Ëndrra e Paul McCartney për nënën e tij, Mary, frymëzoi këtë baladë ngushëlluese për piano mes ditëve të fundit të trazuara të The Beatles. E publikuar në mars të vitit 1970, pak para shpërbërjes zyrtare të grupit, kënga ndihet si lamtumirë dhe bekim.
Orgoja e Billy Preston dhe solo e kitarës së George Harrison i shtojnë dimensione shpirtërore melodisë së drejtpërdrejtë të McCartney. Prodhimi i Phil Spector (për pakënaqësinë e madhe të Paul) shtoi elementët orkestralë që i japin këngës cilësinë e saj si himn.
Mesazhi i këngës për pranim gjatë kohërave të vështira vazhdon t'u ofrojë ngushëllim dëgjuesve që përballen me vështirësitë e tyre. Pak këngë përputhen me aftësinë e saj për t'u ndjerë njëkohësisht personale dhe universale, duke e bërë atë një element të përhershëm në vetëdijen tonë kulturore.
No comments:
Post a Comment