Ata kanë kaluar një jetë në futboll dhe për më tepër në ambientin e
Kombëtares. Në këtë këndvështrim, ndonëse tentojmë t’u marrim një ide të
thatë dhe pa eksese emocionale, ata përsëri nuk arrijnë të dalin nga
“vorbulla kuqezi”, duke dashur në një farë mënyre që jo vetëm të lëshojë
kritika, por edhe sinjale pozitive, me shpresën e ndërtimit të një
skuadre të denjë. Këta janë dy ish-kapitenët e ekipit tonë përfaqësues,
Rudi Vata dhe Altin Lala. Pasi kanë ndjekur plot ankth e zhgënjim
ndeshjen Shqipëri-Islandë, që të dy bëjnë një analizë, duke kaluar nga
njëri ekstrem në tjetrin. Sipas tyre, humbja është tragjike, por e
merituar nga ana e ishullorëve. Ndërsa, edhe pse gjykojnë se edhe një
trajner shqiptar do të kishte bërë po kaq sa kundër të huajt që i kanë
drejtuar kuqezinjtë, përsëri tentojnë të mbrojnë De Biazin. Madje, Vata e
bën haptazi, duke fajësuar më shumë lojtarët dhe faktin se në skuadër
ka shumë të rinj, të cilët nuk kanë ende eksperiencën e duhur për të
nxjerrë ndeshje perfekte. Ndërsa, Lala është disi më kategorik dhe
përgjithësues. Sipas tij, si fitoret dhe humbjet janë përgjegjësi si e
lojtarëve dhe e trajnerit, gjë të cilat nuk mund t’ia faturosh vetëm një
personi. E megjithatë, që të dy ishkapitenët besojnë që ka një “ilaç”
për shërimin nga sëmundja me emrin “Islandë”: të fitohet ndaj
Sllovenisë. “Nganjëherë fiton ndaj një skuadre, të cilën e konsideron si
tepër të fortë, dhe humbet nga një ekip i dobët. Kështu, pas humbjes me
Islandën, unë nuk kam pse të mos mendoj se Shqipëria mund të bëjë një
ndeshje të madhe me Slloveninë dhe të jemi sërish aty në një hap me të
tjerat”, – thekson Lala. Ndërsa, Vata thërret edhe FSHF-në në lojë:
“Pres që federata të bëjë një analizë të thellë pas kësaj humbjeje, nga
ku më pas të nxjerrë edhe shkaqet që na çuan deri këtu. Ndërkohë, duhet
të mendojmë për ndeshjet e radhës dhe askush nuk na ndalon që të besojmë
te fitorja”.
RUDI VATA
“Kemi ekip mediokër, De Biazi nuk ka faj”
Jemi mundur nga kundërshtari, teorikisht më i dobëti i grupit, dhe për më keq në fushën tonë. Si do e komentonit këtë 90- minutësh?
Komenti dhe analiza ime është e thjeshtë: jemi një popull euforik, por harrojmë që nga pas kemi një kombëtare modeste. Them modeste, pasi nuk dua të përdor fjalën mediokre. Është e kotë të kërkosh shkaqe dhe arsye, kur ti nuk ke vazhdimësi në lojën tënde. Bën një ndeshje të bukur dhe më pas ia vë shkelmin, duke humbur jo vetëm me një ekip si Zvicra, rezultat që edhe mund të pranohet për vetë diferencat mes Shqipërisë dhe skuadrës së Hitcfeldit, por nuk mundet të pranohet një humbje me një skuadër si Islanda, e cila me një lojë të thjeshtë na vjen e na merr pikë të plota në fushën tonë. Megjithatë, unë gjykoj se hë për hë ne kemi një skuadër në ripërtëritje, me një grup lojtarësh të rinj, të cilëve u duhet lënë koha e nevojshme që të marrin atë eksperiencë që u duhet në ndeshjet me Kombëtaren.
Po thoni që ne nuk duhet të pretendojmë këtë edicion për të bërë një hap më shumë në renditje?
Po, pasi në radhë të parë nuk ke një skuadër që të jep garanci. Së dyti, ke një kampionat shumë të dobët, jo real, i cili nuk prodhon as lojë dhe as lojtarë. Së treti, je i varur në një farë mënyre nga lojtarët kosovarë. Është fat i madh për ne që ata mbrojnë ngjyrat e Kombëtares sonë. Megjithëse duhet të jemi realistë dhe të hapim sytë se një ditë të bukur dhe, uroj shumë shpejt, Kosova do të ketë kombëtaren e saj, ndërsa jam i sigurt se do të ketë një futboll më të mirë sesa ne.
Kalojmë paska tek analiza e ndeshjes. Ku mendoni se gabuam?
Historikisht kemi bërë të tilla gabime fatale në mbrojtje dhe historikisht nuk na ka munguar dëshira e madhe dhe zemra në fushë për ta fituar ndeshjen, por këto gjëra nuk mjaftojnë. Islanda vërtet është një skuadër më poshtë se ne në renditjen e FIFA-s, por në “Qemal Stafa” zbriti si e barabartë dhe shfrytëzoi në maksimum ato gjëra që e favorizonin kundrejt nesh: goditjet standarde. Unë pashë një skuadër, që luante thjesht me topin, kompakte në mbrojtje dhe diti me shumë mjeshtëri që të shënonte në ato pak raste që arriti të krijonte. Ne bëmë një volum të madh loje, por si gjithnjë nuk kemi qartësinë e duhur dhe konkretizim në lojën në sulm.
Çfarë do bënit ju nëse do të ishit në vend të De Biazit?
Nuk besoj se do arrija të bëja më shumë sesa ai, pasi unë personalisht e vlerësoj shumë si trajner; vjen nga shkolla italiane dhe përgjithësisht ka tentuar të implementojë filozofinë e tij në kombëtare. Por, kur nuk ke skuadër, atëherë është e vështirë që t’i vësh në jetë idetë e tua. Ndoshta unë ndaj Islandës do të kisha tentuar që të bëjë më shumë një lojë fizike sesa taktike, kjo nisur edhe nga terreni i rënduar. Gjithsesi, e theksoj se askush nuk mund ta ndryshojë një skuadër menjëherë, si me magji, as unë dhe as trajnerët e huaj. Në këtë këndvështrim gjykoj se, me këtë skuadër që kemi, nuk ka rëndësi nëse në krye kemi një trajner të huaj apo shqiptar, pasi kam përshtypjen se rezultatet do të ishin po ato.
Sakaq objektivi i Shqipërisë për këtë edicion është vendi i tretë në grup, a mendoni se pas kësaj humbjeje çdo gjë është e kompromentuar?
Sigurisht, por më shumë sesa ai objektiv ne duhet të tentojmë që të krijojmë një skuadër për të ardhmen. Dhe në këtë këndvështrim gjykoj se De Biazi duhet të ketë kohën e nevojshme për ta bërë një gjë të tillë dhe, nga ana tjetër, pres që federata të bëjë një analizë të thellë pas kësaj humbjeje, nga ku më pas të nxjerrë edhe shkaqet që na çuan deri këtu. Ndërkohë, duhet të mendojmë për ndeshjet e radhës dhe askush nuk na ndalon që të besojmë te fitorja.
ALTIN LALA
“Mungoi organizimi, ka përgjegjësi edhe tekniku”
Një humbje që nuk pritej, ndaj një skuadre që e konsideronim më të dobëtën e grupit, cili është komenti i Altin Lalës?
Po, e vërtetë dhe është për të ardhur keq. Unë e pashë ndeshjen dhe mund të them se në tërësi bëmë një lojë të mirë, por vuajmë gjithnjë nga gafa dhe rënia e përqendrimit në momente të caktuara. Jemi euforikë dhe nuk dimë të tregojmë durim, më së shumti kur përballë ke një skuadër, e cila ka ardhur që të marrë një barazim, pasi unë nuk mund ta mendoj se islandezët kanë pasur si objektiv që të fitonin ndaj nesh. Edhe ata kanë menduar që të paktën të mos humbnin, pasi luanin ndaj një kundërshtari teorikisht më të fortë.
Po thoni se Islanda mori më shumë nga çfarë pretendoi?
Po them që fitorja ndoshta edhe për ata mund të ketë qenë surprizë, pavarësisht se unë gjykoj që në njëfarë mënyre edhe ne i neglizhuam disi, ose më mirë nuk u përqendruam tek ato pika të forta të kësaj skuadre, të cilat ishin goditjet standarde. Duhej të kishim qenë më të kujdesshëm këtu, pasi u pa qartë që ata edhe rivënien në lojë e bënin gati si goditje këndi. Pastaj të mos harrojmë se ishte kjo Islandë që mundi në ndeshjen e parë Norvegjinë, ndaj duhej ta kishim marrë më shumë në konsideratë.
Përveç kësaj, ku mendoni se skuadra e De Biazit gaboi në këtë takim?
Shikoni, pasi ka mbaruar një ndeshje, është shumë e lehtë të bësh analiza dhe të kuptosh shkaqet e dështimit, por e rëndësishme është që këto gabime të mos bëhen më. Për shembull, pashë se ne kishim shumë dëshirë ta fitonim ndeshjen, mirëpo nuk kishim qartësi. Bëmë disa sulme gati të çoroditura, si në organizim dhe ide. Thjesht e kapnim topin dhe e hidhnim në drejtim të sulmit me shpresën se kundërshtari do bënte ndonjë gabim. Pra, nuk kishim hyrë në lojë me një koncept të qartë se si do arrinim te goli. Ose ndoshta kjo gjë mund të jetë bërë më përpara nga trajneri, por nuk u vu në zbatim nga lojtarët në fushë.
Mendoni se pas kësaj humbjeje, Shqipëria ka kompromentuar gjithçka për sa i përket këtij edicioni kualifikimesh?
Mendoj se ishte një humbje që nuk kapërdihet lehtë, por nga ana tjetër them se futbolli është i bukur edhe se të dhuron surpriza. Nganjëherë fiton ndaj një skuadre të cilën e konsideron si tepër të fortë, sikur humbet nga një ekip i dobët. Kështu, pas humbjes me Islandën unë nuk kam pse të mos mendoj që Shqipëria mund të bëjë një ndeshje të madhe me Slloveninë dhe të jemi sërish aty, në një hap me të tjerat. Kështu që nuk duhet rënë në pesimizëm, por duhen nxjerrë mësime nga humbja dhe të mendojmë për ndeshjen e radhës, pavarësisht kundërshtarit që do të jetë përballë. Unë besoj se jemi në një grup ku nuk kanë munguar dhe nuk do të mungojnë surprizat. Ne nuk e kemi bërë ende një të tillë, por jam i bindur që do t’ia arrijmë.
Në këtë ndeshje më shumë sesa sulmi, gaboi mbrojtja, edhe pse aty luan një lider si Lorik Cana….
Po, bëmë gabime që duhej t’i evitonim, si te goli i parë dhe tek i dyti. Sakaq, e kam të vështirë që të komentoj zgjidhjet e trajnerit, pasi ai ka pasur një ide në kokë dhe nuk besoj se u fut në fushë për të humbur.
Rudi Vata ka theksuar se kemi ende një skuadër mediokre, por nuk fajëson De Biazin, po ju?
Them se skuadra reflekton në bazë të asaj që ke prodhuar në kohë. Nuk gjykoj që jemi krejt modestë, por duhet të përmirësohemi shumë. Ndërkaq, si në rastin kur humbim dhe në rastin kur fitojmë, trajneri ka përgjegjësinë e vet, ndaj nuk mund ta anashkaloj tërësisht edhe nga ky 90-minutësh.
Trishtim dhe alibi, te Shqipëria duan “kokën” e Sllovenisë
Pas humbjes ndaj Islandës, Kombëtarja shqiptare ka dalë paraditen e së shtunës në stërvitje, në kuadër të ndeshjes me Slloveninë, më 16 tetor. Humbja 1-2 ka lënë pasoja të thella te kuqezinjtë, ndërkohë që në fytyrat e lojtarëve dukej qartë trishtimi. Të parët që kanë shkelur në terrenin sportiv kanë qenë portieri Shehi dhe mbrojtësi Renato Arapi, ndërsa pas tyre mbërriti Bulku dhe pak më vonë pjesa tjetër e grupit, që mbyllej më dy qendërmbrojtësit: Mavraj dhe Curri. Tekniku i përfaqësueses, Xhani de Biazi, ndonëse ishte i pranishëm në stërvitje, nuk u mor marrë fare me seancën e paradites, e cila zgjati për rreth 70 minuta. Italiani është parë të qëndronte larg skuadrës, ndërsa diskutonte me ndihmësit e tij dhe u ngarkonte detyra. Cana, Dallku, Lila, Mavraj, Bulku, Kukeli, Sadiku dhe Cani, për shkak se kanë konsumuar shumë energji gjatë ndeshjes, janë stërvitur veç grupit. Ky grup lojtarësh ka kryer vetëm disa ushtrime aerobike, të cilët shërbenin më shumë për çlodhje dhe shkrifje të muskujve. Ndërsa, pjesa tjetër e skuadrës vijoji stërvitjen normalisht, sikurse ishte parashikuar. Për më shumë se 70 minuta ata kanë vënë skema të ndryshme në zbatim, madje kanë zhvilluar edhe disa minuta lojë.
Atmosfera Kuqezinjtë janë tronditur rëndë nga humbja e papritur që pësuan ndaj skuadrës së Islandës. Në ambientin, në të cilin Kombëtarja po përgatitet për ndeshjen e radhës, atmosfera nuk ishte gazmore sikundër përpara ndeshjes. Në terrenin sportiv mungonin shakatë, ndërkohë që në çdo bisedë të tyren kryefjalë ishte ndeshja e humbur. Ata diskutonin dhe shpjegonin me gjeste të gjitha lëvizjet apo gabimet e bëra në fushë. Kushdo që luan afër njeritjetrit në fushë, dukej që kishte diçka për të diskutuar. Pas çdo shpjegimi që bënin për humbjen me Islandën, fjalinë e mbyllnin me: Tani të fitojmë ndaj Sllovenisë! Askush nuk komentoi se si luan kundërshtari i radhës, apo cilat janë pikat e forta të tij. Në stërvitjen e parë, pas humbjes me Islandën, te Shqipëria sundonte trishtimi dhe njëkohësisht motivimi për sfidën e radhës. Ata mezi prisnin të shlyenin gabimet para tifozërisë së zjarrtë.
Deklaratat Thuajse askush nuk dëshironte të fliste për mediat, edhe për arsyen e thjeshtë se nuk kishin se çfarë të shprehnin më shumë. Gjithsesi, Armando Sadiku e pranoi se tani janë të fokusuar vetëm te sfida e radhës. “Ne jemi shumë të trishtuar për atë humbje, por duhet ta harrojmë. Nuk na mbetet gjë tjetër, veçse t’ua shlyejmë gabimin tifozëve, duke mundur Slloveninë”, – tha sulmuesi. Ndërsa Mërgim Mavraj, në profilin e tij në “Facebook”, shkruan ndër të tjera: “Tani ka mbaruar gjithçka (për humbjen ndaj Islandës). Nuk e kthejmë dot. Duhet të mendojmë vetëm për ndeshjen e radhës”.
Rivalët direkt, makthi i kuqezinjve në kualifikuese
Mbetemi vend numëro. Pas 3 ndeshjeve të para në kualifikuese, skuadra jonë është pak a shumë aty ku ka qenë edhe në vitet e shkuara, duke mos arritur asnjëherë që të bëjë diferencën, të paktën me ata kundërshtarë që i konsideron si inferiorë ose rivalë për t’u mundur. Humbja me Islandën, në një farë mënyre, na tregoi se nuk kemi ekip as për të pretenduar që mund të qëndrojmë në pozicionet e shortit (ishim në vazon e katërt, para Islandës dhe Qipros). Ndonëse ishullorët nuk janë teorikisht ekipi që duhet të mundim (duhet të pretendojmë të mundim Slloveninë, e cila shihet si favoritja e tretë në grup, dhe assesi të mos mendonim për humbje ndaj Qipros dhe Islandës) përsëri bie në mediokritet, duke mos bërë dot hapin e madh as në këto kualifikime. Të njëjtën gjë kemi bërë edhe në edicionin e shkuar, kur u mundëm nga Bjellorusia dhe Luksemburgu në ndeshjet në transfertë. Madje 2-1 në Luksemburg vendosi në një farë mënyre edhe “divorcin” e Kuzhesë me FSHF-në. Ndërkohë, nëse u referohemi historisë së statistikave jemi identikë: në 2010-ën, kur edhe pse pretenduam se do kalonim Hungarinë, ato dy 90- minutësha na dhanë një leksion të mirë futbolli. Madje, humbja e dytë ndikoi direkt edhe në shkarkimin e trajnerit, Ari Han. Në 2008-ën rivalë direkt kishim Bjellorusinë dhe Slloveninë, por humbëm ndaj të dyjave. Në fund lamë pas vetëm sllovenët dhe u renditëm në vend të 5-të me 11 pikë (ishte koha e Oto Bariçit). Ndërsa në “Gjermani 2006″, edhe pse fitojmë me Greqinë (fitore historike), nuk bëjmë dot diferencën as me një skuadër si Gjeorgjia. Euforia e 2-1 në “Qemal Stafa” u zbeh menjëherë katër ditë më vonë në Tbilisi, ku humbëm 2-0 pas një loje pak të thuash mediokre. Historia vazhdon me po kaq “dhimbje” në EURO 2004 me Irlandën dhe në Botërorin 2002 me Finlandën. Në të dy rastet jemi një kundërshtar i lehtë për t’u kaluar dhe përtej pretendimeve mbesim diku nga vendi i parafundit. Sakaq, nuk duhet harruar se Islanda na ka lënë pas në grup edhe në EURO 1992, ku pasi na mundi në Rejkjavik 2-0, arritëm t’u merrnim një rezultat minimal në “Qemal Stafa”, por gjithsesi në renditje jemi përsëri ne të fundit me vetëm 2 pikë, ndërsa Islanda mban vendin e parafundit me 4 pikë.
Një nga emrat e spikatur të trajningut shqiptar, që ka provuar edhe rolin e drejtuesit të kombëtares si sekretar i përgjithshëm i FSHF-së para se të vinte presidenti Duka, ka analizuar teknikisht situatën në të cilën gjenden aktualisht kuqezinjtë, sidomos duke iu referuar zhgënjimit që la te të gjithë ndeshja e fundit, e humbur në shtëpi ndaj Islandës.
Për “Panorama Sport”, Sulejman Starova do të bënte këtë “skaner”:
Shqipëria tregoi edhe njëherë se ka probleme në organizimin dhe filozofinë e lojës. Sigurisht, ndeshja e djeshme u kushtëzua së tepërmi edhe nga faktorë të jashtëm, siç ishte shiu i vazhdueshëm që përkeqësoi terrenin, por megjithatë nuk duhet ta fshehim gjendjen e skuadrës sonë. Ekipi ynë përfaqësues vuan pozicionimin në fushë dhe nuk di të shfrytëzojë alternativat që ka në dispozicion. Ne dje humbëm ndaj një kundërshtari (në letër) inferior, por e bëmë këtë në mënyrën “e vjetër”: pësuam gola të evitueshëm dhe ishim të paqartë në tërësi. Shqipëria ka realisht probleme në zotërimin e topit dhe në menaxhimin e forcave dhe të mundësive të saj. Pse ndodhi kjo?
Mbrojtja Shqipëria ishte skuadra që duhej ta fitonte këtë ndeshje. Por që të fitosh një ndeshje nuk mund t’i kesh të dy qendërmbrojtësit në zonën tënde. Ata duhet të jenë më të avancuar, me qëllim që distanca me mesfushën dhe sulmin të jetë më e shkurtër. Kështu, skuadra është më kompakte dhe shpenzon më pak energji. Shqipëria nuk funksionon në lojën nga krahët dhe një motiv është mosshfrytëzimi i alternativave, apo keqmenaxhimi i tyre. Në krahun e djathtë luan Dallku, i cili sistematikisht së fundmi ka treguar se është i paaftë për të marrë krahun deri në fundore dhe për të ndihmuar sulmin. Është pak i kthjellët gjithashtu në fazën mbrojtëse, apo edhe në pasimet e shkurtra. Andi Lila do të ishte një alternativë më e mirë në të djathtë. Është krahu i tij natyral, ku mund të bëjë inkursione deri në fund, sepse është më i sigurt, por jep edhe më shumë rezultat në fazën mbrojtëse. Duket disi e pashpjegueshme që një i djathtë si Lila luan në të majtë. Aty përveçse arrin të mbrojë mirë, nuk është i dobishëm sa duhet në fazën ofensive. Nuk arrin të marrë dot krahun për shkak të cilësive që ka, por kjo i ul forcën sulmuese ekipit në atë krah. Akoma më e pashpjegueshme është që Ansi Agolli, një majtosh i mirëfilltë, rri në stol, ndërkohë që ai ka treguar se në të majtë i bën shumë punë Shqipërisë. Në rastin e golit përgjegjësia kryesore ishte e Mavrajt, sepse ishte detyra e tij ta largonte atë top.
Mesfusha Problemi i madh është se Bulkut dhe Kukelit u kërkohet që të mbrojnë dhe të ndërtojnë njëkohësisht. Kjo është praktikisht e pamundur për t’u bërë gjatë gjithë ndeshjes dhe akoma më e pamundur nëse mbrojtja jonë qëndron aq e tërhequr. Një tjetër problem është se edhe Mehës i kërkohet të mbrojë sistematikisht, përveçse të shpërndajë topat dhe të furnizojë sulmin. As ai nuk mund ta bëjë dot këtë, sepse sforcoja fizike është e papërballueshme. Skuadra duhet të jetë më e shkurtër në fushë, Meha duhet të dublohet më shumë nga mesfushorët e tjerë, me qëllim që pjesën dërrmuese të energjive të tij ta përdorë për të bërë inkursione të befasishme dhe për të dhënë pasime. Meha nuk mund të vrapojë si një shkatërrues, sepse kështu nuk lexon dot lojën. Lojtarë si Roshi e Lika duhen shfrytëzuar më mirë për të përmirësuar ofensivën nga krahët dhe për t’i dhënë hapësirë e liri veprimi Mehës. Kjo ndodh kur loja nga krahët mbështetet nga mbrojtës të mirë…
Sulmi Kemi lojtarë cilësorë në sulm, që luftojnë fort dhe sakrifikojnë shumë, por duhet t’i ndihmojmë më tepër. Problemi i Shqipërisë sot është zotërimi i topit dhe qartësia në fushë. Në ndeshjet që duhen fituar, sulmuesit duhet të shohin më tepër nga porta kundërshtare dhe jo nga porta jonë. Më tingëlloi disi e ekzagjeruar që lojtarët dhe trajneri para ndeshjes përsërisnin vazhdimisht se me një stadium plot do e mundnin Islandën. Nuk mundet t’ia lëmë mbi shpinë të gjitha publikut. Tifozët e bënë punën e tyre, e mbushën stadiumin, por ndeshjet i fitojnë lojtarët, jo tifozët.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
“Botërori 2014″, ndeshje kualifikuese, Grupi E
Stadiumi kombëtar “Qemal Stafa”
SHQIPERI-ISLANDE 1-2
Golat: Cani 29′ / Bjarnason 18′. G.Sigurdson 81′
SHQIPERIA: Ujkani, A.Lila, Cana, Mavraj, Dallku, Kukeli, E.Bulku, G.Lika (Salihi 75′), Meha (Roshi 46′), Sadiku, Çani (Bogdani 85′). Trajner: De Biazi
ISLANDA: Halldorson, Steinson, Bjarnason, G.Sigurdson, Gilslason (Sævarsson 68′), Arnason, R.Sigurdson, Gunarson, Finbogason ( E. Jonsson 9-+2′), Hallfredson, Skualson. Trajner: L.Lagerbak
Gjyqtarë: Gjyqtarë: T.Asumaa, M.Heininen, M.Hanninen (Finlandë)
Kartonë të verdhë: Cani 73′, Kukeli 58′ / Arnason 51′, Gunarson 56′, Steinson 76′
Islanda na bën “qull” në shtëpi, pasi mposht Kombëtaren shqiptare me rezultatin 1-2, në një ndeshje ku kuqezinjtë e De Biazit iu kthyen gafave amatore në mbrojtje. Shiu, që nuk pushoi gjatë gjithë sfidës në stadiumin “Qemal Stafa”, u shkoi më shumë për shtat ishullorëve. Edhe pse Shqipëria kërkoi me të gjitha mënyrat ta fitonte takimin, madje duke kaluar edhe në aventurë (me tre sulmues të mirëfilltë në fushë), në fund u ndëshkua nga një goditje standarde, ku ndoshta të gjithë në stadium prisnin një reagim më të mirë të portierit Ujkani. Dje, skuadra e De Biazit nuk arriti të bëjë të madhen ndaj të ashtuquajturave ekipe të vogla (trajneri kishte thënë përpara ndeshjes se ekipi i tij duhet të sillet si i madh përballë Islandës) dhe kësisoj u dorëzua në një takim ku edhe fatin nuk e kishte me vete. Dy humbje radhazi dhe vetëm një fitore është bilanci i tri ndeshjeve të para, por kur mposhtesh në shtëpi nga një ekip si Islanda, sigurisht që djeg shumë. Trajneri De Biazi i druhej Islandës dhe këtë e kishte paralajmëruar, por të besuarit e tij u ndëshkuan pikërisht nga një aksion për të cilin kishin punuar në stërvitje gjatë gjithë javës për të ndalur kundërshtarin. Nga ana tjetër, ekipi i trajnerit Lars Lagerbak, edhe pse ndoshta do të ishte i kënaqur me një barazim, arriti ta sfidonte Shqipërinë për mënyrën e vendosjes në fushë dhe anën fizike gjatë gjithë 90 minutave.
Pjesa e parë Shqipëria nuk i bën një nisje të mirë takimit, pasi has në rezistencën e islandezëve, të cilët bllokojnë mesfushën dhe mundohen të fitojnë terren me kalimin e minutave. Disa lëvizje të Mehës janë pak për të parë një skuadër bindëse dhe që shkon drejt sulmit me një rrjedhë logjike. Ishullorët duken më të qartë dhe arrijnë të shfrytëzojë pikën më të fortë që kanë: goditjet standarde. Kapiteni Gunarson ka si specialitet rivëniet anësore, pasi e fut topin në zonë thuajse në formë krosimi. Këtë e bën më së miri në minutën e 18-të, kur gjen në gjumë mbrojtjen kuqezi. Canaj dhe Mavraj ia “ngecin” topin njëri-tjetrit, por sikur të mos mjaftojë kjo, edhe Ujkani shfaqet i pasigurt. Islanda kalon në avantazh pas insistimit të Bjarnason në zonë. Shqipëria duket apatike në fushë, duke mos funksionuar nga krahët. Gjithsesi, De Biazi këshillon Gilman Likën të ndryshojë krahun, ndërsa Meha dhe dy mesfushorët shkatërrues Bulku e Kukeli sikur bëhen më kërkues. Goli i barazimit nuk vonon dhe ka për protagonist Mehën, që pason tokazi për Çanin dhe sulmuesi nuk fal. Edhe pse me përkrahjen e madhe të tifozëve, kuqezinjtë e kanë të vështirë të përmbysin. Gjithçka mbyllet 1-1.
Pjesa e dytë Kuqezinjtë e rinisin takimin me një zëvendësim. De Biazi aktivizon Roshin dhe largon Mehën, duke synuar forcimin e lojës nga krahët. Për thuajse 30 minuta në këtë fraksion Shqipëria bëhet dominuese në lojë, ndërsa Islanda mendon më shumë për mbrojtjen. Sadiku dhe Çani lëvizin mirë në sulm, mirëpo këtë herë kuqezinjtë nuk kanë as fat. Portieri Halldarson bën mrekullinë në një gjuajtje të Sadikut, ndërsa Roshi humbet një rast të artë për të kaluar ekipin në avantazh. De Biazi kërkon me ngulm fitoren dhe e bën Shqipërinë supersulmuese, duke aktivizuar edhe Salihin. Më pas në fushë hedh edhe Bogdanin, por golin e shënon… Islanda. Kjo i shokon kuqezinjtë, të cilët nuk kanë forcë reagimi për të shkuar të paktën te një barazim. As tri minutat shtesë nuk sjellin ndryshime. Në stadium ka vetëm zhgënjim.
Gafa e FSHF-së me flamurin islandez
Gafë e organizatorëve të ndeshjes Shqipëri-Islandë, që në këtë rast është institucioni i futbollit shqiptar. Pak para fillimit të sfidës, në momentin kur do të këndoheshin himnet e të dyja përfaqësueseve, në fushë nuk ishte flamuri i Islandës, por ai i Sllovenisë. Për fat të mirë ky gabim u kap në kohë dhe me shpejtësi zyrtarët e FSHF-së ndërruan flamurin përpara se të niste himni i Islandës. Megjithatë, flamuri slloven qëndroi në fushë për rreth 5 minuta, ndërkohë që kjo i habiti jo pak islandezët, të cilët dhanë edhe sinjalin se diçka nuk shkonte. Kujtojmë që katër ditë më pas Shqipëria luan ndaj Sllovenisë.
De Biazi s’u beson syve: E tmerrshme, na mundi Islanda!
Trajneri i Kombëtares shqiptare nuk e ka fshehur zhgënjimin pas kësaj disfate, duke e konsideruar gati katastrofike, kjo edhe për faktin se përballë kishim skuadrën teorikisht më të dobët të grupit
Humbja e parë në “Qemal Stafa”, si e analizon De Biazi?
Të vjen keq ta humbësh një ndeshje të tillë, në të cilën them se luajtëm më mirë se kundërshtari. Goli i parë ishte tërësisht për fajin tonë. Nuk duhet të bëjmë kësi gabimesh, pasi në fund jemi ne që marrim kosto të paimagjinueshme. Realisht ndiej keqardhje për mënyrën se si humbëm, sepse kisha përgatitur një ndeshje krejt tjetër dhe e them me plot gojën se nuk e meritonim një gjë të tillë. Është e tmerrshme të mendosh që kemi pësuar dy gola nga Islanda. U thashë lojtarëve të ishin shumë të kujdesshëm dhe të anashkalonin gabimet.
Ku e patë diferencën mes Shqipërisë dhe Islandës?
Ne bëmë gabime dhe krijuam raste për shënim, por bëmë vetëm një gol. Ndërsa ata u mbrojtën mirë dhe ishin finalizues më të mirë. Ndoshta goli i dytë lindi nga një goditje dënimi që nuk ishte, por unë nuk merrem me këtë gjë, pasi realisht mendoj se nuk e humbëm ndeshjen nga ajo goditje. Ne kishim gjithë javën që flisnim për rivënien anësore dhe pikërisht aty gabuam. Ndërkohë që ata çdo rivënie e kishin gati si një goditje këndi apo dënimi. Luajtëm një ndeshje shumë më të mirë se ndaj Qipros, por u ndëshkuam nga gabimet tona.
Ç’mund të thoni për Gilman Likën dhe për zëvendësimin e Mehës?
Gilman Lika luajti mirë, ishte në kondicionin e duhur fizik, por natyrisht në atë terren edhe ai e kishte të vështirë të shprehej. Nga Meha sinqerisht prisja më tepër, ndaj e zëvendësova kur pashë që nuk po arrinte të shprehej dot në një fushë kaq të rënduar. Futa Roshin për të forcuar lojën nga krahët dhe mendoj se pjesën e dytë ishim më mirë nga krahët.
Po Sadiku me Çanin?
Sadiku ka bërë një ndeshje të shkëlqyer, luftoi gjatë gjithë kohës. Futa Salihin për t’i dhënë më shumë mbështetje, më pas Bogdanin me synimin për të fituar takimin. Mirëpo këto nuk vlejtën, pasi u ndëshkuam me një goditje dënimi. Sa për Çanin, është një lojtar që do doja ta kisha gjithnjë në skuadër. Nuk ka ende kondicionin e duhur, por është shumë i vlefshëm për këtë ekip.
Trajneri i Islandës tha se nuk duhej të luhej në atë terren, po ju si mendoni?
Është e lehtë të flasësh tani, por gjithsesi jam i bindur se po të ishte kohë e thatë, ne do kishim bërë një tjetër ndeshje të madhe dhe me shumë gjasa mund të kishim fituar. Gjithsesi, delegati i ndeshjes vlerësoi se duhej të luhej dhe ne tentuam ta bëjmë më së miri pjesën tonë, por, siç e patë, pa ai arritur qëllimit.
Mund të themi se pas kësaj humbjeje ëndrra kuqezi shuhet njëherë e mirë?
Nuk di ç’të them. Është një humbje që nuk e prisja dhe që na komplikon ecurinë, por gjithsesi ne do vazhdojmë të luajmë me po të njëjtën dëshirë edhe në sfidat e ardhshme duke tentuar që të marrim maksimumin. Uroj që herën tjetër, ose më mirë në Islandë, të shkojmë ne dhe të bëjmë tri raste e dy gola sikundër bënë ata sonte (mbrëmë). Pastaj do ta shikoni se edhe unë do t’i bëj komplimentet e mia Lagerbakut (qesh me ironi).
Lagerbak: Ishim me fat, kërkova ndërprerjen e ndeshjes
Nuk kishte se si të mos ishte i gëzuar trajneri i Islandës, suedezi Lars Lagerbak, pas fitores së djeshme ndaj Shqipërisë. Gjithsesi, tekniku nuk kursen as lëvdatat ndaj skuadrës sonë, duke thënë me modesti disa komplimente për kuqezinjtë. “Ishte një fitore me shumë fat. Deri në momentin e shënimit të golit tonë, ndeshja ishte shumë e hapur dhe mund të fitonit ju, ashtu sikundër arritëm ne. Personalisht mendoj se keni një skuadër, e cila krijon volum loje, por nuk ka fat. Unë ju pashë edhe në ndeshjen ndaj Zvicrës, gjatë së cilës luajtët shumë mirë, gjuajtët disa herë në portë, por në fund fitoi Zvicra. E njëjta gjë edhe sot: ne shkuam tri herë te porta dhe bëmë dy gola, ndërsa ju… thjesht ishit të pafat”, – tha fillimisht Lagerbak. Më tej, ai sqaroi se gjatë pushimit të ndeshjes i kishte kërkuar delegatit të FIFA-s që të ndërpriste takimin për shkak të shiut. “Po, është e vërtetë që kërkova ndërprerjen e ndeshjes, pasi ishte një terren shumë i rënduar, në të cilin nuk mund të luhej futboll. Keq për ju dhe keq për ne. Por delegati më tha se gjendja e fushës ishte në limite midis të luajturit dhe ndërprerjes, në fund ai vlerësoi se duhej të vazhdohej”, – tregon tekniku i Islandës.
Alban Bushi: Islanda na mori mesfushën
Për Alban Bushin, Shqipëria gaboi në mbrojtje dhe nga ana tjetër nuk arriti të kontrollonte mesfushën, prandaj edhe humbi në ndeshjen e mbrëmshme ndaj Islandës në “Qemal Stafa”. Drejtori teknik i Kombëtares shqiptare, në një bisedë për “Supersport” pas takimit, deklaroi ndër të tjera se arbitri finlandez u mohoi një penallti kuqezinjve. “Të them të drejtën nuk e nisëm mirë lojën. Pashë që Islanda na mori komplet mesfushën gjatë pjesës së parë. Megjithatë, edhe pse ata kaluan në avantazh, ne shënuam një gol me shumë thjeshtësi. Fakti që ata nuk na lanë të luanim topin, bëri që të mos ishim të rrezikshëm. Më duket se te goli i parë gabuam shumë në mbrojtje dhe kjo nuk duhej të ndodhte. Trajneri kishte punuar shumë gjatë javës për të shmangur gola të tillë, por ja që e pësuam. Më pas, mendoj se e dominuam lojën për gati 30 minuta të pjesës së dytë. Ishim më superiorë se Islanda dhe duhej ta fitonim takimin. Kam rezerva edhe për një penallti, e cila nuk na u dha gjatë kësaj pjese. Gjithsesi, konkluzioni i kësaj ndeshje është se fitoi ajo skuadër që gaboi më pak. Ne pësuam një gol më se të evitueshëm, në një kohë kur përpara se ata të shënonin të dytin, Roshi humbi një rast dhe gjithashtu Sadiku iu afrua golit. Kur ishte rezultati 1-1 duhej të fitonim për atë çfarë dhamë në fushë. Nëse merrnim tri pikë sot (dje), atëherë me Slloveninë do t’i bënim llogaritë ndryshe”, – deklaroi ish-sulmuesi i shquar i përfaqësueses, tashmë në rolin e drejtorit teknik. Në fund, i pyetur për zëvendësimet e trajnerit De Biazi dhe nëse duhet të bëheshin më shpejt ato, Bushi dha këtë përgjigje: “Nuk do ishte keq që të ishin më shpejt në fushë Bogdani me Salihin, pasi do t’i jepnin një tjetër impuls ndeshjes. Megjithatë, i patën minutat në dispozicion. Trajner De Biazi kërkoi ta fitonte takimin me zëvendësimet që bëri. Për mendimin tim, Sadiku ishte ndër më të mirët në fushë dhe meritonte një gol. Gjithashtu edhe Çani luajti shumë mirë, por siç e thashë edhe më lart, u ndëshkuam nga episodet. Nuk duhej të gabonim në mbrojtje”.
Cana: Bëmë gafa, keqardhje se zhgënjyem tifozët
Lorik Cana, kapiteni i Shqipërisë, u paraqit para mediave i zymtuar, por jo i thyer pas humbjes me Islandën. Analiza e tij ishte e thjeshtë, me fjali të shkurtra e shprehëse, të cilat gjithsesi nuk e zhbëjnë dot atë që ndodhi në fushën e “Qemal Stafës”. “Mendoj se luajtëm mirë, krijuam raste dhe pësuam gola aksidentalë, sidomos në fund me një goditje dënimi që ua dhuruam kot. Mendoj se rezultati nuk iu përgjigj lojës që bëmë. Nuk e di se çfarë ndodhi në të vërtetë dhe kjo gjë duhet analizuar më vonë me një mendje më të kthjellët. Ndoshta ishte problemi te pasimi i fundit, ndoshta ndonjë problem tjetër, por sonte (mbrëmë) merituam shumë më tepër”, – tha fillimisht Cana. Më tej, kapiteni i përfaqësueses sonë analizon ndeshjen duke u ndalur kryesisht te gabimet e mbrojtjes, por edhe te fakti se me këtë humbje kuqezinjtë zhgënjyen tifozët. “E rithem se ne dhamë shpirtin në fushë dhe bëmë të pamundurën jo vetëm që të fitonim, por më së shumti të gëzonim ata mijëra tifozë që na ndoqën edhe në këtë rrebesh shiu”, – përfundoi Cana.
Çani: Nuk ishte dita jonë
Ka pasur besimin e plotë të trajnerit De Biazi, i cili e ka përshirë në formacion, dhe Edgar Çani arriti t’ia shpërblejë duke shënuar golin e vetëm për Shqipërinë në humbjen e djeshme ndaj Islandës. Është thuajse në çdo aksion dhe lufton shumë për topin e parë. Por, të gjitha këto, nuk mjaftojnë.
Çani Menjëherë pas përfundimit të ndeshjes, ka takuar njeriun më të afërm të jetës, të ëmën. Madje, golin ia dedikon pikërisht asaj. “Jemi shumë të mërzitur, pasi nuk e meritonim kurrsesi këtë humbje. Kemi luajtur shumë mirë, punuam shumë për këtë përballje, por ishim të pafat. Megjithatë, futbolli i tillë është, dhe priten të gjitha. U ndëshkuam nga një goditje standarde, pasi kundërshtari për asnjë moment nuk na vuri në rrezik përmes sulmeve. Më vjen keq që goli nuk shërbeu për të arritur rezultat pozitiv. Megjithatë, edhe pse humbëm, luajtëm mirë. Duhet të shikojmë përpara për të bërë kthesën ndaj Sllovenisë. Kur shënon është diçka e bukur, por ama kur nuk fiton, ndjen keqardhje. Golin ia dedikoj mamasë, e cila ishte e pranishme në stadium, duke më mbështetur. Tashmë nuk na mbetet gjë tjetër veçse të fokusohemi te takimi i radhës, të cilin do të luajmë sërish në fushën tonë ndaj Sllovenisë. Kam besim se nëse do të luajmë kështu dhe nuk do të bëjmë disa gabime, rezultati do të vijë”, – shprehet sulmuesi kuqezi në prononcimin e tij. Ishte goli një mesazh edhe për drejtuesit e klubit tuaj? “Sigurisht, ishte mesazh për ata dhe për të gjithë të tjerët. Megjithatë, unë isha i përqendruar gjatë kësaj ndeshjeje për të bërë më të mirën për ekipin përfaqësues. Gjithashtu, dua t‘i falënderoj edhe ata mijëra tifozë që na mbështetën për 90 minuta, megjithëse shiu nuk pushoi për asnjë moment. Shpresojmë, që t’i kënaqim me një fitore në ndeshjen e së martës ndaj Sllovenisë”, – përfundon sulmuesi i Kombëtares, Edgar Çani.
Sadiku: Terreni e favorizoi kundërshtarin
Nëse gjuajtja e rrezikshme e Armando Sadikut, rreth minutës së 60-të, nuk do të ishte devijuar me majat e gishtave nga portieri mik, sigurisht që sfida e djeshme do të kishte marrë rrjedhë tjetër. “Nuk u mendova gjatë për atë gjuajtje. Portieri e devijoi shumë lehtë. Për një moment mendova se shënova, duke qenë se topi ishte shumë pranë vijës”, – shprehet jo pak i mërzitur sulmuesi i Kombëtares. “Jemi shumë të dëshpëruar që u mundëm, por futbolli i ka këto. Në këtë lojë janë të mundshme të tri rezultatet. Bëmë një lojë të mirë dhe rrezikuam në shumë raste, por mendoj se terreni e favorizoi kundërshtarin. Ata kishin vetëm një mënyrë loje, me topa të gjatë mbrapa shpinës sonë. Megjithatë, kjo sfidë iku tashmë, ndaj ne duhet të përqendrohemi plotësisht në ndeshjen e së martës, të cilën do ta luajmë ndaj Sllovenisë. Duhet të mobilizohemi të gjithë dhe në fushë të japim më shumë se 100% për të marrë rezultat pozitiv”, – përfundon prononcimin Armando Sadiku.
Bulku: Ishim të pafat, por edhe gabuam
Ervin Bulku thekson se ndeshja u vendos vetëm nga dy episode dhe se Shqipëria realisht nuk e meritonte këtë humbje. “Ndoshta nuk e nisëm mirë, por nuk besoj se ishim të trembur. U ndëshkuam nga dy episode. Gjatë gjithë javës kemi punuar për rivënien anësore, por sërish e pësuam. Ndiej shumë keqardhje për golin e parë, sepse duhet ta evitonim. Ishte një moment hutimi në zonën tonë, ku asnjëri nga ne nuk arriti ta largonte topin. Pastaj pas shënimit të golit tonë menduam se e kishim lojën në dorë dhe se mund të fitonim, mirëpo edhe në pjesën e dytë krijuam shumë raste për shënim, por ishim të pafatë”, – ka pohuar Bulku.
Andi Lila: Arbitri gaboi në disa raste
Gjithmonë energjik dhe impulsiv. Mbrojtësi Andi Lila është i njëjti në çdo ndeshje. “Dhamë gjithçka në fushën e lojës dhe u ndëshkuam vetëm nga dy episode. Nuk duhet t’i pësonim ata gola. Zhvilluam një lojë të mirë dhe krijuam mjaft raste, por ishim të pafatë. Nuk e meritonim kurrsesi këtë humbje. Tani duhet të japim 300% në takimin e së martës ndaj Sllovenisë për të fituar. Është një ndeshje ku duhet të bëjmë menjëherë kthesën”, – shprehet Lila. Ndikoi arbitri te rezultati? “Mendoj se gaboi në disa raste. Megjithatë, nuk dua të merrem shumë me të. Ishim të pafat, në një kohë që edhe terreni na e vështirësoi më shumë punën”.
Topi dhe Arvizu, tifozët specialë të Kombëtares
Nuk ndodh gjithnjë që ta shikosh ambasadorin e Shteteve të Bashkuara të Amerikës në stadium, në përkrahje të skuadrës sonë. Madje, në këto dy dekada të demokracisë, shumë pak ambasadorë kanë qenë ndjekës të futbollit, për më tepër në stadium. Por, dje në tribunën qendrore të “Qemal Stafa”-s, është parë edhe Aleksandër Arvizu, në shoqërinë e ish-presidentit të Shqipërisë, aktualisht kryetar i Frymës së Re Demokratike, Bamir Topi. Ky i fundit njihet si një dashamirës i thekur i futbollit, aq sa përpara se të merrte drejtimin e shtetit shqiptar në 2007-ën, ishte edhe president nderi i KF Tirana, skuadra e tij e zemrës. Sakaq, ajo që binte në sy, në krahasim me herët e tjera, ishte se si zoti Arvizu dhe zoti Topi kishin preferuar që të uleshin në zonën e tifozëve dhe jo në tribunën VIP, sikundër ka ndodhur gjithnjë, me personalitetet e këtij rangu. Ndoshta, vetë Arvizu dhe Topi kanë dashur që të dalin të paktën një herë nga “petku” i zyrtarit dhe të uleshin mes tifozëve, në mbështetje të skuadrës sonë kombëtare. Kujtojmë se ambasada amerikane dhe institucioni i presidentit të Republikës ka qenë gjithnjë gjatë kohës së zotit Topi në koherencë me të gjitha deklaratat publike, çka shton edhe më shumë faktin se përse Arvizu ishte nën shoqërinë e z.Topi.
Shiu e UEFA rrezikuan “Qemal Stafën”
Takimi i mbrëmjes së djeshme u rrezikua seriozisht që të mos vazhdonte, për shkak të shiut të rrëmbyeshëm që nisi të binte pikërisht në momentin e ndeshjes. Vetëm pak minuta pasi arbitri vërshëlleu fillimin e sfidës, në Tiranë filloi një stuhi shiu, e cila e vështirësoi jashtëzakonisht shumë jo vetëm lojën e të dyja skuadrave, por më së shumti terrenin. Në pushim të ndeshjes, delegati i FIFA-s pasi pa disa herë fushën, vendosi që ta shtynte atë për 20 minuta. Sakaq, në punë u vunë punëtorët e fushës, të cilët me mjete realisht primitive tentuan që të largonin sadopak ujin nga fusha. Përveç kësaj, përballja u rrezikua edhe para startit nga UEFA, pasi i dërguari i kësaj të fundit kërkoi me ngulm që të hiqej rrethimi para sheshit të hyrjes së stadiumit. Siç dihet, prej disa muajsh një kompani, me idenë e bërjes së një parkingu nëntokësor, mbylli sheshin duke krijuar kështu një përplasje mes FSHF-së, FIFA-s e UEFA-s. Inspektori i kësaj të fundit kërkoi që të largoheshin llamarinat, pasi në të kundërt ai do të kërkonte spostimin e sfidës. U desh heqja e disa llamarinave në hyrje dhe futja në shesh e shumë makinave, më së shumti e autobusëve të të dyja skuadrave, por edhe ndërhyrja e drejtuesve të FSHF-së, që inspektori i UEFA-s të bindej në një farë mënyre dhe të lejonte që takimi të luhej sipas programit.
Grupin tonë e kryeson Zvicra, ndjek Islanda
Helvetët e Otmar Hicfeldit janë frenuar në një barazim 1-1 në fushën e tyre nga Norvegjia, cka dëshmon potencialin e vikingëve në këtë grup. Në fakt duhej pritur të vinte minuta e 79-të, që të shënohej goli i parë i kësaj sfide të luftuar fort, teksa për vendësit do të zhbllokonte shifrat Gavranovic, i futur në lojë në pjesën e dytë, mirëpo nuk do të zgjaste shumë, pasi vetëm dy minuta më vonë do të barazonte për norvegjezët Hangeland. Dy skuadrat ndajnë kësisoji nga një pikë, me Zvicrën që mbetet në krye të grupit E, me 7 pikë pas tri ndeshjesh, e ndjekur Islanda me 6 pikë, pastaj vjen Norvegjia me 4 pikë. Nga ana e saj Sllovenia mori fitoren e parë në këto kualifikuese, duke mundur Qipron me rezultatin 2-1. Golat për sllovenët janë realizuar nga i njëjti autor, T.Matavz, në minutat 39-të dhe 62-të, ndërsa për qipriotët ka ngushtuar diferencën Aloneftis në minutën e 83-të. Kundërshtarët tanë të radhës janë tashmë në kuotën e 3 pikëve, as sa ka edhe Shqipëria me Qipron.
Pas katër ditësh, sa i përket grupit tonë kualifikues, do të kemi përplasje direkte mes dy kryesuesve, Islandës dhe Zvicrës, ndërsa Qipro prit në fushën e saj Norvegjinë. Kuqezinjtë tanë do të “përplasin brirët” me sllovenët.
Renditja, Grupi E
JORGIS MEMO / LEONARD KARAJ / BESAR BOZGO
RUDI VATA
“Kemi ekip mediokër, De Biazi nuk ka faj”
Jemi mundur nga kundërshtari, teorikisht më i dobëti i grupit, dhe për më keq në fushën tonë. Si do e komentonit këtë 90- minutësh?
Komenti dhe analiza ime është e thjeshtë: jemi një popull euforik, por harrojmë që nga pas kemi një kombëtare modeste. Them modeste, pasi nuk dua të përdor fjalën mediokre. Është e kotë të kërkosh shkaqe dhe arsye, kur ti nuk ke vazhdimësi në lojën tënde. Bën një ndeshje të bukur dhe më pas ia vë shkelmin, duke humbur jo vetëm me një ekip si Zvicra, rezultat që edhe mund të pranohet për vetë diferencat mes Shqipërisë dhe skuadrës së Hitcfeldit, por nuk mundet të pranohet një humbje me një skuadër si Islanda, e cila me një lojë të thjeshtë na vjen e na merr pikë të plota në fushën tonë. Megjithatë, unë gjykoj se hë për hë ne kemi një skuadër në ripërtëritje, me një grup lojtarësh të rinj, të cilëve u duhet lënë koha e nevojshme që të marrin atë eksperiencë që u duhet në ndeshjet me Kombëtaren.
Po thoni që ne nuk duhet të pretendojmë këtë edicion për të bërë një hap më shumë në renditje?
Po, pasi në radhë të parë nuk ke një skuadër që të jep garanci. Së dyti, ke një kampionat shumë të dobët, jo real, i cili nuk prodhon as lojë dhe as lojtarë. Së treti, je i varur në një farë mënyre nga lojtarët kosovarë. Është fat i madh për ne që ata mbrojnë ngjyrat e Kombëtares sonë. Megjithëse duhet të jemi realistë dhe të hapim sytë se një ditë të bukur dhe, uroj shumë shpejt, Kosova do të ketë kombëtaren e saj, ndërsa jam i sigurt se do të ketë një futboll më të mirë sesa ne.
Kalojmë paska tek analiza e ndeshjes. Ku mendoni se gabuam?
Historikisht kemi bërë të tilla gabime fatale në mbrojtje dhe historikisht nuk na ka munguar dëshira e madhe dhe zemra në fushë për ta fituar ndeshjen, por këto gjëra nuk mjaftojnë. Islanda vërtet është një skuadër më poshtë se ne në renditjen e FIFA-s, por në “Qemal Stafa” zbriti si e barabartë dhe shfrytëzoi në maksimum ato gjëra që e favorizonin kundrejt nesh: goditjet standarde. Unë pashë një skuadër, që luante thjesht me topin, kompakte në mbrojtje dhe diti me shumë mjeshtëri që të shënonte në ato pak raste që arriti të krijonte. Ne bëmë një volum të madh loje, por si gjithnjë nuk kemi qartësinë e duhur dhe konkretizim në lojën në sulm.
Çfarë do bënit ju nëse do të ishit në vend të De Biazit?
Nuk besoj se do arrija të bëja më shumë sesa ai, pasi unë personalisht e vlerësoj shumë si trajner; vjen nga shkolla italiane dhe përgjithësisht ka tentuar të implementojë filozofinë e tij në kombëtare. Por, kur nuk ke skuadër, atëherë është e vështirë që t’i vësh në jetë idetë e tua. Ndoshta unë ndaj Islandës do të kisha tentuar që të bëjë më shumë një lojë fizike sesa taktike, kjo nisur edhe nga terreni i rënduar. Gjithsesi, e theksoj se askush nuk mund ta ndryshojë një skuadër menjëherë, si me magji, as unë dhe as trajnerët e huaj. Në këtë këndvështrim gjykoj se, me këtë skuadër që kemi, nuk ka rëndësi nëse në krye kemi një trajner të huaj apo shqiptar, pasi kam përshtypjen se rezultatet do të ishin po ato.
Sakaq objektivi i Shqipërisë për këtë edicion është vendi i tretë në grup, a mendoni se pas kësaj humbjeje çdo gjë është e kompromentuar?
Sigurisht, por më shumë sesa ai objektiv ne duhet të tentojmë që të krijojmë një skuadër për të ardhmen. Dhe në këtë këndvështrim gjykoj se De Biazi duhet të ketë kohën e nevojshme për ta bërë një gjë të tillë dhe, nga ana tjetër, pres që federata të bëjë një analizë të thellë pas kësaj humbjeje, nga ku më pas të nxjerrë edhe shkaqet që na çuan deri këtu. Ndërkohë, duhet të mendojmë për ndeshjet e radhës dhe askush nuk na ndalon që të besojmë te fitorja.
ALTIN LALA
“Mungoi organizimi, ka përgjegjësi edhe tekniku”
Një humbje që nuk pritej, ndaj një skuadre që e konsideronim më të dobëtën e grupit, cili është komenti i Altin Lalës?
Po, e vërtetë dhe është për të ardhur keq. Unë e pashë ndeshjen dhe mund të them se në tërësi bëmë një lojë të mirë, por vuajmë gjithnjë nga gafa dhe rënia e përqendrimit në momente të caktuara. Jemi euforikë dhe nuk dimë të tregojmë durim, më së shumti kur përballë ke një skuadër, e cila ka ardhur që të marrë një barazim, pasi unë nuk mund ta mendoj se islandezët kanë pasur si objektiv që të fitonin ndaj nesh. Edhe ata kanë menduar që të paktën të mos humbnin, pasi luanin ndaj një kundërshtari teorikisht më të fortë.
Po thoni se Islanda mori më shumë nga çfarë pretendoi?
Po them që fitorja ndoshta edhe për ata mund të ketë qenë surprizë, pavarësisht se unë gjykoj që në njëfarë mënyre edhe ne i neglizhuam disi, ose më mirë nuk u përqendruam tek ato pika të forta të kësaj skuadre, të cilat ishin goditjet standarde. Duhej të kishim qenë më të kujdesshëm këtu, pasi u pa qartë që ata edhe rivënien në lojë e bënin gati si goditje këndi. Pastaj të mos harrojmë se ishte kjo Islandë që mundi në ndeshjen e parë Norvegjinë, ndaj duhej ta kishim marrë më shumë në konsideratë.
Përveç kësaj, ku mendoni se skuadra e De Biazit gaboi në këtë takim?
Shikoni, pasi ka mbaruar një ndeshje, është shumë e lehtë të bësh analiza dhe të kuptosh shkaqet e dështimit, por e rëndësishme është që këto gabime të mos bëhen më. Për shembull, pashë se ne kishim shumë dëshirë ta fitonim ndeshjen, mirëpo nuk kishim qartësi. Bëmë disa sulme gati të çoroditura, si në organizim dhe ide. Thjesht e kapnim topin dhe e hidhnim në drejtim të sulmit me shpresën se kundërshtari do bënte ndonjë gabim. Pra, nuk kishim hyrë në lojë me një koncept të qartë se si do arrinim te goli. Ose ndoshta kjo gjë mund të jetë bërë më përpara nga trajneri, por nuk u vu në zbatim nga lojtarët në fushë.
Mendoni se pas kësaj humbjeje, Shqipëria ka kompromentuar gjithçka për sa i përket këtij edicioni kualifikimesh?
Mendoj se ishte një humbje që nuk kapërdihet lehtë, por nga ana tjetër them se futbolli është i bukur edhe se të dhuron surpriza. Nganjëherë fiton ndaj një skuadre të cilën e konsideron si tepër të fortë, sikur humbet nga një ekip i dobët. Kështu, pas humbjes me Islandën unë nuk kam pse të mos mendoj që Shqipëria mund të bëjë një ndeshje të madhe me Slloveninë dhe të jemi sërish aty, në një hap me të tjerat. Kështu që nuk duhet rënë në pesimizëm, por duhen nxjerrë mësime nga humbja dhe të mendojmë për ndeshjen e radhës, pavarësisht kundërshtarit që do të jetë përballë. Unë besoj se jemi në një grup ku nuk kanë munguar dhe nuk do të mungojnë surprizat. Ne nuk e kemi bërë ende një të tillë, por jam i bindur që do t’ia arrijmë.
Në këtë ndeshje më shumë sesa sulmi, gaboi mbrojtja, edhe pse aty luan një lider si Lorik Cana….
Po, bëmë gabime që duhej t’i evitonim, si te goli i parë dhe tek i dyti. Sakaq, e kam të vështirë që të komentoj zgjidhjet e trajnerit, pasi ai ka pasur një ide në kokë dhe nuk besoj se u fut në fushë për të humbur.
Rudi Vata ka theksuar se kemi ende një skuadër mediokre, por nuk fajëson De Biazin, po ju?
Them se skuadra reflekton në bazë të asaj që ke prodhuar në kohë. Nuk gjykoj që jemi krejt modestë, por duhet të përmirësohemi shumë. Ndërkaq, si në rastin kur humbim dhe në rastin kur fitojmë, trajneri ka përgjegjësinë e vet, ndaj nuk mund ta anashkaloj tërësisht edhe nga ky 90-minutësh.
Trishtim dhe alibi, te Shqipëria duan “kokën” e Sllovenisë
Pas humbjes ndaj Islandës, Kombëtarja shqiptare ka dalë paraditen e së shtunës në stërvitje, në kuadër të ndeshjes me Slloveninë, më 16 tetor. Humbja 1-2 ka lënë pasoja të thella te kuqezinjtë, ndërkohë që në fytyrat e lojtarëve dukej qartë trishtimi. Të parët që kanë shkelur në terrenin sportiv kanë qenë portieri Shehi dhe mbrojtësi Renato Arapi, ndërsa pas tyre mbërriti Bulku dhe pak më vonë pjesa tjetër e grupit, që mbyllej më dy qendërmbrojtësit: Mavraj dhe Curri. Tekniku i përfaqësueses, Xhani de Biazi, ndonëse ishte i pranishëm në stërvitje, nuk u mor marrë fare me seancën e paradites, e cila zgjati për rreth 70 minuta. Italiani është parë të qëndronte larg skuadrës, ndërsa diskutonte me ndihmësit e tij dhe u ngarkonte detyra. Cana, Dallku, Lila, Mavraj, Bulku, Kukeli, Sadiku dhe Cani, për shkak se kanë konsumuar shumë energji gjatë ndeshjes, janë stërvitur veç grupit. Ky grup lojtarësh ka kryer vetëm disa ushtrime aerobike, të cilët shërbenin më shumë për çlodhje dhe shkrifje të muskujve. Ndërsa, pjesa tjetër e skuadrës vijoji stërvitjen normalisht, sikurse ishte parashikuar. Për më shumë se 70 minuta ata kanë vënë skema të ndryshme në zbatim, madje kanë zhvilluar edhe disa minuta lojë.
Atmosfera Kuqezinjtë janë tronditur rëndë nga humbja e papritur që pësuan ndaj skuadrës së Islandës. Në ambientin, në të cilin Kombëtarja po përgatitet për ndeshjen e radhës, atmosfera nuk ishte gazmore sikundër përpara ndeshjes. Në terrenin sportiv mungonin shakatë, ndërkohë që në çdo bisedë të tyren kryefjalë ishte ndeshja e humbur. Ata diskutonin dhe shpjegonin me gjeste të gjitha lëvizjet apo gabimet e bëra në fushë. Kushdo që luan afër njeritjetrit në fushë, dukej që kishte diçka për të diskutuar. Pas çdo shpjegimi që bënin për humbjen me Islandën, fjalinë e mbyllnin me: Tani të fitojmë ndaj Sllovenisë! Askush nuk komentoi se si luan kundërshtari i radhës, apo cilat janë pikat e forta të tij. Në stërvitjen e parë, pas humbjes me Islandën, te Shqipëria sundonte trishtimi dhe njëkohësisht motivimi për sfidën e radhës. Ata mezi prisnin të shlyenin gabimet para tifozërisë së zjarrtë.
Deklaratat Thuajse askush nuk dëshironte të fliste për mediat, edhe për arsyen e thjeshtë se nuk kishin se çfarë të shprehnin më shumë. Gjithsesi, Armando Sadiku e pranoi se tani janë të fokusuar vetëm te sfida e radhës. “Ne jemi shumë të trishtuar për atë humbje, por duhet ta harrojmë. Nuk na mbetet gjë tjetër, veçse t’ua shlyejmë gabimin tifozëve, duke mundur Slloveninë”, – tha sulmuesi. Ndërsa Mërgim Mavraj, në profilin e tij në “Facebook”, shkruan ndër të tjera: “Tani ka mbaruar gjithçka (për humbjen ndaj Islandës). Nuk e kthejmë dot. Duhet të mendojmë vetëm për ndeshjen e radhës”.
Rivalët direkt, makthi i kuqezinjve në kualifikuese
Mbetemi vend numëro. Pas 3 ndeshjeve të para në kualifikuese, skuadra jonë është pak a shumë aty ku ka qenë edhe në vitet e shkuara, duke mos arritur asnjëherë që të bëjë diferencën, të paktën me ata kundërshtarë që i konsideron si inferiorë ose rivalë për t’u mundur. Humbja me Islandën, në një farë mënyre, na tregoi se nuk kemi ekip as për të pretenduar që mund të qëndrojmë në pozicionet e shortit (ishim në vazon e katërt, para Islandës dhe Qipros). Ndonëse ishullorët nuk janë teorikisht ekipi që duhet të mundim (duhet të pretendojmë të mundim Slloveninë, e cila shihet si favoritja e tretë në grup, dhe assesi të mos mendonim për humbje ndaj Qipros dhe Islandës) përsëri bie në mediokritet, duke mos bërë dot hapin e madh as në këto kualifikime. Të njëjtën gjë kemi bërë edhe në edicionin e shkuar, kur u mundëm nga Bjellorusia dhe Luksemburgu në ndeshjet në transfertë. Madje 2-1 në Luksemburg vendosi në një farë mënyre edhe “divorcin” e Kuzhesë me FSHF-në. Ndërkohë, nëse u referohemi historisë së statistikave jemi identikë: në 2010-ën, kur edhe pse pretenduam se do kalonim Hungarinë, ato dy 90- minutësha na dhanë një leksion të mirë futbolli. Madje, humbja e dytë ndikoi direkt edhe në shkarkimin e trajnerit, Ari Han. Në 2008-ën rivalë direkt kishim Bjellorusinë dhe Slloveninë, por humbëm ndaj të dyjave. Në fund lamë pas vetëm sllovenët dhe u renditëm në vend të 5-të me 11 pikë (ishte koha e Oto Bariçit). Ndërsa në “Gjermani 2006″, edhe pse fitojmë me Greqinë (fitore historike), nuk bëjmë dot diferencën as me një skuadër si Gjeorgjia. Euforia e 2-1 në “Qemal Stafa” u zbeh menjëherë katër ditë më vonë në Tbilisi, ku humbëm 2-0 pas një loje pak të thuash mediokre. Historia vazhdon me po kaq “dhimbje” në EURO 2004 me Irlandën dhe në Botërorin 2002 me Finlandën. Në të dy rastet jemi një kundërshtar i lehtë për t’u kaluar dhe përtej pretendimeve mbesim diku nga vendi i parafundit. Sakaq, nuk duhet harruar se Islanda na ka lënë pas në grup edhe në EURO 1992, ku pasi na mundi në Rejkjavik 2-0, arritëm t’u merrnim një rezultat minimal në “Qemal Stafa”, por gjithsesi në renditje jemi përsëri ne të fundit me vetëm 2 pikë, ndërsa Islanda mban vendin e parafundit me 4 pikë.
SLLOVENIAStarova: Ja përse nuk funksionon Kombëtarja shqiptare
Handanoviç: Te Shqipëria njoh Ujkanin
Kapiteni i Sllovenisë, Samir Handanoviç, ka pohuar se e njeh pak – për të mos thënë aspak – skuadrën tonë përfaqësuese, duke injoruar në njëfarë mënyre senatorë si Erjon Bogdani dhe Lorik Cana, të cilët luajnë në të njëjtin kampionat, atë italian, me portierin e Interit. “Nuk e njoh Shqipërinë. I vetmi lojtar për të cilin kam pasur informacion është Samir Ujkani. Luan te Palermo dhe është një pikë e fortë e tyre. Gjithsesi, ne shkojmë për tri pikët në këtë ndeshje, pasi kemi objektiv kualifikimin”, – u shpreh Handanoviç.
Radosavljeviç:”Përsërisim 2-1 e vitit të shkuar
Lojtari i Sllovenisë, Aleksandër Radosavljeviç (luan me Venlo në Holandë), vë bast për një fitore të skuadrës së tij në Tiranë. “Në Shqipëri kemi luajtur ndeshje miqësore, kështu që e dimë se ata do të jenë shumë të motivuar. Nuk do të jetë e lehtë, por ne duhet të jemi të qetë dhe të presim për rastet që do na ofrohen. Vitin e kaluar kemi fituar 2-1 dhe do isha i lumtur nëse e përsërisnim këtë rezultat. Grupi është i tillë që çdokush mund ta kapërcejë kundërshtarin, kështu që mund te ketë surpriza”, – tha lojtari.
Një nga emrat e spikatur të trajningut shqiptar, që ka provuar edhe rolin e drejtuesit të kombëtares si sekretar i përgjithshëm i FSHF-së para se të vinte presidenti Duka, ka analizuar teknikisht situatën në të cilën gjenden aktualisht kuqezinjtë, sidomos duke iu referuar zhgënjimit që la te të gjithë ndeshja e fundit, e humbur në shtëpi ndaj Islandës.
Për “Panorama Sport”, Sulejman Starova do të bënte këtë “skaner”:
Shqipëria tregoi edhe njëherë se ka probleme në organizimin dhe filozofinë e lojës. Sigurisht, ndeshja e djeshme u kushtëzua së tepërmi edhe nga faktorë të jashtëm, siç ishte shiu i vazhdueshëm që përkeqësoi terrenin, por megjithatë nuk duhet ta fshehim gjendjen e skuadrës sonë. Ekipi ynë përfaqësues vuan pozicionimin në fushë dhe nuk di të shfrytëzojë alternativat që ka në dispozicion. Ne dje humbëm ndaj një kundërshtari (në letër) inferior, por e bëmë këtë në mënyrën “e vjetër”: pësuam gola të evitueshëm dhe ishim të paqartë në tërësi. Shqipëria ka realisht probleme në zotërimin e topit dhe në menaxhimin e forcave dhe të mundësive të saj. Pse ndodhi kjo?
Mbrojtja Shqipëria ishte skuadra që duhej ta fitonte këtë ndeshje. Por që të fitosh një ndeshje nuk mund t’i kesh të dy qendërmbrojtësit në zonën tënde. Ata duhet të jenë më të avancuar, me qëllim që distanca me mesfushën dhe sulmin të jetë më e shkurtër. Kështu, skuadra është më kompakte dhe shpenzon më pak energji. Shqipëria nuk funksionon në lojën nga krahët dhe një motiv është mosshfrytëzimi i alternativave, apo keqmenaxhimi i tyre. Në krahun e djathtë luan Dallku, i cili sistematikisht së fundmi ka treguar se është i paaftë për të marrë krahun deri në fundore dhe për të ndihmuar sulmin. Është pak i kthjellët gjithashtu në fazën mbrojtëse, apo edhe në pasimet e shkurtra. Andi Lila do të ishte një alternativë më e mirë në të djathtë. Është krahu i tij natyral, ku mund të bëjë inkursione deri në fund, sepse është më i sigurt, por jep edhe më shumë rezultat në fazën mbrojtëse. Duket disi e pashpjegueshme që një i djathtë si Lila luan në të majtë. Aty përveçse arrin të mbrojë mirë, nuk është i dobishëm sa duhet në fazën ofensive. Nuk arrin të marrë dot krahun për shkak të cilësive që ka, por kjo i ul forcën sulmuese ekipit në atë krah. Akoma më e pashpjegueshme është që Ansi Agolli, një majtosh i mirëfilltë, rri në stol, ndërkohë që ai ka treguar se në të majtë i bën shumë punë Shqipërisë. Në rastin e golit përgjegjësia kryesore ishte e Mavrajt, sepse ishte detyra e tij ta largonte atë top.
Mesfusha Problemi i madh është se Bulkut dhe Kukelit u kërkohet që të mbrojnë dhe të ndërtojnë njëkohësisht. Kjo është praktikisht e pamundur për t’u bërë gjatë gjithë ndeshjes dhe akoma më e pamundur nëse mbrojtja jonë qëndron aq e tërhequr. Një tjetër problem është se edhe Mehës i kërkohet të mbrojë sistematikisht, përveçse të shpërndajë topat dhe të furnizojë sulmin. As ai nuk mund ta bëjë dot këtë, sepse sforcoja fizike është e papërballueshme. Skuadra duhet të jetë më e shkurtër në fushë, Meha duhet të dublohet më shumë nga mesfushorët e tjerë, me qëllim që pjesën dërrmuese të energjive të tij ta përdorë për të bërë inkursione të befasishme dhe për të dhënë pasime. Meha nuk mund të vrapojë si një shkatërrues, sepse kështu nuk lexon dot lojën. Lojtarë si Roshi e Lika duhen shfrytëzuar më mirë për të përmirësuar ofensivën nga krahët dhe për t’i dhënë hapësirë e liri veprimi Mehës. Kjo ndodh kur loja nga krahët mbështetet nga mbrojtës të mirë…
Sulmi Kemi lojtarë cilësorë në sulm, që luftojnë fort dhe sakrifikojnë shumë, por duhet t’i ndihmojmë më tepër. Problemi i Shqipërisë sot është zotërimi i topit dhe qartësia në fushë. Në ndeshjet që duhen fituar, sulmuesit duhet të shohin më tepër nga porta kundërshtare dhe jo nga porta jonë. Më tingëlloi disi e ekzagjeruar që lojtarët dhe trajneri para ndeshjes përsërisnin vazhdimisht se me një stadium plot do e mundnin Islandën. Nuk mundet t’ia lëmë mbi shpinë të gjitha publikut. Tifozët e bënë punën e tyre, e mbushën stadiumin, por ndeshjet i fitojnë lojtarët, jo tifozët.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
“Botërori 2014″, ndeshje kualifikuese, Grupi E
Stadiumi kombëtar “Qemal Stafa”
SHQIPERI-ISLANDE 1-2
Golat: Cani 29′ / Bjarnason 18′. G.Sigurdson 81′
SHQIPERIA: Ujkani, A.Lila, Cana, Mavraj, Dallku, Kukeli, E.Bulku, G.Lika (Salihi 75′), Meha (Roshi 46′), Sadiku, Çani (Bogdani 85′). Trajner: De Biazi
ISLANDA: Halldorson, Steinson, Bjarnason, G.Sigurdson, Gilslason (Sævarsson 68′), Arnason, R.Sigurdson, Gunarson, Finbogason ( E. Jonsson 9-+2′), Hallfredson, Skualson. Trajner: L.Lagerbak
Gjyqtarë: Gjyqtarë: T.Asumaa, M.Heininen, M.Hanninen (Finlandë)
Kartonë të verdhë: Cani 73′, Kukeli 58′ / Arnason 51′, Gunarson 56′, Steinson 76′
MINUTAT(Video “Supersport”)
6′ Mesfushori i Islandës, Hallfredson, del i lirë në afërsi të zonës, godet me të majtën në ecje e sipër, por topi nuk i bindet, pasi kalon mbi traun e portës.
7′ Meha lëviz bukur mes mbrojtësve islandezë, futet në zonë dhe gjuan me të majtën, teksa topi kalon ngjitur me shtyllën pingule.
18′ Gafë në mbrojtjen kuqezi. Një rivënie anësore në formë krosimi e Gunarson çorienton Canën dhe Mavrajn brenda zone, të cilët nuk merren vesh me njëri-tjetrin dhe Bjarnason i pambuluar, gjuan me kokë afër Ujkanit. Ky i fundit fillimisht prek topin, por Bjarnason ndjek aksionin dhe e shtyn në rrjetë, 0-1 për Islandën.
24′ Inkursion i Bulkut nga e djathta, krosim në zonë dhe Sadiku afër portës nuk arrin ta dërgojë topin në rrjetë.
25′ Gulfi Sigurdson tenton me një goditje të fuqishme nga jashtë zone, por topi përfundon jashtë.
29′ Aksion perfekt i kuqezinjve me protagonist Mehën, që brenda zone bën një veprim të shkëlqyer teknik duke dhënë një asist për Çanin, i cili afër portës e dërgon topin në rrjetë, 1-1.
51′ Bulku kërkon të befasojë portierin Halldorson me një goditje nga distanca, por topi kalon ngjitur me shtyllën.
56′ Çani ul një top për Sadikun në afërsi të zonës dhe ky i fundit nuk mendohet dy herë, godet fuqimisht me të majtën, por Halldorson bën mrekullinë, duke grushtuar në korne.
60′ Sulmuesi kuqezi, Çani, futet në zonë dhe pengohet nga mbrojtësi R.Sigurdson, por gjyqtari Asuma vazhdon lojën. Lojtarët shqiptarë pretendojnë për penallti.
66′ Sadiku gjuan fuqimisht me të djathtën nga një pozicion diagonal, por topi nuk i bindet.
78′ Bulku kroson nga e majta dhe Sadiku devijon topin, që shkon te Roshi, i cili afër portës bën më të vështirën, duke goditur jashtë portës me të majtën.
81′ Goditje dënimi për Islandën nga jashtë zone, teksa Finbogason duket sikur më shumë simulon. Mesfushori G.Sigurdson merr përsipër gjuajtjen dhe shënon një gol spektakolar. Topi prek fillimisht shtyllën dhe përfundon në rrjetë, 1-2 për Islandën.
85′ Bogdani i sapofutur në lojë merr një inkursion nga e majta, pason për Bulkun, që gjuan direkt, por jashtë portës.
Islanda na bën “qull” në shtëpi, pasi mposht Kombëtaren shqiptare me rezultatin 1-2, në një ndeshje ku kuqezinjtë e De Biazit iu kthyen gafave amatore në mbrojtje. Shiu, që nuk pushoi gjatë gjithë sfidës në stadiumin “Qemal Stafa”, u shkoi më shumë për shtat ishullorëve. Edhe pse Shqipëria kërkoi me të gjitha mënyrat ta fitonte takimin, madje duke kaluar edhe në aventurë (me tre sulmues të mirëfilltë në fushë), në fund u ndëshkua nga një goditje standarde, ku ndoshta të gjithë në stadium prisnin një reagim më të mirë të portierit Ujkani. Dje, skuadra e De Biazit nuk arriti të bëjë të madhen ndaj të ashtuquajturave ekipe të vogla (trajneri kishte thënë përpara ndeshjes se ekipi i tij duhet të sillet si i madh përballë Islandës) dhe kësisoj u dorëzua në një takim ku edhe fatin nuk e kishte me vete. Dy humbje radhazi dhe vetëm një fitore është bilanci i tri ndeshjeve të para, por kur mposhtesh në shtëpi nga një ekip si Islanda, sigurisht që djeg shumë. Trajneri De Biazi i druhej Islandës dhe këtë e kishte paralajmëruar, por të besuarit e tij u ndëshkuan pikërisht nga një aksion për të cilin kishin punuar në stërvitje gjatë gjithë javës për të ndalur kundërshtarin. Nga ana tjetër, ekipi i trajnerit Lars Lagerbak, edhe pse ndoshta do të ishte i kënaqur me një barazim, arriti ta sfidonte Shqipërinë për mënyrën e vendosjes në fushë dhe anën fizike gjatë gjithë 90 minutave.
Pjesa e parë Shqipëria nuk i bën një nisje të mirë takimit, pasi has në rezistencën e islandezëve, të cilët bllokojnë mesfushën dhe mundohen të fitojnë terren me kalimin e minutave. Disa lëvizje të Mehës janë pak për të parë një skuadër bindëse dhe që shkon drejt sulmit me një rrjedhë logjike. Ishullorët duken më të qartë dhe arrijnë të shfrytëzojë pikën më të fortë që kanë: goditjet standarde. Kapiteni Gunarson ka si specialitet rivëniet anësore, pasi e fut topin në zonë thuajse në formë krosimi. Këtë e bën më së miri në minutën e 18-të, kur gjen në gjumë mbrojtjen kuqezi. Canaj dhe Mavraj ia “ngecin” topin njëri-tjetrit, por sikur të mos mjaftojë kjo, edhe Ujkani shfaqet i pasigurt. Islanda kalon në avantazh pas insistimit të Bjarnason në zonë. Shqipëria duket apatike në fushë, duke mos funksionuar nga krahët. Gjithsesi, De Biazi këshillon Gilman Likën të ndryshojë krahun, ndërsa Meha dhe dy mesfushorët shkatërrues Bulku e Kukeli sikur bëhen më kërkues. Goli i barazimit nuk vonon dhe ka për protagonist Mehën, që pason tokazi për Çanin dhe sulmuesi nuk fal. Edhe pse me përkrahjen e madhe të tifozëve, kuqezinjtë e kanë të vështirë të përmbysin. Gjithçka mbyllet 1-1.
Pjesa e dytë Kuqezinjtë e rinisin takimin me një zëvendësim. De Biazi aktivizon Roshin dhe largon Mehën, duke synuar forcimin e lojës nga krahët. Për thuajse 30 minuta në këtë fraksion Shqipëria bëhet dominuese në lojë, ndërsa Islanda mendon më shumë për mbrojtjen. Sadiku dhe Çani lëvizin mirë në sulm, mirëpo këtë herë kuqezinjtë nuk kanë as fat. Portieri Halldarson bën mrekullinë në një gjuajtje të Sadikut, ndërsa Roshi humbet një rast të artë për të kaluar ekipin në avantazh. De Biazi kërkon me ngulm fitoren dhe e bën Shqipërinë supersulmuese, duke aktivizuar edhe Salihin. Më pas në fushë hedh edhe Bogdanin, por golin e shënon… Islanda. Kjo i shokon kuqezinjtë, të cilët nuk kanë forcë reagimi për të shkuar të paktën te një barazim. As tri minutat shtesë nuk sjellin ndryshime. Në stadium ka vetëm zhgënjim.
Gafa e FSHF-së me flamurin islandez
Gafë e organizatorëve të ndeshjes Shqipëri-Islandë, që në këtë rast është institucioni i futbollit shqiptar. Pak para fillimit të sfidës, në momentin kur do të këndoheshin himnet e të dyja përfaqësueseve, në fushë nuk ishte flamuri i Islandës, por ai i Sllovenisë. Për fat të mirë ky gabim u kap në kohë dhe me shpejtësi zyrtarët e FSHF-së ndërruan flamurin përpara se të niste himni i Islandës. Megjithatë, flamuri slloven qëndroi në fushë për rreth 5 minuta, ndërkohë që kjo i habiti jo pak islandezët, të cilët dhanë edhe sinjalin se diçka nuk shkonte. Kujtojmë që katër ditë më pas Shqipëria luan ndaj Sllovenisë.
De Biazi s’u beson syve: E tmerrshme, na mundi Islanda!
Trajneri i Kombëtares shqiptare nuk e ka fshehur zhgënjimin pas kësaj disfate, duke e konsideruar gati katastrofike, kjo edhe për faktin se përballë kishim skuadrën teorikisht më të dobët të grupit
Humbja e parë në “Qemal Stafa”, si e analizon De Biazi?
Të vjen keq ta humbësh një ndeshje të tillë, në të cilën them se luajtëm më mirë se kundërshtari. Goli i parë ishte tërësisht për fajin tonë. Nuk duhet të bëjmë kësi gabimesh, pasi në fund jemi ne që marrim kosto të paimagjinueshme. Realisht ndiej keqardhje për mënyrën se si humbëm, sepse kisha përgatitur një ndeshje krejt tjetër dhe e them me plot gojën se nuk e meritonim një gjë të tillë. Është e tmerrshme të mendosh që kemi pësuar dy gola nga Islanda. U thashë lojtarëve të ishin shumë të kujdesshëm dhe të anashkalonin gabimet.
Ku e patë diferencën mes Shqipërisë dhe Islandës?
Ne bëmë gabime dhe krijuam raste për shënim, por bëmë vetëm një gol. Ndërsa ata u mbrojtën mirë dhe ishin finalizues më të mirë. Ndoshta goli i dytë lindi nga një goditje dënimi që nuk ishte, por unë nuk merrem me këtë gjë, pasi realisht mendoj se nuk e humbëm ndeshjen nga ajo goditje. Ne kishim gjithë javën që flisnim për rivënien anësore dhe pikërisht aty gabuam. Ndërkohë që ata çdo rivënie e kishin gati si një goditje këndi apo dënimi. Luajtëm një ndeshje shumë më të mirë se ndaj Qipros, por u ndëshkuam nga gabimet tona.
Ç’mund të thoni për Gilman Likën dhe për zëvendësimin e Mehës?
Gilman Lika luajti mirë, ishte në kondicionin e duhur fizik, por natyrisht në atë terren edhe ai e kishte të vështirë të shprehej. Nga Meha sinqerisht prisja më tepër, ndaj e zëvendësova kur pashë që nuk po arrinte të shprehej dot në një fushë kaq të rënduar. Futa Roshin për të forcuar lojën nga krahët dhe mendoj se pjesën e dytë ishim më mirë nga krahët.
Po Sadiku me Çanin?
Sadiku ka bërë një ndeshje të shkëlqyer, luftoi gjatë gjithë kohës. Futa Salihin për t’i dhënë më shumë mbështetje, më pas Bogdanin me synimin për të fituar takimin. Mirëpo këto nuk vlejtën, pasi u ndëshkuam me një goditje dënimi. Sa për Çanin, është një lojtar që do doja ta kisha gjithnjë në skuadër. Nuk ka ende kondicionin e duhur, por është shumë i vlefshëm për këtë ekip.
Trajneri i Islandës tha se nuk duhej të luhej në atë terren, po ju si mendoni?
Është e lehtë të flasësh tani, por gjithsesi jam i bindur se po të ishte kohë e thatë, ne do kishim bërë një tjetër ndeshje të madhe dhe me shumë gjasa mund të kishim fituar. Gjithsesi, delegati i ndeshjes vlerësoi se duhej të luhej dhe ne tentuam ta bëjmë më së miri pjesën tonë, por, siç e patë, pa ai arritur qëllimit.
Mund të themi se pas kësaj humbjeje ëndrra kuqezi shuhet njëherë e mirë?
Nuk di ç’të them. Është një humbje që nuk e prisja dhe që na komplikon ecurinë, por gjithsesi ne do vazhdojmë të luajmë me po të njëjtën dëshirë edhe në sfidat e ardhshme duke tentuar që të marrim maksimumin. Uroj që herën tjetër, ose më mirë në Islandë, të shkojmë ne dhe të bëjmë tri raste e dy gola sikundër bënë ata sonte (mbrëmë). Pastaj do ta shikoni se edhe unë do t’i bëj komplimentet e mia Lagerbakut (qesh me ironi).
Lagerbak: Ishim me fat, kërkova ndërprerjen e ndeshjes
Nuk kishte se si të mos ishte i gëzuar trajneri i Islandës, suedezi Lars Lagerbak, pas fitores së djeshme ndaj Shqipërisë. Gjithsesi, tekniku nuk kursen as lëvdatat ndaj skuadrës sonë, duke thënë me modesti disa komplimente për kuqezinjtë. “Ishte një fitore me shumë fat. Deri në momentin e shënimit të golit tonë, ndeshja ishte shumë e hapur dhe mund të fitonit ju, ashtu sikundër arritëm ne. Personalisht mendoj se keni një skuadër, e cila krijon volum loje, por nuk ka fat. Unë ju pashë edhe në ndeshjen ndaj Zvicrës, gjatë së cilës luajtët shumë mirë, gjuajtët disa herë në portë, por në fund fitoi Zvicra. E njëjta gjë edhe sot: ne shkuam tri herë te porta dhe bëmë dy gola, ndërsa ju… thjesht ishit të pafat”, – tha fillimisht Lagerbak. Më tej, ai sqaroi se gjatë pushimit të ndeshjes i kishte kërkuar delegatit të FIFA-s që të ndërpriste takimin për shkak të shiut. “Po, është e vërtetë që kërkova ndërprerjen e ndeshjes, pasi ishte një terren shumë i rënduar, në të cilin nuk mund të luhej futboll. Keq për ju dhe keq për ne. Por delegati më tha se gjendja e fushës ishte në limite midis të luajturit dhe ndërprerjes, në fund ai vlerësoi se duhej të vazhdohej”, – tregon tekniku i Islandës.
Alban Bushi: Islanda na mori mesfushën
Për Alban Bushin, Shqipëria gaboi në mbrojtje dhe nga ana tjetër nuk arriti të kontrollonte mesfushën, prandaj edhe humbi në ndeshjen e mbrëmshme ndaj Islandës në “Qemal Stafa”. Drejtori teknik i Kombëtares shqiptare, në një bisedë për “Supersport” pas takimit, deklaroi ndër të tjera se arbitri finlandez u mohoi një penallti kuqezinjve. “Të them të drejtën nuk e nisëm mirë lojën. Pashë që Islanda na mori komplet mesfushën gjatë pjesës së parë. Megjithatë, edhe pse ata kaluan në avantazh, ne shënuam një gol me shumë thjeshtësi. Fakti që ata nuk na lanë të luanim topin, bëri që të mos ishim të rrezikshëm. Më duket se te goli i parë gabuam shumë në mbrojtje dhe kjo nuk duhej të ndodhte. Trajneri kishte punuar shumë gjatë javës për të shmangur gola të tillë, por ja që e pësuam. Më pas, mendoj se e dominuam lojën për gati 30 minuta të pjesës së dytë. Ishim më superiorë se Islanda dhe duhej ta fitonim takimin. Kam rezerva edhe për një penallti, e cila nuk na u dha gjatë kësaj pjese. Gjithsesi, konkluzioni i kësaj ndeshje është se fitoi ajo skuadër që gaboi më pak. Ne pësuam një gol më se të evitueshëm, në një kohë kur përpara se ata të shënonin të dytin, Roshi humbi një rast dhe gjithashtu Sadiku iu afrua golit. Kur ishte rezultati 1-1 duhej të fitonim për atë çfarë dhamë në fushë. Nëse merrnim tri pikë sot (dje), atëherë me Slloveninë do t’i bënim llogaritë ndryshe”, – deklaroi ish-sulmuesi i shquar i përfaqësueses, tashmë në rolin e drejtorit teknik. Në fund, i pyetur për zëvendësimet e trajnerit De Biazi dhe nëse duhet të bëheshin më shpejt ato, Bushi dha këtë përgjigje: “Nuk do ishte keq që të ishin më shpejt në fushë Bogdani me Salihin, pasi do t’i jepnin një tjetër impuls ndeshjes. Megjithatë, i patën minutat në dispozicion. Trajner De Biazi kërkoi ta fitonte takimin me zëvendësimet që bëri. Për mendimin tim, Sadiku ishte ndër më të mirët në fushë dhe meritonte një gol. Gjithashtu edhe Çani luajti shumë mirë, por siç e thashë edhe më lart, u ndëshkuam nga episodet. Nuk duhej të gabonim në mbrojtje”.
Cana: Bëmë gafa, keqardhje se zhgënjyem tifozët
Lorik Cana, kapiteni i Shqipërisë, u paraqit para mediave i zymtuar, por jo i thyer pas humbjes me Islandën. Analiza e tij ishte e thjeshtë, me fjali të shkurtra e shprehëse, të cilat gjithsesi nuk e zhbëjnë dot atë që ndodhi në fushën e “Qemal Stafës”. “Mendoj se luajtëm mirë, krijuam raste dhe pësuam gola aksidentalë, sidomos në fund me një goditje dënimi që ua dhuruam kot. Mendoj se rezultati nuk iu përgjigj lojës që bëmë. Nuk e di se çfarë ndodhi në të vërtetë dhe kjo gjë duhet analizuar më vonë me një mendje më të kthjellët. Ndoshta ishte problemi te pasimi i fundit, ndoshta ndonjë problem tjetër, por sonte (mbrëmë) merituam shumë më tepër”, – tha fillimisht Cana. Më tej, kapiteni i përfaqësueses sonë analizon ndeshjen duke u ndalur kryesisht te gabimet e mbrojtjes, por edhe te fakti se me këtë humbje kuqezinjtë zhgënjyen tifozët. “E rithem se ne dhamë shpirtin në fushë dhe bëmë të pamundurën jo vetëm që të fitonim, por më së shumti të gëzonim ata mijëra tifozë që na ndoqën edhe në këtë rrebesh shiu”, – përfundoi Cana.
Çani: Nuk ishte dita jonë
Ka pasur besimin e plotë të trajnerit De Biazi, i cili e ka përshirë në formacion, dhe Edgar Çani arriti t’ia shpërblejë duke shënuar golin e vetëm për Shqipërinë në humbjen e djeshme ndaj Islandës. Është thuajse në çdo aksion dhe lufton shumë për topin e parë. Por, të gjitha këto, nuk mjaftojnë.
Çani Menjëherë pas përfundimit të ndeshjes, ka takuar njeriun më të afërm të jetës, të ëmën. Madje, golin ia dedikon pikërisht asaj. “Jemi shumë të mërzitur, pasi nuk e meritonim kurrsesi këtë humbje. Kemi luajtur shumë mirë, punuam shumë për këtë përballje, por ishim të pafat. Megjithatë, futbolli i tillë është, dhe priten të gjitha. U ndëshkuam nga një goditje standarde, pasi kundërshtari për asnjë moment nuk na vuri në rrezik përmes sulmeve. Më vjen keq që goli nuk shërbeu për të arritur rezultat pozitiv. Megjithatë, edhe pse humbëm, luajtëm mirë. Duhet të shikojmë përpara për të bërë kthesën ndaj Sllovenisë. Kur shënon është diçka e bukur, por ama kur nuk fiton, ndjen keqardhje. Golin ia dedikoj mamasë, e cila ishte e pranishme në stadium, duke më mbështetur. Tashmë nuk na mbetet gjë tjetër veçse të fokusohemi te takimi i radhës, të cilin do të luajmë sërish në fushën tonë ndaj Sllovenisë. Kam besim se nëse do të luajmë kështu dhe nuk do të bëjmë disa gabime, rezultati do të vijë”, – shprehet sulmuesi kuqezi në prononcimin e tij. Ishte goli një mesazh edhe për drejtuesit e klubit tuaj? “Sigurisht, ishte mesazh për ata dhe për të gjithë të tjerët. Megjithatë, unë isha i përqendruar gjatë kësaj ndeshjeje për të bërë më të mirën për ekipin përfaqësues. Gjithashtu, dua t‘i falënderoj edhe ata mijëra tifozë që na mbështetën për 90 minuta, megjithëse shiu nuk pushoi për asnjë moment. Shpresojmë, që t’i kënaqim me një fitore në ndeshjen e së martës ndaj Sllovenisë”, – përfundon sulmuesi i Kombëtares, Edgar Çani.
Sadiku: Terreni e favorizoi kundërshtarin
Nëse gjuajtja e rrezikshme e Armando Sadikut, rreth minutës së 60-të, nuk do të ishte devijuar me majat e gishtave nga portieri mik, sigurisht që sfida e djeshme do të kishte marrë rrjedhë tjetër. “Nuk u mendova gjatë për atë gjuajtje. Portieri e devijoi shumë lehtë. Për një moment mendova se shënova, duke qenë se topi ishte shumë pranë vijës”, – shprehet jo pak i mërzitur sulmuesi i Kombëtares. “Jemi shumë të dëshpëruar që u mundëm, por futbolli i ka këto. Në këtë lojë janë të mundshme të tri rezultatet. Bëmë një lojë të mirë dhe rrezikuam në shumë raste, por mendoj se terreni e favorizoi kundërshtarin. Ata kishin vetëm një mënyrë loje, me topa të gjatë mbrapa shpinës sonë. Megjithatë, kjo sfidë iku tashmë, ndaj ne duhet të përqendrohemi plotësisht në ndeshjen e së martës, të cilën do ta luajmë ndaj Sllovenisë. Duhet të mobilizohemi të gjithë dhe në fushë të japim më shumë se 100% për të marrë rezultat pozitiv”, – përfundon prononcimin Armando Sadiku.
Bulku: Ishim të pafat, por edhe gabuam
Ervin Bulku thekson se ndeshja u vendos vetëm nga dy episode dhe se Shqipëria realisht nuk e meritonte këtë humbje. “Ndoshta nuk e nisëm mirë, por nuk besoj se ishim të trembur. U ndëshkuam nga dy episode. Gjatë gjithë javës kemi punuar për rivënien anësore, por sërish e pësuam. Ndiej shumë keqardhje për golin e parë, sepse duhet ta evitonim. Ishte një moment hutimi në zonën tonë, ku asnjëri nga ne nuk arriti ta largonte topin. Pastaj pas shënimit të golit tonë menduam se e kishim lojën në dorë dhe se mund të fitonim, mirëpo edhe në pjesën e dytë krijuam shumë raste për shënim, por ishim të pafatë”, – ka pohuar Bulku.
Andi Lila: Arbitri gaboi në disa raste
Gjithmonë energjik dhe impulsiv. Mbrojtësi Andi Lila është i njëjti në çdo ndeshje. “Dhamë gjithçka në fushën e lojës dhe u ndëshkuam vetëm nga dy episode. Nuk duhet t’i pësonim ata gola. Zhvilluam një lojë të mirë dhe krijuam mjaft raste, por ishim të pafatë. Nuk e meritonim kurrsesi këtë humbje. Tani duhet të japim 300% në takimin e së martës ndaj Sllovenisë për të fituar. Është një ndeshje ku duhet të bëjmë menjëherë kthesën”, – shprehet Lila. Ndikoi arbitri te rezultati? “Mendoj se gaboi në disa raste. Megjithatë, nuk dua të merrem shumë me të. Ishim të pafat, në një kohë që edhe terreni na e vështirësoi më shumë punën”.
Topi dhe Arvizu, tifozët specialë të Kombëtares
Nuk ndodh gjithnjë që ta shikosh ambasadorin e Shteteve të Bashkuara të Amerikës në stadium, në përkrahje të skuadrës sonë. Madje, në këto dy dekada të demokracisë, shumë pak ambasadorë kanë qenë ndjekës të futbollit, për më tepër në stadium. Por, dje në tribunën qendrore të “Qemal Stafa”-s, është parë edhe Aleksandër Arvizu, në shoqërinë e ish-presidentit të Shqipërisë, aktualisht kryetar i Frymës së Re Demokratike, Bamir Topi. Ky i fundit njihet si një dashamirës i thekur i futbollit, aq sa përpara se të merrte drejtimin e shtetit shqiptar në 2007-ën, ishte edhe president nderi i KF Tirana, skuadra e tij e zemrës. Sakaq, ajo që binte në sy, në krahasim me herët e tjera, ishte se si zoti Arvizu dhe zoti Topi kishin preferuar që të uleshin në zonën e tifozëve dhe jo në tribunën VIP, sikundër ka ndodhur gjithnjë, me personalitetet e këtij rangu. Ndoshta, vetë Arvizu dhe Topi kanë dashur që të dalin të paktën një herë nga “petku” i zyrtarit dhe të uleshin mes tifozëve, në mbështetje të skuadrës sonë kombëtare. Kujtojmë se ambasada amerikane dhe institucioni i presidentit të Republikës ka qenë gjithnjë gjatë kohës së zotit Topi në koherencë me të gjitha deklaratat publike, çka shton edhe më shumë faktin se përse Arvizu ishte nën shoqërinë e z.Topi.
Shiu e UEFA rrezikuan “Qemal Stafën”
Takimi i mbrëmjes së djeshme u rrezikua seriozisht që të mos vazhdonte, për shkak të shiut të rrëmbyeshëm që nisi të binte pikërisht në momentin e ndeshjes. Vetëm pak minuta pasi arbitri vërshëlleu fillimin e sfidës, në Tiranë filloi një stuhi shiu, e cila e vështirësoi jashtëzakonisht shumë jo vetëm lojën e të dyja skuadrave, por më së shumti terrenin. Në pushim të ndeshjes, delegati i FIFA-s pasi pa disa herë fushën, vendosi që ta shtynte atë për 20 minuta. Sakaq, në punë u vunë punëtorët e fushës, të cilët me mjete realisht primitive tentuan që të largonin sadopak ujin nga fusha. Përveç kësaj, përballja u rrezikua edhe para startit nga UEFA, pasi i dërguari i kësaj të fundit kërkoi me ngulm që të hiqej rrethimi para sheshit të hyrjes së stadiumit. Siç dihet, prej disa muajsh një kompani, me idenë e bërjes së një parkingu nëntokësor, mbylli sheshin duke krijuar kështu një përplasje mes FSHF-së, FIFA-s e UEFA-s. Inspektori i kësaj të fundit kërkoi që të largoheshin llamarinat, pasi në të kundërt ai do të kërkonte spostimin e sfidës. U desh heqja e disa llamarinave në hyrje dhe futja në shesh e shumë makinave, më së shumti e autobusëve të të dyja skuadrave, por edhe ndërhyrja e drejtuesve të FSHF-së, që inspektori i UEFA-s të bindej në një farë mënyre dhe të lejonte që takimi të luhej sipas programit.
Grupin tonë e kryeson Zvicra, ndjek Islanda
Helvetët e Otmar Hicfeldit janë frenuar në një barazim 1-1 në fushën e tyre nga Norvegjia, cka dëshmon potencialin e vikingëve në këtë grup. Në fakt duhej pritur të vinte minuta e 79-të, që të shënohej goli i parë i kësaj sfide të luftuar fort, teksa për vendësit do të zhbllokonte shifrat Gavranovic, i futur në lojë në pjesën e dytë, mirëpo nuk do të zgjaste shumë, pasi vetëm dy minuta më vonë do të barazonte për norvegjezët Hangeland. Dy skuadrat ndajnë kësisoji nga një pikë, me Zvicrën që mbetet në krye të grupit E, me 7 pikë pas tri ndeshjesh, e ndjekur Islanda me 6 pikë, pastaj vjen Norvegjia me 4 pikë. Nga ana e saj Sllovenia mori fitoren e parë në këto kualifikuese, duke mundur Qipron me rezultatin 2-1. Golat për sllovenët janë realizuar nga i njëjti autor, T.Matavz, në minutat 39-të dhe 62-të, ndërsa për qipriotët ka ngushtuar diferencën Aloneftis në minutën e 83-të. Kundërshtarët tanë të radhës janë tashmë në kuotën e 3 pikëve, as sa ka edhe Shqipëria me Qipron.
Pas katër ditësh, sa i përket grupit tonë kualifikues, do të kemi përplasje direkte mes dy kryesuesve, Islandës dhe Zvicrës, ndërsa Qipro prit në fushën e saj Norvegjinë. Kuqezinjtë tanë do të “përplasin brirët” me sllovenët.
Renditja, Grupi E
JORGIS MEMO / LEONARD KARAJ / BESAR BOZGO
No comments:
Post a Comment