Kush duhet të paguajë për kurimin e imazhit të Ramës?

Bledi KASMI

Eshtë ndër lobistët më të paguar në botë dhe njëkohësisht një ndër dy ish-kryeministrat perëndimorë që së bashku me Shrëder, pas politikës iu futën rrugës së biznesit. Kjo natyrisht nuk ishte Rruga e Tretë që ai e lançoi për politikën.

Ish-Kryeministri që dikur menaxhonte fatet e një ish-perandorie, tashmë menaxhon përqindjet që merr si lobist, artikullshkrues, këshilltar në shërbim të kujtdo hierarku politik që e paguan. Nuk e ka aspak kompleks që të pranojë statusin që ka zgjedhur dhe në vendin e tij për këtë biznes

paguan taksa deri në 12 milionë dollarë në vit.

I akuzuar publikisht për fshehje kontratash dhe mospagimin e saktë të detyrimeve, Tony Blair gjithmonë ka mohuar të ketë marrë para për daljet e tij publike, por ai gjithmonë surprizon me daljen e tij në vende të ndryshme të botës, duke mbajtur fjalime në mbështetje të “klientëve” që e paguajnë, duke dhënë këshilla ndaj tyre apo duke u mundësuar atyre takime me personalitete të larta politike.

I paralajmëruar si këshilltar i Ramës gjatë fushatës elektorale, tashmë emri i tij nuk është më befasi. Në takimet në New York, Rama është takuar me Blair dhe ai e ka marrë për krahu për ta çuar në drejtim të atyre dhomave ku gjenden njerëz të një kalibri që Rama nuk i kish takuar kurrë më parë.

I mësuar të takojë vetëm ndërtues gjatë tetë viteve si kryebashkiak, ai po shfaq vështirësi të shkojë përtej rangut të kësaj kategorie. Fjalimi para Kuvendit të Kosovës si dhe deklarata me Presidentin e Maqedonisë e dëshmojnë këtë.

Rama po shfaq jo pak vështirësi për të bindur së pari veten se nuk është më kryeministri i betoniereve, por i një kombi me një histori dhe në këto pesë vite i ulur me dinjitet në krah të Presidentit të Shteteve të Bashkuara në Aleancën e Atlantikut të Veriut.

Për të kaluar nga betonieret në kancelaritë diplomatike është një kapërcim i vështirë. Një ushtrim tepër i ndërlikuar që në rast se nuk je i sprovuar rrezikon të rrëzohesh dhe të thyesh kokën. Kryeministri i ri e ka kuptuar se i duhet një stërvitës që ta mësojë të ngjisë shkallët dhe të ulet në tryeza ku nuk bisedohet me metra katrorë pallatesh apo me pronarë guroresh.

Rama po mundohet të kurojë imazhin e tij. E ka kuptuar se nuk i hyn më në punë imazhi i një kapadaiu të pasuruar nga guroret dhe biznesi i tullave dhe i llaçit.

Rama ka provuar gjatë të qenit kryebashkiak i Tiranës se dinte të gjente sekserët e duhur për të bërë marrëveshjet e duhura. Ata ishin të kënaqur me kockën shpërblyese që merrnin dhe për çdo ditë angazhohen në pazare të reja. Kjo përvojë e të shndërruarit të funksionit publik në biznes duket se e ka ndihmuar që tani, në krye të qeverisjes ta nisë në të njëjtën mënyrë.

Në Shqipëri, njerëzit që punojnë për Ramën janë tashmë të sprovuar me skemat e tij përfituese dhe ata nuk janë personazhe anonim, por janë të njohur. 14 vite më parë, kur Nano e emëroi në krye të Ministrisë së Kulturës e nisi vjedhjen, për të cilën u padit nga një ish-ministre tjetër socialiste e Kulturës nga fasadat e ministrive. Tani e ka nisur nga fasada e Kryeministrisë. Ndryshojnë mjetet, por jo forma tek Rama.

Ndryshe nga Shqipëria, në arenën ndërkombëtare, Rama nuk ka aspak përvojë. Atje nuk i duhet të merret me ndërtues pallatesh dhe as me fasada. Në tryezat ku ai thërritet ka njerëz të një sërë, larg atyre minjve të bodrumeve të Kryeministrisë që u shfaqën tre ditë më parë. Ka njerëz të elitës, ka burra shtetesh që menaxhojnë fatet jo vetëm të vendeve të tyre në mënyrën më dinjitoze. Por si kudo ka edhe batakçinj.

Rama ka zgjedhur Blair si kurues të imazhit të tij. Një figurë komplekse për shkak të dyzimit të tij mes politikës dhe biznesit. Një figurë që gjithnjë dhe më shumë përmendet në mediat britanike jo për atë që ka bërë për Britaninë, por për atë që po bën tani për veten e tij.

Ka edhe nga ata që e kujtojnë si udhëheqësin dhe njeriun kyç në çlirimin e Kosovës për të cilën shqiptarët i janë mirënjohës, sikurse janë të shumtë ata që tani e kujtojnë edhe si njeriun që përpara se të zgjedhë të bëhet edhe këshilltar i Ramës ka punuar pranë një tirani si Presidenti i Kazakistanit, Nazarbajev, apo më parë akoma edhe si një ndërlidhës mes një oligarku rus dhe një diktatori si Gedafi.

Është një e drejtë e Ramës të përzgjedhë atë që mendon si më të përshtatshmin për të kuruar imazhin e vet. Problemi qëndron në faktin se përderisa ai është përzgjedhur si kuruesi i imazhit të Ramës nuk ka përse përzihet në llogaritë e shqiptarëve. Imazhi i shqiptarëve është i ndryshëm nga ai i Ramës. Çdo përfitim nga paratë e taksapaguesve shqiptarë është i detyrueshëm për t’u deklaruar jo vetëm nga Rama, por edhe nga Blair.

Rama duhet të bëjë transparencën e kontratës me Blair. Kushdo duhet të dijë në këtë vend sa do t’i duhet të paguajë për kurimin e imazhit të Kryeministrit të ri. Blair nuk është nga ata që punojnë me kontribut vullnetar.