Arratisja rinore nuk ka tingëlluar kurrë më urgjente sesa në himnin e shquar të Springsteen nga viti 1975. Prodhimi i këngës, i cili është i mbushur me tinguj, mori gjashtë muaj për t'u përsosur, me shtresa mbi shtresa instrumentesh që krijonin një përvojë rok simfonik.
Soloja ikonike e saksofonit e Clarence Clemons shfaqet si një zë lirie mes instrumentacionit të dendur.
Teksti kap atë dëshirë universale për t'u çliruar nga kufizimet e qyteteve të vogla dhe për të gjetur diçka më të madhe diku më poshtë rrugës.Performanca vokale pasionante e Bruce përcjell si dëshpërim ashtu edhe shpresë në masë të barabartë. Kënga e vendosi Springsteen si poetin laureat të rokut të ëndrrave të klasës punëtore dhe vazhdon të shërbejë si një kujtesë me oktan të lartë se ndonjëherë shpëtimi vjen duke ulur çatinë dhe duke u nisur për në autostradë.
No comments:
Post a Comment