndodhur në të dy vendet në Itali dhe Shqipëri. Dy nga gratë vazhduan të jetojnë në Itali.
Duke ndjekur një kërkesë të Tahirit në 26 dhjetor 2007, Kryetari Gjykatës, Kondi, e pezulloi vendimin e Gjykatës së Apelit të Krimeve të Rënda, pasi kjo lidhej me sekuestrimin e aseteve të Tahirajt. Gjykatësi Kondi përdori një dispozitë të Kodit të Procedurës Penale që i jep të drejtën Kryetarit të Gjykatë së Lartë të ngrijë vendimet në Gjykatën e Apelit deri në dëgjimin e fundit nga Gjykata.
Megjithëse kjo procedurë është normale për çështjet civile, ky ishte rasti i parë që një vendim i tillë u mor në një çështje kriminale.
Rasti 2
Më 31 dhjetor 2007, Kryetari i Gjykatës, Kondi, lëshoi një tjetër urdhër pezullimi mbi një çështje me profil të lartë të lidhur me trafikun e cigareve ndërmjet portit të Durrësit. Më 22 qershor 2006, Gjykata e Krimeve të Rënda ka dënuar Ndoc Gjergjin me pesë vjet në burg me akuzat mbi trafikimin e sasive të mëdha të cigareve nëpërmjet Portit të Durrësit.
Ndoc Gjergji ishte pjesë e një grupi të dhunshëm trafikantësh që përdornin Portin e Durrësit për të futur në Shqipëri sasi të mëdha cigaresh në kontrabandë dhe substanca të tjera. Persona të tjerë të dënuar në këtë hetim përfshinin Leonard Kokën, vëllanë e kryebashkiakut të Durrësit dhe një bashkëpunëtor të afërt të ish-kryeministrit Fatos Nano.
Në pezullimin e dhjetorit 2007, Kondi pretendonte se ekzekutimi i vendimit kriminal kundër Gjergjit do të krijonte probleme të rëndësishme për familjen e Gjergjit. Në zbatim të vendimit të Kondit, emri i Ndoc Gjergjit u hoq nga lista e personave të kërkuar nga Policia dhe ai konsiderohet nga gjykata një njeri i lirë deri në një vendim final nga Gjykata e Apelit në apelimin e tij.
Këto dy vendime ishin të pazakonta /të çuditshme… Mandati i Gjykatësit Kondi përfundon në maj të 2008-s… Ato japin qartë një sinjal të gabuar në një kohë që Shqipëria është duke pretenduar të fokusohet në reformat ligjore dhe në çrrënjosjen e krimit të organizuar…

Kabllogrami-bombë: 6 politikanët VIP të lidhur me krimin

Kabllogrami,15 ditë pas zgjedhjeve të përgjithshme: Kryebashkiaku Lulzim Basha, ministri Sokol Olldashi, numri 2 i PS, Gramoz Ruçi, deputetët Tom Doshi, Paulin Stërkaj dhe Lefter Koka, të lidhur me krimin. Amerikanët shkruajnë se për këta të gjashtë kanë prova për trafik droge dhe lirim të kriminelëve nga burgu. Me poshte, kabllogrami i plotë botuar sot në Shekulli Print:
Titulli: Kriminelët bëjnë ligjin në parlamentin shqiptar
Datë 13 gusht 2009
Dërguar nga Ambasada Amerikane në Tiranë
Merr Departamenti Amerikan i Shtetit
Firmosur: Ambasadori Xhon Uidhers
Material i klasifikuar


Fillim i kabllogramit
“Përveç qetësisë në ditën e zgjedhjeve, në vëmendjen tonë kanë ardhur sinjale të forta njerëzish që kanë marrë pjesë ose janë përfshirë në krimin e organizuar që janë përfshirë në manipulimin e mundshëm të zgjedhjeve të 28 qershorit. Janë tre partitë kryesore, PD, PS dhe LSI, ato që kanë lidhje me krimin e organizuar. Në një kohë kur ambasada nuk mund ta provojë zyrtarisht këto lidhje, njohuria e përgjithshme, e mbështetur edhe nga raportime të tjera, tregon se në parlamentin e ri ka goxha trafikantë droge dhe pastruesh parash.Gjatë fushatës elektorale, një politikan, Aleks Koka, kreu i PDK-së në veri të Shqipërisë u vra me një bombë në makinë. Keka dyshohej se ishte i përfshirë në trafikun e armëve dhe drogës. (Shënim: Keka nuk po kandidonte për në parlament, ndërkohë anëtarë të partisë së tij po kandidonin).
Shkelësit e ligjit bëhen ligjbërës
Disa nga politikanët më të rëndësishëm të lidhur me krimin e organizuar janë:
Tom Doshi, një deputet i PS-së në Shkodër. Doshi, i përmendur në raportin e Qendrës për të Drejtat e Njeriut për sulmin fizik ndaj një gazetari në Hotel Sheraton, është një nga figurat kryesore që financon përpjekjet e Partisë Socialiste. Ai njihet si deputeti më i pasur, me një pasuri të deklaruar më të madhe se 15 milionë dollarë dhe i dyshuar për trafik narkotikësh. Doshi ishte në parlamentin e kaluar si deputet i PD-së dhe ndryshoi krah vetëm pak përpara zgjedhjeve.
Lefter Koka: Përfaqëson LSI-në në Durrës. Koka është një anëtar i atij që ndoshta është familja kriminale më e njohur në Shqipëri me lidhje me trafikun e narkotikëve, qenieve njerëzore dhe aktivitete të tjera ilegale.
Sokol Olldashi: Olldashi është momentalisht ministri i Punëve Publike, Transportit dhe Telekomunikacionit. Deputet i PD-së nga Fieri dyshohet për kontrabandë mallrash dhe lëndësh narkotike. Rrethanat lidhin Olldashin dhe F.K. në Fier me ministrin e Drejtësisë, Enkelejd Alibeaj në një skemë për të liruar të burgosur nga burgu për të vepruar si “të fortë” në zgjedhje.
Lulzim Basha: Sipas një burimi në PS, ministri i Jashtëm Basha, i cli përfaqëson PD-në në Elbasan, është përfshirë në lirimin e një krimineli të famshëm në Elbasan në këmbim të mbështetjes së familjes së tij. Kushërinjtë e kriminelit premtuan se “do të organizonin” njerëzit në Elbasan që të mbështesnin Bashën. Krimineli u lirua më 29 qershor, një ditë pas zgjedhjeve.
Paulin Sterkaj: Deputeti 48-vjeçar i PD-së nga SHkodra është një ish-mundës profesionist me pak ose aspak edukim. Sterkaj ka qenë më parë në PS dhe është akuzuar nga një ish-shoku i tij se ka vrarë një politikan në Shkodër disa vjet më parë. Sterkaj pretendon se ka interesa biznesi në naftë, restorante dhe ndërtime, por shumë pak dihet për aktivitetin e tij.
Gramoz Ruçi: Deputet i PS-së dhe Sekretar i Përgjithshëm. Ruçi ka lidhje afatgjata me trafikantë narkotikësh dhe krimin e organizuar. Ruçit i është ndaluar hyrja në SHBA që nga viti 2005 pasi nuk ka të drejtë të marrë vizë të përhershme.
Ambasada nuk është e sigurt se cilin drejtim do të marrë raporti i ODIHR-it pasi të publikohet, por është e pranuar këtu se shumë deputetë që hiqen si “biznesmenë” janë në fakt të dyshuar të fortë për lidhje me krimin e organizuar. Këta individë janë sot deputetë, kanë imunitet nga ligji dhe janë përgjegjës në bërjen e ligjeve që do të shtyjnë Shqipërinë përpara në integrimin Euro-Atlantik. Sjellja e sëmurë, ndoshta kriminale, e shumë prej deputetëve shqiptarë është shqetësuese dhe nuk premton për zhvillim demokratik. Është gjerësisht e njohur në Shqipëri se të gjitha partitë kanë deputetë të lidhur me krimin e organizuar. Ky është një fenomen shumë shqetësues, të cilin ne, komuniteti ndërkombëtar, duhet ta adresojmë në një farë mënyre në të ardhmen. Një shkëndije drite na jep fakti që disa deputetë kanë nisur ta kuptojnë se Shqipëria nuk duhet të prezantohet me personazhe të tillë në parlament. Sa kohë do të ruhet për të larguar këta rrufjanë nga pushteti, është një tjetër pyetje. Në fund të fundit, paraja i jep jetë politikës dhe në një vend të varfër pa transparencë financiare ose traditë donatorësh të vegjël që mbështesin kandidatin e preferuar, kriminelët janë një burim i lehtë për fondet e fushatës”. (fund i kabllogramit i zbardhur nga Wikileaks)

Portreti konfidencial i Nanos në ’97 sipas amerikanëve



Fatos Nano
Wikileaks ka zbardhur së fundmi një nga kabllogramet konfidenciale të Ambasadës Amerikane në Tiranë u bëhet një biografi e detajuar e Fatos Nanos në vitin 1997. Nano është liruar nga burgu pak muaj më parë dhe sapo është zgjedhur kryeministër. Ambasada tregon detaje të jetës së tij nga krijimi i një grupi rok ku Fatos Nano ishte solist deri tek burgu për korrupsion. “Në vitin 1996, u përhapën zëra se vajza e tij merrte drogë ndërkohë që ai ishte në burg ndërsa djali i tij adoleshent kishte dalë nga kontrolli i mamasë duke u bërë rebel dhe i padisiplinuar. Një duhanpirës i regjur, një kafshë sociale që shijon bredhjet në orët e vona të natës me rrethin e ngushtë të shokëve politikanë. Nano është serioz edhe kur bën shaka”,- është përshkrimi i Ambasadores Mariza Lino për ish-kreun e opozitës. Më poshtë kabllogrami i plotë:
Titulli: Rokada në polici zbulon një “të paprekshëm”
Datë 8 gusht 1997
Dërguar nga Ambasada Amerikane në Tiranë
Merr Departamenti Amerikan i Shtetit, diplomatët më Europë dhe Vatikanin
Firmosur: Ambasadorja Mariza Lino
Klasifikuar si Material konfidencial
“Fatos Nano ka lindur më 16 shtator të vitit 1952, Është i martuar me të dashurën e fëmijërisë, të cilën e ka njohur që në fakultet. Ata kanë gjithashtu edhe dy fëmijë të rritur, një vajzë dhe një djalë. Djali, i moshës rreth 17, 18 vjeç është duke studiuar në një kolegj amerikan në Selanik. Vajza, e moshës rreth 16 apo 17 vjeç studion në Lion të Francës.
Nano është diplomuar në Fakultetin e Ekonomisë në Universitetin e Tiranës, i specializuar në Ekonominë Politike. Nga viti 1975-1978 Nano punoi në menaxhimin e Metalurgjikut në Elbasan. Nga 1978 deri në 1981, ai punoi si kërkues në Ekonominë Botërore në Institutin Marksizëm Leninizmit në Tiranë. Nga 1981 deri në 1984, Nano punoi si ekonomist në fermën bujqësore të Priskës. Nga viti 1984 deri në 1990 punoi si kërkues mbi problemet socio-ekonomike dhe të reformave të tregjeve në bllokun e lindjen, përsëri në Institutin Marksizëm Leninizmit në Tiranë. Vazhdimisht, nga viti 1978 deri në 1990 ai gjithashtu ka qenë lektor në disa fakultete të Universitetit të Tiranës.
Në dhjetor të 1990-s, Nano u emërua Sekretar i Përgjithshëm i Këshillit të Ministrave. Në janar-shkurt 1991 ai u ngarkua me detyrën e zëvendëskryeministrit për reformat ekonomike nën drejtimin e Presidentit Ramiz Alia dhe Kryeministrit Adil Çarçani. Nga marsi në maj të 1991 ai u zgjodh Kryeministri i qeverisë që përkohshme e cila përgatiti zgjedhjet e para pluraliste në 31 mars 1991 duke filluar tranzicionin në një sistem demokratik.
Nga maji në qershor 1991 atij iu dha një mandat i dytë si kryeministër. Nano u zgjodh si deputet nga viti 1991-1992 dhe përsëri në zgjedhjet e këtij viti, megjithëse karriera e tij në këtë drejtim u ndërpre. Ai u arrestua me akuzën e korrupsionit më 30 korrik 1993 dhe u dënua me 12 vjet burg në vitit 1994 pas një procesi të prishur nga shkeljet e procedurave ligjore. Ai u deklarua i dënuar politik nga Amnesty International, Komisioni i Mbrojtjes së të Drejtave të Njeriut në Helsinki dhe grupe të tjera. Nano u lirua nga burgu në 14 mars 1997 me faljen e Presidentit Berisha gjatë përmbysjes së pushtetit.
Nano ishte zgjedhur kryetari i PS-së në Kongresin e Themelimit të kësaj partie më 12 qershor 1991 dhe u konfirmua në këtë post në kongresin e dytë të kësaj partie në gusht 1996 gjatë kohës kur ai ishte në burg.
Nano ka publikuar një numër studimesh krahasuese mbi tregjet ekonomike, reformat në bllokun e lindjes dhe funksionimin e tregjeve evropiane. Ai ka publikuar gjithashtu edhe artikuj mbi kërkimet shkencore të prezantuara gjatë konferencave në Shqipëri dhe gjetkë.
Nano ka marrë çmimin e tretë më të rëndësishëm në vend për studimet mbi faktorët socio-ekonomik të vendeve në tranzicion. Nano flet rrjedhshëm italisht dhe mirë anglisht. Ai gjithashtu flet rusisht, serbo-kroatisht, spanjisht dhe pak greqisht.
Fatos Nano ka lindur në një familje që ishte pjesë e elitës së regjimit komunist të vendit. Babai i tij ishte drejtor i Radio Televizionit Shqiptar për shumë vjet. Nano ka studiuar në shkollën e mesme “Sami Frashëri” në Tiranë, e rezervuar për fëmijët e nomenklaturës. Aty mësoi gjuhët e huaja si dhe të luante me kitarë. Në vitin e dytë të gjimnazit, ai formoi një grup rroku (ishte solisti) që luante muzikën Bitëllsave, rreptësisht e ndaluar për publikun e gjerë gjatë asaj periudhe.
Referuar disa të dhënave, kur Nano ishte duke punuar në Institutin e Marksizëm-Leninizmit ai u pikas nga gruaja e Enver Hoxhës, e cila kryesonte institutin për favore speciale. Ai ka ndjekur në mënyrë të vazhdueshme karrierën e tij dhe e ndihmoi atë në pika strategjike për të lëvizur nga një pune të tjetrën.
Ai u zgjodh zëvendëskryeministër në vitet e hershme 1991 dhe pas rënies së qeverisë Çarçani ai u bë Kryeministër. Pas katër javësh në këtë post, atij i duhej të përgatitej për zgjedhjet e 31 marsit 1991. kandidoi dhe fitoi si kandidat i Partisë së Punës në Tiranë duke fituar me balotazh. Ai u emërua përsëri si Kryeministër, megjithëse puna e tij e re nuk do të zgjaste më shumë se para. Grevat e përgjithshme të organizuara nga Sindikatat e Pavarura, të cilat filluan një javë pas marrjes së detyrës detyruan atë të japë dorëheqjen disa javë më vonë. Ylli Bufi mori postin e Kryeministrit në një qeveri po aq jetëgjatë sa ajo e Nanos.
Nano fitoi vendin bosh të kryetarit të Partisë së Punës në kongresin e 10 të saj në qershor të vitit 1991. Shkrimtari Dritëro Agolli ishte rivali i tij kryesor në atë kohë. Gjatë atij kongresi, Partia e Punës ndërroi emrin duke e bërë Partia Socialiste e Shqipërisë.
Partia Socialiste u përgatit për një humbje të madhe në zgjedhjet e marsit 1992. Gjatë asaj kohe, ai u akuzua për një marrëveshje me Berishën për kalimin e pushtetit nga e djathta. Flitej që ishte bërë një marrëveshje në Trieste të Italisë në një takim të përbashkët në prezencë të Mentor Çokut. Gjatë atyre zgjedhjeve, Nano fitoi mandatin në Kuçovë. Rivali i tij ishte Perikli Teta, tani Sekretar Shteti në Ministrinë e Mbrojtjes në qeverinë Nano.
Gjatë fjalës së tij të fundit në parlament para se të arrestohej, Nano akuzoi ish-ambasadorin e Shteteve të Bashkuara Uilliam Rejerson dhe CIA-n për komplot me Berishën për ngritjen e një procesi gjyqësor të rremë ndaj tij. Në të njëjtin fjalim, Nano akuzoi Berishën se e kishte kthyer vendin në një Republikë Bananesh nën varësinë e SHBA-ve.
Në vitin 1996, u përhapën zëra se vajza e tij merrte drogë ndërkohë që ai ishte në burg ndërsa djali i tij adoleshent kishte dalë nga kontrolli i mamasë duke u bërë rebel dhe i padisiplinuar. Me të dy fëmijët që studionin jashtë Shqipërisë, pavarësisht se si është e vërteta ata tani dukeshin se ishin bërë të mirë duke u bashkuar me prindërit në plazhin e Durrësit ku ishin të pranishëm edhe të huaj.
Nano është intensiv, i fokusuar dhe individual. Është 168 cm, një gjatësi mesatare për meshkujt shqiptarë. Doli nga burgu mbi peshë dhe i parruar. Shumë të njohur të vjetër u shprehen se nuk e kishin njohur atë pas daljes nga burgu. Një duhanpirës i regjur, një kafshë sociale që shijon bredhjet në orët e vona të natës me rrethin e ngushtë të shokëve politikanë. Nano është serioz edhe kur bën shaka.
Miku i tij më i afërt gjatë kohëve më të vështira kur ai ishte në burg ishte Bashkim Zeneli. Zenelit, i cili ishte miku më i besuar pas gruas së tij, nuk iu dha një pozicion prestigjioz me profil të lartë. Përkundrazi, ai mbajti një profil të ulët duke qenë deputet i parlamentit të Shqipërisë dhe Kryetar i Komisionit Parlamentar për Punës e Jashtme.
Gruaja, e vizitonte Nanon një herë në javë në burgun e Tepelenës. Ata janë dukshëm të përkushtuar ndaj njeri-tjetrit. Edhe pse ajo nuk është shumë e aftë në gjuhët e huaja dhe nuk flet shumë në publik, në prani të të huajve, duket qartë se Nano ka konsideratë të lartë për atë.

Kush është  Fatos Nano
Në vitin 1991 Fatos Nano filloi karrierën e tij politike pasi u zgjodh si Kryeministër i Qeverisë së Tranzicionit me qëllim që të organizonte zgjedhjet e para demokratike në Shqipëri
Në zgjedhjet që u mbajtën më 31 mars 1991, të cilat u fituan nga Partia Socialiste, ai u caktua përsëri si  Kryeministër. Pas dy muajsh ai u detyrua të japë dorëheqjen.
Në mars 1992 Partia Demokratike fitoi zgjedhjet dhe një vit më pas Fatos Nano u burgos pasi u akuzua për korrupsion dhe abuzim detyre nga Presidenti Sali Berisha.
Në 1997 Nano u liruar nga burgu pas trazirave të kryera në atë kohë, kur falimentuan firmat piramidale që shkaktuan një kryengritje të armatosur kundër Presidentit Sali Berisha.
Në fund të vitit 1997 u zhvilluan dhe zgjedhjet e përgjithshme të cilat u fituan nga PS, ai u caktua si Kryeministër dhe dha dorëheqjen pas trazirave të ndodhura për shkak të vrasjes së Azem Hajdarit.
Në korrik të vitit 2001, PS fitoi zgjedhjet dhe Nano u bë kryeministër për të tretën herë në korrik 2002.
Në 3 korrik 2005 Partia Socialiste humbi zgjedhjet dhe mazhorancën në parlament. Pas humbjes së zgjedhjeve, më 1 shtator 2005 Nano dha dorëheqjen si kryetar i Partisë Socialiste.
Më 8 korrik 2007 ai u fut në garën presidenciale në një përpjekje për të zëvendësuar Alfred Moisiun.


Ambasada: Agron Kuliçaj i korruptuar, dyshojmë se ndihmoi Dritan Dajtin

Agron Kuliçaj, ish-truproja personale i Sali Berishës është një nga krerët më të lartë të policisë shqiptare. Edhe pse ai është akuzuar shumë herë për korrupsion dhe dekonspirim të operacioneve policore, nuk mund të lëvizet sepse është “i paprekshëm”. Ambasada Amerikane në Tiranë është interesuar disa herë për këtë rast, por përgjigjja që ka marrë është gjithmonë e njëjta: Ai është ish- bodigardi i Berishës dhe ka lidhje të forta me të. Wikileaks ka zbuluar një material konfidencial të Ambasadës për Departamentin Amerikan të Shtetit ku Kuliçaj akuzohet për korrupsion dhe për më tepër lidhje me krimin. Ai akuzohet se informonte Dritan Dajtin sa herë që policia shkonte ta arrestonte. Madje, sipas ambasadës, Kuliçaj ka lidhje edhe me masakrën e gushtit 2009 ku humbën jetën katër policë. Sipas ambasadës, donatorët e huaj nuk ndihmojnë policinë shqiptare pikërisht prej Agron Kuliçajt. Më poshtë kabllogrami i plotë.

Titulli: Rokada në polici zbulon një “të paprekshëm”
Datë 25 nëntor 2009
Dërguar nga Ambasada Amerikane në Tiranë
Merr Departamenti Amerikan i Shtetit
Firmosur: Ambasadori Xhon Uidhers
Klasifikuar si Material konfidencial


“Pas një jave në krye të detyrës, drejtori i sapoemëruar i Policisë së Shtetit, Hysni Burgaj prezantoi dorëheqjen e pothuajse të gjithë drejtorëve të policisë në nivel rajonal dhe funksional. Dy javë më pas Burgaj bëri ndryshime të ngjashme të stafit në policinë kufitare. Teksa shpejtësia e rokadës kapi kritikët dhe donatorët ndërkombëtarë në surprizë, ambasada është dakord me misionin PAMECA dhe ndryshimet ishin në zbatim të rregullores dhe shumë prej tyre janë lëvizje pozitive.
Gjithsesi, ambasada mbetet e shqetësuar në lidhje me drejtorin e Inteligjencës, Agron Kuliçaj, i cili nuk është prekur nga kjo rokadë. Burimet thonë se Kuliçaj është i korruptuar dhe donatorët ndërkombëtarë refuzojnë që të ndihmojnë policinë shqiptare për shkak të prezencës së tij. Ambasadori i ka shprehur shqetësimet e tij në lidhje me korrupsionin në nivelet e larta të policisë shqiptare ministrit Basha ndërsa përfaqësuesi i ambasadës në ICITAP ka shprehur shqetësimet konkrete për Kuliçajn tek Burgaj. Burgaj i ka thënë se Kuliçaj është i lidhur ngushtë ,e kryeministrin Berisha dhe çdo përpjekje për të larguar ose detyruar atë që të dorëhiqet duhet të vijë nga zyra e kryeministrit.
Në 29 tetor Burgaj u emërua nga Këshillimi i Ministrave për të zëvendësuar Ahmet Prençin. Fjalët nga të gjitha anët tregojnë se edhe pse Prençi dha dorëheqjen për arsye shëndetësore, arsyeja e vërtetë që ai u largua është keqmenaxhimi i operacionit për arrestimi e një figurë të krimit, Dritan Dajtit në gusht. Burgaj ishte më parë zëvendësi i Prençit dhe ka reputacion të mirë. Deri më sot, ambasada ka qenë e kënaqur me performancën e Burgajt. Pak kohë pas emërimit, Burgaj i tregoi ambasadës qëllimin e tij për të bërë ndryshime të mëdha në Policinë e Shtetit…
Ambasada britanike ka ngritur shqetësime në lidhje me dorëheqjen Arjan Muçës nga drejtoria e krimit të organizuar për tu bërë këshilltar i Burgajt. Shqetësimet e britanikëve kanë të bëjnë me investimin që ka bërë BE-ja në drejtorinë kundër krimit të organizuar…
Një drejtor që nuk u prek nga rokada ishte Agron Kuliçaj, kreu i inteligjencës, i cili besohet gjerësisht se është i korruptuar. Burimet i kanë thënë ambasadës se disa donatorë europianë refuzojnë të përfshihen me policinë veçanërisht për shkak të prezencës së Kuliçajt. Ne kemi arsye të besojmë se kjo është një e vërtetë edhe për disa agjenci amerikane. Jo vetëm që praktikat korruptive të Kuliçajt janë shumë të njohura,  or ka fjalë se ai mund të jetë i implikuar në shpartallimin e policisë gjatë operacionit për arrestimin e Dritan Dajtit në gusht. Dajti kishte marrë një spiunim nga brenda dhe disa oficerë policie humbën jetën gjatë shkëmbimit të zjarrit. Njerëz brenda policisë besojnë se Kuliçaj mund të ketë ndihmuar Dritan Dajtin ti shpëtojë tentativave të mëparshme për ta arrestuar. Sipas burimeve policore, zyrtarë të lartë të policisë vendosën të ndërhynin kundër Dajtit në gusht të këtij viti sepse në atë Kuliçaj ishte jashtë Shqipërisë dhe teorikisht nuk kishte mundësi të informonte Dajtin.
Ambasadori ia tha ministrit Basha shqetësimet tona për korrupsionin në nivelet e larta të policisë shqiptare. Javën e kaluar ICITAP foli me Burgajn për shqetësimet konkrete për Kuliçajn. Burgaj i tha se ai vetë kishte probleme me Kuliçajn dhe se zyrtarë të tjerë të policisë ishin të shqetësuar për lidhjet dhe përfshirjen e tij në krimin e organizuar. Burgaj saktësoi se ai nuk kishte fuqinë për të transferuar ose shkarkuar Kuliçaj për shkak të lidhjeve që ka me kryeministrin Berisha, pasi ka qenë truproja i tij. Burgaj sugjeroi që nëse Ambasada kishte shqetësime, duhet të ngrinte ato tek Berisha sepse vetëm ai mund të marrë vendime në lidhje me detyrën e Kuliçajt.




**************
Wikileaks, nisin të shfaqen kabllograme me statusin “sekret” për Shqipërinë

Në platformën Wikileaks, kanë nisur  mbrëmë gjatë natës dhe  sot në mëngjes të shfaqen kabllograme me statusin “të klasifikuar” “konfidenciale” dhe “sekret” të lidhura me Shqipërinë. Deri tani, kabllogramet kanë qenë me statusin “të paklasifikuar” dhe/ose për “përdorim zyrtar”. Në kabllogramet sekrete të dala deri tani shihen raportime të Ambasadës edhe per vitin 1997 në Shqipëri, marrëdhëniet shqiptaro-greke, detaje nga jeta e eksponentëve të ndryshëm politikë në Shqipëri dhe zyrtarë të lartë. Shumë me interes janë disa kablograme ku paraqiten informacione se në rangje shumë të larta të shtetit gjenden persona të lidhur me krimin dhe me personazhe të krimit shqiptar, madje të dënuar për vepra shumë të rënda penale.

Thursday, September 1, 2011

Jul Deda: 'Ne shtator do te vijme me nje spektakel te ri humori, 'Apartamenti' vitin tjeter

Ata hedhin e presin batuta me njëri-tjetrin njësoj si në një lojë pingpongu, ndaj jo pa qëllim e kanë titulluar kështu emisionin e tyre radiofonik në NRG radio. Jul Deda, Gent Zenelaj dhe Ermal Mamaqi konfirmojnë se do të jenë sërish bashkë, si grupi i njohur i humorit “The SHBLSH”, por kësaj here jo brenda “Apartamentit 2 XL”. Me karakteret e tyre superenergjikë, ata do të sjellin shoun e ri televiziv në “Vizion Plus”, me titull “Skeç Show”. Por nuk kanë hequr dorë përfundimisht nga “Apartamenti 2 XL”, pasi do t’i kthehen sërish në janar. Jul Deda, në emër të grupit, zbulon detajet a aventurës së re televizive së bashku me Tyrjan Hyskën, ku kësaj here ata do të ndryshojnë karakter si kameleonët, nga një rol në tjetrin. Pas lajmit se po përgatiteni për shoun e ri, u fol se i dhatë fund “Apartamentit 2XL”. Si është e vërteta? Jo, pasi “Apartamenti 2 XL” s’mbyllet asnjëherë, por thjesht do të bëjë stop për momentin, për faktin se tre muajt e parë të sezonit të ri televiziv në Vizion Plus, ne do të shfaqemi në ekran me një spektakël të ri që titullohet “Skeç show”, një patentë kjo ndërkombëtare e blerë nga Tring. “Apartamenti 2 XL” do të rifillojë në janar dhe ne kështu do të alternojmë dy spektakle humori. Ku ndryshon “Skeç Show” nga “Apartamenti 2 XL”? Çfarë lloj humori do të jetë ky që do të bëni në spektaklin e ri? Ndryshimi mes dy spektakleve është se në shoun e ri jo çdo gjë ndodh në skenë. Në formatin prej 1 orë e 30 minutash, shumë sekuenca do të xhirohen në terren, me karaktere të ndryshme, që nuk i keni parë te “Apartamenti 2 XL”, pasi aty kemi luajtur me karakteret e ne të treve. Gjithë spektakli ndërtohet me sekuenca humori, të frymëzuara me copëza nga jeta jonë e përditshme. Ndërkohë që nuk do të shfaqeni si karaktere unike, në ç’mënyrë do të eksperimentoni me sjelljen e personazheve të shumtë? Ne do të ndryshojmë karakter sipas skeçit përkatës e sipas rrethanave të caktuara. Gjithçka që ne bëjmë bazohet në logjikën e një formati humori që ka sukses në disa vende, si Itali, Angli, Gjermani e deri në Amerikë. Përsa u përket karaktereve që do të sjellim, do të mbështetemi në formulën e gatshme të këtij spektakli, por të përshtatur për mentalitetin shqiptar. Pse vendosët ta sillnit një format të tillë të gatshëm? Shumë do të mendonin se ndoshta jeni ndier në krizë për të krijuar… Kjo është frika jonë, se mos ndoshta komentohet kështu. Por, përkundrazi. Ne, bashkë me producentin Tyrjan Hyska, vendosëm për një arsye thelbësore, pikërisht për t’i bërë një rifreskim. E kemi bërë me qëllimin që publikun ta marrë malli si për njërin format, ashtu dhe për tjetrin. Gjithsesi, kjo është një formulë sa televizive, aq edhe skenike dhe ne jemi kureshtarë edhe vetë ta shohim sa impakt do të ketë në publik. Megjithatë, ky format nuk vjen si efekt ezaurimi, por si efekt i dëshirës sonë për të bërë diçka krejt tjetër, ose më saktë, i energjive tona të tepërta. Do të shfaqeni superenergjikë dhe të zhurmshëm si tek “Apartamenti 2 XL”, apo ritmi juaj ndryshon kësaj here? Po, do të jemi zhurmues, se ashtu jemi edhe në jetë. Ideja është që ne do ta duam njësoj spektaklin e ri dhe do të jemi gjithë kohën me energji pozitive. Riskun e suksesit e kemi marrë parasysh për faktin se është diçka e re dhe, natyrisht, është më e vështirtë për t’u mësuar menjëherë publiku me të. Por, kam përshtypjen se do të pritet mirë, ashtu si “Apartamenti”. Meqenëse keni filluar xhirimet në terren, mund të na thuash se cili do të jetë karakteri yt i parë? Deri tani kemi xhiruar 15 skeçe, ndërkohë që nuk kam ndonjë karakter të përcaktuar. Por dje, për shembull, xhirova një mashtrues dhe, të shohim çfarë karakteri do të luaj nesër. Por di të them që karakteret do të jenë  nga më të ndryshmet, duke filluar nga një zonjë shtëpie, deri te një polic qarkullimi në rrugë. Do të ketë të ftuar VIP në spektakël? Si do të silleni me ta kësaj here? Po, do të ketë sërish të ftuar VIP, që mund të bëhen protagonistë në terren, ose dhe në skenë, edhe pse për momentin e kemi lënë si diçka alternative. Ata do të trajtohen sipas formulës së spektaklit, pra do t’u jepet një karakter dhe do të thirren të luajnë për çfarë dinë të bëjnë më mirë. Zakonisht me personazhin e ftuar nuk ke shumë alternativa, je i detyruar të kufizohesh brenda mundësive të tyre. Ndërkohë që fjala “krizë” duket se mbizotëron kudo, për humorin e këtyre ditëve ç’mund të thuhet? Në qoftë se ka krizë politiko-shoqërore, humori shkon në të kundërt. Mendoj se në Shqipëri s’ka pse të jetë humori në krizë, pasi ne e kemi qejf batutën, barcaletën, situatën, dhe unë e shoh që në një tavolinë mes miqsh s’më mbetet vetëm mua radha të bëj humor. Ende s’i ke mbushur të 30-at dhe je një baba me dy fëmijë. Je penduar ndonjëherë se ndoshta je martuar shumë herët? Varet nga këndvështrimi, se herët mund të jetë mosha 40-vjeçare për një që s’ka mend. Në atë kohë që u martova nuk më është dukur herët për vete, as sot nuk më duket. Si aktor televizioni, krahasuar me një aktor teatri, kush del më i fituar? Pavarësisht pasionit që kam për teatrin dhe filmin, mendoj që në televizion ke feedback, dhe po ashtu pagesa është shumë e mirë. Ndaj jam i kënaqur.   KLOTILDA HARKA

KiE letër Komisionit të Venecias: Të ndihmohet Shqipëria për ligjin zgjedhor



Strasburg, 1 shtator, NOA – Pas letrës së tij drejtuar kryeministrit shqiptar, Sali Berisha, më 10 qershor, Sekretari i Përgjithshëm i Këshillit të Evropës, Thorbjørn Jagland, i ka shkruar tashmë edhe kryetarit të Komisionit të Venecias duke i kërkuar një opinion mbi përmirësime të mundshme të legjislacionit shqiptar zgjedhor.
Lajmi është komunikuar në faqen zyrtare të KiE-së, ku bëhet me dije edhe teksti i plotë i kësaj letre.
Konkretisht, ai vijon si më poshtë:
“Ju jeni padyshim në dijeni të situatës në Shqipëri pas zgjedhjeve lokale dhe në veçanërisht polemikave në lidhje me zgjedhjet për bashkinë e Tiranës. Unë e kam ndjekur situatën nga afër dhe adresuar këtë çështje me autoritetet shqiptare. Siç kam konsideruar se Këshilli i Evropës duhet që të bëjë gjithçka të mundshme për ta ndihmuar Shqipërinë në shmangien dhe përsëritjen e ngjarjeve të tilla në të ardhmen. Unë do të isha mirënjohës nëse Komisioni i Venecias do të japë një opinion mbi përmirësimet që duhet të bëhen në legjislacionin zgjedhor dhe praktikën në Shqipëri, nën dritën e përvojës së kohëve të fundit”.
Mësohet se kjo letër i është drejtuar personalisht shefit të Komisionit të Venecias, Gianni Buquicchio, ndërsa Këshilli i Evropës po përgatitet që të dërgojë një ekip të ri në Shqipëri gjatë vjeshtës, të miratimit të opinionit për Shqipërinë në muajin dhjetor.
n.e/NOA

Kombëtarja, deklaratat për Francën

Wednesday, August 31, 2011

Gazetarja kërkon të autografojë prapanicën (Video)

Nje ngjarje e pazakontë ka ndodhur në futbollin e Costa Ricas. Jo për cilësinë e treguar në futboll por për gjestin e një gazetareje dhe të futbollistit që po intervisohej në mes të stadiumit.

Gazetarja sexy pas pyetjeve i kërkon futbollist një autograf në prapanicën e saj, pasi ajo zhvishet, por lojtari shtanget dhe heziton të pranojë.

Megjithëse tifozët në stadium i kërkojnë ta autografojne në “pjesën e vidheve “, por ai limitohet me nje puthje ne faqe.Gjesti eshte shoqeruar me ovacione nga tifozet e shumte.