Dhjetë super sekretet më të çuditshme të qeverive botërore

Nga UFO-t e Churchill-it te eksperimentet e CIA-s e deri te John Lenon

Qeveria nuk ruan vetëm sekretet ushtarake. Ka informacione të tjera, si ai që Churchill ka urdhëruar fshehjen e informacionit mbi shfaqjen e UFO-ve që janë më shqetësues. Dyzet e pesë vjet pas vdekjes së tij, Winston Churchill vazhdon të përbëjë lajm. Winston Churchill ka qenë tepër i interesuar për UFO-t dhe në mbi 6000 faqe të dosierit britanik mbi shfaqjen e tyre nga vitet 96-2000 shumë janë raste të jashtëzakonshëm, duke filluar nga ai i Stamford Bridge. Zyrtarisht është pranuar se Churchill e ka fshehur këtë çështje në mënyrë që të shkaktonte “panik masiv” në radhët e njerëzve. Projekti “MKULTRA” ishte emri i koduar i një programi kërkimor i CIA-s për kontrollin e mendjes, i zhvilluar nga Zyra e Inteligjencës Shkencore. Programi nisi në fillim të viteve ’50 dhe përdori qytetarët amerikanë si subjekte testimi. Të dhënat e publikuara dëshmojnë se ky projekt përfshinte përdorimin e shumë drogërave, si dhe metodologji tjetër për të manipuluar gjendjet mendore të individëve apo për të ndryshuar funksionin e trurit.Zona 51 shfaqet në çdo listë teorish konspirative, veçanërisht në lidhje me alienët. Zona 51, në fakt është reale. Një fakt tjetër është se mbi këtë zonë nuk ka asnjë trajektore kalimi për linjat ajrore. Shumë programe televizive janë përpjekur të shpjegojnë se çfarë ndodh atje, por gjithçka është arritur është se vendi shërben si bazë eksperimenti për mjetet fluturuese. Sipas teorisë konspirative aty janë prodhuar armë të avancuara, të cilat s’mund të krijoheshin nga njerëzit, por mendohet se janë marrë nga disku fluturues që u përplas në Rosuell, në vitin 1947. Në vitin 1967 një astronom sovjetik bëri thirrje për një përpjekje të bashkuat të të gjithë shkencëtarëve të botës për të zbuluar natyrën e objekteve të paidentifikuara fluturuese. Shkencëtari, Feliks Zigel ishte aq i bindur për ekzistencën e disqeve fluturuese sa tha, “Fatkeqësisht, shkencëtarë të caktuar, si në Bashkimin Sovjetik dhe si në SHBA e mohojnë ekzistencën e problemit në vend që të ndihmojnë për ta zgjidhur”. Liqeni Inverness në Skoci, i njohur për praninë e përbindeshit Loch Ness. Shfaqja e përbindëshit daton në shekullin e gjashtë para Krishtit. Tregohet që edhe në ditët e sotme janë parë shenja të pranisë së tij në liqen. Kjo gjë i ka bërë turistët të frikësohen e gjithashtu të bëhen kuriozë e të vërshojnë drejt liqenit për të kapur ndonjë pamje të përbindëshit. Nga viti 1960 deri në vitin 1965 CIA krijoi të paktën tetë komplote për të vrarë liderin kuban, Fidel Castro. Sipas një raporti të përgatitur në vitin 1967 dhe të deklasifikuar 36 vjet më vonë, CIA mendoi të përdorte cigare, ajër të helmuar, pilula me helm, kërpudha dhe një shiringë të mbushur me helm. Por një ide qendronte mbi të tjerat: Plani për të vrarë Castro-n me një guaskë të mbushur me eksploziv, pasi ai adhuronte të notonte. Por, edhe kjo skemë dështoi.

Churchill dhe UFO-t
Dyzet e pesë vjet pas vdekjes së tij, Winston Churchill vazhdon të përbëjë lajm. Winston Churchill ka qenë tepër i interesuar për UFO-t dhe në mbi 6000 faqe të dosierit britanik mbi shfaqjen e tyre nga vitet 96-2000 shumë janë raste të jashtëzakonshëm, duke filluar nga ai i Stamford Bridge. Zyrtarisht është pranuar se Churchill e ka fshehur këtë çështje në mënyrë që të shkaktonte “panik masiv” në radhët e njerëzve.

Eksperimentet e CIA-s
Projekti “MKULTRA” ishte emri i koduar i një programi kërkimor i CIA-s për kontrollin e mendjes, i zhvilluar nga Zyra e Inteligjencës Shkencore. Programi nisi në fillim të viteve ’50 dhe përdori qytetarët amerikanë si subjekte testimi. Të dhënat e publikuara dëshmojnë se ky projekt përfshinte përdorimin e shumë drogërave, si dhe metodologji tjetër për të manipuluar gjendjet mendore të individëve apo për të ndryshuar funksionin e trurit.

Zona 51
Zona 51 shfaqet në çdo listë teorish konspirative, veçanërisht në lidhje me alienët. Zona 51, në fakt është reale. Një fakt tjetër është se mbi këtë zonë nuk ka asnjë trajektore kalimi për linjat ajrore. Shumë programe televizive janë përpjekur të shpjegojnë se çfarë ndodh atje, por gjithçka është arritur është se vendi shërben si bazë eksperimenti për mjetet fluturuese. Sipas teorisë konspirative aty janë prodhuar armë të avancuara, të cilat s’mund të krijoheshin nga njerëzit, por mendohet se janë marrë nga disku fluturues që u përplas në Rosuell, në vitin 1947

UFO-t në Bashkimin Sovjetik
Në vitin 1967 një astronom sovjetik bëri thirrje për një përpjekje të bashkuat të të gjithë shkencëtarëve të botës për të zbuluar natyrën e objekteve të paidentifikuara fluturuese. Shkencëtari, Feliks Zigel ishte aq i bindur për ekzistencën e disqeve fluturuese sa tha, “Fatkeqësisht, shkencëtarë të caktuar, si në Bashkimin Sovjetik dhe si në SHBA e mohojnë ekzistencën e problemit në vend që të ndihmojnë për ta zgjidhur”.

Përbindeshi Skocez
Liqeni Inverness në Skoci, i njohur për praninë e përbindeshit Loch Ness. Shfaqja e përbindëshit daton në shekullin e gjashtë para Krishtit. Tregohet që edhe në ditët e sotme janë parë shenja të pranisë së tij në liqen. Kjo gjë i ka bërë turistët të frikësohen e gjithashtu të bëhen kuriozë e të vërshojnë drejt liqenit për të kapur ndonjë pamje të përbindëshit.

Skemat e CIA-s për të vrarë Kastro-n
Nga viti 1960 deri në vitin 1965 CIA krijoi të paktën tetë komplote për të vrarë liderin kuban, Fidel Castro. Sipas një raporti të përgatitur në vitin 1967 dhe të deklasifikuar 36 vjet më vonë, CIA mendoi të përdorte cigare, ajër të helmuar, pilula me helm, kërpudha dhe një shiringë të mbushur me helm. Por një ide qendronte mbi të tjerat: Plani për të vrarë Castro-n me një guaskë të mbushur me eksploziv, pasi ai adhuronte të notonte. Por, edhe kjo skemë dështoi.

Julia Child
Në gusht të vitit 2008, Arkivat Kombëtare të SHBA publikuan dhjetëra mijëra dosje të personelit që kishin punuar në institucionin pararendës të CIA-s. Mes tyre ishte dhe Julia Child. Historia e shefez së kuzhinës franceze nuk ishte sekret, por pas publikimit të dokumenteve shumë njerëz u ndërgjegjësuan më shumë për shërbimin e saj gjatë Luftës II Botërore. Kështu, para se të bëhej mjeshtre e kuzhinës ajo ishte marrë me eksplozivët në ujë.

Grand Central Terminal
Çdo ditë mijëra njerëz udhëtojnë nga stacioni “Grand Central Terminal” në Nju Jork. Mijëra të jtera hanë në restorantet e stacionit dhe pijnë kokteje në baret elegante. Por Grand Central ka dy zona sekrete që pak njerëz i shohin ndonjëherë. Thuhet se bëhet fjalë për dy bunkerë që gjatë Luftës II Botërore përdoreshin për të nxjerrë dhe futur trupat në Nju Jork. Gjithashtu mendohet se është edhe një linjë e nëndheshme me ashensor që i dërgonte të pasurit direkt në hotel “Astoria”

Monitorimi i John Lennon
John Lennon protestonte kundër luftës, promovonte paqen dhe njëherë shkruajti një këngë të quajtur “Unë jam lopa e detit” . Në vitin 1972 FBI-ja e vendosi në listën e vëzhgimit, i dha fund vizës së tij dhe nisi procedurat e depërtimit. Gjatë fushatës elektorale presidenciale të vitit 1972 FBI-ja monitoronte shfaqjet televizive dhe koncertet e Lennon, e madje ndiqte dhe aktivitetet e vajzës së Yoko Ono-s nga një martesë e mëparshme.

Fshati Potemkin
Grigory Potyomkin ishte një fisnik rus i shekullit të 18-të, i cili intrigonte në oborre dhe komplimentonte Katerinën e Madhe. Gjatë këtij procesi emri i tij u bë i përjetshëm. Gjatë një udhëtimi të Katerinës në vitin 1783 në Krimea ai organizoi zjarre të mëdhenj në fusha, si dhe raketa që shpërthenin duke formuar inicialet e emrit të saj. E gjithë popullsia e bujkrobërve u vesh me rroba të bukura për të shfaqur prosperitetin që nuk ekzistonte. Që atëherë “Fshat Potemkin” quhet çdo konstrukt fals ose mashtrues.

Zgjedhjet lokale:Ja kush janë bashkitë dhe komunat që do të marrë LSI-ja nga PD-ja

Zgjedhjet e përgjithshme lokale janë fare pranë. Partitë kryesore kanë filluar tashmë të mendojnë jo vetëm strategjinë por dhe kandidatët të cilët do të nxjerrin përballë kundërshtarit politik. Ndryshe ndodh me LSI-në e Ilir Metës e cila është e kondicionuar edhe nga bashkëpunimi me Partinë Demokratike. Dy partitë janë futur tashmë në një fazë negociatash për të përcaktuar bashkitë dhe komunat që do të kandidojë secila parti. Në bazë të një marrëveshje mes Berishës dhe Metës do të vendoset që në zonat që do ti lihen LSI-së, kandidatët e PD-së ose do të jenë të dobët ose do të bëjnë fushatë inferiore dhe anasjelltas. Duke qenë se zgjedhjet duan dhe 9 muaj, çështjet që kanë të bëjnë me teknikalitete do të vendosen muajt e parë të vitit të ardhshëm. E sigurt është që LSI-ja dhe PD-ja e kanë projektuar se si do ta ndajnë hartën elektorale për zgjedhjet vendore. Bie në sy se LSI-ja edhe pse në zgjedhjet e fundit nuk mori një rezultat fort të kënaqshëm, në zgjedhjet lokale do të futet me ambicie të mëdha. Disa nga bashkitë që do të kandidojë një përfaqësues i LSI-së janë: Fieri, Lezha, Lushnja, Çorovoda, tre njësi bashkiake në Tiranë dhe në dyshim është qyteti i Vlorës dhe një numër i madh komunash në të gjithë vendin. Bashkitë dhe komunat e LSI-së Në listën e gjatë të bashkive që do të marrë LSI-ja, bien në sy bashkia e Fierit, e Lezhës, Lushnjës, Çorovodës, Beratit por dhe tre njësi bashkiake në Tiranë. Në kushtet kur partia e Ilir Metës, në një koalicion e partitë e djathta, do të bëjë që të luftojë fort në ato zona ku socialistët e Edi Ramës kanë epërsi të ndjeshme. Ndërkohë, numri i komunave që do të kandidojë LSI-ja janë në të gjithë territorin e vendit. Koalicioni qeveritar që u formua një vit më parë midis Partisë Demokratike dhe Lëvizjes Socialiste për Integrim, do t’i vërë këto parti në provë, nëse kanë humbur apo kanë fituar më shumë elektorat. Edhe pse na ndan plot një vit nga mbajtja e zgjedhjeve vendore, Lëvizja Socialiste për Integrim ka nisur negociatat me Partinë Demokratike për zgjedhjet lokale të vitit 2011. Burime nga të dyja palët pohojnë se po arrihet një marrëveshje, sipas së cilës PD-ja do t’i japë LSI-së më shumë akses në pushtetin vendor, duke krahasuar me zgjedhjet e 2007-s. Nisja e fushatës si kryeministri ashtu dhe zëvendësi i tij thuajse e kanë nisur fushatën elektorale. Berisha ka nisur një trur inaugurimesh në të gjithë vendin edhe pse jemi në një periudhë pushimesh. Po ashtu dhe Meta ka filluar të kontaktoj me bazën e partisë së tij për të dhënë direktivat. Edhe në kampin opozitar ka filluar fushata. Edi Rama pak ditë më parë zhvilloi një mbledhje të gjithë te hedhurit vendorë të PS-së për t’i porositur që të bëjnë një fushatë të stilit amerikan. Çdo drejtues lokal socialist duhet të shkojë derë më derë të qytetarëve për të biseduar me ta dhe për t’i pyetur për problemet që kanë. 20 Bashki Kreu i Lëvizjes Socialiste për Integrim, Ilir Meta, ka shpallur hapur ambicien për të fituar të drejtën e qeverisjes në 20 bashki të vendit. Meta i cili në këto zgjedhje do të jetë përkrah Partisë Demokratike së Sali Berishës është treguar mjaft ambicioz, duke parë që në zgjedhjet e 28 qershorit mori një rezultat të dobët nga ai që pritej. 100 komuna Ilir Meta nuk është mjaftuar me 20 bashki, por ka deklaruar se do të fitojë edhe 100 komuna në të gjithë Shqipërinë, duke e bërë LSI-në një nga forcat vërtet rivalizuese të PS dhe PD-së. Nëse LSI do të arrinte të fitonte 100 komuna do të ishte vërtetë një rezultat surprizues, pasi do të bënte të mundur që të dilte forcë e dytë në vend, duke lënë pas njërën prej PD-së ose PS-së. Zgjedhjet lokale Zgjedhjet lokale do të mbahen në fillim të vitit të ardhshëm. LSI në këto zgjedhje, ndryshe nga katër vjet më parë që ishte me PS në koalicion, do të jetë me partinë në pushtet të drejtuar nga Sali Berisha. LSI si forcë e re, e ka për herë të dytë pjesëmarrjen në një palë zgjedhje të përgjithshme vendore, duke qenë se ajo është krijuar vetëm në vitin 2004 si parti. Bashkitë që mund të kandidojë LSI BASHKIA URA VAJGURORE Bashkia Fier Bashkia Lushnjë BASHKIA ERSEKE BASHKIA LEZHE BASHKIA PUKE Bashkia Durrës Njësia Bashkiake 6 Tiranë Njësia Bashkiake 9 Tiranë Njësia Bashkiake 7 Tiranë BASHKIA POLIÇAN BASHKIA ÇOROVODË BASHKIA BERAT BASHKIA PATOS BASHKIA PËRMET BASHKIA PESHKOPI BASHKIA VLORË BASHKIA PËRRENJAS BASHKIA RRËSHEN BASHKIA CËRRIK BASHKIA BURREL BASHKIA KLOS-MAT Komunat QARKU BERAT KOMUNA KUTALLI KOMUNA POSHNJE KOMUNA ROSHNIK KOMUNA PERONDI KOMUNA LESHNJE KOMUNA VENDRESHE QARKU DIBER KOMUNA MARTANESH KOMUNA ARRAS KOMUNA BAZ KOMUNA DERJAN KOMUNA KOMSI KOMUNA LIS KOMUNA MACUKULL KOMUNA RUKAJ KOMUNA XIBER QARKU DURRES BASHKIA SHIJAK KOMUNA CUDHI QARKU ELBASAN BASHKIA BELSH KOMUNA GJERGJAN KOMUNA GREKAN KOMUNA SHUSHICE-ELBASAN KOMUNA KUKUR KOMUNA LUNIK QARKU FIER KOMUNA TOPOJE KOMUNA GOLEM-LUSHNJE KOMUNA TERBUF KOMUNA ARANITAS KOMUNA GRESHICË KOMUNA MALLAKASTËR QARKU GJIROKASTER KOMUNA ANTIGONE KOMUNA PICAR KOMUNA CARCOVE KOMUNA LOPES QARKU KORCE KOMUNA LIBONIK KOMUNA LIQENAS KOMUNA TREBINJE QARKU KUKES KOMUNA GJINAJ KOMUNA KOLSH-KUKES KOMUNA UJMISHT KOMUNA BLINISHT Qarku Vlorë KOMUNA QENDER-VLORE KOMUNA BRATAJ KOMUNA XARE QARKU TIRANE KOMUNA SINABALLAJ KOMUNA KASHAR KOMUNA PEZE KOMUNA ZALL-BASTAR

Sarkozi, skenë xhelozie për Karlën në setin e regjisorit Allen

[ posto kete artikull ne faqet me poshte ]

• del.icio.us
• blinklist
• digg
• Facebook

• Furl
• ma.gnolia
• Newsvine
• Pownce

• reddit
• StumbleUpon
• Technorati
• Twitter

Presidenti francez disa ditë më parë ka ndjekur gjithë ditën setin e regjisorit Woody Allen, ku bashkëshortja e tij Karla Bruni po merrej me xhirimet e një skene me aktorin amerikan Owen Wilson. Dhe tentoi ta merrte me vete në shtëpi. Këtë lajm e ka bërë publik e përjavshmja "Vsd". Ajo e ka qetësuar dhe e ka bindur të qëndronte, por ky episod duket se nuk i ka pëlqyer regjisorit.

Paris - Mund të ketë qenë vapa, mund të ketë qenë stresi për shkak të mbledhjeve të gjata të punës dhe konsensuseve që sa vinë e pakësohen, por më thjesht akoma ka qenë një sulm i pastër xhelozie. Fakt është që presidenti Francës, Nikolas Sarkozi, shkoi të martën e kaluar papritur gjatë xhirimit të setit parisian në filmit të ri të Woody Allen, "Midnight in Paris" (Mesnatë në Paris), dhe nuk ka ditur të përmbajë inatin, por ka shpërthyer me të bërtitura dhe sharje. Ajo çka ka provokuar këtë gjendje me sa duket, ka qenë pamja e gruas së tij të bukur, Karla, e cila kishte në krah aktorin amerikan Owen Wilson, kolegu i saj në film".

Ajo që ka bërë publike ngjarjen e ndodhur mbrëmjen e 2 gushtit ka qenë e përjavshmja franceze "Vsd", e cila ka publikuar disa foto të ngjarjes me Sarkozinë që është hakërryer paparacëve dhe madje ka kërkuar të marrë dhe Karlën dhe të ndalonte regjistrimin e filmit. Me sa duket, ajo që ka tentuar të zbuste inatin ka qenë vetë Karla, pasi presidenti nuk ka arritur të qetësohet nga fjalët e askujt tjetër.

Një vizitë e papritur. Gjithçka nisi në mbrëmje. Shefi i Elizeut, i rrethuar nga roje, ka shkuar gjatë regjistrimeve të Allen, në këmbët e Panteonit. Një vizitë jo e këndshme, sidomos për regjisorin, i nervozuar nga prania e pavend e presidentit.

Tensioni i akumuluar. Nervozizmi duket se i ka rrënjët në shumë pika, edhe pse presidenti po jeton një periudhë të komplikuar: sondazhet mbi popullaritetin janë në minimum, ndërsa në qeveri po ndodhin skandale. Dy nënsekretarëve u është dashur të japin dorëheqjen për skandale të lidhura me cigare kubane dhe me xheste private. Ministri i Punëve, Eric Woerth, dyshohet se ka marrë një shumë të mirë parash nga e moshuara, pronare e kompanisë L'Oreal, Liliane Bettencourt, për fushatën presidenciale të 2007, e cila çoi Sarkozinë në pallatin Elize.

Sulmi ndaj paparacëve. Menjëherë sapo ka zbritur nga makina në vendin ku Karla po xhironte një skenë me aktorin amerikan, duket se presidenti francez është kundërvënë si fillim ndaj fotografëve: "Gjeni mënyrën për t'i përzënë menjëherë", i ka urdhëruar ai rojet, i acaruar së tepërmi nga numri i shumtë i objektivëve që shkrepeshin për të.

Tentativa për ta çuar Karlën në shtëpi. Por, nervozizmi nuk ka përfunduar vetëm me të bërtitura. Gjithnjë sipas "Vsd", Sarkozi ka tentuar të çonte Karlën në shtëpi. Vetëm pas një shkëmbimi batutash dhe pasi e ka shtrënguar mes krahëve zonja e parë, me cigare që i pinte njëra pas tjetrës, Karla ka arritur ta bindë të qëndrojë deri në përfundim të xhirimeve.

Pallati Elize: "Nuk ka ndodhur asgjë". Kanë qetësuar situatën burime nga pallati Elize: "Është e vërtetë që mund të ketë pasur një shkëmbim të vogël batutash, por asgjë shqetësuese", thonë. Por me sa duket, Allen nuk e ka vlerësuar "shpërthimin" e Sarkos, i cili ka shpërqendruar aktorët. Ndërkohë, Bruni i ka përfunduar xhirimet për pjesën e saj shumë të shkurtër dhe është nisur për pushime verore me burrin në rezidencën e Cap Negres, në jug të Francës. Allen, ndërkohë, është spostuar në një tjetër zonë për të vazhduar xhirimet.

Inna: Rashë në dashuri me shqiptarët!

[ posto kete artikull ne faqet me poshte ]

• del.icio.us
• blinklist
• digg
• Facebook

• Furl
• ma.gnolia
• Newsvine
• Pownce

• reddit
• StumbleUpon
• Technorati
• Twitter

Përshëndetje! Gjendem në shtëpi, në Bukuresht. Dje kreva një sesion fotografik për një revistë dhe këtë fundjavë e kam të lirë. Mezi po pres të kaloj pak kohë me familjen dhe miqtë e mi.

Javën e shkuar ishit në Shqipëri ku mbajtët dy koncerte të suksesshme. Ç'përshtypje ju la kjo eksperiencë?

Koncertet në Shqipëri ishin madhështore! Publiku ishte i mrekullueshëm. Të them të drejtën nuk kisha shumë njohuri për shqiptarët, por rashë në dashuri me ta. Pa diskutim që dinë sesi të bëjnë qejf! Gjithashtu më kanë trajtuar shumë mirë. Ju falënderoj!

E prisnit të kishit kaq shumë fansa këtu? (Në Shqipëri)

Jo, por më ka ndodhur dhe më parë. Për shembull, kur shkoj në një vend për të parën herë, mendoj me vete se do ndihem disi çuditshëm, pasi ndoshta publiku nuk më njeh mua apo këngët e mia etj, por çdo herë ndodh e kundërta. Më jep një ndjesi të mrekullueshme dhe është gjithmonë një surprizë shumë e këndshme.

Cili ishte momenti me i veçantë gjatë qëndrimit në Tiranë?

Skena! Nuk doja të largohesha nga skena!

Më pëlqeu si u hodhët në pishinë :)) Për një moment u frikësova pak, sepse mendova se mos hidheshin të gjithë e do bëhej një rrëmujë hahaha dhe pse do ishte HOT! Në fakt tani që e mendoj... duket si një ide shumë e mirë për një video.

Oh faleminderit! :)) Nuk di nëse do ishte ide e mirë për video, pasi dikush mund të lëndohet :))

Gjithmonë bën "çmenduri" të tilla, apo thjesht ishte diçka e momentit?

Gjithmonë bëj atë që mendoj dhe gjithmonë them atë që mendoj. Jam një person i lumtur dhe optimist dhe mund të them që ndonjëherë dhe bëj "çmenduri" të tilla.

Ju jeni tashmë mjaft e njohur në mbarë botën. A mendonit se do të ishit kaq e suksesshme, që në vogëli?

Shumë faleminderit, por nuk besoj se jam aq e njohur. Gjithmonë kam ëndërruar të bëhem një këngëtare profesionale dhe jam mirënjohëse për këtë, sepse ia kam arritur qëllimit. Ka shumë njerëz, të cilët duhet të falënderoj për këtë, por sidomos fansat, pa të cilët asgjë nuk do ishte e mundur.

Përse mendon që keni gjetur kaq sukses dhe njerëzit ju pëlqejnë kaq shumë ju dhe muzikën tuaj?

Ndoshta, sepse kam një grup producentësh të mrekullueshëm - Play&Win. Këngët janë shumë verore, shumë të gjetura për të kërcyer e festuar. Nuk e di pse njerëzit më duan mua, por e di përse unë i dua ata; sepse ata më bënë mua, ata më bënë një artiste.

Kur isha në kolegj, kam pasur disa miq nga Rumania dhe kam pas dëgjuar falë tyre muzikë të artistëve rumunë dhe më kanë pas pëlqyer shumë. Ama ishte 2007, viti që bëri muzikën rumune (sidomos pop-dance) të jetë kaq e përhapur dhe e suksesshme në Europë. Si ndodhi kjo?

Po, është e vërtetë. Muzika rumune po shtohet në tregun europian dhe jam shumë e lumtur që kaq shumë artistë po renditen në majat e klasifikimeve në Europë. Ne kemi stilin tonë muzikor, por gjithmonë ka dhe vend për përmirësime. Ende kemi nevojë për të mësuar...

E di që duket disi qesharake që po të bëj këtë pyetje, por Eurovision është një event shumë i njohur për ne lindorët dhe unë doja të dija nëse e keni konsideruar pjesëmarrjen në Eurovision?

Sigurisht që më ka shkuar mendja, por kam një program vjetor shumë të zënë me aktivitete... ndoshta në vitet e ardhshme.

Cila do të jetë lëvizja jote e ardhshme? Ndoshta të "pushtosh" Amerikën?

Shumë do të doja, por jam realiste. E di që është një treg shumë i vështirë. Për momentin do xhiroj videoklipin e këngës "Sun is Up" e më pas të shohim :)

A do të riktheheni sërish në Shqipëri? Shumë do donim!

Dhe unë shumë do doja të vija sërish! Do vij patjetër! Ju premtoj!

Inna, shumë faleminderit për intervistën, ju uroj suksese dhe gjithë të mirat në të ardhmen!

Shumë faleminderit dhe juve për intervistën! Shumë dashuri dhe puthje për të gjithë ata që po na lexojnë!

“Jam i befasuar nga cilësia dhe investimi i Birra Korça”

"Një fabrikë të tillë të traditës dhe me teknologji mjaft moderne është e vështirë ta gjesh sot në birraritë e Europës". Matias Lustnauer, ekspert gjerman i birrës, është një nga vizitorët e shumtë të fabrikës së "Birra Korça".

Nga ambientet e saj ai ka dalë me mbresa të veçanta dhe në barin e kësaj fabrike shijon plot kënaqësi birrën e zezë. Siç shprehet edhe vetë, nuk ka lënë vend të botës pa vizituar, atje ku funksionojnë birraritë. "Po ju them se i njoh mirë birraritë në Europë dhe këtu në Shqipëri "Birra Korça" është pa dyshim më e mira", shprehet që në fillim vizitori gjerman. Me përvojën e tij si ekspert i birrës, ai flet në një intervistë për "Panoramën" edhe për cilësinë e "Birra Korçës" dhe arsyet pse ka mbërritur në qytetin juglindor të Shqipërisë. E ndërsa z.Lustnauer flet për gazetën, të tjerë turistë të huaj mbërrijnë në fabrikën e "Birra Korçës" për të parë nga afër ato që kanë dëgjuar më parë për prodhimet e saj.
Zoti Lustnauer, çfarë ju ka bërë më shumë përshtypje nga vizita në fabrikën "Birra Korça"?
Ajo çfarë më ka bërë më shumë përshtypje nga vizita në ambientet e fabrikës, është se tek "Birra Korça" ndërthuret më së miri tradita me pajisjet moderne të teknologjisë së saj. Në Europë, ana e traditës po humbet, ndërsa tek fabrika e "Birra Korçës" ka një harmoni të përkryer të një ndërtese të vjetër e tipike me teknologjinë moderne. Askund nuk kam parë kombinacion kaq perfekt. Birraritë e mëdha në Europë nuk janë kaq të interesuara të ngrenë ndërtesa të tilla, sepse kanë kosto të madhe.
Keni preferencën tuaj për birrën që prodhohet në këtë fabrikë?
Më ka pëlqyer veçanërisht birra e zezë e Korçës. Por nuk rri dot pa provuar edhe një gotë me birrë bionde, të shoqëruar me kërnackat e shijshme korçare, që serviren këtu në lokal. Mund të them se nuk ka asnjë arsye që shqiptarët të konsumojnë birrë të huaj, sepse "Birra Korça" është disa shkallë më lart nga cilësia. Madje, mund të sugjeroj se pijra e një gjysmë litri birre në ditë këshillohet si mjaft e dobishme për shëndetin. Një shprehje e urtë gjermane thotë se "nëse nuk pi një birrë në ditë, ajo ditë është e kaluar kot".
Si vendosët të vini në Korçë, për të vizituar fabrikën e "Birra Korçës"?
Unë vij nga zona e Bavarisë në Gjermani, ku ka aktivitetin birraria më e vjetër në botë, ajo e Frajzenit dhe ku funksionon gjithashtu një universitet i birrës. Fabrikën e "Birra Korçës" po e vizitoj edhe si përfaqësues i kompanisë së prodhimit të kimikateve për filtrim në prodhimin e birrës, Bregerou, e cila është lider botëror në këtë sektor. Kjo kompani ka siguruar informacione për veprimtarinë e suksesshme të "Birra Korça", e cila duke qenë një operator mjaft aktiv në Shqipëri na ka tërhequr vëmendjen. Personalisht po i shikoj nga afër investimet e bëra në infrastrukturë dhe në prodhimin e birrës, ku siç e thashë dhe më lart, kam mbetur i mahnitur.

E bija e ish kryeredaktorit të "ZP"-së.

E bija e ish kryeredaktorit të "ZP"-së, Dashnor Mamaqi tregon jetën e saj nga Tirana, në internim, në Selenicë. Nga revista "YLLI", në sektorin e Selenicës, të fermës së Llakatundit

E çuditshme sesi jeta merr tatëpjetën. Ndërsa je mire e bukur,sa hape mbyll sytë, e gjen veten në internim. Për më tepër, të kuptosh se ke njohur vetëm fasadën e jetës, ku realiteti përtej Bllokut fliste gjuhën e skamjes dhe mjerimit. Por ja që për ironi të fatit, mund të tokesh me të këtilla ‘surpriza’, të cilat Partia kujdesej mos mungonin, si shumë absurditete të asaj kohe. Andaj edhe fati i Kozeta Mamaqit, bijës së Dashnor Mamaqit, kryeredaktorit të gazetës “Zëri i Popullit” e Sekretarit të Partisë së Tiranës, që befas u bë ‘armik’, nuk kishte si mos kalonte në sitën e regjimit. Megjithatë, para se të vinin ‘ditët e zeza’ të internimit, jetesa e Kozetes, që ndoqi kursin e gazetarisë, kishte qenë mes gjithë të mirave, aspak e denjë për qasje me Kozetën, personazhin e Hygoit. Ndoshta, ngjashmëritë do të vinin vite më vonë, pikërisht atëherë kur nuk ta priste mendja. Një vegjëli e mbushur me lodrat dhe kuriozitete fëminore. Më tej një adoleshencë pa andralla. E ka të lehtë të flasë mbi ato vite, por edhe degdisja në Selenicë të Vlorës dhe divorci nuk ia ndërprenë humorin edhe atëherë, kur nuk kishe për çfarë të qeshje. Përpos vuajtjeve te shumta, ajo pohon se e gjeti forcën për të ecur me kokën lart. Gazetare, më tej ‘lopatologe’, mesuese për një vit dhe përsëri gazetare, Kozeta shprehet se i ka shijuar të tri profesionet. Madje lidhjen e saj me lopatën, e përkufizon me dashuri, si i vetmi mjet që ia lehtësoi ekzistencën. Përtej peripecive, e bija e Dashnor Mamaqit, rrëfen gjerë e gjatë për raportin e ngushtë me të atin, bisedat që ndante me të, në letërkëmbimet nga koha e Moskës, deri tek qelitë e ftohta të burgut...
Thonë se fëmijëria është një nga periudhat më të rëndësishme të jetës dhe ndikon në veçanti në formimin e karakterit të njeriut, ju çfarë mbani mend prej saj?
Ka qenë një kohë, kur lejoheshin festimet fetare. Shkonin në kishë për të parë pagëzoheshin ato vajzat me fustane të gjatë deri në fund të këmbëve. Më pas puthnin gjithë ato ikonat, na dukej sikur kushedi se ku kishim shkuar. Ndërsa, në xhami vetëm sa ngatërronim këpucët. Edhe pse mundësitë tona ishin të pakta, ka qenë një fëmijëri e mbushur me lojëra. Megjithatë merresha dhe me aktivitete të ndryshme si piano, recitime dhe sporte të ndryshme, pa e ditur se këto aktivitete do të më kalitnin për vitet e vështira që do të vinin më vonë. E vogël kam studiuar piano, në Shtëpinë e Pionierëve, me znj. Baçe, e cila ishte nje grua shume e bukur. Ndryshonte nga gratë e tjera. Sa herë kishim pushim, ajo nxirrte një pasqyrë dhe lyhej, gjë që asokohe ishte e rrallë. E kam ende nëpër mend modelin e saj aq modern për kohën.
Si kanë qenë raportet me babain tuaj, Dashnor Mamaqin përgjatë këtyre viteve?
Deri në moshën 6-vjeç, raport më të afërt kam pasur me gjyshen, pasi babai atë kohë shkoi me studime në Rusi. E ndieja shumë mungesën e tij. Ai komunikonte nëpërmjet letrave, ku shkruheshin radhë veçanërisht për secilin nga ne fëmijët, zakon që e ruajti edhe kur u fut në burg. E kam pasur idhull, pasi e shihja gjithnjë me librin në dorë. Ai ishte serioz, ndryshe nga mamaja, e cila ka pasur një natyrë të qeshur e të gëzuar.
Ai ua ushqeu dashurinë karshi librit?
Babai dëshironte që ne të lexonim dhe të kishim kulturë. Ai kishte një bibliotekë shumë të madhe, pasi sa herë vinte nga Rusia sillte më shumë libra pa fund, sesa të mira materiale. Megjithatë edhe ai këtë kulturë e kishte të trashëguar nga i ati,
i cili ka 5 libra ne Biblioteken Kombetare, madje shkonte kudo nëpër Shqipëri dhe i shpërndante ato. Për të ka shkruar gazeta “Drita” e asaj kohe, por unë s’e kam njohur, pasi vdiq në moshë të re. Ajo që më ka bërë përshtypje tek këto botime ishte ndjeshmëria. Në fund të librave shkruhej emri i cilitdo që kish kontribuar me fr. ari. Përkushtimi në krye të tyre i behej mbretit, Ahmet Zogut. Gjyshi kishte patur edhe një kafe me emrin e Omar Kahjamit, ku mblidheshin burrat e Përmetit dhe diskutonin mes tyre. Babai ka botuar një vëllim me tregime, më pas u mor me politikë. Më vonë, isha unë që ndoqa traditën e të shkruarit.
Babai juaj ka punuar si kryeredaktor i gazetës “Zëri i Popullit”, e më pas Sekretar Partie në Tiranë, vite kur u shtuan ndjeshëm të mirat materiale. Si ishte jeta në ish-Bllok?
Jeta në Bllok, sipas meje ishte e njëjta që bëhej edhe përtej tij. Nuk kishin shumë ndryshime nga njerëzit e tjerë. Deri diku ngjasonin në stilin e jetesës. Ishte tjetër gjë tek Anëtarët e Byrosë Politike. Ne nuk kishim konditat siç i kishin ata, megjithate ishte nje dyqan i veçantë, ku mund të bliheshin ushqime apo gjëra industriale. Ndryshe nga njerëzit e zakonshëm, kishim një punonjëse shtëpie. Por gjyshja dhe mamaja ime nuk është se rrinin duarkryq. Ato punonin gjithë ditën, duke më dhënë një shembull të mirë.
Ndiheshit e privilegjuar në krahasim me shoqet tuaja?
Jo, pasi shoqet e mia në shkollë ishin njësoj, hanin bukë me gjalpë me djathë, ashtu sikurse unë dhe bënin çdo gjë që bëja unë. I vetmi vend që ndihej diferenca e jetesës, ishte plazhi. Por edhe aty dilja jashtë bllokut hermetik, për t’u argëtuar me shoqërinë time. Në plazh ndihej diferenca sepse kishe në dispozicion një marinar që të mësonte notin, një doktoreshë që maste temperaturën e ujit, nëse uji ishte i ftohtë nuk të linin të futeshe. Kishim mësuese baleti, kinema për fëmijë paradite dhe një orar për të rritur, ku shkonim fshehurazi. Aty ndihej, ndërsa në Tiranë nuk i kam ndjerë privilegjet. Nuk bëja asgjë më pak, ose më shumë se të tjerët.
Thatë që babain e keni pasur model. Si vijoi marrëdhënia juaj me kalimin e viteve? Ishte autoritar?
Jo, përkundrazi ishte shumë i qetë dhe i ëmbël. Më thërriste me përkëdheli ‘puçi i babit’. Më vonë të tërë më thërrisnin Kozi, ai Xeti. Kur vinte puna për të më mbushur mendjen për të ardhmen time, paraqiste një mijë argumente. Për zgjedhjen e shkollës së lartë dhe më tej jam konsultuar me të, pasi po të ishte për mua do të kisha zgjedhur mjekësinë. Ishte ai që më shtyu të studioja gjuhë-letërsi. Më pas mbarova dhe kursin dy-vjeçar për Gazetari.
A konsultohej me ju për problemet e punës?
Nuk i sillte kurrë problemet e punës, përveçse njëherë, më zgjodhi mua për t’u rrëfyer, mbi një libër të Bilal Xhaferrit. Ishte shumë i prekur. Më tregoi se një djalë i ri i kishte dhënë një libër për Skënderbeun, libër që sipas tij ishte një ndër më të bukurit që kishte lexuar. Me sytë e përhumbur, gjatë rrëfimit vijoi të më thoshte se djali kishte vullnet të hekurt, shtronte rrugët dhe kur mundej të merrte ndonjë ditë leje, shkonte vend më vend për të mbledhur gojëdhëna, materiale rreth Skënderbeut. I mbeti peng, pasi e parashikonte që ai libër nuk do të botohej kurrë. Dhe ashtu ndodhi. Keqardhja e babait ishte aq e madhe, sa nuk iu shqitën nga kujtesa për shumë vite thonjtë e tij të zinj nga sera e asfaltit. Ishte hera e parë dhe e fundit që mu rrëfye çiltërsisht. Më pas jeta jonë mori tatëpjetën.
Si u zbulua realiteti i përtej bllokut për ju?
Kisha disa vjet që punoja gazetare dhe kisha udhëtuar në vende të ndryshme. Por vetëm, kur u internova e kuptova se gjithë ajo që njihja dhe aq sa kisha parë, kishte qenë fasadë, pasi varfëria qe e skajshme. Nuk mundesha ta kuptoja nga kronikat e asaj kohe që paracaktoheshin nga Komiteti i Partisë. Atë kohë botova dhe vëllimin tim me tregime e skica, kuptohet brenda kornizave të realizmit socialist, pasi indoktrinimi ishte i jashtëzakonshëm. Nuk e kisha njohur jetën dhe vetëm duke e prekur nga afër e kuptova realitetin.
Si i kujtoni çastet kur morët lajmin, se familja juaj ishte shpallur “armike e popullit”?
Ndërkohë që babain tim e kishin arrestuar në burg, erdhi një lajmërim që duhet të paraqitesha në këshillin e lagjes. Aty u shkëmbeva me shokun e babait, gazetarin Jusuf Alibali. Ai më mbylli sytë, më dha të kuptoja që mori fund çdo gjë. Kur shkova me thanë se nesër do të largohesha nga Tirana. Asokohe i kisha të dy fëmijët. Më morën ditën me një kamion të madh, lagjja ngarkoi plaçkat. Më pas shumë nga plaçkat i sekuestruan, në Selenicë. Mbaj mend se bëra nja dy dredhi për të shpëtuar bibliotekën. Mumrin e librave që duhej të sekuestronin e mbusha me libra didaktikë, ndërsa librat e rëndësishëm i shpëtova.
Ku ju çoi ai kamion?
Pasi na bënë një xhiro nëpër Tiranë, për të parë populli “armiqtë”, na mbuluan kamionin, pa e ditur se ku do të shkonim. Madje mbaj mend se atë ditë, djali i vogël ka qenë me temperaturë 39 e gjysmë, mezi ma morën në kabinë brenda. Ndërsa, unë me djalin e madh ishim ulur mbi tendën e kamionit dhe as 40 pont larg meje ishte një polic me automatik. Na ndaluan para shtëpisë, ku prisnin gjyshja, mamaja, vëllai dhe motra. Ata kishin mbërritur pak muaj para meje dhe ishin sistemuar në shtëpinë që na kishin caktuar. Aty mora vesh që gjendesha në Selenicë të Vlorës. Ishim momente tejet të vështira, por të paktën kisha familjen pranë. Mbaj mend se nuk kishte vend ku të lije plaçkat. Një pjesë i shitëm për të mbijetuar, të tjerat u kalbën në oborr.
Pas një jete me të gjitha të mirat, si e përballuat degdisjen tuaj në Selenicë? Sa e vështirë ishte të pranonit se tanimë gjithë privilegjet nuk ishin veçse pjesë e së kaluarës?
Fillimisht, gati nuk më besohej. Mbaja shpresa aq të mëdha, sa më dukej internimi ynë dhe burgimi i babait i padrejtë. Nuk isha ende e kthjellët për atë çka më kishte ngjarë. Nuk filloja punën ngase më kishin mohuar të drejtën e profesionit. Kur u mbaruan gjithë përpjekjet dhe ëndrrat e mia me sy hapur, pas një muaji u ktheva ‘me këmbë në tokë’, fillova punë ku më çuan. Nuk kisha rrugë tjetër, veçse të përshtatesha. Dhe ashtu bëra.
Me se u morët?
Më dhanë lopatën, belin e kazmën. Ne të deklasuarve na mbeteshin punët më të rënda në bujqësi. Ditën e parë në punë shkova me një palë këpucë me porosi me qafa leshi, që më ngelën në baltë. Ditën tjetër vesha çizmet e llastikut pulla-pulla, teksa këmbët e mia përditë rrinin të fishkura nga lagështia. Për të mos folur për pantallonat me arna, për të cilat mamaja ime ishte bërë specialiste. Ishin vite të gjatë e tejet të vështirë, por arrita të rezistoja falë forcës e shpresës. Sot pyes veten se ku e kam gjetur atë forcë. Megjithëse më janë shfaqur shumë sëmundje, sërish nuk ndjehem e dobët. Megjithatë, ka pasur momente që i kujtoj me nostalgji edhe mes gjithë atyre rraskapitjeve dhe apelit të detyrueshëm. Ose më mirë, arrija të isha optimiste dhe aty ku nuk kishte vend. Shkoja e para në punë dhe bëja normën çdo dite. Për më tepër u specializova si ‘lopatologe’. Aq shumë u dashurova pas lopatës sime, sa edhe kur mbaronim punën nuk e fshihja si punëtorët e tjerë nëpër parcela, por e mbaja gjithnjë mbi supe. Ai mjet pune, në dukje aq i thjeshtë, ma bëri ekzistencën më të lehtë.
Po vendasit si silleshin karshi jush?
Në fillim ishin të egër. Të ngacmonin pasi ishim ndryshe nga ata, të mbytur deri në fyt nga varfëria, padituria. Na paragjykonin në çdo detaj, për më tepër unë dhe familja sado të rënë moralisht, vinim nga një tjetër mentalitet, nga kryeqyteti, mes gjithë të mirave. Pikërisht kjo nuk shihej mirë prej tyre. Por kur morëm edhe ne hijen e tyre, me pantallona gjithë arna dhe hanin fasule si ta, atëherë sikur na harruan. Deshën, s’deshën u afruan edhe ata me ‘armiqtë’, por kuptohet me rezerva. Më kujtohet që një mëngjes na kishte mbaruar buka në shtëpi dhe nuk kisha për të marrë me vete në punë. U nisa te mensa e punëtorëve të minierës, ku para meje prisnin njerëz të tjerë. Kur më erdhi radha, shitësi më tha se buka kishte mbaruar, megjithëse kishte akoma.
Cili ishte momenti më i vështirë që kujtoni në ato vite internimi?
Përveçse u internova, partia i dha urdhër tim shoqi të divorcohej nga unë. Në fund të fundit kushdo në vend të tij do të kishte vepruar njësoj. Por kjo nuk ishte gjëma më e madhe, ajo erdhi më pas. Kam bërë gjashtë seanca gjyqësore, për ndarjen e fëmijëve. Në fillim m’i dhanë dy djemtë, më pas vendimi i Gjykatës së Vlorën, vendosi që ata të jetonin me të atin. Momenti më i keq në jetën time, ishte kur erdhën t’i merrnin me forca djemtë, ndërsa mua më kishte rënë të fiktë. I vetmi rast kur e gjithë Selenica derdhi lot në shtëpitë e tyre. Kjo ishte pjesa më e vështirë, t’i marrësh nënës fëmijën. Po ja që edhe ndarjet i vendoste Partia. Më vonë mora vesh se ish-bashkëshorti im kishte qarë publikisht, pasi kishte kërkuar divorcin dhe fitoi kujdestarinë e fëmijëve.
Po me babain në burg mbanit kontakte? A kishte rënë moralisht, e shprehte në radhët që ju shkruante?
Ai ndenji dy vjet në hetuesi, në duart e hetuesit më famëkeq, por edhe pas torturave nuk firmosi akuzën që i kishin ngarkuar. U dënua për miqësi me Beqir Ballukun dhe grupin e tij. E futën te “Grupi i Kulturës”, edhe pse nuk kishte asfare lidhje. Dy herë në muaj na shkruante letra, ku gjithnjë theksonte se nuk kishte bërë asnjë faj. “Mbajeni kokën lart”, shkruante gjithnjë, pa e vrarë mendjen se ato letra kontrolloheshin. Edhe në takime i përsëriste këto këshilla. Nuk shkonte më tej, por na pohonte se nuk e kishte prekur një qime partinë. Megjithatë, edhe kjo protestë e tij, me kalimin e kohës u zbeh, bisedat u fokusuan tek familja. I ruaj të gjitha letrat.
Sa vjet qëndruat në internim?
Plot 11 vite. Kam shkuar 29-vjeç dhe u largova pas të 40-ve. Aty më ikën vitet më të bukura të jetës.
Pas Selenicës ku jetuat?
U afrova në Shijak, ku punova në rrobaqepësi nga viti 1987 gjer më 1990. Më pas munda të marr të drejtën e profesionit dhe punova për një vit mësuese gjuhë-letërsie në Luzin e Vogël. Është një ndër vitet më të nostalgjik të jetës sime. Edhe pse ngrihesha që në orën 4 të mëngjesit për të kapur autobusin e vetëm, isha e lumtur. Me nxënësit kam qenë gjithnjë e butë dhe e dashur, por edhe një pjesë e tyre më kujton ende. Kur punoja në shkollë më erdhi lajmi se kishin shkruar mbi babain tim tek “ZP”, duke ia rehabilituar disi figurën. Ishte shoku im i fakultetit , Spiro Dede, i cili dikur kishte qenë gazetar te “Z.P.” dhe e pat njohur nga afër babain tim, ai që e kishte shkruar atë shkrim. Ka qenë një nga ditët më prekëse, ku e gjithë jeta më kaloi para syve, aq sa humba autobusin dhe konceptin e kohës. Kam kaluar keq, por kudo që rashë nuk u shtriva, por jetova jetën ashtu si më erdhi.

U pushkatuan si spiunë, SHBA i nderon

Shtetet e Bashkuara të Amerikës nderojnë dy shqiptarë të vrarë nga diktatura komuniste.

Në një aktivitet të zhvilluar dje në Ambasadën e SHBA-ve në Tiranë, Ambasadori Xhon Uithers zbuloi një memorial prej guri, i cili do të qëndrojë brenda ambasadës në nderim të shqiptarëve Loni Adami e Kol Kuqali, të vrarë në vitin 1947 nga diktatura komuniste me akuza të stisura për spiunazh tek amerikanët. Në nderim të tyre, Ambasada e SHBA-ve ka krijuar edhe një çmim mirënjohje në emrin e tyre të cilin do t'ua dorëzojë figurave të njohura për kontributin e tyre. Përpara dhjetëra të ftuarve, në aktivitetin e tij të fundit që bën si ambasador në Shqipëri, Xhon Uithers tregoi memorialin e veçantë, i cili përbëhej nga dy gurë, njëri më i vogël ndërsa tjetri më i madh. Guri i vogël simbolizon jetën e tyre që ua shkurtoi diktatura komuniste ndërsa guri më i madh, kontributin dhe nderimin e përjetshëm të dy ish punonjësve të Ambasadës Amerikane para pushtimit të vendit në vitin 1939. "Ranë për idealët e lirisë dhe demokracisë", është mbishkrimi për pllakën përkujtimore. "Ky vend në të cilin jemi sot këtu është një vend që na bën krenarë. Ne nderojmë dy pjesëtarë të misionit tonë që u dënuan nga regjimi i Hoxhës pasi besonin tek vlerat e demokracisë. Ata u torturuan deri në vdekje nga regjimi i Hoxhës sepse besonin në vlerat e paqes e demokracisë. Nuk dëshiroj që ky memorial të shihet si një nderim që ne i bëjmë së shkuarës, por dua që ky memorial të shërbejë si një monument i një fryme të gjallë. Shpresoj të shërbejë si monument vlerësimi për stafin tonë që ka punuar prej vitesh duke luajtur një rol kyç për të forcuar miqësinë mes dy popujve tanë. Unë shpresoj që ajo që ne të marrim teksa zbulojmë këtë memorial të jetë frymëzim për ne, të marrim në jetën tonë forcën dedikimin dhe idealizmin e tyre", tha Uidhers. Të ftuar në këtë ceremoni ishin tre përfaqësuesit më të lartë të komuniteteve fetare në vend si Imzot Rrok Mirdita, Kryepeshkopi Anastas si dhe Baba Reshat Bardhi. Të ftuar ishin edhe përfaqësues nga ish të përndjekurit politikë, familjarët e të nderuarve si dhe ministri i Drejtësisë Bujar Nishani.
Historia
Jeta dhe vepra e Loni Adamit dhe Kol Kuqalit është pothuaj e panjohur nga shoqëria shqiptare kjo për shkakun se shteti shqiptar ende nuk ka nderuar figurën e tyre. Ata kanë shërbyer si punonjës në Ambasadën e Shteteve të Bashkuara të Amerikës deri në vitin 1939, kur vendi u pushtua nga Italia Fashite. Më pas Loni Adami do të merrej me një shtypshkronjë gjatë viteve të luftës ndërsa Kol Kuqali do të dallohej akoma më shumë për rolin e tij nacionalist e patriotik gjatë viteve të luftës. Por me çlirimin e vendit, Qeveria komuniste e Enver Hoxhës arrestoi dy ish punonjësit e ambasadës duke i akuzuar se kishin spiunuar për misionin aleat amerikan gjatë viteve 45-46, kur ky mision pati qëndruar në Shqipëri deri në vitin 46. Ndaj tyre pati tortura dhe më pas u pushkatuan nga regjimi. Vlen të theksohet se Kol Kuqali ishte deputet në Parlamentin e dalë pas luftës, i zgjedhur jo nga forcat komuniste. Trupat e tyre u varrosën në një gropë të përbashkët dhe ende nuk dihet se ku janë pasi janë varrosur në afërsi të Bregut të Lumit në Tiranë.

Don Anton Kçira ,pronocohet nepermjet Dioqezes Detroit.

Nepermjet nje video te prodhuar nga Dioqeza e Detroit Michigan dhe shperndare ne internet nepermjet YouTube,Dom Anton Kçira sqaron se pse eshte shprehur ashtu ne vitin 2007 ne mbledhjen e Lidhjes Intelektualve Shqiptaro Amerikan.

ArchdioceseofDetroit klik

March 12, 2010

Want to Subscribe?
Sign In or Sign Up now!

For an open letter from Fr. Anton Kcira, in both English and Albanian, please visit www.AODcommunications.org.

Rezoluta 1244 të shpallet e pavlefshme

BEQIR SINA, New York

Hyseni theksoi se vendimi i GJND-së nuk ka lënë vend për paqartësi dhe se shpallja e pavarësisë së Kosovës ka qenë në pajtim me të drejtën ndërkombëtare.

UNITED NATIONS NY : Ministri i Jashtëm i Kosovës, Skender Hyseni, ka thënë në mbledhjen e Këshillit të Sigurimit, se vendimi i Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë nuk ka lënë vend për paqartësi se shpallja e pavarësisë së Kosovës ka qenë në pajtim me të drejtën ndërkombëtare. Këshillit i Sigurimit i OKB-së u mblosh për të diskutuar të ardhmen e Kosovës, pas mendimit pozitiv për Kosovën të Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë. Takimi urgjent u kërkua nga Rusia, aleate e hershme e Serbisë, që refuzon njohjen e pavarësisë së shtetit më të ri.

Ora: 21:55- Hyseni: Të ndryshohet rezoluta 1244

Ministri i Jashtëm i Kosovës, Hyseni ka kërkuar, gjatë fjalës së tij në mbledhjen e Këshillit të sigurimit, zëvendësimin e rezolutës 1244 të KS të OKB-së dhe ka shpjeguar se kjo kërkesë mbështetet në ndryshimin rrënjësor të rrethanave pas shpalljes së pavarësisë së Kosovës dhe pas mendimit të Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë.

Hyseni theksoi se vendimi i GJND-së nuk ka lënë vend për paqartësi dhe se shpallja e pavarësisë së Kosovës ka qenë në pajtim me të drejtën ndërkombëtare.

Kryediplomati i kosovës ka theksuar se tani është çasti që Kosova dhe Serbia të nisin bashkëpunimin si shtete të barabarta për çështje me interes të përbashkët.

“Edhe një herë dua të theksoj gatishmërinë e Republikës së Kosovës për bashkëpunim me Serbinë. Ky bashkëpunim duhet të bëhet vetëm në nivel të barabartë, si dy shtete sovrane”, u shpreh Hyseni.

Ora: 21:49- Jeremiq: Nuk do njohim kurrë pavarësinë

Gjatë fjalës së tij në mbledhjen e Këshillit të Sigurimit, Ministri i Jashtëm serb Vuk Jeremiç u shpreh se ndarja e Kosovës nga Serbia është në kundërshtim me KS ndërsa deklaroi se Beogradi nuk do të njohë kurrë pavarësinë njëanshme të Kosovës.

“Nuk do të njohim kurrë pavarësinë, do kundërshtojmë me të gjitha mekanizmat” theksoi kreu i diplomacisë serbe.

Jeremiq ka përsëritur “shifrat” serbe se në Kosovë vazhdojnë të jenë të zhvendosur më shumë se 200 mijë serbë. Gjithashtu ka folur për disa manastire dhe kisha, që sipas tij, janë shkatërruar gjatë trazirave të marsit 2004 dhe nuk janë ndërtuar ende.

Sipas Jeremiqit, situata në veri të Kosovës mbetet e ndjeshme, për shkak të “veprimeve të njëanshme” nga Qeveria e Kosovës, e cila sipas tij ka provokuar serbët duke hapur një zyrë për regjistrim civil.

Pavarësisht vendimit të GJND-së, Jeremiqi ka përsëritur se Serbia do të vazhdojë me çdo mjet diplomatik të mbrojë “sovranitetin” e saj. Ai ka përshëndetur shtetet që vazhdojnë të jenë “parimore” dhe mos ta njohin Kosovën e pavarur.

Sipas zyrtarit të Beogradit, Gjykata e Hagës ka dhënë një vendim “teknik”, ndërsa ka dështuar të dënojë ndarjen e Kosovës. GJND-ja ka thënë se shpallja e pavarësisë nuk e ka thyer rezolutën 1244. Kjo ka lënë keqkuptime dhe i ka nxitur shqiptarët të “vazhdojë përpjekjet për secesion”, është shprehur Jeremiqi.

Ora: 21:40- Zannier: GJND hapi fazë të re për bisedime Prishtinë-Beograd

Lamberto Zannier, shef i UNMIK-ut, ka paraqitur raportin lidhur me aktivitetin e UNMIK-ut, në tremujorin e fundit. Ai e ka cilësuar "relativisht të qëndrueshme" gjendjen e sigurisë ne Kosovë.

Zannier ka thënë se vendimi i GJND-së ka hapur një fazë të re, për nisjen e bisedave ndërmjet Prishtinës e Beogradit për çështje praktike. Sipas tij OKB-ja duhet të bashkërendojë veprimet me Bashkimin Evropian për të ndihmuar këto bisedime.

Ora 21:31- OKB nis diskutimin për Kosovën, ne gare 2 pr/rezoluta

Këshillit i Sigurimit i OKB-së eshte mbledhur për të diskutuar të ardhmen e Kosovës, pas mendimit pozitiv për Kosovën të Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë. Takimi urgjent u kërkua nga Rusia, aleate e hershme e Serbisë, që refuzon njohjen e pavarësisë së shtetit më të ri.

Shtetësi për të gjithë shqiptarët?

Shekulli

Nazim Rashidi

Një ide e bërë publike para disa kohësh se Presidenti i Shqipërisë, Bamir Topi, duhet të mundësojë shtetësinë shqiptare për të gjithë shqiptarët kudo ku janë, fillimisht u mbështet gjerësisht në Maqedoni. Ideja u përkrah edhe nga politikanë, por sidomos nga organizata civile shqiptare.

Por, Partia për Prosperitet Demokratik, një parti jashtë parlamentare, tha se ideja është "një patriotizëm i rrejshëm", madje sipas saj ideja shkon në dëm të vetë shqiptarëve.

Opinion të ngjashëm ka edhe juristi dhe opinionisti Artan Sadiku: "Problemi i parë është paparashikueshmë ria. Nuk e dimë se çfarë procesesh sociale dhe politike do të lindin nga ideja. Prandaj duhet menduar mirë.

Çështja e dytë është se brenda Shqipërisë do të zvogëlohet fuqia votuese dhe vendosëse e qytetarëve, sepse kur je shtetas i një vendi, ke të drejtë të zgjedhësh dhe të zgjidhesh. Gjithashtu, prezenca dhe forca e shqiptarëve në shtetet e tjera jashtë Shqipërisë dobësohet, nëse ata marrin edhe shtetësinë shqiptare. Mund të ndodhë që Tirana të bëhet qendër frekuentuese dhe gravituese për shqiptarët në Ballkan, kurse të tjerët mund të mbesin një periferi.

Në Maqedoni ka edhe një çështje tjetër politike, mijëra qytetarë shqiptarë që jetojnë në Maqedoni nuk kanë ende shtetësi, dhe nëse marrin atë shqiptare, do të jenë shtetas shqiptarë që jetojnë në Maqedoni.

Një zgjidhje jo e duhur për ta", thotë juristi Artan Sadiku.
Lëvizja 'Zgjohu' tha se përkujdesja institucionale e Tiranës zyrtare për shqiptarët jashtë kufijve administrativë të Shqipërisë duhet të formalizohet dhe ky hap mundëson lehtësimin e komunikimit ndërshqiptar në Ballkanin Veriperëndimor dhe diasporë.

Edhe organizata 'Realiteti', mbështeti idenë që të gjithë shqiptarët të marrin shtetësi shqiptare. "Do të kishim raporte të ndryshuara mes shtetit shqiptar dhe shtetit maqedonas, sepse përkujdesi do të ishte ndryshe ndaj shqiptarëve, të cilët do të ishin shtetas edhe të Shqipërisë. Diskriminimet janë të panumërta ndaj shqiptarëve në Maqedoni, atëherë do të mund të përdorej një trysni diplomatike, pasi shteti shqiptar është anëtar i NATO-s.

Në të drejtën ndërkombëtare shtetet janë të kufizuar në ndërhyrjen e punëve të një shteti. Nëse Shqipëria ndërhyn tani në mbrojtje të shqiptarëve në mënyrë më direkte mund të shkaktohej një problem ndërkombëtar me konstatimin se po ndërhyn në punët e brendshme të një shteti", thotë Valon Bela, kryetar i organizatës 'Realiteti'.

Ideja e shtetësisë për të gjithë shqiptarët kudo ku janë, nuk shihet si problematike nga disa ekspertë juridikë shqiptarë në Maqedoni. Ata thonë se normat ndërkombëtare lejojnë dyshtetësinë dhe një gjë e tillë nuk kërcënon integritetin territorial apo sovranitetin e shteteve. Por vëzhgues Maqedonas thonë se ideja mund të nxisë nacionalizmin.

Temelko Ristevski është profesor i të drejtës kushtetuese: "Nëse shikohet përgjithësisht, është një gjë e mirë që njerëzit afrohen, por, nga ana tjetër, nga aspekti i realizimit të interesave kombëtare shqiptare bëhet fjalë për procese që nuk çojnë në rrugë të mirë, sa i përket interesave kombëtare maqedonase. Një gjë e tillë është e rrezikshme për Maqedoninë, nëse nëpërmjet idesë realizohen ambiciet e grupimeve në shoqëri që duan krijimin e shteteve të mëdha", tha profesor Ristevski.

Ideja për shtetësi shqiptare për të gjithë shqiptarët kudo ku janë, nuk ka marrë një përgjigje zyrtare nga Tirana. Vëzhguesit e përmbajtur thonë se ajo duhet të shqyrtohet me kujdes, nëse do të konsiderohet. Praktikat ndërkombëtare janë të ndryshme. Gjermania p.sh., nuk pranon asnjë shtetësi tjetër, ndërsa Kroacia ua ka dhënë shtetësinë kroate të gjithë atyre që jetojnë jashtë kufijve të vendit.
Autori është korrespodent i BBC për Maqedoninë

__._,_.___

DioGurdi zhvillon fushatë në zonën rurale të Nju Jorkut

BEQIR SINA, New York

DioGuardi, shpalos slloganin e fushatës së tij :"Çfarë është një shtet i madh si Nju Jork-u!?" për njujorkezët......

ROCHESTER - NEW YORK STATE : "Çfarë është një shtet i madh si Nju Jork-u!?, i ka deklaruar shtypit njujorkas gjatë një tuneu , kandidati republikan për në senat , ish kongresmeni i Nju Jorkut, Joseph J. DioGuardi. Zyra e fushatës së tij thotë se"DioGuardi, këtë javë, ka udhëtuar në një turne - fushatë elektorale në të gjithë shtetin e Nju Jorkut, me slloganin e tij "Çfarë është një shtet i madh si Nju Jork-u!?," duke mos lënë "pëllëmbë" tokë, të këtij shteti, nga njëri cep në tjetrin, pa e vizituar dhe pa u takur me njujorkezët "derë më derë".

DioGuardi, i cili thotë se ka ardhur duke i përforcuar pozitat e tij në këtë fushatë, tregonë për gazetarët se " Kam shkuar nëpër shtëpia, stacione atobusi, e treni, spitale, shkolla e biznese, në studiot e artit, fabrikat dhe kantinat e verës, takime me fermerët të tjerë, punëtorë të fabrikës, punonjësit dhe studentët e shtetit të Nju Jorkut."

Pothuajse! me të gjithë njujorkezët që pata rastin flas gjatë këtij "turneu", është për t'u shënuar sesa i shqetësuar është çdo taksapagues njujorkas, për një gjë thotë ai: "me çdo gjë që ka të bëjë me çështjet të buxhetit."

DioGuardi, fletë në mënyrë të detajuar, për këtë turne! Ai thotë se në fillim të javës që po e lëmë pasë, unë isha i pranishëm në skajin më veriorë të Nju Jorkut, në zonën ku ndodhen fermat më të mëdha të këtij shteti. Shkova të vizitojë New York Farm Bureau, në prefekturën Tully.

"Këtu, kanë ardhur emigrantët e parë, pra, paraardhësit e atyre që mbushën xhepat e këtyre fermerëve ' ata që e mësuan se si krijohen fitimet e larta kapitale, si mundet të vënë pasurinë dhe të paguajnë taksat e tjera, duke shtuar gjithnjë e më shumë energji ekonomike, dhe mbështetjen e strukturave të paparashikueshme të çmimeve."

Ata ishin që krijuan atë Bujqësi, e cila, ka kontribuar me vite të tëra, në miliarda dollarë përfitime në ekonominë e shtetit tonë(Nju Jorkut dhe SHBA) për çdo vit". "Por,që sot, për hirë të vërtetës tha DioGuardi - për këta fermer as që kujdeset dikush dhe as që ka vënë dorë dikush nga lartë".

Dhe në se unë zgjidhem senatorë, si përfaqësuesi i tyre ligjistativë i një nga shtetet e SHBA, Nju Jorkut , pra Senatorë, unë do të avokojë për këta banorë, për taksa më të ulta, për të gjetur mënyrat e stimulimit të biznesit të vogël e të mesmë, dhe me nismat që do të sjellë parimet e zhvillimit të biznesit të tyre, duke i futur ata përsëri në treg të sukseshëm."

Më tej vijon DioGuardi, "Të hënën, kam pasur mundësi të bëjë një turne në "dy biznese të lulëzuar", të Nju Jorkut, bizneset - Mack Studios dhe çifligjet e Vreshtave "Vensota", në krahinën e Redstart në Gjenevë - si edhe jamë ndalur për të drekuar për drekë në restorantin me ushqime "fshatare", Lewis në lokalitetin Auburn, për të biseduar me pronarët sesi po u shkonte biznesi .

Mbasi dihet mirë që në këto lokalitete të Nju Jorkut, "Këto biznese janë vërtetë motorët e ekonomisë së shtetit tonë Nju Jorkut". Andaj na bie si detyrë që "Ne, si politikëbërësit dhe konsumatorët e këtyre anëve, duhet për të bërë atë që na bie për të i ndihmuar këto biznese, për të ndihmuar ata biznesmen që këto biznese të zgjerohen dhe të rriten të ardhurat e fitimet e tyre."

Të martën, unë vizitova një park të madh Industrial në veri të Nju Jorkut, - dhe atje u takova dhe bisedova me punëtorët dhe biznesment e disa kompanive në Rochester, kompani që merren me përpunimin e mbeturinave, fola me të gjithë duke i dëgjuar çdo njerin prej tyre se çfarë shqetësismesh kishin ata, tha ai.

Siç e thashë, qysh në fillim " Nju Jorku, është një shtet i madh, por peytja është se "Çfarë është të jesh një shtet i madhë!?", shtet që për fat të keq, ka dy vjetë që ka pritur mbështetjen e senatores së caktuar Gillibrand dhe ajo nuk ka bërë asgjë për këtë shtet të madh.

Shtet, ky që ende është duke paguar pasojat e faturave të shpenzimeve të mëdha, të tilla si TARP, ato që po pësojnë prej reformës shëndetësore, dhe reformës rregullimi financiar, të gjith këto kanë dëmtuar në fund të fundit, dhe vijën ekonomike financiare të shtetit të Nju Jorkut dhe SHBA", u deklaroi kandidati i mundëshëm republikanë Joseph J DioGuardi, duke ju bërë thirrje votuesve njujorkas, për të kontribuar me 1000, 500, 250 apo edhe 25 dollarë, për fushatën e tij elektorale, "DioGuardi for Senate".

Mbasi, ai është i bindur dhe thotë se do të fitojë dhe ju mund të ndihmoni që ish kongressmeni i dëshmuar njujorkas DioGuardi, do të bëhet zgjedhjet e ardhëshme senatori, "që do të zëvendësojë demokraten Gillibrand, me një karakter të shtyrë, senatoria që është përgjegjëse për politikat fiskale në SHBA" sipas tij.

AMBASADA AMERIKANE NE TIRANE NDERON DY ISH-ZYRTARE TE SAJ

"Rane per idealet e lirise dhe demokracise'"

FRANK SHKRELI


Ambasada e Shteteve te Bashkuara ne Tirane zbuloi te Premten, ne nje ceremoni te posacme, memorialin kushtuar dy ish-zyrtareve te saj -- Kol Kuqali dhe Loni Adami. Loni Adami punoi si sekretar dhe Kol Kuqali si perkthyes deri ne mbylljen e kesaj ambasade ne vitin 1939, dhe me vone u torturuan dhe u pushkatuan nga regjimi i Enver Hoxhes, vetem e vetem se besonin ne vlerat e demokracise dhe te paqes midis popujve.

U gezova pa mase per kete gjest njerezor te ambasades amerikane ne Tirane, pasi une ndjeje nje lidhje te posacme me kete perfaqesi diplomatike amerikane. Une kam patur nderin dhe privilegjin si shqiptaro-amerikan qe per nje periudhe te gjate ti sherbeja atdheut te lindjes dhe vendit te adaptuar. Si i tille, une pata fatin te isha antar i delegacionit te pare zyrtar te Shteteve te Bashkuara ne Shqiperi pas rivendosjes se lidhjeve diplomatike midis Washingtonit e Tiranes, ne Mars te Vitit 1991. Njera prej objektivave te misionit te ketij delegacionti prej kater vetesh ishte ri-hapja e ambasades se re amerikane ne kryeqytetin shqiptar, e mbyllur per pothuaj 50vjete. Per mua, si shqiptaro-amerikan, nuk kishte gezim me te madh, qe me ne fund, lidhjet natyrore te miqesise midis dy vendeve u rivendosen. Ne ditet e para te qendrimit tone ne Tirane na biseduan per fatin e ketyre dy ish-zyrtareve, dhe degjuam tregime rrenqethese mbi krimet e regjimit komunist te Enver Hoxhes, qe ne siperfaqe dukeshin te pa besueshme nga brutaliteti i tyre, por sic mesuam gjate asaj vizite dhe nga zbulimet e mevonshme, keto ishin vetem fillimi. Si rrjedhim, megjithse Ministria e Jashteme insistonte qe te na siguronte shoqerues "per te miren tone", ne vendosem qe te udhetonim, pa shoqerues zyrtar, neper Shqiperi dhe te mesonim sa me shume mbi te verteten qe i kishte ndodhur ketij vendi.

Nje nder keto tregime ishte edhe fati i keq i Kol Kuqalit dhe Loni Adamit. Fatkeqsisht askush nuk dinte shume hollesi mbi fatin e tyre pervec informatave baze se ata u vrane vetem e vetem se kishin punuar per ambasaden amerikane dhe si te tille konsideroheshin si armiq te regjimit te ri komunist dhe si "spiune" te Amerikes. As sot, per fat te keq, shoqeria shqiptare nuk di shume per ta. Prandaj, eshte per tu pershendetur Ambasadori Withers dhe stafi i ambasades se Shteteve te Bashkuara ne Tirane per kete ndermarrje fisnike te zbulimit te pllakes perkujtimore per nder te Loni Adamit dhe Kol Kuqalit. Ambasadori Withers shpjegoi se dy guret e memorialit, njeri i vogel dhe tjeteri me i madh, simbolizojne jeten e re te shkurtuar nga diktatura komuniste dhe guri i madh simbolizon kontributin dhe respektin e perhereshem karshi ketyre dy ish-zyrtareve te Ambasades amerikane ne Tirane. Ky monument, ne te njejten kohe simbolizon edhe natyren e shoqerise amerikane per te mos harruar kurre ata qe jane flijuar per nje kauze te drejte dhe njerezore, sic ishte kauza e ketyre ish- zyrtarve te ambasades amerikane ne Shqiperi. Gjithashtu, ndjeje se kejo pllake, simbolizon edhe punen dhe sakrificat e te gjithe atyre -- shqiptare dhe amerikane -- qe kane punuar me vite per te sjellur marredhenjet midis kombit shqiptar dhe kombit amerikan, ne nivelin qe keto marredhenje gezojne sot.

Kol Kuqali dhe Loni Adami besonin se te qenet besnik ndaj traditave te sendoshta shqiptare nuk pengonte harmonine dhe paqen midis popujve te botes, ne kete rast popullit amerikan dhe popullit shqiptar, dhe nderimit dhe respektimit reciprok midis kombeve.

Une, si shqiptaro-amerikan, qe gjithmone kam besuar dhe punuar per miqesine dhe marredhenje te ngushta midis kombit shqiptar dhe atij amerikan, per te cilat ambasada amerikane ne Tirane punon cdo dite -- pershendes kete ndermarrje te ambasades amerikane dhe nderoj kujtimin e Kol Kuqalit dhe Loni Adamit, ne emer te te gjithe atyre qe jane zhdukur e mbytur vetem e vetem se besonin ne demokraci e liri per kombin shqiptar dhe ne miqesine midis popullit shqiptar dhe amerikan.


Frank Shkreli

Pittella: “Europa i thotë politikës shqiptare: Mjaft, zgjidhni krizën!”

Zenepe Luka

Vizita/ Nënkryetari i Parlamentit Europian, Gianni Pitella viziton Vlorën dhe flet me qytetarët

Takimi dhe biseda me Zv/kryetarin e Parlamentit Europian, Gianni Pitella në mbrëmjen e së mërkurës është cilësuar eveniment i rëndësishëm për intelektualët e Vlorës. Duke shfrytëzuar qëndrimin e tij në Vlorë si pushues, deputetët Fatmir Toçi dhe Taulant Balla, në bashkëpunim me Konsullatën Italiane në Vlorë, mbështetur edhe nga Bashkia e Vlorës, kanë bërë të mundur bashkëbisedimin e gjatë me z. Pittella. Por ky nuk ishte thjeshtë dhe vetëm takim me vlonjatët. Në të morrën pjesë edhe deputeti i Tiranës Besnik Bare, konsulli i Përgjithshëm Italian në Vlorë Dr.Sergio Strozzi, drejtues të Bashkisë dhe të Partisë Socialiste. Takimin e çeli deputeti i Vlorës Fatmir Toçi I cila tha se: “e konsideroj një eveniment të rëndësishëm këtë takim me intelektualë të Vlorës me njërin nga personalitetet më të rëndësishëm të Parlamentit Europian, që është edhe një mik i rëndësishëm i Shqipërisë në institucionet europiane”.

Një leksion për ekonominë

Në fjalën e tij hyrëse, funksionari i lartë i PE-së, është shprehur: “Falenderoj për pjesëmarrjen tuaj në këtë takim të përbashkët. Unë ndjehem shumë i kënaqur që ndodhem në Vlorë për të pushuar disa ditë. Dua të falenderoj deputetin Taulant Balla dhe nëpërmjet tij zotin Edi Rama, kryetarin e Partisë Socialiste të Shqipërisë, falenderoj edhe deputetët Besnik Bare, Fatmir Toçi, si dhe Konsullin e Përgjithëshëm në Vlorë z. Sergio Strozzi, që jemi të gjithë bashkë këtu. Duke nisur këtë bashkëbisedim, nuk mund të rri pa përmendur krizën që ka përfshirë shumë vende dhe që pritej ta përfshinte edhe Shqipërinë. Kriza filloi në Amerikë dhe do të mbërrinte edhe tek ne. Çfarë është kriza, duhet menduar si një njollë e zezë, apo që erdhi papritur? Mendimi im është se ajo dihej dhe pritej, ajo çka e thelloi ishte kriza financiare. Ajo çfarë unë do të këshilloja si zgjidhje në këtë situatë krize është qevrisje ekonomike për euron dhe eurozonën. Së dyti, është se duhet vigjilencë, kontroll të merkatove financiare dhe, së treti, është zhvillimi ynë në euro, zgjerimit më tej me Europën. Në fillim u zgjeruam në lindje me vendet e Europës lindore, tashmë do të vijojmë zgjerimin edhe në Ballkan dhe është ky një argument më shumë që e konsiderojmë Shqipërinë si pjesë të BE-së. Duke i hedhur një vështrim botës sot, shohim se fuqitë që kanë pasur më tepër ndikim gjatë periudhës së mëparshme kanë qenë Amerika, Rusia, ndërkohë sot fuqinë më të madhe e kanë vende të tjera si India, Kina, Japonia, Brazili. Pikërisht për këtë duhet të hedhim vështrimin përqark edhe në zonën e Ballkanit për ta përfshirë ashtu sikurse mendohet për Shqipërinë, Maqedoninë dhe më tej pjesën veriore të Mesdheut. Pikërisht për këtë gjë ne po luftojmë në mënyrë të tillë, që Shqipëria të përfitojë liberalizimin e vizave, lëvizjen e lirë të shtetasve shqiptarë në BE dhe në mënyrë të veçantë lëvizjen e të rinjve. Unë jam i bindur se muajt e ardhshëm, PE do të procedojë me liberalizimin e vizave edhe për Shqipërinë.

Situata politike

Për t’ia arritur kësaj që dëshironi ju, por edhe PE, duhet të pohojmë se klima politike në Shqipëri nuk na ndihmon. Nga takimet që kam bërë më parë me strukturat dhe autoritetet politike të institucioneve në Shqipëri, kemi kërkuar trasparencë përsa i përket zgjidhjes së krizës. Nga ana e PS, partisë sime në Shqipëri, unë kam gjetur dhe kam prekur angazhimin e plotë për të bërë transparencën dhe për të gjetur një zgjidhje të kësaj krize. Por, fatkeqësisht këtë gadishmëri nuk e shoh nga partitë e tjera, thënë copë tek maxhoranca. Ka qenë e qartë kërkesa e BE-së për zgjidhjen e kësaj krize, që do të thotë bërja e trasparencës, bërjes sa më hapur të procedurave. Nuk nisem nga fakti, që natyra ime është e majtë, por nga fakti që duhet të kemi një shtet, se çfarë duhet të përcjellë ky shtet, se ligji është i tillë dhe duhet respektuar. Pikërisht, ky është imazhi që duhet të japë Shqipëria, që dëshiron të bëhet pjesë e BE-së. Konstatohet me keqardhje se Shqipëria është ende larg standardeve për të hyrë në Bashkimin Europian dhe fatkeqësisht klima politike nuk po ndihmon për integrimin e Shqipërisë.

Ja kush është Gianni Pittella

Gianni Pittella, ka lindur në Lauria më 19 Nëntor 1958, është i martuar dhe babai i dy fëmijëve. Jeton në Lauria të Basilikatës. Është diplomuar në mjekësi dhe kirurgji dhe është specialist në mjekësinë ligjore dhe siguracionet. Duke qenë i dashuruar me politikën si pasion civil, hyri që në moshë të re në federatën rinore socialiste dhe bëhet sekretar qarku i saj. Në vitin 1979 bëhet këshilltar bashkiak i Laurias, ndërsa në vitet ‘80 është këshilltari më i ri rajonal në Itali. Ai është kandiduar në parlament në vitin 1994 në kuotën proporcionale, dhe ka përqindjen më të lartë në PSI, rreth 30 mijë preferenca. Në zgjedhjet politike të prillit të vitit 1996, është zgjedhur në dhomën e deputetëve në kolegjiumin Lagonegrese- Val d’Agri. Anëtar i komisionit për ambientin dhe punët publike të dhomës së deputetëve. Anëtar i komisionit të politikave komunitare të dhomës së deputetëve, anëtar i seksionit parlamentar special të dy dhomave për ciklin e mbeturinave, kryetar i seksionit interparlamentar në Itali dhe Ukrainë. Është themelues dhe drejtues i revistës (Il segno mediterraneo) . Më 13 qershor të vitit 1999 është zgjedhur me 64.499 preferenca, deputet i parlamentit europian. Në qershor të 2004 është zgjedhur në parlamentin europian me 138.876 preferenca, duke u emëruar më pas sekretar i përgjithshëm i delegacionit Italian në grupin e PSE (Grupi Socialist i parlamentit Europian). Ka qenë relator i përgjithshëm i Bilancit të vitit 2006 të BE-së, anëtar i komisionit për industri kërkimi dhe energji dhe i komisionit special të përkohshëm për perspektivat financiare 2007-2013. Bën pjesë në delegazionin ndërparlamentar BE - Moldavi dhe BE – Rumani. Ka qenë anëtar i përgjithshëm i bilancit CECA (comunita’ europea del carbone e dell’ açiao – Bashkimi europian për karbonin dhe çelikun). Relator i përhershëm i komisionit të bilanceve për fondet strukturore. Ka bërë pjesë në grupin e punës së PSE-së mbi zgjerimin si dhe përgjegjës për DS-në i zyrës Italianët në Botë (Ufficio Italiani nel Mondo). Është zgjedhur deputet i parlamentit europian në qershor të vitit 2009. Gianni Pitella është zgjedhur zëvëndës kryetar i BE-së më 14 korrik 2009 në Strasburg. Është anëtar i presidencës së BE-së, i cili është organ drejtues rregullator i parlamentit Europian. Në fushëveprimin e zyrës së presidencës, kryetar i parlamentit Europian Jerzy Buzek, i ka besuar zotit Pitella, në kuadrin e statutit të tij si zëvëndëskryetar i parë, detyrën e përfaqësuesit të BE-së në këto fusha: Bilanci i parlamentit Europian, Pajtim Ligjor, Asambleja Parlamentare Euro Mesdhetare (APEM), Amerika Latine, Politika Real Estate e PE, zbatimi i statutit të deputetit dhe të asistentit të akredituar. Gianni Pitella është anëtar i komisionit për “Tregun e Brendshëm dhe Mbrojtjen e Konsumatorëve” dhe të atij për “ Problemet ekonomike dhe monetare”. Ai bën pjesë gjithashtu në delegacionin për marrëdhëniet me Shqipërinë, Bosnie– Hercegovinën, Serbinë, Malin e zi dhe Kosovën. Bën pjesë gjithashtu dhe në delegacionin e Asamblesë parlamentare Euro Mesdhetare.

Intervista/ Zv/kryetari i Parlamentit Evropian, Gianni Pitella flet ekskluzivisht për “Telegraf”

“Nuk behet shaka me hyrjen e Shqipërisë në BE”

Si gazetare e gazetës "Telegraf" në emër të lexuesve dhe të stafit, ne falenderojmë për ardhjen tuaj këtu, për të pushuar në bregdetin tonë dhe për të sakrifikuar pasditen, për të biseduar me intelektualët vlonjatë. Keni ditur të zgjidhni Vlorën, qytetin historik me vlera të veçanta dhe kontribute të rëndësishme për shtetin si dhe me bukuri joshëse, që zor se i ka vend tjetër. Ju kemi ndjekur dhe vlerësuar, që keni qenë “një avokat” i Shqipërisë në PE dhe atributet e tjera që keni, kënaqësi që ju pamë nga afër, duke konstatuar lehtë që jeni një burrë simpatik. Me këtë rast ju falënderoj që pranuat të jepni këtë intervistë ekskluzive për gazetën “Telegraf”.

- Së pari dua t’ju pyes lidhur me krizën e stërgjatur në Shqipëri, mendoni se ka ardhur momenti që edhe Europa dhe institucionet e saj, të ashpërsojnë gjuhën diplomatike ndaj politikës shqiptare, për të zgjidhur krizën që e ka bërë popullin të vuajë?

- Në rradhë të parë ju falenderoj për komplimentin, është gjë e veçantë se kjo është surprizë e një gazetareje shqiptare, por sikurse e shihni unë kam në krah z. Konsull që është shumë simpatik.(Qesh me të madhe). Duke ju përgjigjur pyetjeve tuaja, që përmbledhin edhe shqetësimin e të tjerëve, aq më tepër që do të botohen në gazetën tuaj, dëshiroj t’ju them:

Gjëja e parë ju bëj thirrje partive politike, të gjejnë konsensusin, të zgjidhin krizën. Unë jam në Shqipëri, jam këtu mes jush në Vlorë dhe që këndej dua të përcjell mesazhin me tone më të forta, për të bërë trasparencën e zgjedhjeve të shkuara, për të pasur të rregullta zgjedhjet e ardhshme. Kjo të mos merret si shaka, por me seriozitetin e duhur, pasi është në lojë hyrja e Shqipërisë në BE. Duhet kuptuar dhe vlerësuar drejt se rruga e Shqipërisë për në BE, nuk ka dy standarte, sikurse u shpreh deputeti Bare. Kriteret e Kopenhagenit që janë rregulla të cilat i përkasin ekonomisë, ligjit për ambientin e drejtësinë. Çdo kandidat në Bashkimin Europian mund të hyjë kur të arrijë standartet, por Shqipëria është larg standarteve akoma.

-Ju jeni i majtë, por a do të ishte e udhës që të takoheshit edhe me kryeministrin Berisha në një nga lokalet “Krokodil” të Vlorës, për t’i dhënë këshillën tashmë si numri dy i PE-së?

- Ju pyesni nëse do të ashpërsojë qëndrimin Europa? Europa e ka bërë punën e saj, ne e kemi thënë fjalën tonë . Shumë eksponentë politikë kanë dhënë mesazhe për politikën, kemi dhënë mesazhe të forta. Edhe sot unë thashë që rruga e Shqipërisë për në BE është që të bëhet qartësim për çfarë ka ndodhur me votat e kontestuara prej socialistëve dhe të bëhet e mundur që këto gjëra mos të ndodhin në fushatën e zgjedhjeve lokale që keni përpara. Gjykoj se është një lojë që lojtarët duhet ta luajnë në mënyrë të barabartë. Zgjedhjet duhet t’i fitojë ai që i meriton. Këtu nuk është në lojë fati i Edi Ramës apo Berishës, por i hyrjes në Bashkimin Europian.

- Zoti Pitella, po këmbëngul. Duke qenë se jeni në Vlorë, është e udhës të pini një kafe me z. Berisha, pasi edhe këtu në Vlorë ka “Krokodilë", ndoshta do të ndikonte në ndërmarrjen e një veprimi nga Maxhoranca për zgjidhjen e krizës?

- Në kontekst të pyetjes tuaj unë dua t’ju them se si mik i socialistëve dhe i Shqipërisë do të jap ndihmesën time për integrimin e Shqipërisë në BE. Këtu dua tu jap një këshillë socialistëve se kryefjalë të tyre të kenë Europën, pasi ne kërkojmë të jemi socialist të Europës, me qëllimin e vetëm që vendi juaj të jetë denjësisht pjesë e Europës. Nga ana tjetër Qeveria aktuale duhet të punojë për të arritur standartet europiane. Rrugë tjetër nuk ka për të shkuar në Europë. Ndërsa për të pirë kafe me z. Berisha, unë kam ardhur mik dhe është ai që duhet të më ftojë për kafe dhe unë jam i gatshëm.

- Ju faleminderit!

Vizitat në Vlorë

Pittella është akomodur tek hotel "Amerikani" me familjen e tij, ndërsa shoqërohet nga eurodeputeti socialist Taulant Balla, që pushon me bashkëshorten. Mysafiri i lartë do të qëndrojë në Vlorë deri të dielën. Gjatë ditës së djeshme ai vizitoi qytetin e Vlorës në imtësi, duke u ndalur tek Muzeu i Pavarësisë dhe u ngjit deri në Kalanë e Kaninës. Një drekë në Llogara, ka qenë speciale në jetën e tij. Atij i është servirur mish i pjekur dhe verë e vjetër. Masivi gjigand i pishave, pisha Flamur, panorama magjepsëse në Qafën e Llogarasë, kanë pasur vetëm një kryefjalë për numrin dy të Parlamentit Europian. Pritet që të shëtisë bregdetin, të shohë Dhërmiun e pse jo edhe Karaburunin dhe ishullin e Sazanit. Në çdo bisedë Pittella ka vlerësuar resurset turistike të bregdetit të Vlorës si të rralla, që kanë lënë mbresa të veçanta në këtë vizitë të tij të parë në Vlorë.

SHBA: Mbas 50 vjetë martesë gruaja 75 vjeçare therrë me thikë burrin e saj 80 vjeç

NORTH BRUNSWICK, N.J.: Banorët e një lagjeje të pasurish - ku ndodhen vetëm shtëpia të shtrejta, thotë policia janë të habitur kur dëgjuan sot heret në mëngjes lajmet se " Një banore e kësaj lagjeje, një- grua 75 vjeçare, mbas 50 vjet të "ëmbëla" martese, "mund" të ketë vrarë burrin e saj 80-vjeçar. Në të gjitha lajmet e kronikës së zëzë qarkullon lajmi për këtë histori tragjike, e cila mba 50 vjetë të martesës përfundon me vrasje.

Një dedektivë që po merret me hetin e ngjrjes u tha gazetarve se"Për të gjithë të jashtmit, është e çuditëshme sesi martesa 50-vjeçare e Ruth Zucker "pa pritur e pa kujtuar" do të kthehej në vrasjen e burrit të Harvey Zucker" një martesë e vjetër dhe mjaft e bukur që dukej si e pathyeshëme" tha ai deklaruan komshijët.

"Nje çift i dashuruar,"marrëzisht" edhe në pleqëri, është ajo aq sa ne mund të them, nga ç'kam parë nga të dy pleq që i njohë kohë të gjatë", tha fqinji më i afërt Stuart Singer . Leon një komshi tjetër, kujtojë se ata luanin me letra dhe lojrat e golfit i kishin shumë qejf.

Policia theksojë se "Djali i çiftit me origjinë të vjetër hebraike - Zucker, emigruar vite më parë nga Gjermania, "gjeti shtëpinë me dyer të mbyllura. Kur ai hapi derën një tenxhere me presion gjendej në mes të dhomës, e derdhur". Ai i tha policisë se një zënkë e çastit mund të ketë çuar nënën e tij 75 vjeçare ,Ruth Zucker të marrë thikën e kuzhinës dhe të therrë burrin e saj 80-vjeçar Harvey, pra babin tim, deri në vdekje në natën e mërkurë. Djali i çifiti deklaroi se ai nuk dinte asgjë se çfarë kishte ndodhur brenda shtëpisë, dhe se ai erdhi për të vizituar prindërit por është habitur kur ka gjetur babain e tij i shtrirë në dhomë që jetojnë me një numër të goditurave me thikë në gjoks e qafë, dhe nëna e tij ishte shtrirë pa ndjenja mbi trupin e tij e mbuluar në gjak."

"Shumë e çuditshme, shumë trishtuese dhe shumë shqetësuese për të gjithë ne," tha Marge Geffner . "Më shumë se befasuese, tronditëse, sepse nuk ka pasur asnjë ngjarje dhune në këtë shtëpi, komshi dhe dhunë në komunitetin tonë, "shtoi Eugene Steinberg. Policia ende nuk ka lëshuar një motiv zyrtar sepse ka ndodhur vrasja. Por, disa mendojnë se Harvey Zucker, ishte në probleme me shëndetin dhe njerëzit që e njohin pak më afër, thanë se zonja Zucker kishte pasur shenja "depresioni" një burim i stresit në vetminë e saj në shtëpi.

Mirpo tha fqinji i saj që nuk dëshirojë të jap emrin, se "Ne nuk kemi pritur atë që të arrijë deri në këtë vrasje. Kjo nuk është një gjë këndshme dhe duket si një çrregullim i fortë psiqik, që dukshëm ka pasur diçka mes tyre që ne nuk e dimë ne, në lidhje me të dy para aktitit, "tha fqinji i tij derë më derë. Ruth Zucker, tha policia nuk ka pranuar fajin dhe iu nënshtrua një analize laboratotike psikologjike të premten. Ajo është aktualisht duke u zhvilluar të gjitha testet e analizave psikike në spitalin Middlesex County. Ajo ka paguar 200.000 dollarë për tu hetuar në liri. Rasti është duke u gjykuar nga një juri e madhe. Ata presin të dëgjojnë atë( zonjën Ruth Zucker) përafërsisht gjashtë deri në tetë javë hetuesi./BEQIR SINA/

10 gjërat që nuk duhet t’ia fshehim doktorit

Ka tema të sikletshme, për të cilat shpesh e kemi të vështirë të flasim me mjekët. Por ata duhet të dinë gjithçka për të na kuruar, ndaj është më mirë t’i rrëfeni gjithçka për veten. Kur ju dhemb fyti, keni temperaturë të lartë nga ndonjë virus apo ju ka dalë ndonjë njollë e çuditshme në këmbë, gjëja e parë që ju vjen ndër mend është këshillimi me një specialist. Të shkosh te mjeku për t’i treguar shqetësimet që na mundojnë nuk përbën asnjë problem për shumicën prej nesh, përkundrazi të bën të ndihesh më mirë, sepse do të mund të gjesh një zgjidhje për problemin tënd. Por ka raste kur të duhet të ulesh përballë mjekut për t’i rrëfyer gjithçka dhe kjo shndërrohet në një moment të sikletshëm, që jo pak e përjetojnë si një stres më vete. Sido që të jetë, këshilla e vlefshme për të gjithë është: mos heshtni kurrë përballë doktorit.
Dieta dhe aktiviteti fizik

Në botë ekzistojnë fanatikët e palestrave, që numërojnë hapat dhe llogarisin kaloritë çdo ditë për të qenë të shëndetshëm. Por pjesa më e madhe e personave nuk preferon të heqë dorë nga ushqimi apo të nisë të vrapojë si i çmendur për të kompensuar zakonet e këqija. Nëse bëni pjesë te kjo kategori, pranojeni: do të jetë e lehtë për doktorin të gjejë një mënyrë për t’ju penguar të shtoni në peshë dhe të përkeqësoni shëndetin tuaj.
Alkool, duhan dhe drogë

Predikimet nuk na pëlqejnë asnjëherë, mbi të gjitha kur nuk është nëna që të na i thotë. Por për të ndaluar së “helmuari” veten, një këshillë profesionale shpesh është decizive.
Funksionet e organizimit

Sa herë dilni jashtë, sa shpesh, a keni dhimbje? Janë sekrete që duhet të mbeten të tilla për ju. Por nëse vuani nga koliti dhe sëmundjet e tjera të brendshme nuk duhet të ndiheni fare në siklet për t’i treguar me hollësi këto tema.
Kurat alternative

Është mirë t’i tregoni gjithmonë mjekut të gjitha kurat alternative që ju përdorni në shtëpi për të qetësuar dhimbjet, sidomos për shqetësimin që i jeni drejtuar. Mos kini frikë se do ju paragjykojë apo do të qeshë me zgjedhjen tuaj, përkundrazi mund ta ndihmojë të bëjë një kombinim më të mirë për kurën që do i duhet të përshkruajë.
Depresioni dhe ankthi

Të gjithëve na ndodh ndonjëherë që papritur të mbulohemi nga trishtimi dhe shqetësimi. Por nëse kjo gjë ju ndodh shumë shpesh, nuk duhet ta lëmë pas dore. Pas këtyre shqetësimeve mund të fshihet diçka që nuk duhet nënvlerësuar. Asnjëherë nuk duhet pasur turp për të folur për probleme kaq të rëndësishme me mjekun. Studimet kanë treguar se pjesa më e madhe e njerëzve që vuajnë nga sëmundjet mendore nuk diagnostikohen fare, kjo si pasojë e turpit për të ndarë me specialistët këto sekrete. Ky veprim i bën ata që të reduktojnë cilësinë e jetesës.
Historia klinike

Nuk keni dëshirë të tregoni patologjitë që kanë prekur familjen tuaj, apo problemet që ju është dashur të përballoni në të kaluarën? Për fat të keq për një kurim efikas duhet të jenë patjetër këto informacione.
Zakonet seksuale

Ndoshta të tregosh për atë çka ndodh poshtë çarçafëve është më keq se sa të tregosh për atë që ju ndodh në tualet. Mos nëse keni, apo keni pasur ndonjë sëmundje seksualisht të transmetueshme, ndryshoni shpesh partnere, apo keni pasur shtatzëni të padëshiruara, më mirë të mos heshtni.
Ilaçet

Tregoni menjëherë nëse jeni duke pirë diçka, sa shpesh dhe në çfarë dozash: sikleti për ndonjë sëmundje të caktuar mund t’ju kushtojë rëndë, sepse “ngatërrimi” mes ilaçeve mund të sjellë reaksione dhe dëme që mund të rezultojnë fatale për organizmin.
Mosndjekja e këshillave

Nuk keni pasur dëshirë dhe vullnet për të ndjekur këshillat e doktorit për një patologji të caktuar? Nuk duhet t’ia fshihni mjekut nëse riktheheni për diagnostimin e radhës. Është gjithmonë e rëndësishme të tregoni të vërtetën.
Kërkoni një konsultë tjetër

Asnjë mjek nuk duhet të mendojë se është absolut dhe i pagabueshëm në fushën e tij. Nëse doni të dini se çfarë mendon për rastin tuaj një tjetër doktor, thojani: do të dijë t’ju këshillojë dhe t’ju japë emrin e ndonjë specialisti, me të cilin mund të shkëmbesh ide dhe mendime që do ju ndihmojnë të shëroheni.

Liga e Kampionëve, play-off, hidhet shorti

Werder Bremen – Sampdoria,

Dinamo Kiev - Ajax,

Salzburg – Hapoel Tel Aviv,

Rosenborg – Copenhagen,

Basel – Sherif,

Sparta Praga – Zilina,

Partizan Beograd – Anderlecht,

Young Boys – Tottenham,

Braga – Sevilla,

Zenit – Auxerre।

Ndeshjet e para do të luhen në datat 17-18 gusht ndërsa ato të kthimit vetëm pas një jave, 24-25 gusht.