Batuta që më nxiti të shkruaj sot, ishte ajo e një kolegut tim në një ambient gazetarësh, ku ai i tha një tjetri: “Shefi im ishte i martuar me shefin tënd”.
Shoqëria shqiptare është përfshirë në një debat, rreth të cilit sa më shumë të shkruhet aq më shumë vlerë fiton. Parada e homoseksualëve, që vuri ballë për ballë edhe përfaqësues të qeverisë, po diskutohet rëndom jo vetëm nëpër media të ndryshme, por edhe në ambiente publike. Si në çdo problematikë shoqërore, ka nga ata që e mbrojnë dhe nga ata që e kundërshtojnë, gjë që krejt natyrshëm po evoluon edhe në shoqërinë tonë.
Parë në aspektin e një fenomeni, sipas shumë studiuesve homoseksulizmi, është një sëmundje, në të shumtën e rasteve edhe me burime gjenetike, e ngjashme me shumë të tjera, e cila edhe mund të trajtohet kur ekziston vullneti i individit. E konsideruar si e tillë, rreziku qëndron në atë se kjo sëmundje, duke gjetur terren të përshtatshëm për zhvillim në shoqëri mund të nxitet akoma më shumë dhe të kthehet në një preferencë edhe për ata aventurierë që kanë shijuar shumë kënaqësi të kësaj bote e janë në kërkim të diçkaje tjetër.
Demokracia dhe të drejtat e liritë e njeriut mbeten baza kryesore ku mbështeten mbrojtësit e të drejtave të homoseksualëve. Është mëse e drejtë që çdo individ të jetojë sipas besimit, bindjeve dhe dëshirave të tij, por përtej kësaj, kurrsesi nuk mund të anashkalohet edhe konteksti shoqëror. Është një kushtetutë e pashkruar e rregullave të shoqërisë, ndaj të cilës çdo individ duhet të bindet, nëse dëshiron të jetë pjesë e saj.
Këto rregulla, janë pjesë e mbarëvajtjes dhe ecurisë normale të jetës njerozore. Kjo e fundit, ashtu siç edhe Zoti e ka krijuar dhe organizuar, vazhdimësinë e saj mund ta sigurojë vetëm nga një marrëdhënie e shëndoshë midis burrit dhe gruas. Nga kjo familje bërthamë, vijon më tej trashëgimia dhe vazhdimësia e njerëzimit, sipas një rregulli krejt të natyrshëm dhe të mundshëm brenda kushteve jetësore.
Në këtë debat, mendoj se ekzistojnë dy faktorë të rëndësishëm që duhet të kihen parasysh: Së pari, demokracia dhe vendosja e kufijve se sa të lirë duhet të jenë individët për të vepruar brenda një shoqërie. Nëse do të mbështetej çdo e drejtë e kërkuar nga grupe të caktuar, atëherë duhet të pranohet si e natyrshme dhe normale çdo tentative diktatoriale, enver-iste, sadam-iste, naziste, fashiste apo të ngajshme me to për të vepruar brenda shoqërisë. Do të ishte e drejtë e tyre që përsa kohë që do të gjenin edhe mbështetje në komunitet, te vepronin dhe të ushtronin aktivitet sipas mënyrës së tyre. E nëse një gjë e tillë shihet si e papranueshme, atëherë edhe parada gay, me burrat me bikini dhe gratë me mustaqe nuk mund të lejohet si një promovim i të drejtave të njeriut. Këtu lind edhe pyetja se kush dhe si do t’i vendosë këto kufij për mbarëvajtjen normale të jetës shoqërore. Pra, analizuar në aspektin e demokracisë, parada dhe të drejtat e kërkuara nga ky grup individësh do të ishin jo një mbrojtje e të drejtave të njeriut, por një abuzim me këto të drejta.
Së dyti, parë në aspektin shoqëror dhe demokratik, ky komunitet gay, në një sistem të tillë është i lirë të jetojë brenda privatësisë së tij, duke mos i’u cënuar në asnjë mënyrë e drejta e jetesës brenda këtyre kufijve. Por, çdo përpjekje për të transmetuar si vlerë atë që nuk është e tillë, nuk mund dhe nuk duhet të tolerohet. Nuk mund të jetë e drejtë që nën petkun e të drejtave dhe lirive të njeriut, të imponohen në shoqëri antivlera në kundërshtim total me njerëzoren. Kjo gjë do të ngjall reagimin dhe të drejtën e protestës për të gjithë ata individë që fëmijëve të tyre nuk do të lejonin t’u ushqehej kultura e një sëmundjeje siç është kjo e homoseksualizmit.
Përveç të tjerash, hapja rrugë e diçkaje të tillë në vendin tonë, do të shkaktojë lindjen e shumë problematikave të tjera siç janë legalizimi i martesave midis të njëjtit seks, e drejta e birësimit të fëmijëve etj. Siç ka ndodhur edhe më parë, këto skandale me birësimet në çifte gay-sh, privojnë të drejtën e këtyre fëmijëve për të vendosur mbi atë që janë, mbi zhvillimin e tyre të natyrshëm dhe mbi të ardhmen e tyre. Ata do të mbeten larg normales ku nuk do të kuptojnë se cili është nëna apo babai.
Së fundi, them se edhe nëse parada gay do të organizohet, ky grup, i kryesur nga avokati i popullit, do të përfaqësohet nga disa tranvestitë që i shohim rëndom nëpër lulishtet e pakëta të Tiranës, me disa paruke me onde të gjata, me sytë e grimosur në blu të errët dhe buzët me të kuqe të ndezur, që në të shumtën e rasteve ngjallin neveri tek ata që i shikojnë.
No comments:
Post a Comment