Kthyer nga Parisi për disa muaj, së bashku me Luizin, që jeton këto ditë tek ata, Megi rrëfen si e ka parë me sytë e saj Jozefina Topallin dhe Luiz Ejllin në raportet ku i ka vënë ajo…
Dhe pse në zemër të Tiranës, lokali që propozon Megi për t’u takuar, diku pranë shtëpisë së saj, e mban këtë fakt jashtë mureve prej kashte. Dhe është një pothuaj-arrati e mirë nga kryeqyteti në këto ditë të nxehta, ku Megi Topalli është kthyer vetëm dy ditë më parë. Sepse dhe kësaj radhe, vajza e kryeparlamentares ka kaluar disa ditë në Shkodër, bashkë me partnerin e saj, Luiz Ejllin.
“Oh, aty kalohet gjithmonë mirë”, thotë para se të nisë “pjesa serioze” e intervistës, për të cilën ka merak vetëm një gjë: Jo faktin se do tregojë për lidhjen me Luizin, detaje të prezantimit të tij në familje, marrëdhënien që ka e ëma, Jozefina Topalli, me djaloshin… “Unë thjesht nuk dua që të flas në emër të mamit, e madje as në atë të Luizit”. Dhe ashtu do jetë. Ajo do tregojë historinë e saj, atë të një vajze që dashurohet që në moshën 17- vjeçare, që flet me të ëmën (me të cilën ka një marrëdhënie shumë të hapur), për këtë djalë që kur ata ende nuk ishin lidhur, por që ajo kishte vënë re si e shihte ai, e kish nisur ta pëlqente dhe vetë…; për jetën e atyre të dyve në Francë, pastaj për prezantimin e tij në familje dhe për ditët sot, kur Luizi është bërë si djalë i shtëpisë. “Në fakt, Luizin familja ime e ka pritur dhe e trajton vërtet si një djalë, sepse ai e ka familjen shumë larg: prindërit dhe e motra me fëmijët e saj jetojnë në SHBA. Kështu që kur vjen në Tiranë, jeton te ne”.
U bënë gjashtë vjet që tashmë janë bashkë. “Ka kaluar goxha kohë, eh…”, qesh Megi, e cila duhet thënë se ka marrë më shumë se kurrë hijen e së ëmës. Është vetëm 23 vjeçe, sapo ka përfunduar Masterin e dytë në Paris në fushën e saj të studimeve për ekonomik dhe pret që në shtator të nisë doktoraturën, po atje në Paris, dhe pse tanimë do ketë mundësinë të kalojë më shumë kohë në Shqipëri, në vendin nga ka jo vetëm familjen, por dhe sytë. “Doktoratura është e tillë që më duhet të ndjek leksione vetëm tri ditë në muaj, kështu që do jem më gjatë në Shqipëri”. Megjithatë, do jetë përsëri e ndarë mes Tiranës dhe Parisit, ku punon dhe Luizi, i cili është Konsulli ynë i parë i Kulturës atje. Ai në të vërtetë e ndoqi që atëherë kur ajo shkoi në Strasburg për studimet bazë. Katër vjet më i madh se Megi, i kishte përfunduar studimet e larta dhe gjatë qëndrimit në Francë nisi të studionte gjuhën. Të lidhur shumë të rinj, sidomos Megi, kishin mundësinë për të konsoliduar më shumë marrëdhënien e tyre dhe pas tre vitesh, kur ajo do sillte në shtëpi diplomën, mendoi të sillte dhe Luizin, i cili nuk ishte i panjohur për familjen.
“I kisha folur mamit për Luizin që para se të viheshim bashkë. I thosha se është një djalë…që më ngacmon një fije, po që nuk është dhe fort i keq, që ka zërin e bukur dhe sytë e bukur…”. Dhe e vetmja gjë që i thoshte e ëma në atë kohë ishte: “Je e vogël moj mam”. 17-vjeçarja, jo vetëm mund të fliste me të ëmën si me një shoqe, por kishte nga familja lirinë e plotë për të dalë me shoqërinë e saj, ku bënte pjesë dhe Luizi.
Atë e kishte njohur në Shkodër, qytet nga i cili Megi dhe pse është larguar që 9 vjeç, nuk është shkëputur asnjëherë. Ka ruajtur kontaktet edhe gjatë viteve të gjimnazit dhe shkonte pothuajse çdo javë për të kaluar kohë me shoqërinë e saj, shumë të dhënë, ndër të tjera pas muzikës dhe volejbollit. Në këtë grup kish njohur edhe Luizin, i cili ndërkohë ishte bërë i njohur. E nëse ishte i njohur për të gjithë, ishte i njohur edhe për familjen Topalli: pas “Etheve”, kishte marrë pjesë në festivale, madje kishte fituar një festival kombëtar e kishte prezantuar Shqipërinë në Eurovizion me këngën “Zjarr e ftohtë”, kështu që familja e Megit nuk kish mundësi të mos e njihte, pasi duke qenë shumë e dhënë pas muzikës, ndiqte çdo vit nga salla, festivalet e rëndësishme. Sigurisht nuk mund të mungonte në vitin 2010, kur Luizi këndoi me Juljana Pashën te ‘Kënga Magjike’ dhe fitoi çmim të parë, prani që u fiksua nga shumë kamera, për arsye se tashmë lidhja e Megit me Luizin ishte bërë publike. “Në të vërtetë nuk ishte diçka e jashtëzakonshme. Ne kemi qenë gjithmonë në sallat e festivaleve dhe sigurisht nuk mund të mungonim atë herë”, – kujton Megi, së bashku me një hije të errët që i erdhi rrotull atyre çasteve të shkëlqimit të Luizit dhe Juljanës, se ndoshta çmimi i parë kishte të bënte pikërisht me praninë e kryeparlamentares apo marrëdhënien familjare që ishte krijuar. Por fjalë ka pasur pothuaj gjithmonë për çmimet, dhe ndoshta gjithmonë do të ketë… “Unë mundohem ta nxis Luizin përherë që mos ta lërë pas muzikën, sepse ai e do shumë, aty e ka mendjen dhe mua kjo gjë më pëlqen. Pak rëndësi kanë fjalët që ndonjëherë thuhen. Unë pastaj i them se nuk ka si të preket nga asgjë që thuhet, sepse ai ka qenë i njohur para se të viheshim bashkë”.
E si të mos i pëlqejë Megit, talenti i Luizit, shpirti i tij prej artisti? Që kur kishin ende në atë fazën e shikimeve të ëmbla, për Krishtlindje ai i dhuroi një disk ku kishte regjistruar këngën “Margherita” (ky është emri i gjatë i Megit), të cilën e kish kënduar ai vetë për vajzën që donte. “Më pëlqen që Luizi është romantik. Ka krijuar dhe një këngë të vogël për mua, në Francë. Bleu një program atje dhe krijoi këtë këngën që nuk është e njohur sigurisht, e kemi dëgjuar vetëm unë dhe ai”.
Pak ditë pas dhuratës nga Luizi, fotoja e atyre të dyve u gjend nëpër gazeta. “Në atë kohë nuk ishim vënë bashkë tamam. Ishte një foto e prerë nga festa e Vitit të Ri, ku ne në fakt ishim një grup i madh, por na kishin prerë vetëm ne…që sigurisht ishim afër, pëlqeheshim, kjo dihej…”.
Por as kjo nuk do kthehej në skandal në shtëpinë e Megit.
Vetë Kryetarja e Parlamentit nuk kishte asnjë arsye për t’u alarmuar. Sepse ajo e dinte që më parë se e bija kishte shok, ndoshta diçka më shumë se shok, Luiz Ejllin. E njihte për së largu nga ekrani. Dinte që ishte një këngëtar i talentuar me disa çmime që në fillim të karrierës. Ashtu siç dinte dhe faktin që ishte shkodran. “Nuk është se ishte kusht, po ndoshta ishte një plus”, – tregon duke qeshur Megi, dhe pse ajo as nuk i la kohë së ëmës të shprehte ndonjë preferencë për dhëndrin e ardhshëm, pasi në atë kohë ishte vetëm 17 vjeç dhe bisedat me dhëndër brenda ishin herët të hapeshin.
Kjo nuk ndalonte asgjë, vetë Megi kujton se e ëma dhe pse mësoi për Luizin, nuk i kërkonte që Megi ta takonte më rrallë apo mos ta takonte hiç, përkundrazi ajo e lejonte ta takonte, ta njihte më mirë djalin që kishte qejf, por kaq… Bisedat për gjëra më të mëdha do i takonin një kohe tjetër. E në fakt ato gjërat e mëdha, zyrtare, ende janë një çështje për më vonë.
“Nuk jemi të fejuar”, – gjen rastin ta sqarojë duke qeshur këtë që është ngatërruar nëpër gazeta e revista dhe pse të gjitha këto nuk janë thjesht detaje formale për ata të dy, që tashmë i kanë mbushur gjashtë vjet bashkë. Luizi tani jeton në shtëpinë e tyre kur vjen në Tiranë, është bërë shok i ngushtë me të vëllain e Megit, i pari nga familja e saj që e ka njohur Luizin, po i shkon muhabeti shumë mirë dhe me të atin e saj… “Ata të tre janë një natyrë, flasin e qeshin shumë, bëjnë batuta, e sa herë mblidhemi, ata flasin e unë e mami ndijmë. Kështu ka qenë që në fillim, unë e Luizi jemi krejt natyra të ndryshme, ai më i hedhur, e unë më e tërhequr”. Kjo natyra e tij, humori tipik prej shkodrani dhe e qeshura e përhershme e karakterizoi edhe në takimin e parë me familjen e Megit, ku bën pjesë, as më shumë e as më pak, po vetë kryetarja e Parlamentit të Shqipërisë. “Jo, jo nuk e kishte problem fare, ishte shumë i çlirët”, – kujton Megi ditën, kur pasi ishte kthyer nga Strasburgu, tre vjet pas lidhjes, vendosi që atë djalin që e ngacmonte një fije, “me sytë e bukur” ta prezantonte në familje. Dhe çdo gjë shkoi mirë në atë takim. E kur shkoi atëherë, tani nuk ka ngelur më asnjë barrierë. Luizi dhe Jozefina (Znj. Jozefina Topalli, sepse ne nuk i kemi këto konfidenca) i thërrasin njëri-tjetrit në emër. Bëjnë bisedat që bëjnë anëtarët e një familjeje. Shkojnë të gjithë bashkë të pushojnë në Durrës, shpesh udhëtojnë… dhe këto janë çastet më të bukura. “Është shumë bukur kur jemi të pestë në makinë e nisim këndojmë, sepse dhe ne të gjithë në familje na pëlqen shumë muzika”. Kështu që një dhëndër (ende jo zyrtar, ama, që të jemi në rregull me termat) këngëtar, dhe shkodran për më tepër, ka rënë si me porosi në familjen e tyre. Dhe tani, në verë, është pikërisht koha për të tilla udhëtime. Sa të mbarojnë zhvillimet parlamentare. Sepse dhe pse Luizi i thërret në emër, Jozefina (Topalli) nuk është thjesht mami i Megit, por është dhe kryetarja e Parlamentit, ku zhvillimet vazhdojnë dhe në verë. Në pritje, ata të dy organizojnë pushimet dhe kohën e tyre boshe të verës, ndonjëherë dhe bashkë me vëllain e Megit: në Shkodër, në Jug…por edhe në Tiranë, në ndonjë lokal që ta largon ndjesinë e ngecjes në kryeqytet në pik të sezonit veror...si ai që propozoi Megi, pranë shtëpisë së saj, që të zhvendos vizualisht diku në...Tiki. /Arta Camo, MAPO/
No comments:
Post a Comment