Friday, June 10, 2011

Zhgënjimi i Dritëro Agollit


Xhevdet Shehu
Shkrimtari i shquar flet për fundin e Partisë së Punës dhe themelimin e Partisë Socialiste 20 vjet më parë. Ja fjalimi që shënoi kthesën e madhe

Nesër mbushen njëzet vjet nga themelimi i Partisë Socialiste. Në selinë rozë ka një indiferencë thuajse totale ndaj kësaj ngjarjeje të rëndësishme. Shumë socialistë, përfshi edhe deputetë, e kanë harruar ditëlindjen e partisë, ku bëjnë pjesë dhe gjithë mendjen e kanë përqendruar te problemet aktuale, sidomos te një vendim i Kolegjit Zgjedhor që jepet pas tre ditësh. Në një jubile të tillë ka shumë gjëra për të kujtuar dhe për të evidentuar, mund të harrosh dhe të anashkalosh episode dhe personazhe të ndryshëm, por është e pamundur të shmangësh Dritëro Agollin. Patriarku i letrave shqipe, me një kurajo të pashoqe i dha vulën atij Kongresi me një fjalë historike që mbajti para më shumë se dy mijë delegatëve që kishin mbushur Pallatin e Kongreseve. Dje isha në shtëpinë e shkrimtarit të madh dhe biseda doemos do të sillej te ngjarja e madhe e 20 viteve të shkuara. Por Dritëroi ende nuk ka ndonjë ftesë zyrtare nga selia rozë për ditëlindjen e partisë, të cilën ai dhe pjesa më e shëndetshme dhe intelektuale e ish-Partisë së Punës e themeloi. Dritëroi ka një kujtesë fenomenale dhe kujton me detaje gjithçka ndodhi në ato ditë të Kongresit dhe se si ndryshoi rrjedha e ngjarjeve pas atij fjalimi historik të Dritëroit. Kujton se atë fjalim për rinovimin e Partisë së Punës e botoi më 12 qershor 1991 në “Zërin e Rinisë” pasi “Zëri i Popullit” refuzoi ta botonte. Nejse, efektin ai fjalim e bëri se të gjithë erdhën në mendjen time. U themelua Partia Socialiste, një vlerë e shoqërisë pluraliste me kontribut të pamohueshëm në këta njëzet vjet. Por, ndërkaq Dritëroi kujton me dhimbje se si e sulmonin publikisht, si dërgonin letra në Ministrinë e Brendshme ku kërkonin ndëshkimin e “tradhtarit Dritëro Agolli”, si e kërcënonin në telefon... Pikërisht në ato ditë pranë shtëpisë së Dritëroit u vendosën dy policë për të ruajtur shkrimtarin. Por duket se më shumë se policët, shkrimtarin Dritëro e ruante dashuria e popullit për të. Këtë fjalë të Dritëroit në atë Kongres themelues të Partisë Socialiste, me miratim të autorit, po e botojmë të plotë për herë të parë në gazetën “Telegraf”. Pas njëzet vjetësh ai nuk e fsheh zhgënjimin që ka pësuar nga politika shqiptare. Njëzet vjet më pas nuk duhej të ishim këtu ku jemi, me gjithë këto probleme që nuk kanë të sosur, thotë ai. Ja, shikoni Maqedoninë, bëri një palë zgjedhjesh model dhe demonstroi një qytetari për t’u admiruar, kundërshtarët politikë i dhanë dorën njëri-tjetrit, humbësit uruan fitimtarët dhe filluan menjëherë nga puna. Ne kemi më shumë se një muaj që bëmë zgjedhjet dhe po hallakatemi nëpër gjyqe për shkak të një kodi zgjedhor me të meta që është miratuar me mirëkuptimin e të dyja palëve. Sidoqoftë, për krizën aktuale politike, Dritëroi nuk ka dëshirë të flasë. Përderisa puna ka arritur në gjykatë, nuk dua të ndikoj te vendimi që do të merret, thotë. Por, ndërkaq ai shprehet edhe lidhur me letrën e hapur të Ismail Kadaresë. Ismaili e shkroi atë letër si shkrimtar, mua më habiti dhe më zemëroi reagimi negativ i disa grafomanëve nëpër gazeta. Kjo nuk është një sjellje qytetare dhe as demokratike. Pa le, mora vesh se një drejtoreshë shkolle, “demokrate”, pas asaj letre kishte hequr Ismailin nga programi mësimor. Po si mund të heqësh nga programi shkrimtarin më të mirë të vendit? Me çfarë do të edukohen këta nxënës? Do s’do na kujtohet fashizmi. Vetëm Hitleri përjashtonte shkrimtarë dhe digjte librat. Hitleri hoqi Hajnen e shkrimtarët më të mirë të Gjermanisë të asaj kohe. Kjo është një sjellje fashiste, thotë i zemëruar Dritëroi.


Kongresi themelues i PS-së

Në muajin Qershor të vitit 1991, gati gjashtë muaj para afatit, u thirr Kongresi i 10-të i Partisë së Punës. Pikërisht atëherë, në ditët e para dhe të nxehta të qershorit 1991 u hodh një hap i rëndësishëm, por jo përfundimtar, për t’u shkëputur nga trashëgimia negative e së kaluarës komuniste. I paharrueshëm është diskutimi që mbajti në atë kongres shkrimtari Dritëro Agolli, i cili hodhi i pari idenë e reformimit të thellë të Partisë. Dritëro Agolli bëri të pabërën deri atëherë brenda asaj partie: Ai kritikoi Enver Hoxhën! Dhe kjo ishte një blasfemi e vërtetë. Shkrimtari vuri gishtin në plagë dhe salla u hodh përpjetë nga dhimbja, e tronditur tej mase. Në sallë ishte e veja e Enver Hoxhës, ishte Ramiz Alia dhe gjithë Byroja e vjetër Politike. Ata s’i mbante vendi, por ishin krejt të pafuqishëm për të frenuar rrokullisjen që kishin marrë. Diskutimi i Dritëro Agollit ra si bombë. Në krah të tij doli edhe poeti e intelektuali Moikom Zeqo. Por, pas disa hezitimesh dhe diskutimesh të gjata, të gjithë erdhën në mendjen e shkrimtarit, i cili dukej se shihte shumë më larg se gjithë ata delegatë që mbushnin sallën e madhe të Pallatit të Kongreseve dhe që lehtësisht mund të ngjireshin duke brohoritur për Enver Hoxhën. Kongresi i 10-të i Partisë së Punës u konsiderua Kongresi Themelues i Partisë Socialiste të Shqipërisë. Në këtë parti do të mungonin gati të gjithë emrat e gardës së vjetër, të njohur si bashkëluftëtarë dhe besnikë të Enver Hoxhës, të cilët ishin stërkonsumuar në udhëheqjen dhe në aparatet qendrore të partisë, kapitulli i së cilës po mbyllej padenjësisht. Dritëro Agolli u zgjodh anëtar i udhëheqjes më të lartë të Partisë së porsaformuar, kryetar i së cilës u zgjodh Fatos Nano. Ishte një zgjedhje e mençur që u bë, ndoshta pa dashjen e shkrimtarit. Nuk ishte ai që kishte nevojë për emrin e Partisë Socialiste. Përkundrazi, PS kishte nevojë për emrin e madh të shkrimtarit, për popullaritetin e tij të pashoq.

Dritëro Agolli

Ndarja e hidhur

Kongresi i 10-të i Partisë së Punës, i mbledhur në atmosferën e pluralizmit politik partiak, është quajtur kongresi i rinovimit. Me këtë ai merr përsipër një barrë të rëndë dhe të vështirë. Është një gjë optimiste se në gjirin e Partisë së Punës ka një potencial të madh forcash, duke përfshirë dhe potencialin e shëndetshëm intelektual. Por rinovimi serioz bëhet atëherë kur njihen rrënjësisht gabimet dhe kur lind një botëkuptim dhe mentalitet i ri, krejtësisht i ndryshëm nga ai i deritanishmi, kur flaken të gjitha dogmat dhe parimet e ngrira të së kaluarës dhe mbyllet fleta e tërë kapitullit.

Unë do të përpiqem të ndalem edhe në këto gabime, pa mbyllur ende kapitullin, nga dëshira e mirë e rinovimit.

Kjo është tribuna ime, tribuna e partisë, ku unë aderoj dhe nuk ka njeri të më pengojë të flas, përveç atij që vazhdon të ecë me rrugën e djeshme dhe nuk ka dëshirë të rinovohet, por preferon të qëndrojë shtrirë në shtrat si fanatik, duke mos ia zbuluar mjekut pjesët e sëmura më delikate të trupit të tij.

Çdo intelektual duhet të ketë një tribunë, ku t'i thotë lirshëm, me sinqeritet dhe pa ndrojtje mendimet e tij, në mënyrë që t'i sjellë shërbim idealit të vet dhe shoqërisë ku jeton.

Shumë herë mendojmë se, cilat janë ato gabime që e sollën në rënie Partinë e Punës, që e varfëruan atë bashkë me Shqipërinë dhe shqiptarët, që e zhvlerësuan këtë “kala të pamposhtur”, siç shpreheshim dikur plot patetizëm, që ia nxorën rrënjët mbi tokë këtij lisi dhe e bënë të lëkundet dhe mezi të qëndrojë në këmbë; cilat janë ato gabime që e sëmurën këtë trup që dukej aq i shëndetshëm, që e bënë të zërë shtratin dhe me zor të marrë frymë dhe ne të përpiqemi ta shërojmë, duke kërkuar ilaçe kokulur…

Me sa duket gabimet janë aq të rënda, sa disa mendojnë se ky trup nuk mund të shërohet, kurse disa të tjerë nuk i kanë humbur shpresat dhe kërkojnë ilaçe për ta shpëtuar.

Pra, cilat janë ato gabime që e sëmurën?

I pari gabim është vija e diktaturës së hekurt në udhëheqjen e lartë të partisë, në byronë politike dhe në komitetin qendror; është diktatura që vendosi Enver Hoxha për ta nënshtruar këtë repart pararojë të klasës punëtore, për të mos lejuar asnjë mendim të lirë të kundërt me atë që kishte ai vetë. Në kushtet e kësaj diktature, në byronë politike dhe në komitetin qendror u zhduk demokracia dhe u shua çdo shkëndijë e saj. Ai që guxonte të shprehte një mendim të kundërt jo vetëm nxirrej jashtë byrosë, komitetit qendror dhe partisë, por edhe vritej apo burgosej si tradhtar, agjent i imperializmit e revizionizmit, kapitullues apo devijator. Po të guxonte, fjala vjen, të thoshte në KQ të partisë në vitet '60: pse të izolohemi nga bota; ikëm nga kampi socialist, të lidhemi me Europën, ky heretik lidhej me zinxhir. Po të guxonte, fjala vjen, në fillim të viteve '80, e të thoshte: ç'është kjo marrëzi e tufëzimit, pse ia marrim fshatarit të shkretë lopën, delen, derrin, gjelin e detit dhe ia lemë gomarin, ky rebel ose dënohej me vdekje ose zinte qelinë e errët e plot lagështirë. Në këtë diktaturë brenda udhëheqjes së lartë, në byronë politike dhe në KQ të partisë, bëhej sikur diskutohej dhe merreshin me vendime të marrëzishme si ato për shkatërrimin e institucioneve fetare, për tufëzimin, për bashkimin e kooperativave bujqësore, për ndalimin e letërsisë së huaj, për hapjen e puseve dhe nxjerrjen e naftës dhe burgosjen e deri vrasjen e inxhinierëve dhe pedagogëve të saj e kështu me radhë. Me këtë diktaturë në kohën e partisë u zhdukën valë-valë që nga kongresi i parë dhe deri pranë Kongresit të 9-të të partisë, gati të gjithë anëtarët e byrosë politike dhe të Komitetit Qendror. Ata që mbetën dhe ata të rinj që u vunë në të, u servilosën, u majmën, u bënë hamës të mëdhenj dhe lakmues vilash dhe qyrku. Diktatura në udhëheqjen e lartë të partisë solli lulëzimin e servilizmit dhe nënshtrimit, karrierizmit dhe shterpësisë së mendimit, hatëret e privilegjet. Bashkë me këtë lulëzim kjo diktaturë vendosi luftën e klasave brenda partisë, luftë që mbolli farën e frikës dhe të terrorit në gjithë komunistët dhe në gjithë shqiptarët. Lufta e klasave si instrument i diktaturës së udhëheqjes së lartë krijoi tri kulte të padëgjuara ndonjëherë në historinë e Shqipërisë: kultin e Enver Hoxhës, kultin e partisë dhe kultin e sigurimit. Çdo gjë e zgjidhnin këta tri kulte dhe nuk kishte nevojë të vrisje mendjen. Këta tri kulte krijuan modele kultesh: kulti i sekretarit të parë të komitetit të partisë së rrethit, kulti i sekretarit të organizatës-bazë, kulti i operativit të sigurimit e kështu me radhë. Nga frika e këtyre tri kulteve filloi të prishej e të gërryhej morali i njerëzve dhe humanizmi i shoqërisë: mbinë në arat e diktaturës antihumanizmi, hipokrizia, servilizmi, gënjeshtra, korrupsioni, abuzimi, ryshfeti, hatëri, vjedhja, thashethemnaja dhe mbi të gjitha u shkatërrua personaliteti i njeriut dhe ndodhi varfërimi i tij shpirtëror. Njeriu u bë kolektiv, me personalitet turme, pa individualitet dhe pa identitet. U shemb tradita e burrërisë shqiptare dhe e fisnikërisë kombëtare, e bujarisë dhe e besnikërisë, e mikpritjes dhe e shpirtgjerësisë, e urtësisë dhe e punëdashjes. Lindi mosbesimi, dinakëria, dembelizmi.

Kuadrit drejtues dhe nëpunësit filloi t'i hipë zilia dhe lakmia, duke parë privilegjet e zyrtarëve të lartë të partisë, privilegjet e fëmijëve dhe të afërmve të tyre, që jetonin në klane të veçuara, në një botë sekrete dhe misterioze, që hanin e visheshin ndryshe të tjerëve, që hipnin e zbrisnin nëpër avionë të nisur e të kthyer nga Europa, kur populli i tërë jetonte në izolim të plotë nga bota e qytetëruar. Këta zyrtarë të lartë partiakë, anëtarë të byrosë politike, që u ndriste cipa e lëkurës nga ushqimet e zgjedhura dhe të kontrolluara nga specialistët e sigurimit, që kishin edhe një fermë speciale në Kamzë të mbjellë me bar të veçantë për t'i ardhur erë e mirë mishit dhe qumështit që përtypnin e gëlltitnin; këta zyrtarë të lartë partiakë, kurnacë deri në kulm dhe grykës deri në fund, të trashë dhe trumpirë, indiferentë ndaj varfërisë mbarëkombëtare, e prishnin lekun e djersës së njerëzve atje në vilat sekrete e misterioze pa iu dredhur dora, ndërkohë që, populli i gjorë kujtonte se ata mendonin e punonin për të dhe të mirën e Shqipërisë. Në kohën kur Shqipërisë nuk i mjafton streha për të futur kokën, nuk i mjafton banesa më modeste, këta zyrtarë të lartë partiakë shtonin plot pangopësi dhomat, banjot dhe nevojtoret e vilave të tyre, me qira simbolike, si sheikët e Kuvajtit: dikush me 12 dhoma e 4 banjo, dikush me 16 dhoma e 6 banjo, dhe si bënin këto shtesa rrihnin gjoksin: "Për lumturinë e kllasës punëtore". Me këtë rrahje gjoksi rreth 20 familjet e Bllokut të famshëm vetëm gjatë vitit 1989-‘90 kanë shpenzuar 20 milionë lekë të vjetra për meremetimet e vilave dhe për mbajtjen e personelit shërbyes, d.m.th, një milion për familje! Po ta marrim rrogën mesatare mujore të punëtorit 4000 lekë të vjetra, i bie që për këto familje të një patriotizmi të veçantë, të punonin 400 punëtorë, një uzinë më vete! Ja, kjo është pjella e vijës së diktaturës në udhëheqjen e lartë të partisë, vijë që krijon një tip udhëheqësi, një tip që rri urtë dhe nuk shpreh mendime kundërshtare në byronë politike, pasi i pari i kësaj byroje, Enver Hoxha, e merrte për zverku nga vila me 16 dhoma dhe 6 banja dhe i jepte dy metra gjatësi trualli pa çati, ose truall me çati biruce apo qelie!

I dyti gabim është vija e shtrembër politike në ekonomi.

Pasqyrë e kësaj vije është gjendja katastrofike e ekonomisë së vendit, është varfërimi deri në palcë i Shqipërisë, djemtë e vajzat e së cilës kanë marrë dhe po marrin arratinë nëpër botë për t'i shpëtuar mjerimit, që nuk e kishin ëndërruar kurrë. Vendosja me diktaturë e centralizmit të ekonomisë në qytet e në fshat, imitimi i vendeve të mëdha për të pasur në radhë të parë një industri të rëndë, që të na siguronte ndërtimin e socializmit me forcat e veta, mitizimi i pronës shtetërore e kolektive, ngjallja e urrejtjes ndaj pronës private, moskomunikimi ekonomik me botën nën dritën e marksizëm-leninizmit fitimtar, bënë që Shqipëria, vendi më i pasur në Ballkan, të çapitet me opinga të grisura dhe me torbë të shpuar në kurrizin me kocka të dala. Ndërtuam kovaçana gjigande si kombinati metalurgjik në Elbasan; groposëm paren në puset shterpë të naftës; bëmë kooperativa bujqësore, kombinate, si qeveri të vogla; kryem tufëzimin famëkeq të bagëtisë; ia premë krahun çdo iniciative private; krijuam dogma në teorinë e ekonomisë politike dhe në bazë të këtyre dogmave nisëm me zell të eksperimentojmë, duke mos marrë parasysh se shoqëria nuk është lepur që ta vësh në laborator dhe të provosh se ç'efekt bën ky apo ai ilaç. A nuk ishte eksperiment tufëzimi i bagëtisë, që për një dekadë të tërë shkatërroi si me plan të caktuar blegtorinë kombëtare?!

Ekonomia jonë, industria dhe bujqësia, duke ecur sipas dogmave marksiste, një herë me lëndë të parë, një herë pa lëndë të parë, një herë me një instrument e një herë pa të, e tëra kolektive, e të gjithëve dhe e askujt, i çmësoi njerëzit të punojnë dhe ia hoqi dëshirën për punë. Perënduan mjeshtrat e mëdhenj të punës, artizanët e famshëm të Shkodrës e të Korçës, të Tiranës e të Elbasanit, të Vlorës e të Gjirokastrës. Punëtorët e fshatarët u bënë të varfër të barabartë, u krijua barazia në varfëri. Interesi për punën në fabrikat e arat tona humbi, pasi humbi interesi dhe fitimi personal, humbi leku. I pari i burgosur politik në Shqipërinë socialiste ishte i mjeri lek dhe të parin që duhet ta lironim nga burgu ishte ai, leku! I liruar nga burgu duhet t'i shkonte njeriut të zot, njeriut që derdh djersën e ndershme, njeriut të lirisë së pronës. Prona e lirë dhe ekonomia e tregut i jep pasaportë lekut për të dalë në Europë dhe në Botë. I pari që u izolua jo vetëm nga bota, por edhe nga prodhuesit dhe gatuesit e tij ishte leku. Ai u urrye nga propaganda marksiste, ai u quajt i poshtër dhe i fëlliqur dhe u zëvendësua me fletëlavdërimin, të ashtuquajtur "stimul moral". Punëtori me aftësi të rralla, ai që tejkalonte çdo normë, në vend të lekut merrte medaljen, pasi leku ishte dënuar nga që kishte biografi të dyshimtë dhe të keqe. Bashkë me lekun, u dënua edhe e bukura, pasi quhej si ndikim i huaj. Me dënimin e të bukurës në industri, në kulturë e në letërsi, lindi kulti i të shëmtuarës: rroba të shëmtuara, etiketa të shëmtuara, prodhime të shëmtuara, ndërtime të shëmtuara, piktura me figura të shëmtuara, drama me heronj të shëmtuar. U urrye kozmetika për gratë e shkreta. Iu thur lavdi erës së djersës dhe u shtua inati për erën e livandos si borgjeze. U varfërua xhepi dhe shpirti i prodhuesit dhe i krijuesit në industri, bujqësi e kulturë. Varfëri të ekonomisë dhe varfëri të shpirtit: - ja se ç'solli vija politike e gabuar në ekonomi, vijë e përpunuar nga Enver Hoxha dhe nga Partia e Punës. Kjo vijë së bashku me vijën e diktaturës së hekurt në udhëheqjen e lartë, në byronë politike dhe në komitetin qendror, janë dy nga gabimet më të rënda në historinë e Partisë së Punës dhe në historinë e mësimeve të Enver Hoxhës dhe po nuk u ndërgjegjësuam për këto, po nuk u bindëm se janë gabime, reparti pararojë i klasës punëtore nuk ka për t'u rinovuar kurrë, ndryshe ai duhet shpërndarë si i tillë përpara se ta shpërndajë koha.

Thursday, June 9, 2011

Shega, fruti shpërthyes antioksidues


Studimet tregojnë se lëngu i shegës përmban tri herë më shumë sasi antioksidantësh se çaji jeshil dhe vera e kuqe si dhe një sasi më të madhe antioksidantësh se mango, domatja, portokalli apo papaja. Thënë kjo, është më mirë që të konsumojmë lëng shege të shtrydhur vetë sesa ta blejmë të gatshëm. Ju gjithashtu mund të konsumoni lëngun e shegës në kokteile. Duke e bashkuar në një shaker me pak tabasko, pak salcë Worcestershire dhe pak kripë, mund të fitoni një shije vërtetë të veçantë. Sigurisht që shërbehet e ftohtë. Shega është gjithashtu e njohur që nga antikiteti për cilësitë e saj në trajtimin e disa sëmundjeve si dhe në trajtimin antirrudhë. Së fundmi, shega po përdoret gjerësisht edhe në produktet kozmetike si locione për trupin, produkte për flokët et

Variçet, gjithçka që duhet të dini mbi skleroterapinë


Tani që vera ka ardhur është mjaft e rëndësishme që të kemi mes të tjerash edhe këmbë të bukura. Një nga problemet më të shumta me të cilat përballemi të gjithë janë edhe varicet apo Vene Varicosa. Kjo është një sëmundje e cila nuk prek vetëm femrat, por edhe meshkujt. Sigurisht variçet nuk janë shqetësuese vetëm për aspektin estetik, por gjithashtu edhe nga pikëpamja shëndetësore. Për të qenë sa më të përgatitur dhe për t’i bërë ballë variceve të mundshme, në vijim ju paraqesim gjithë çka duhet të dini për një nga metodat me të cilat ato luftohen; skleroterapisë.

1. A mund t’i trajtojmë të gjitha variçet me skleroterapi?

Skleroterapia konsiston në injektimin në venën e bllokuar të një substance irrituese e cila bën të mundur bllokimin e venës. Kjo teknikë është mjaft e përshtatshme për varikozat e vogla në ngjyrë të kuqe që na dalin në sipërfaqe të lëkurës apo në varikozat e konsideruara si të mesme, të cilat kanë një diametër jo më të madh se 10 mm. Për varice në gjenje më të rëndë përdoren ndërhyrjet kirurgjikale. Megjithatë, skleroterapi mund të përdoret edhe si shtesë e kirurgjisë. Aktualisht shifrat tregojnë se nëntë në dhjetë raste të Vene Varicosa trajtohen me skleroterapi.

2. Kujt mund t’i adresohemi për një trajtim me skleroterapi?

Skleroterapia përdoret nga angiologët dhe nga specialistët e problemeve vaskulare. Gjithçka fillon me bërjen e një ekografie për të parë gjendjen e venave të tua dhe për të përcaktuar ato të cilat kanë nevojë për ndërhyrje. Më pas përcaktohet një plan seancash të cilat përcaktojnë ditët se kur duhet bërë ndërhyrja. Sigurisht, ndërhyrja fillon me zonat më problematike. Skleroterapia është një teknikë mjaft delikate, ndaj planifikimi i ndërhyrjeve është një element mjaft i rëndësishëm.

3. A është trajtimi i dhimbshëm?

Angiologët përdorin një age mjaft të hollë për të injektuar produktin direkt në vena dhe procesi nuk është aspak i dhimbshëm. Në asnjë mënyrë nuk është e nevojshme ndonjë mpirje lokale pasi gjithçka është mjaft e lehtë për t’u realizuar. Ajo që duhet pasur parasysh është që pas injektimit të substancës shkaktohet një e djegur deri sa produkti të përhapet në të gjithë venën. Përgjithësisht seancat zgjasin jo më shumim se 30 minuta.

4. A ka rrezik komplikimi?

Tek disa persona, skleroterapia mund të shkaktojë marrje mendsh dhe të vjella, sidomos kur është marrë në doza të larta. Gjithashtu në disa raste ajo mund të shoqërohet edhe me dhimbje koke, humbje momentale të shikimit apo çrregullime kardiake.

5. Sa seanca duhet të parashikojmë?

Maksimalisht duhet të parashikojmë pesë ose gjashtë seanca, me një interval kohor së paku 15 ditë. Nëse kaq seanca nuk janë të mjaftueshme për të trajtuar të gjitha venat, atëherë kjo do të thotë që duhet të kaloni tek ndërhyrja kirurgjikale.

6. Kur mund t’i rikthemi diellit dhe sportit?

Pas përfundimit të seancave, sportet e dhunshme janë të ndaluara për së paku disa ditë. Përgjatë gjithë kohës që jeni duke u trajtuar si dhe dy javë pas përfundimit të seancës së fundit, duhet të evitoni ekspozimin ndaj diellit, saunave, banjave të nxehta, por gjithashtu edhe depilimin dhe udhëtimet me avion. Në shumë raste mjekët sugjerojnë përdorimin e çorapeve të posaçme për të prekurit nga Vene Varicosa.

7. Përfundimi i skleroterapisë sjell shërim përfundimtar?

Kjo gjë varion nga një person tek tjetri. Tek 4 nga 10 persona, varicet shfaqen sërish brenda 5 vjetësh, megjithëse skleroterapia është realizuar mirë. Në të tillë rast ne duhet të ndërhyjmë sërish tek e njëjta venë. Pas ndërhyrjes për herë të dytë në të njëjtën venë, takimet duhet të ndiqen një herë në tre apo gjashtë muaj.

Si të evitojmë rikthimin e variçeve?

Pas skleroterapisë, duhet të jemi akoma më të kujdesshëm dhe t’i ruajmë më tepër venat tona. Me këtë rast duhet të evitojmë në maksimum ngritjen e peshave, ekspozimin për një kohë të gjatë ndaj diellit si dhe nxehtësisë. Gjithashtu duhet të praktikojmë rregullisht aktivitet fizik si dhe të bëjmë banja termale.

Wednesday, June 8, 2011

Abuzoi me detyrën në Shqipëri, nën akuzë diplomati anglez




Abuzoi me detyrën në Shqipëri, nën akuzë diplomati anglezTIRANË- Një diplomat nga Anglia ka lejuar një numër shqiptarësh që të hyjnë në territorin e Britanisë së Madhe duke u pajisur me viza në mënyrë jo të rregullt, u bë e ditur gjatë një seance dëgjimore në një gjykatë të vendit. Mark Griffith akuzohet se ka ndihmuar një biznesmen të korruptuar që të pajisë disa qytetarë shqiptarë me pasaporta angleze, që të jetojnë përgjithmonë në Britaninë e Madhe, nëpërmjet një skeme imigrimi masiv. Me sa duket, zyrtari i Ambasadës në Tiranë mbylli njërin sy ndaj aplikimeve me leje pune false të qyteteve Shqiptare.

Një veprim i tillë u dha mundësinë dhjetëra emigrantëve shqiptarë që të jetonin dhe punonin në Britaninë e Madhe.
Të dëshpëruar për të marrë një pasaportë Britanike, emigrantët ishin të gatshëm t’i paguanin firmës së rekrutimit të Samuel Fongos, një tjetër qytetar anglez ky, deri në 7, 222 paund për të ardhur në Angli.
Në momentin që emigrantët shqiptarë hynin në territorin anglez dhe jetonin e punon për katër vjet në këtë vend, ata mund të aplikonin për të qendruar përgjithmonë në Britaninë e Madhe. Prokurori Simon Ëild, i tha gjykatës se Griffith kishte abuzuar me pushtetin duke vulosur leje pune false.

Ai u tha gjykatësve se diplomati anglez kishte shfrytëzuar dëshpërimin e disa qytetarëve shqiptarë për të ardhur në Angli duke u dhënë atyre dokumente false.
Një person i tretë me emrin Luan Bundo, të cilin prokurorët nuk kanë arritur ta gjejnë, akuzohet se ka dhënë referenca dhe CV të rreme për aplikantët.
Diplomati anglez i mohon akuzat për keqpërdorim të detyrës të cilën mbajti nga dhjetori i 2005-ës deri në maj të 2007-ës.
(m.a/NEWS24/BalkanWeb)

Tuesday, June 7, 2011

Griselda: Jastëkun në bark e vura muajin e fundit

Zbardhet dëshmia e Griselda Zaimit në Prokurorinë e Krimeve të Rënda. Një ditë pas denoncimit të rremë që 28-vjeçarja bëri në Polici, për rrëmbim dhe lindje të parakohshme, në Prokurorinë e Krimeve të Rënda dëshmia ka qenë krejt tjetër.Pas intervistës me kryetarin e Bashkisë së Kavajës, Elvis Roshi, i cili sqaroi pozicionin e tij në ngjarje, gazeta “Panorama” tentoi disa herë të kontaktojë me Griselda Zaimin për versionin e saj. Në pamundësi të komunikimit direkt me të, gazeta siguroi dje dëshminë e 28-vjeçares në Prokurori, ku ajo sqaron pozicionin e vet në ngjarje. Griselda ka sqaruar momentin kur ka mësuar se nuk do të bëhej dot nënë, pas dështimit të një fëmije dhe më pas kontrollin mjekësor tek klinika “Ikeda”, ku mësoi që nuk mund të mbetej shtatzënë. Ajo ka treguar para prokurorit dhe zv. drejtorit të Policisë së Tiranës dhe shefit të Krimeve të Rënda, se shtatzëninë e saj e stimuloi për të ruajtur lidhjen me Elvis Rroshin. Ajo vazhdimisht në deklarimin e saj i referohet kryebashkiakut të Kavajës me termin bashkëshort edhe pse shprehet se të dy ishin të fejuar dhe nuk ishin celebruar ende zyrtarisht. Ideja për t’u shtirur sikur ishte shtatzënë i lindi kur filloi të shëndoshej dhe t’i fryhej barku. Griselda tregon se jastëkun e ka mbajtur nën rroba në bark vetëm muajin e fundit, ndërsa më përpara nuk ka vendosur asgjë për të rënë në sy si shtatzënë. Sipas saj, gjatë kësaj kohe ajo ishte shëndoshur mjaftueshëm sa për t’u dukur si e tillë. Gjatë deklarimeve të saj, Griselda tregoi se në një moment, Elvis Rroshi (të cilin ajo vazhdimisht e quan Ervin, pasi të afërmit dhe miqtë e ngushtë e thërrisnin me këtë emër) e ka pyetur, “Çudi si nuk ke bark t’i?…”. Griselda Zaimi shpjegon se e ka shmangur përgjigjen duke e bërë të fejuarin e saj të besonte se sjellja e tij mund t’i bënte dëm fëmijës. Vajza që u bë e famshme pas denoncimit për rrëmbim tregon edhe për marrëdhëniet e tendosura që kishte me kreun e Bashkisë së Kavajës dhe frikën e herë pas hershme se ai mund të ndahej me të. Ndërsa historinë e rrëmbimit tregon se e ka sajuar, sepse nuk dinte se çfarë të bënte tjetër, pasi kishte ardhur një moment që e vërteta do të zbulohej dhe nuk dinte si ta shpjegonte faktin që nuk ishte shtatzënë. Griselda ka dëshmuar gjithashtu se ka tentuar të vrasë veten me një thikë dhe duke u helmuar në hotel, pasi historia e saj po vinte drejt fundit. Ajo tregon se jastëkun, rrobat dhe sendet e saj personale i ka hedhur në një kosh mbeturinash pranë kryqëzimit të spitaleve dhe më pas është nisur me taksi drejt Kavajës. Megjithatë, edhe pas gjithë kësaj historie, Griselda këmbëngul dhe është e bindur që ka parë të paktën tri herë makinën e zezë dhe dy persona që e ndiqnin. Madje tregon edhe për telefonata anonime që i kanë ardhur në telefon gjatë fushatës elektorale, për të cilat ajo tregon se e kishte vënë në dijeni Elvis Rroshin. Por edhe pas gjithë sajesës së shtatzënisë dhe historisë së rrëmbimit, Griselda deklaron se nuk donte që të lajmërohej policia për këtë, pasi ajo kërkonte vetëm që të takonte bashkëshortin e saj dhe të tregonte të vërtetën. Por sipas saj, kur kunati dhe bashkëshortja e tij e kanë parë të tronditur në orët e para të mëngjesit të së mërkurës, janë shqetësuar dhe, pasi ajo u ka treguar historinë e sajuar, ata kanë ngulur këmbë që duhej lajmëruar policia.

Pyetje: A është e vërtetë që të kanë rrëmbyer?

Jo nuk është e vërtetë.

Në këtë moment, dëshmitares prokurori i bën të qartë se mund të akuzohet për “kallëzim të rremë” dhe rrezikon të dënohet deri në një vit burg. I shpjegon se ka të drejtën e një avokati, në rast se nuk do të vazhdojë deklarimet pa praninë e tij. Ajo nuk kërkon avokat, por shprehet se do të vazhdojë deklarimet me vullnetin e saj lirë.

Pyetje: A ke qenë ndonjëherë shtatzënë?

Kam qenë shtatzënë para një viti e gjysmë dhe kam dështuar, sepse ngrita një divan në shtëpinë në plazh duke pastruar. Shkaku i abortit ishte hemorragjia spontane.

Pyetje: Shtatzëninë ta konfirmoi mjeku?

Nuk kam bërë vizitë tek mjeku. Kuptova vetë diçka, nga vonesa e ciklit dhe më pas bleva një test shtatzënie. E bëra testin dhe më rezultoi pozitiv. U ngjyrosën të dy vijat. Pasi bëra testin e futa poshtë dyshekut të krevatit dhe po prisja të kthehej Ervini (Elvis Rroshi, por Griselda gjatë rrëfimit të saj e quan Ervin). Atë ditë ndodhi që ngrita divanin kur po pastroja shtëpinë. U futa të bëja një dush dhe pashë që kisha hemorragji. Pas kësaj që pashë vendosa të bëja një vizitë.

Pyetje: Gjatë kësaj kohe si ishte marrëdhënia jote me Elvis Rroshin?

Me Ervinin ishim të fejuar, nuk kishim bërë celebrim, por unë e konsideroja si bashkëshortin tim. Me të shkoja herë mirë e herë keq. Unë edhe pse e dija që nuk isha shtatzënë, me bashkëshortin në plazh bëja shumë debate, sepse gjërat kishin filluar të shkonin keq mes nesh. Në këtë kohë fillova të shëndoshesha vetë. Dhe aty më lindi mendimi që të shtiresha si shtatzënë. Duke qenë se raporti me bashkëshortin po përkeqësohej, duke menduar se ai do të më ndante, vazhdoja ta bëja Ervinin të besonte se sjellja e tij ndaj meje mund t’i bënte dëm fëmijës.

Pyetje: Ishe vizituar ndërkohë për të kuptuar nëse ngelesh shtatzënë apo jo?

Unë nuk ngelesha dot shtatzënë. Nga kontrolli që kam bërë tek klinika “Ikeda” me doktoreshë Kozetën, ajo më ka thënë që në njërën nga vezoret e mia kishte probleme.

Pyetje: Si vazhdove të simuloje shtatzëninë?

Fillova të shëndoshesha dhe barku po më dilte para sikur të isha shtatzënë. Ervini vinte shumë vonë në shtëpi dhe shpesh herë më thoshte, “Çudi si nuk ke bark ti…”. Në fakt unë jastëk kam vendosur vetëm muajin e fundit që të simuloja shtatzëninë.

Pyetje: Përse sajove historinë e rrëmbimit?

Për sa i përket makinës me dy persona të panjohur që unë kam përmendur, ajo është e vërtetë. Madje edhe gjatë fushatës elektorale në telefon më vinin thirrje anonime, për të cilat i kam treguar Ervinit. Makinën e zezë për herë të parë e kam parë para 2-3 javësh, kur isha duke shkuar tek ETC-ja për të takuar një shoqe me të cilën do të pija kafe. Gjatë kohës që po shkoja atje me taksi, ajo makinë më ndiqte nga pas. Ktheva kokën dhe pashë që ishin dy vetë. Herën e dytë e kam parë te Medreseja. Ndërsa herën e fundit e kam parë kur po numëroheshin votat. Unë isha tek dyqani i babait tim, tek “Harry Fultzi”. Makina dhe dy personat që i kisha parë edhe më parë, kishin ndaluar përballë dyqanit dhe po shikonin nga unë.

Pyetje: Pas kësaj të lindi ideja që të sajoje rrëmbimin?

Jo nuk ishte kjo arsyeja. Këtë ua thashë për të treguar se jo gjithçka ka qenë fantazi. Unë isha e vetëdijshme për atë që po ndodhte. Unë nuk isha shtatzënë dhe e dija që kjo histori një ditë do të zbulohej dhe nuk dija si të veproja.

Pyetje: Po prindërit e tu ishin në dijeni që ti nuk ishe shtatzënë?

Jo prindërit e mi nuk kanë ditur asgjë. Askush nuk ka ditur gjë veç meje. Ata besonin që unë isha shtatzënë dhe prisja të lindja.

Pyetje: Po në Tiranë, çfarë bërë të martën?

Kur kam ardhur në Tiranë, u nisa për të takuar një shoqe, me të cilën e kisha lënë të pija një kafe. Fillimisht kam shkuar tek “Conadi” për të blerë nja dy gjëra. Aty më shkoi mendja që të blija edhe një thikë.

Pyetje: Na rezulton që edhe të “Kristali” ke blerë një thikë. Për çfarë të duhej thika?

Thikën e doja për t’i bërë keq vetes. Kisha tentuar edhe disa herë tjera që të vetëvritesha. Nuk dija çfarë të bëja tjetër, sepse fantazisë time një ditë do t’i vinte fundi, do të zbulohej shumë shpejt dhe nuk dija se çfarë të bëja. E kam provuar një herë me thikën që bleva që të vrisja veten, e provova diku tek këmba, por thika nuk më priste. Pastaj u përpoqa të helmohesha në hotel dhe kisha të vjella dhe diarre. Prandaj edhe shkova tek klinika “Ikeda” me taksi.

Pyetje: Po rrobat, jastëku dhe plaçkat e tua që thoshe se t’i kishin marrë personat që të rrëmbyen?

Jastëkun, rrobat dhe plaçkat e tjera që kisha në çantë dhe një shishe betadinë që e përdorja pasi kisha djegie urine, i kam hedhur në kazanin e plehrave. Pasi mbarova punë tek klinika, do të kthehesha për në Kavajë. Në unazë i kam thënë taksistit të ndalonte dhe tek kryqëzimi i spitaleve i kam hedhur tek kazanët e plehrave.

Pyetje: Ndërkohë taksisti të pyeste se për çfarë do të ndalosh?

Më pyeti dhe i thashë që do të hidhja diçka dhe pastaj të më çonte në Kavajë.

Pyetje: Kujt ia tregove këtë histori kur shkove në Kavajë?

Atë natë që shkova në Kavajë isha shumë e shqetësuar, nuk dija se si të veproja dhe çfarë të bëja. Doja vetëm të takoja Ervinin që t’i tregoja të gjithë historinë nga fillimi deri në fund se si kisha vepruar. Kur shkova në shtëpi personi i parë që takova ishte kunati im, Sajmiri, vëllai i Evinit dhe më pas edhe gruaja e tij. Të dy më panë që isha e shqetësuar dhe po më pyesnin. Përqafova kunatën, gruan e Sajmirit dhe fillova të qaja. Nuk flisja dot. Më pyesnin se çfarë kishte ndodhur dhe fillimisht nuk po flisja, pastaj tregova historinë që kisha sajuar. Ata më thanë që duhej të lajmëronim policinë. Iu luta që të mos e lajmëronin policinë, sepse nuk doja që kjo gjë të bëhej e madhe. Unë doja vetëm të bisedoja me Ervinin. Vetëm kaq, por ata ngulnin këmbë që duhej lajmëruar policia për të gjithë këtë. Ju thashë edhe një herë që mos ta bënim të madhe dhe të prisnim sa të kthehej Ervini, por ata e lajmëruan policinë. /Panorama

Lady Gaga tregon “gjithçka”

Lady Gaga nuk ka më “sekrete” për fansat e saj.

Këngëtarja ekstravagante është shfaqur pothuajse nudo në një event të botës së modës mbrëmjen e kaluar.

Lady Gaga u paraqit edhe me një model të ri flokësh, por kjo nuk ishte gjëja që spikaste më shumë në një mbrëmje ku sytë e të gjithëve ishin mbi të.

Demonstratat e vitit 1981


Monika Shoshori Stafa
Në 30-vjetorin e “Pranverës 1981”

SIPAS BURIMESH TË PANJOHURA

I.

Gjatë gjithë viteve 1980-1990 ka pasur dy nivele komunikimi për ngjarjet në Kosovë: njëri, për lidershipin, përmes buletinit sekret të ATSH-së; dhe tjetri për publikun, përmes shtypit zyrtar.

Buletini i ATSH-së kishte këtë strukturë: lajme të brendshme, lajme të jashtme, lajme kulturore e sportive - pjesë që ushqenin shtypin e përditshëm; buletini i verdhë, buletini sekret dhe buletini për Kosovën, që shpërndaheshin vetëm në udhëheqjen e lartë politike dhe shtetërore.

Në fillim lajmet për Kosovën ishin pjesë e “buletinit special” të Agjencisë Telegrafike Shqiptare; kurse më pas “Buletini për Kosovën” u nda më vete. Kjo ndodhi menjëherë pas ngjarjeve të vitit 1981, kur çështja e Kosovës u bë dominante në jetën shtetërore të Shqipërisë së vjetër.

Me këtë trajtesë kam për qëllim të bëj të njohur dallimin midis këtyre dy niveleve të komunikimit, nivelit popullor dhe nivelit shtetëror, duke iu përgjigjur pyetjeve se cila ishte pjesa që i fshihej popullit prej informacionit që merrej për Kosovën, cilat ishin burimet e informacionit për lidershipin, çfarë përkthehej prej shtypit perëndimor dhe prej atij jugosllav, çfarë censurohej në rastet kur autorizohej botimi i artikujve që qarkullonin fillimisht të përkthyer në “Buletinin për Kosovën”, cila është rëndësia e këtij buletini për plotësimin e pamjes së përgjithshme për demonstratat e vitit 1981. Nga kërkimi në arkivat e ATSH-së rezultoi pikërisht një dyfishësi e tillë në informacion dhe ato që quheshin “axhanse” janë burim parësor që të bëhen krahasime me qëndrimet e mbajtura në shtyp. Por synimi im për të gjetur mundësi krahasimi duke këshilluar buletinet e periudhës mars-prill 1981, periudhë gjatë së cilës pati një heshtje publike prej autoriteteve të Tiranës, me qëllim që të verifikohej sa e vërtetë është teza se udhëheqja politike e asaj kohe u gjend e painformuar, nuk kishte dijeni se çfarë po përgatitej në Kosovë, nuk pati ndonjë rezultat të dukshëm. Përmes këtij buletini mund të bëhej e njohur si erdhën duke u përpunuar qëndrimet politike të lidershipit të Tiranës në një periudhë të mëvonshme, si u ndikuan ato prej shtypit gjerman e austriak; si u debatua me tribuna të mirënjohura të gazetarisë në botë si “Le Monde”, “El Pais”, “La Reppublica” etj. Është vendi të tërhiqet vëmendja e historianëve për t’iu kthyer këtij buletini, gjysmëzyrtar e gjysmë jozyrtar; që botohej dhe nuk botohej dhe që edhe sot e kësaj dite është i pashfrytëzuar prej dijes.

II.

Në procesin e përgatitjes së kësaj trajtese një burim tjetër, i të njëjtit karakter, sekret e për përdorim të brendshëm, më dha më shumë mundësi informimi për gjykimin politik të Tiranës në ditët e para të demonstratave të vitit 1981, pikërisht gjatë muajit prill e pak ditë në vijim gjatë majit.

Ky burim është ditari personal i Enver Hoxhës, që ishte përgatitur në disa kopje për lehtësi komunikimi qysh në vitin 1985. Origjinali i “Ditari personal” të Hoxhës ruhet në AQSH, ndërsa kopjet e pakta të radhitura prej ish-drejtores së Institutit të Studimeve Marksiste-Leniniste për t’i dhënë një formë zyrtare-shkrimore tekstit janë zhdukur. Ditari personal i E. Hoxhës nuk gjendet në asnjë bibliotekë të vendit dhe kopja e këshilluar prej meje është unikale. Zhdukja nuk ka të bëjë aq me mllefin antikomunist që shpërtheu në fundin e viteve 1990, i cili çoi në zjarr veprat e tij publike. Zhdukja ka të bëjë kryesisht me kopjet e kufizuara që ishin prodhuar në kohën që përmenda.

Për ngjarjet në Kosovë shenjimet e para në ditarin politik të E. Hoxhës gjenden në vëllimin e 13-të, i cili, si gjithë vëllimet e tjera, mban në krye shkallën zyrtare të sekretimit shtetëror: “për përdorim të brendshëm”, që do të thotë se nuk mund të këshillohej pa pëlqimin e Nexhmije Hoxhës, që u mor me formatimin si tekst i shtypur të gjithë ditarit personal të të shoqit.

Duke qenë përgatitur në formën e një libri në vitin 1985, Ditari politik i E. Hoxhës mund të merret në konsideratë pa kontestim, sepse në vitin 1985 koha politike nuk kishte ndryshuar ende, situata ishte e tillë që as Gjermanitë nuk e mendonin rënien e mureve ideologjike, pra, përjashtohet konformimi me kohërat e reja që erdhën pas vitit 1990.

Ditari politik i E. Hoxhës, sa i takon kronologjisë së veprimit shqiptar në Tiranë ndaj demonstratave në Kosovë, nuk ndryshojnë gjë. Shenjimi i parë është i datës 1 prill dhe është mbajtur në Vlorë. Një ditë më parë, në ditarin e Hoxhës gjendet komenti me titull “Atentat kundër Reganit”. Shenjimi i parë i Hoxhës për demonstratat në Kosovë mban titullin “Demonstrata të fuqishme politike në Kosovë”. Në këtë shenjim përmendet fakti se “demonstrata janë bërë dy herë gjatë dhjetëditorit të fundit të muajit mars dhe të dy herët janë shpërndarë me dhunë”, çka përbën argument se udhëheqja politike shqiptare kishte dijeni për ato rrjedha që po merrnin ngjarjet në Kosovë. Më 2 prill gjendet një shenjim me dy fjali, ku përmendet shpallja e gjendjes së jashtëzakonshme. Më 4 prill Hoxha vendos të kthehet nga pushimet dhe në dy shenjime në vijim denoncohet dhuna serbe dhe veçohen parullat “Duam liri”, “Duam republikë”, si parulla me karakter politik. Më 5 prill E. Hoxha thërret për herë të parë mbledhjen e Byrosë Politike, ku merret vendimi për botimin e artikullit “Pse u përdor dhuna policore dhe tanket kundër shqiptarëve në Kosovë”, që doli në “Zërin e popullit” tri ditë më vonë. Për hartimin e këtij artikulli u ngarkua R. Alia. Më 7 prill në “Ditar” gjendet shenjimi i parë analitik dhe polemizues, me titull “Çfarë pohon e çfarë mohon zoti Dragosavac”, përgjigje fjalimit të Dushan Dragosavacit mbajtur më 3 prill. Në shenjimin e E. Hoxhës refuzohet pikëpamja e liderit jugosllav se ish-federata jugosllave kishte gjetur zgjidhjen më të mirë të mundshme për çështjen e kombeve dhe kombësive, argumentohet pse shqiptarët në Kosovë meritojnë statusin e republikës brenda federatës, theksohet se shqiptarëve atje nuk u është dhënë asnjëherë e drejta e vetëvendosjes, demaskohet fabrikimi i së quajturës “kombësi myslimane”, për të konkluduar se as Traktati i Londrës dhe as Traktati i Versajës nuk janë të përjetshëm dhe nuk mund të dënojnë pa cak fatin e shqiptarëve. Më 11 prill në “Ditar” gjendet shenjimi “Shqiptari nuk e ka duruar kurrë robërinë”, në të cilin polemizohet ashpër me pohimin e Stane Dolanc-it se “Kosova nuk do të bëhet kurrë republikë” (cituar prej shtypit perëndimor) dhe për herë të parë përmenden dëshmorët e lirisë të demonstratave të para: në Prishtinë 150-200 veta, në Ferizaj 13, në Prizren 3 veta. Veprimi serb në Kosovë cilësohet masakër. Në fund E. Hoxha shenjon se “ne do t’i mbrojmë vëllezërit tanë kosovarë deri në fund”. Pas një ndërprerjeje njëditore - data 11 prill i rezervohet një komenti për protestat e palestinezëve ndaj terrorit izraelit - më 17 prill gjendet vështrimi panoramik “Arsyet e vërteta të gjendjes dhe të ngjarjeve të kohëve të fundit në Jugosllavinë titiste”, që, sipas N. Hoxhës, përbën tezat themelore të artikullit “Kush e nxit armiqësinë midis popujve të Jugosllavisë”, botuar në “Zëri i popullit” më 23 prill. Hoxha shenjon në ditarin e vet se Stane Dolanc gënjeu opinionin botëror kur tha se në Kosovë janë vrarë gjithsej 11 veta, akuzon drejtpërdrejt pjesëmarrjen e UDB-së në dhunën shtetërore ndaj shqiptarëve, sistemon fakte për të certifikuar gjendjen e shtetrrethimit, përjashton shkaqet e jashtme dhe ndikimin e mërgatës shqiptare prej Shtutgartit, Brukselit apo ndonjë kryeqyteti tjetër europian në nxitjen e kryengritjes shqiptare, i përgjigjet pyetjes “A ka gisht Shqipëria”, demaskon pikëpamjen e Beogradit se po të bëhet Kosova republikë federata do të shkatërrohet. Ky shenjim përmban 27 faqe dhe është më i gjati në muajin prill. Shenjimi ka karakter analitik dhe herë-herë fragmentar, cilësi e njohur e ditarëve. Në datat 18 dhe 22 prill ka dy shenjime rutinë për orientimin e shtypit për polemikën politike me Beogradin. Ndërsa më 26 prill gjendet komenti “Udhëheqja jugosllave ka humbur krejtësisht toruan”. Hoxha mendon se në Jugosllavi po vendoset një diktaturë ushtarake dhe se pasi plasi në Kosovë do të shpërthejë kriza e mosfunksionimit të vetadministrimit dhe të bashkim-vëllazërimit në gjithë federatën. Më datat 5 dhe 6 maj gjenden katër shenjime për përgatitjen e librit “Rreziku anglo-amerikan për Shqipërinë”. Shenjimi i fundmë për Kosovën marrë në shqyrtim nga ana jonë është ai i datës 8 maj dhe mban titullin “Si t’i çminojmë e si t’i shpartallojmë akuzat antishqiptare të titistëve lidhur me ngjarjet në Kosovë”. Ky shenjim përmban 15 faqe. Më tej ditari ka shenjime të rregullta, thuajse të përditshme, për polemikat e njohura të kohës, dhe nuk është ndjekur prej nesh, duke qenë jashtë qëllimit të kësaj trajtese. Në shenjimin e datës 8 prill gjenden tezat themelore për artikullin “Kërkesa për t’i njohur Kosovës statusin e republikës është e drejtë, botuar në “Zërin e popullit” më 17 maj. Ky artikull ka një interes të posaçëm duke e ditur se për një kohë të gjatë pikëpamja e E. Hoxhës ka qenë se një shtet i dytë shqiptar në Ballkan mund të ndërlikonte fatin e kombit shqiptar në tërësinë e vet. Shenjimi i Hoxhës nis në formën e polemikës me pikëpamjet e Milosh Miniçit se Shqipëria shtetërore, përmes trupit diplomatik në Beograd, ka nxitur kryengritjen në Kosovë. Për herë të parë përmendet se e drejta e shqiptarëve për republikë dhe vetëvendosje deri në shkëputje është shqiptuar në Konferencën e Bujanit, pa mbaruar ende lufta antifashiste. Pasi bëhet një retrospektivë ndaj zhvillimit të çështjes shqiptare në ish-Jugosllavi tërheq vëmendjen në njëfarë mënyre diferencimi i pikëpamjes se Titos ndaj lidershipit jugosllav, duke cituar mendimin e tij se ai i ka vlerësuar shqiptarët si faktor pozitiv për federatën.

III.

Në përmbajtjen e shenjimeve të mbajtura gjatë një muaji, gjatë prillit të vitit 1981, të cilat do t’i jepen kësaj konference, dalin këto përfundime:

1. Çështja e shqiptarëve në Kosovë hyn në “Ditarin” e E. Hoxhës gati rastësisht, pa ndonjë histori paraprirëse. Gjatë periudhës janar-mars 1981 shumica e temave të trajtuara prej tij në ditar kanë të bëjnë me superfuqitë, padrejtësitë botërore, dhunimin e popujve të kolonizuar, lëvizjen marksiste në botë, demaskimin e revizionizmit kinez. Çështja shqiptare në Kosovë bëhet dominante vetëm pas demonstratave të vitit 1981.

2. Fillimisht polemika ka nisur në formën e dënimit të dhunës ushtarake dhe kundër vendosjes së gjendjes së shtetrrethimit në Kosovë.

3. Në mesin e muajit prill për herë të parë mbështetet politikisht kërkesa e popullit të Kosovës për vetëvendosje dhe republikë.

4. Polemika në ditët e para ka karakterin e demaskimit të sistemit jugosllav të rregullimit të statusit të kombeve dhe kombësive.

5. Vihet re një kujdes paraprak për të mos dhënë shkas që Beogradi ta akuzojë Tiranën për ndërhyrje në punët e brendshme, duke argumentuar se kriza e federatës në Kosovë është vetëm nyja e parë e tronditjes së bashkëjetesës në kuadër të federatës.

6. Për herë të parë polemika kalon gradualisht prej dominimit të argumentit ideologjik në përparësinë e argumentit kombëtar.

7. Paralajmërohet se mosndreqja e padrejtësisë historike ndaj Kosovës, vullneti plebishitar i së cilës u shpreh për “vetëvendosje deri në shkëputje” qysh në vitin 1944, me konferencën e Bujanit, do të jetë shkas që “vetë federata të jetojë mbi mina”.

8. Së fundmi, nuk mund të mos vihet re se në të gjitha shenjimet e muajit prill dhe në fillim të majit parulla maksimaliste “Bashkim” nuk përmendet. Kjo parullë do të jetë pjesë e shenjimeve të Hoxhës vetëm disa muaj më pas, kur shtypi perëndimor, kryesisht ai austriak dhe gjerman, do ta veçojnë si thelbin e kryengritjes shqiptare në Kosovë.

Monday, June 6, 2011

Babai i Griseldës: Elvis Roshi e përdori vajzën time për fushatë

Muhamet Zaimi, babai i Griselda Zaimit, akuzon kryetarin e Bashkisë së Kavajës, Elvis Roshi, se përdori vajzën e tij në fushatë, ndërsa tani shprehet se e kishte vetëm të dashur.Babai i vajzës, që u bë personazh publik nga ngjarja e javës së kaluar, nuk jep shumë shpjegime dhe as nuk komenton ato çfarë tha dy ditë më parë Elvis Rroshi në intervistën e dhënë për gazetën “Panorama”. I ati i Griseldës na drejton të rishikojmë videon kur ai shfaqet me Griseldën gjatë fushatës, një provë që sipas tij është tregues i dukshëm se për çfarë i ka interesuar vajza Elvis Roshit. Babai i Griseldës tregon se privatisht po investon me mjekë psikologë për kurimin e së bijës, e cila është në gjendje jo të mirë pas ngjarjeve që kanë ndodhur. Prej gjashtë ditësh e gjithë vëmendja e opinionit publik është përqendruar te Griselda Zaimi, vajza që deri para pak ditësh konsiderohej si bashkëshortja e kryetarit të Bashkisë Kavajë. Që prej momentit kur denoncoi rrëmbimin dhe më pas kur Griselda pranoi në Prokurori se nuk ishte rrëmbyer, madje nuk kishte qenë kurrë shtatzënë, “bashkëshortja” e kryebashkiakut të Kavajës ka qenë në qendër të vëmendjes mediatike. Në pallatin ku banon familja Zaimi, e larguar prej vitesh nga Përmeti dhe e vendosur në zonën “Ali Demi” në Tiranë, të gjithë flasin për këtë histori. Fqinjët, banorët e zonës përreth, rojet e pallatit, komentojnë me njëri-tjetrin atë çfarë kanë mësuar. Ata thonë se ndiejnë keqardhje për të zotin e shtëpisë, Muhamet Zaimin, pasi për ta ai është një njeri i nderuar, një intelektual dhe një zotëri që pavarësisht asaj çfarë i ndodhi për ta duket i pamposhtur, edhe pse pranojnë se kjo ngjarje e ka tronditur dhe e ka lodhur shumë. Muhameti po shkon drejt të 70-ave dhe, ashtu si dikur që punonte si ekonomist për të siguruar jetesën e tri vajzave të tij, edhe sot, edhe pse në moshë të thyer, vazhdon të mbajë “gjallë” familjen. Madje tani e ka edhe më të vështirë, pasi gruas së tij, Alies, i duhet të kujdeset për të dy vajzat e saj, Arbanën, tashmë edhe Griseldën, të cilën bashkiaku i Kavajës, Elvis Rroshi, e ktheu të mërkurën tek prindërit e saj. E vetmja mbështetje për të në këto ditë të vështira ka qenë vajza e tij e madhe, e cila është e martuar dhe jeton në Francë. “Veç asaj që i ndodhi, prania dhe interesi i medias e ka shqetësuar shumë”, thonë rojet e pallatit, të cilët më tregojnë se Muhameti u ka kërkuar të mos lejojnë asnjë gazetar të futen brenda oborrit të pallatit. Në kohën kur rojet këmbëngulnin që “vizitorët” të qëndrojnë larg pallatit, aty afrohet babai i Griseldës, Muhameti. Ishte ora rreth 19:00 e mbrëmjes dhe Muhameti po kthehej në shtëpi, pasi kishte bërë pazarin. Në të dy duart mbante dy qese me ushqime, perime dhe bukë dhe ecte ngadalë e me kokën ulur. Më shumë se ushqimet që mbante në duar, duket se Muhametit i rëndon situata që po kalon ai dhe familja e tij këto ditë, pasi e shohim që ecën gati i kërrusur. Komunikimi me të ishte si më poshtë:
Zoti Muhamet, ju kërkoj ndjesë për shqetësimin që ju kemi sjellë këto ditë…
Të lutem shumë. Të kam si vajzën time. Më lër në hallin tim. Ju duhet ta merrni me mend se çfarë po kaloj.
Ju lutem, një reagim për gjithë këtë që ka ndodhur?
Nuk kam çfarë të reagoj. Nuk dua të flas. Ju kam parë që vini çdo ditë dhe nuk dua të flas me asnjë gazetar. Kam shqetësimet e mia.
Besoj jeni në dijeni të deklarimeve që ka dhënë zoti Elvis Rroshi në gazetën “Panorama”?
E di, e kam parë dhe nuk më intereson. Le të thotë çfarë të dojë, nuk dua të komentoj asgjë. Ai ka mendimin e tij, unë kam mendimin tim. Çfarë rëndësie ka kjo tani?
Por Elvis Rroshi është shprehur se Griseldën e kishte të dashur, se ajo nuk ishte e fejuara e tij, madje nuk do të martoheshin?
Të lutem shumë. Ai le të thotë çfarë të dojë. Ka video për këtë punë. Ai e përdori vajzën time në fushatë. Tani le të shprehet në mënyrën e tij, nuk dua ta komentoj asgjë çfarë thotë. Janë videot që i kanë parë të gjithë. Mund t’i rishikoni.
Po Griselda si ndjehet tani? Si është shëndeti i saj?
Griselda do të bëhet mirë. Unë po kujdesem privatisht për shëndetin e saj, me mjekë, me psikologe. Ajo do të bëhet mirë.
Muhamet Zaimi më pas largohet, pasi thotë se do të shkojë në shtëpi me një mimikë që i rrezaton mirësi në fytyrë, ai përshëndet dhe largohet. Ndërsa ai arrin shkallët e katit të parë të pallatit dhe i afrohet hyrjes së godinës së banimit lart te ballkoni i apartamentit të tij bashkëshortja e tij, nëna e Griseldës, Alia, e ka ndjekur nga lart gjithë çka ndodhur në oborrin e pallatit. Ajo duket mjaft e shqetësuar.Muhamet Zaimi, babai i Griselda Zaimit, akuzon kryetarin e Bashkisë së Kavajës, Elvis Roshi, se përdori vajzën e tij në fushatë, ndërsa tani shprehet se e kishte vetëm të dashur.

ETLEVA DELIA

Sunday, June 5, 2011

Vendimi i Kolegjit, reagojnë ambasadorët

TIRANE- Pas vendimit të dhënë nga Kolegji Zgjedhor ambasadorët e OSBE-së, Eurgen Wollfarth, ai i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Aleksander Arvizu dhe i Bashkimit Evropian, Etore Sekui kane leshura nje deklarate te perbashket.

Deklarata

“Kryetari i Prezencës së OSBE-së në Shqipëri, Ambasadori Eugen Wollfarth, Ambasadori i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Alexander Arvizu dhe Kreu i Delagacionit të Bashkimit Evropian, Ambasadori Ettore Sequi, deklaruan sot së bashku: “U njohëm me vendimin e Kolegjit Zgjedhor shqiptar, si organi më i lartë ligjor që gjykon apelimet zgjedhore. Është thelbësore që të gjitha palët të veprojnë, pas këtij vendimi, në mënyrë të qetë, të pjekur e të përmbajtur, duke vënë interesin kombëtar përpara çdo lloj interesi partizan vetjak.”

“Po aq e rëndësishme është që të gjitha palët, partitë politike dhe qytetarët, të presin derisa rezultatet përfundimtare të këtyre zgjedhjeve të certifikohen nga Komisioni Qendror i Zgjedhjeve, siç kërkohet nga legjislacioni shqiptar. Ne besojmë se më 8 Maj, qytetarët e Shqipërisë votuan për kandidatët e zgjedhur prej tyre.

Ky zë tashmë duhet të dëgjohet dhe të respektohet nga të gjitha partitë politike। Ne do të ndjekim nga afër përmbylljen e procesit zgjedhor dhe shpalljen e rezultateve përfundimtare, si dhe vlerësimin e procesit nga misioni i vëzhgimit të zgjedhjeve i OSBE/ODIHR-it, duke pasur parasysh shqetësimet e ngritura në deklaratat tona të mëparshme”

www.albdreams.net

Mandati i katërt, zonat ku humbën dhe fituan PD e PS

Vendimi i së premtes në mbrëmje i Kolegjit Zgjedhor i dha fund praktikisht drejtimit të Tiranës nga Edi Rama pas 11 vjetësh.Kandidati i Partisë Demokratike, Lulzim Basha, do të marrë edhe ‘de jure’ postin e kryebashkiakut, pasi të kenë përfunduar të gjitha afatet ligjore të ankimimeve. Duke pasur parasysh faktin që PS-ja do të çojë sërish në Kolegj vendimin e KQZ-së që nxjerr Bashën me 81 vota më shumë, shpallja e fituesit për Tiranën pritet të bëhet nga fundi i muajit qershor. Por, Rama nuk është i vetmi që humbet një mandat të katërt për postin e kryebashkiakut. Gazeta publikon sot emrat e kandidatëve që kanë fituar mandatin e katërt dhe do të qeverisin deri në vitin 2015, por edhe të atyre që ky mandat u mbeti në tentativë.
Mandati i katërt
Në zgjedhjet e 8 majit, rreth 60 kandidatë të Partisë Demokratike dhe Partisë Socialiste kandidonin për një tjetër katërvjeçar në krye të bashkisë apo komunës, që për herë të parë e kishin fituar më 1 tetor 2000. Nga Partia Socialiste ishin 30 kandidatë që paraqiteshin përballë zgjedhësve për fitoren e radhës. Por, konsumimi i tyre dhe aleanca e gjerë e koalicionit të djathtë duket se ka ndikuar që PS-ja të humbasë më shumë se gjysmën e bastioneve që i fitonte prej 11 vitesh. Në total, socialistët kanë fituar për herë të katërt 1 bashki dhe 13 komuna, ndërkohë që kanë humbur 2 bashki, një minibashki dhe 13 komuna. Konkretisht, PS-ja ka dalë fituese në Bashkinë Maliq dhe në disa komuna në Berat, Elbasan, Fier dhe Shkodër. Ndërkohë që, përveç Tiranës, socialistët kanë humbur Njësinë Bashkiake Nr.4, ku Vaid Kalaja nuk mori dot mandatin e katërt, si dhe Bashkinë e Belshit që e fitonin rregullisht nga viti 2000. Situata paraqitet ndryshe në kampin demokrat, që ka fituar 23 njësi vendore për herë të katërt dhe ka humbur vetëm pesë prej tyre. Nga këto pesë që kanë humbur, njëra është Bashkia e Krumës. Në rastin e PD-së duket se konsumimi i pushtetit mund të jetë balancuar me votat që kanë ardhur nga Lëvizja Socialiste për Integrim. Komunat që ka humbur PD-ja, veç bashkisë së Krumës, janë Grabiani në Lushnjë, Voskopi në Korçë, Guri i Zi në Shkodër dhe Ndroqi në qarkun e Tiranës. Në zgjedhjet e tetë majit, një kandidat që doli i pavarur, Halil Aliaj, në Surroj të Kukësit, arriti të fitojë për herë të katërt (dy herët e para në siglën e PD-së) mandatin që fillimisht e mori në vitin 2000. Në dy komuna, Zall-Dardhë në Dibër (kandidon për herë të katërt Njazi Cani i PD) dhe në Papër të Elbasanit (kandidon Shefqet Bullari i PS), zgjedhjet janë shpallur të pavlefshme dhe do të zhvillohen në një datë të përcaktuar nga KQZ-ja.

Fitoret e Ramës në Tiranë nga viti 2000

Në postin e ministrit të Kulturës, Edi Rama fitoi mandatin e parë si kryebashkiak i Tiranës në zgjedhjet lokale të vitit 2000. Përballë ish-ambasadorit të Shqipërisë në Francë, Besnik Mustafaj, Rama fitoi me rreth 21 mijë vota më shumë. Tre vjet më vonë, në zgjedhjet e mbajtura më 10 tetor 2003, Rama kërkoi mandatin e dytë, këtë herë përballë Spartak Ngjelës, tani një ndër aleatët e tij. Në ato zgjedhje, kryetari i Bashkisë u rikonfirmua me rreth 24 mijë vota më shumë. Diferenca u rrit ndjeshëm, sidomos në raundin e dytë, kur si pasojë e problemeve të vërejtura në raundin e parë u ribënë zgjedhjet në më shumë se 100 qendra votimi. Mandatin e tretë Rama e fitoi në zgjedhjet e vitit 2007. Teksa mbante edhe postin e kreut të PS-së, Rama kishte në krah edhe LSI-në e Ilir Metës dhe, përballë ish- ministrit të Brendshëm, Sokol Olldashi, fitoi me 22 mijë vota diferencë.

Ankimimet

Komisioni Qendror i Zgjedhjeve është në përfundim të shqyrtimit të të gjitha kërkesave ankimore, që kanë ardhur pas shpalljes së rezultateve për bashkitë dhe komunat nga 66 Komisionet Zonale të Administrimit të Zgjedhjeve në të gjithë vendin. Deri në këto momente nuk janë shqyrtuar ende 4 kërkesa, të cilat kanë të bëjnë me komunat, si dhe mbeten për vendim 13 kërkesa të tjera, të cilat janë shqyrtuar më parë, por janë shtyrë për të tërhequr bazën materiale apo për të parë më gjatë dosjen. Nga këto, më e rëndësishmja pritet të jetë komuna Poshnje, të cilën e ka ankimuar LSI-ja dhe Fshat-Memaliaj, ku KQZ-ja vendosi të çojë në laboratorin e kriminalistikës listën e zgjedhësve për të verifikuar nëse firmat ishin nga e njëjta dorë.

Kolegji

Ndërkohë që shpallja e kandidatëve fitues për 65 bashki, 11 minibashki dhe 308 komuna janë kompetencë e KZAZ-ve, KQZ prej disa ditësh po shpërndan mandatet e këshillave bashkiakë dhe komunalë në të gjithë vendin. Deri tani janë shpërndarë mandatet në Kukës, Berat, Dibër, Fier dhe Gjirokastër. Ndërkohë që kanë ngelur ende pa u shpërndarë mandatet në Shkodër, Lezhë, Tiranë, Durrës, Elbasan, Korçë dhe Vlorë. Ndarja e mandateve bëhet në bazë të formulës që është përdorur në zgjedhjet e përgjithshme të vitit 2009. Fillimisht ndahen mandatet për dy koalicionet “Aleanca për qytetarin” e “Aleanca për të ardhmen” dhe më pas mandatet brenda koalicioneve. Në total, koalicioni i PD ka rreth 140 mijë vota më shumë se ai i PS.

Gara për mandatin e katërt

Zonat ku fitoi PS
Terpan Engjëll Veliaj
Vertop Flamur Balliu
Arras Sali Tërshalla
Shirgjan Mustafa Shehu
Shushicë Lutfi Lala
Aranitas Viktor Mahmutaj
Çlirim Harrila Mile
Maliq Gëzim Topçiu
Arren Ilir Doçi
Kolsh Kukës Abedin Oruçi
Pult Sokol Cubi
Temal Mark Zhuri
Zall-Herr Gani Allushi
Xarë Dhimitër Kote

Zonat ku humbi PS
Tiranë Edi Rama
Njësia 4 Vaid Kalaja
Kozare Fatmir Doksani
Perondi Ramiz Oboni
Belsh Arif Tafani
Gjergjan Faik Gjolena
Gracen Fadil Salla
Rrasë Isuf Ferhati
Fiershegan Bedri Hida
Karbunarë Neki Arapi
Q. Libohovë Krenar Kulla
Lekas Nderim Kreka
Moglicë Agron Matraku
Balldren Gjek Cali
Qelezë Marash Kolaj
Krrabë Artan Saliu

Zonat ku fitoi PD
Lis Agim Selita
Luzni Haxhi Damzi
Maqellarë Bardhyl Agolli
Selishtë Xhemal Delishi
Trebisht Fitim Balla
Rrashbull Hysen Gashi
Xhafzotaj Agim Hoxha
Funare Qani Sherja
Hoçisht Ylli Cenkolli
Mollaj Fredi Xhemo
Kalis Ahmet Shira
Margegaj Rexhë Byberi
Shishtavec Dilaman Nela
Topojan Safet Myftari
Zapod Dan Koloshi
Blerim Ndoc Prendi
Dajç Arben Gjuraj
Postribë Faz Shabaj
Qerret Rrok Dodaj
Rrapë Ndue Gjoni
Vig Mnele Pjetër Lleshi
Farkë Fatbardh Plaku
Petrelë Ylli Kupi

Zonat ku humbi PD
Grabian Ardian Shurdhaqi
Voskop Kujtim Sulo
Krumë Bardhyl Peka
Gur i Zi Broz Marku
Ndroq Fatime Goga

Të pavarurit
Fitoi
Surroj Halil Alia

Kërkesat ankimore, KQZ merr dy ditë pushim, i lë vendin “Top Fest”-it

Pas gati dy muajsh punë me një orar të tejzgjatur, shtatë anëtarët e Komisionit Qendror të Zgjedhjeve kanë marrë dy ditë pushim. Në mbledhjen e së premtes, kur u shqyrtuan pesë kërkesa ankimore, u ra dakord që e shtuna dhe e diela të bëhen pushim e puna të rifillojë, ashtu si në pjesën tjetër të administratës, të hënën. Por, këto ditë pushimi, veç lodhjes së anëtarëve të KQZ-së dhe stafit të këtij Komisioni, duket se kanë të bëjnë edhe me një veprimtari tjetër. Sot në mbrëmje, në ambientet e Pallatit të Kongreseve, një mur larg sallës së mbledhjeve të KQZ-së, do të zhvillohet koncerti i “Top Fest”. Ky event ishte parashikuar të zhvillohej dy javë më parë, më 22 maj, por në atë periudhë KQZ-ja ishte në kulmin e punës së saj me hapjen e kutive të votimit për Bashkinë e Tiranës. Stafi organizativ i festivalit u detyrua të shtyjë me 14 ditë këtë shfaqje dhe, me sa duket, për ditën e sotme kanë marrë edhe OK e administratës së KQZ-së. Nga e hëna, puna për KQZ-në do të fillojë si normalisht me shtatë kërkesa ankimore në ditë. Një ndër kërkesat me interes që pritet të trajtohet të hënën është ajo e komunës së Poshnjës që koalicioni i djathtë e humbi me vetëm dy vota diferencë. Gjithashtu, pjesë e punës së KQZ-së do të jetë edhe ndarja e mandateve për këshillat bashkiakë dhe komunalë. Rreth fundjavës pritet që të mbyllen të gjitha kërkesat ankimore dhe më pas KQZ-ja do të presë deri në padinë e fundit që do të shkojë në Kolegjin Zgjedhor. Pasi gjykata të shprehet për të gjitha çështjet, KQZ-ja do të nxjerrë rezultatin përfundimtar dhe periudha paszgjedhore do të konsiderohet e mbyllur.

ADI SHKEMBIwww.albdreams.net

Link