Friday, January 27, 2012

Kadareja urrejtje të përjetshme për Arshi Pipën, Agollin, Trebeshinën dhe Xhaferrin

Në prag të 76 vjetorit të ditëlindjes së tij, Kadare ndihet shumë pak i penduar për armiqësitë e shumta që ka lënë në gjurmët e jetës së tij, ku fama e madhe e shkrimtarit nuk mundi dot që të shmangte keqkuptimet. Nëse do të ndjehej i penduar plotësisht, ai mund të ngrinte telefonin për t’i bërë një “zile” Agollit, apo Trebeshinës, të cilët janë ende gjallë. Ndërsa dy të tjerët, Pipa dhe Xhaferri nuk jetojnë më dhe pajtimi me ta është një mision i pamundur. Gatë gjithë jetës së tij, Kadare ka pasur shumë adhurues, ndofta me miliona, por tepër pak miq të vërtetë të cilët mund t’i ketë mbajtur gjatë. Ndërkaq, historia e marrëdhënieve të tij me të tjetër është e mbushur me një listë të gjatë armiqësie, ku padyshim vendin e parë e zënë shkrimtarët dhe më tej, një pjesë e madhe e politikanëve. Në rradhët e para të kësaj liste qëndrojnë Arshi Pipa, Bilal Xhaferri, Dritëro Agolli dhe padyshim Kasem Trebeshina. Ndërkohë shumë shkrimtarëve të tjerë, ose nuk i ka përmendur ndonjëherë, duke bërë sikur nuk i njeh fare, ose i ka lënë të fyer nëpërmjet mospërfilljes së tij, prej titani.
Përplasja me Arshi Pipën
Keqkuptimet e Kadaresë me Arshi Pipën kanë nisur herët dhe kanë vazhduar tepër gjatë. Gjatë njëfarë kohe Kadareja nuk linte rast pa përdorur për të fyer Arshi Pipën, duke e cilësuar atë si provokator. Ndërsa më vonë e ka akuzuar si letërshkruesin e parë kundër Kadaresë, në jurinë e Stokholmit, për të sabotuar çmimin “NOBEL”. Por në thelb, misteri i së vërtetës për këtë grindje është tepër i thjeshtë. Arshi Pipa, në fillimet e viteve ‘80, përktheu librin e Kadaresë, “Kronikë në Gur”, me një parathënie të tijën, ku thoshte midis të tjerave se ky libër përbën një disidencë të pastër kundër shtetit komunist dhe Enver Hoxhës. Këtë e botoi më pas, më 1987, edhe në revistën “Telos” të Nju Jorkut. Botuesi i librit e kundërshtoi parathënien e Pipës dhe madje krejt, botimin e librit të Kadaresë. Në këtë parathënie Pipa e cilësonte Kadarenë si “antikomunist”. Por Kadareja u acarua shumë nga kjo ngjarje e cila atij iu duk si provokim. Dhe për këtë shkak, pa e lexuar parathënien, Kadareja nisi sulmin, duke e sharë Pipën me epitete të rënda. Kështu sherri midis tyre u përhap shumë dhe megjithë indiferencën e përgjithshme të botës letrare jashtë shtetit shqiptar, sot do të ishte interesante të rilexohej mllefi I tyre kundër njëri tjetrit. Por më vonë rreth vitit 1988, Kadareja deklaron se e lexoi parathënien e Pipës dhe nisi të pendohet për sharjet e tij ndaj Pipës. Për këtë gjë më vonë në momentet e pendesës Kadareja ka shkruar: “Normalisht unë duhej të isha mirënjohës ndaj profesor Pipës për përkthimin. Dhe kam qenë, në fillim, tepër mirënjohës. Unë duhet t’i isha mirënjohës gjithashtu edhe për parathënien tepër interesante, por nëse do të mund ta takoja, atëherë do t’i thosha: “Profesor, ju faleminderit për vlerësimin tuaj, por ju keni theksuar jashtëzakonisht shumë tingëllimin antikonformist të romanit tim. Ju e nxirrni atë si një vepër disidente, antikomuniste, që denoncon luftën e klasave e terrorin komunist, madje demaskon personalisht shefin e këtij terrori, Enver Hoxhën. Thënë ndryshe, ju keni mbiçmuar shumë meritat e mia si shkrimtar liberal, madje më quani haptas “rebel”. Asnjë shkrimtar në Shqipëri nuk mund të shkruante një vepër të atillë siç e mendoni ju kaq haptas kundër regjimit e aq më pak kundër Enver Hoxhës”. Në këtë mënyrë Kadareja ishte përgatitur t’i kërkonte një ndjesë të thellë dhe publike Arshi Pipës. Por pikërisht në vitin 1989-90, atëhere kur Kadareja mendonte se ishte bërë “antikomunist” Arshi Pipa, në “Zërin e Amerikës”, e sulmoi ashpër Kadarenë, duke e akuzuar si një komunist të pandreqshëm. Thelbi i akuzave të Pipës ishte ky: “Kadare, meqenëse s’ka bërë asgjë për demokracinë nuk ka të drejtë të flasë për të”! Natyrisht kjo e tërboi fare Kadarenë, i cili brenda vetes po përgatiste pajtimin me Pipën. Por kjo nuk ndodhi asnjëherë. Sepse edhe pas ardhjes në Shqipëri, Arshi Pipa nuk u interesua asnjëherë për Kadarenë, ndërkohë që ky i fundit i ndiqte me kujdes intervistat e Arshi Pipës gjatë vizitave të fundit. Kësisoj, ata të dy mbetën dy armiq enigmatikë dhe misteriozë me njëri tjetrin.
Me Bilal Xhaferrin
Historia e sherrit të Kadaresë me Bilal Xhaferrin është e mbushur me të vërteta dhe të pavërteta. Midis gjërave më të besueshme që thuhen për ta është fakti se ata të dy ishin nga shkrimtarët më premtues të realitetit shqiptar, ndërkohë që i përkisnin dy shtresave të ndryshme shoqërore. Kadareja quhej i përkëdheluri i sistemit, ndërsa Bilal Xhaferrit, shteti komunist i kishte pushkatuar babanë. Një gjë është e sigurtë: Todi Lubonja i donte që të dy dhe librat e tyre i lexonte me zell. Madje, Bilal Xhaferrin e lexonte qysh në dorëshkrim. Kaq e vërtetë është kjo, saqë njëra prej akuzave ndaj Lubonjës në mbledhjen e Byrosë Politike ishte se kishte mbajtur afër një poet, babanë e të cilit e kishte pushkatuar regjimi komunist. Në këtë mënyrë sherri midis dy shkrimtarëve të rinj e të talentuar nisi në formën e një zilie dhe ambicieje midis tyre. Kjo ishte më e dukshme tek Bilal Xhaferri, i cili në diskutimin e romanit, “Dasma”, në prani të Fadil Paçramit, e kritikoi rëndë romanin e Kadaresë. Ndërsa Fail Paçrami i tronditur nga kjo ngjarje iu drejtua Bilalit me fjalët: “Rri urtë se ty të kemi pushkatuar babanë”. Pas kësaj mbrëmjeje, nisi rrokullisja e madhe e Bilal Xhaferrit, i cili nisi të shihej prej të gjithëve si “armik i Kadaresë”. Atëherë, thuhej vazhdimisht në mjediset e shkrimtarëve se “Kadareja është inatçi” dhe “po të mori inat Kadareja të shkatërron karrierën dhe jetën”. I njëjti fat ndoqi edhe Bilal Xhaferrin pas përplasjes me Kadarenë, por deri tani nuk është vërtetuar se për fatkeqësitë e mëvonshme të Xhaferrit ka “gisht” Kadareja.
Grindjet me Kasem Trebeshinën
Ndaj Kasem Trebeshinës duket se Kadareja ka një urrejtje të përjetshme. Po kështu ndodh edhe në anën e Trebeshinës, i cili e quan vazhdimisht Kadarenë si njërin prej shkaktarëve kryesorë të fatkeqësive të tij. Madje e akuzon edhe për shkatërrimin e fatit të shumë shkrimtarëve apo poetëve të tjerë. “Ai u ka shkatërruar jetën shumë shkrimtarëve”, thotë Kasemi. Ndërsa Kadareja e akuzon Trebeshinën si themeluesin e Sigurimit të Shtetit, por para së gjithash ai e akuzon si vrasës për dy vrasje të bëra në vitin 1943 dhe44. Për këto vrasje Kadareja shkruan . ”Vrasja e kryer prej tij te bregu i kënetës, në vitin 1943, sado që në pamjen e parë mund të duket e rëndomtë për një kohë të tillë lufte, është një vrasje e veçantë. Është një krim fondator, siç u tha, një gjak i derdhur në themelet e tiranisë së ardhshme shqiptare. Vrasjet pas shpine të vitit 1943, shumica e të cilave nuk janë zbuluar ende gjer më sot, ishin programi i parë i krimit mbi të cilin do të bazohej gjithë ngreha e rendit komunist. Vrasje pas shpine me motivin e përjetshëm të smirës, të fshehta, të maskuara me tjetër motiv, do të ishin thelbi i historisë së padukshme të diktaturës. Nga rrëfimi i vrasësit nuk mbetet asnjë pikë dyshimi për krimin”. Përveç të tjerave mllefi dhe urrejtja e Kadaresë për Trebeshinën është shprehur edhe në shumë raste të tjera, brenda librave të tij, ose në bisedat e përditshme. Por edhe Trebeshina nga ana e tij, ka bërë të njëjtën gjë. Duket se marrëdhëniet e dy shkrimtarëve nuk do të njohin asnjëherë pendesë, apo pajtim në asnjë rast dhe në asnjë lloj rrethane.
Përplasja me Agollin
Të dy kanë qenë shokë gjimnazi në shkollën “Asim Zeneli”, të Gjirokastrës. Pastaj, kanë ecur njëkohësisht në rrugën e letërsisë duke bërë garë me njeri-tjetrin, por secili në korsinë e vet. Të dy kanë studiuar në Bashkimin Sovjetik dhe më pas kanë ndenjur bashkë për shumë kohë. Aq e vërtetë është kjo gjë, saqë Dritëro Agolli është njohur me bashkëshorten e tij, Sadije Agolli, pikërisht në dasmën e Kadaresë, ku ajo ishte e ftuara e Helena Kadaresë. Më tej, ata rrinin gjatë me njëri tjetrin, duke qenë shpesh të shoqëruar edhe me gratë e tyre. Më vonë ishin edhe komshinj në një pallat, ku Agolli banonte një kat sipër Kadaresë, diku në kryqëzimin e rrugës së Dibrës. Dëshmitë e të dyve shprehin qartë disidencën e bisedave ku përfshihej humori për Enver Hoxhën, apo për Byronë Politike. Por sherri i tyre ka nisur në vitin 1983, kur sipas Kadaresë, Agolli u bë kryetar i Lidhjes së Shkrimtarëve. Sipas Kadaresë këtu përfunduan bisedat disidente kundër diktaturës dhe Dritëro Agolli mori pamjen e një zyrtari institucional. Por Agolli nga ana e vet e quan të pashpjegueshme sjelljen e Kadaresë ndaj tij, duke kërkuar që gjërat të vihen në vend duke rikthyer paqen midis të dyve.
Ilir Bushi

Wednesday, January 25, 2012

Kriza ul çmimet e ndërtimit, Tiranë- Elbasan 110 mln euro më pak



Sabina Veizaj
Maxhoranca dhe opozita kanë miratuar me konsensus dje në komisionin e Ekonomisë dhe Financave marrëveshjen prej 50 mln dollarësh, kredi e dhënë nga banka Abu Dhaib për ndërtimin e autostradës Tiranë- Elbasan. Diskutimi rreth marrëveshjes ka nxitur debate mes mazhorancës dhe opozitës, pasi nëndrejtori i Përgjithshëm i Rrugëve, Skënder Çota deklaroi se kostoja e rrugës Tiranë- Elbasan do të kushtojnë 110 mln dollarë më pak se parashikimi. Para që i kursehen buxhetit të shtetit. “Kjo është mënyra e ndërtimit të një vepre madhore që synon të shkurtojë kostot për buxhetin, mënyra e prokurimit e bën më të qartë dyshimin e ndërtimit të 56 km të tjerë dhe ndërtimit të rrugës Durrës- Kukës”, – u shpreh deputeti socialist, Erion Braçe, anëtar i komisionit kuvendor të Ekonomisë. Opozita hodhi hije dyshimi mbi uljen e shpenzimeve të kësaj vepre madhore, duke theksuar se për veprat të tilla gjithmonë është kërkuar rritje shpenzimesh dhe jo më ulje. Opozita kërkoi që me gjithë uljen e kostos së rrugës prej 110 mln dollarësh të mos abuzohet me cilësinë e saj, pasi ajo është pasuri e qytetarëve. Skënder Çota, nëndrejtor i Përgjithshëm i Rrugëve, argumentoi se kursimi prej 110 milionë dollarësh vjen si rezultat se segmente të caktuara të rrugës janë kërkuar për t’u ndërtuar nga kompani të ndryshme, gjë që ka sjellë uljen e kostos. Pra, autostrada Tiranë-Elbasan nuk do të kushtojë më 400 milionë dollarë sipas projektit fillestar, por 290 milionë dollarë. Kursimi prej 25 për qind të shpenzimeve të parashikuara, që ndryshe do të thotë 110 milionë dollarë më pak të shpenzuara nga buxheti i shtetit, sipas Drejtorisë së Përgjithshme të Rrugëve ka ardhur si pasojë e kërkesës së lartë të kompanive për të marrë pjesë në ndërtimin e segmenteve në dy anët e tunelit të Krrabës. Sipas Çotës, ulja e kostos së ndërtimit të kësaj vepre nuk reflektohet në uljen e cilësisë së punimeve. Nëndrejtori Cota bëri me dije se deri tani punimet i kanë superuar të 41 % të projektit. Aktualisht po punohet me 0.5-1 % progres çdo ditë. Ndërsa kryetari i komisionit kuvendor të Ekonomisë dhe Financave, Edmond Spaho e argumentoi shkurtimin e kostos për ndërtimin e autostradës Tiranë – Elbasan me reflektimin e krizës ekonomike globale, gjë që ka sjellë kërkesa të firmave të ndërtimit me kosto më të ulëta. Sipas Spahos, ky është efekti i parë pozitiv i krizës ekonomike për vendin tonë. Komisioni i Ekonomisë dhe Financave pritet që të diskutojë edhe një kredi tjetër në vlerën e 24 milionë dollarëve, që jepet nga fondi i OPEC-ut. Pritet që tuneli i Elbasanit të jetë gati për 100-vjetorin e Pavarësisë së vendit. Autostrada Tiranë – Elbasan është 26.9 km e gjatë. Sipas projektit, rruga është e ndarë në tri lote, nga të cilat: loti i parë fillon nga Unaza e Madhe deri në kilometrin e 13-të; loti i dytë është tuneli, ndërsa loti i tretë është nga dalja e tunelit në qytetin e Elbasanit.

Sommario

“Kjo është mënyra e ndërtimit të një vepre madhore që synon të shkurtojë kostot për buxhetin. Mënyra e prokurimit e bën më të qartë dyshimin e ndërtimit të 56 km të tjerë dhe ndërtimit të rrugës Durrës-Kukës”, – u shpreh deputeti socialist, Erion Braçe



Disa nga parametrat e autostradës Tiranë-Elbasan

Shpejtësia e projektimit është     100-120 km/h
Gjerësia e një vije kalimi është     3.75 m
Gjatësia e rrugës në mbushje     18.5 km
Gjatësia e rrugës në gërmim     17.4 km
Gjatësia totale e viadukteve     4.65 km
Gjatësia totale e tuneli për të dy tubat 4.3 km
Numri i mbikalimeve         7
Numri i nënkalimeve         4
Numri i viadukteve         21
Numri i kryqëzimeve në disnivel

Ina Rama-Kuvendit: Provat tona kundër Ballës, Doshit dhe Bares

Prokurorja e Përgjithshme i kërkon Kuvendit imunitetet e 3 deputetëve socialistë. SMS për Taulant Ballën: Çfarë të bëjmë tani? Pse u tërhoq shumica? Filmimet për Tom Doshin: Lin dhe Gjin Ndreu, para se të konfrontohen me policinë kontaktojnë me deputetin. Kërkesa e Bares: Nuk përcaktoi drejtuesit e tubimit dhe ndihmësit e tyre

Tiranë Një sms telefonik i Taulant Ballës, pamjet filmike të Tom Doshit dhe përgjegjësia për tubimin e Besnik Bares, kanë veçuar tre deputetët socialistë prej kolegëve të tyre, në hetimin e Prokurorisë për organizatorët e demonstratës së dhunshme. Në kërkesat dërguar Kuvendit për heqjen e imuniteteve të deputetëve Balla, Doshi dhe Baraj, Prokurorja e Përgjithshme zbardh hetimet e kryera deri më tani në këtë pistë, si dhe dyshimet që implikojnë tre deputetët me “axhendën” e një pjese të protestuesve. “MAPO” boton kërkesën e Prokurores së Përgjithshme për deputetët socialistë, e cila është diskutuar dje në mbledhjen e Këshillit të Imuniteteve në Kuvend.
Unë Ina Rama, Prokurore e Përgjithshme e Republikës, pasi u njoha me aktet e procedimit penal nr. 285/20, të vitit 2011, të regjistruar nga Prokuroria pranë Gjykatës së
Rrethit Gjyqësor Tiranë, vendimin për shpalljen e moskompetencës lëndore dhe kalimin e akteve për këtë procedim Prokurorisë së Përgjithshme, konstatova:
Nga hetimet e kryera rezulton e provuar se më datë 21.01.2011, në intervalin kohor midis
orës 13:30-17:00, në bulevardin “Dëshmorët e Kombit” Tiranë, para godinës së
Kryeministrisë është zhvilluar një demonstratë protestë, e njoftuar më parë nga subjekti  politik, Partia Socialiste e Shqipërisë. Gjatë këtij grumbullimi masiv njerëzish, persona të  ndryshëm, pjesëmarrës në protestë, kanë qëlluar me sende të forta në drejtim të forcave të caktuara për ruajtjen e rendit dhe të sigurisë publike, si dhe objektit ku ndodhen zyrat e  Këshillit të Ministrave. Në një moment,  nga efektivat që kishin marrë nën mbikëqyrje objektin e Këshillit të Ministrave, është qëlluar me armë zjarri. Nga kryerja e veprimeve hetimore për këtë ngjarje është evidentuar se, si pasojë e  përdorimit të armëve luftarake kanë gjetur vdekjen shtetasit Ziver Veizaj, Hekuran Deda dhe Faik Myrtaj, si dhe janë plagosur 6 persona të tjerë, prej të cilëve shtetasi Aleks Nika ka gjetur vdekjen pas disa ditësh. Nga ana tjetër rezulton se, si pasojë e veprimeve të dhunshme të pjesëmarrësve në protestë, janë dëmtuar me mjete të forta 36 punonjës të forcave të policisë, efektivave të Gardës së Republikës, si dhe janë shkaktuar dëme materiale në pasuri shtetërore dhe private. Për një numër të konsiderueshëm shtetasish pjesëmarrës në protestë, të cilët rezultojnë të kenë goditur me gurë dhe me sende të tjera të forta në drejtim të forcave të Policisë së Shtetit dhe efektivave të Gardës së Republikës, është proceduar me arrestimin e tyre në kushtet e flagrancës, si të dyshuar për kryerjen e veprave penale të goditjes për shkak të detyrës dhe shkatërrim të pronës. Materialet provuese në ngarkim të këtyre shtetasve, mbi bazën e së cilave është vendosur arrestimi i tyre në kushtet e flagrancës, kanë qenë pamjet filmike që disponoheshin nga ekspertët e Drejtorisë së Policisë së Tiranës, si dhe raportet e shërbimit, të mbajtura nga strukturat e policisë. Në kuadër të këtij procedimi penal, nisur nga pasojat tepër të rënda të verifikuara në vendngjarje, organi i akuzës ka kryer veprime hetimore për të zbardhur nëse personat që
kanë kryer veprime të dhunshme gjatë tubimit, kanë qenë të organizuar, dhe nëse po,  identifikimi i tyre. Nga të dhënat e grumbulluara gjatë hetimit janë evidentuar të dhëna dhe indicio që krijojnë dyshimin e arsyeshëm se deputetë të Kuvendit të Shqipërisë, zotërinjtë Tom Doshi, Taulant Balla, Besnik Baraj, me veprimet e tyre gjatë tubimit të datës 21.01′.2011, kanë konsumuar veprën penale të “organizimit dhe pjesëmarrjes në grumbullime e manifestime të paligjshme”, parashikuar nga neni 262 i Kodit Penal.
  1. Nga pamjet filmike të administruara në këtë procedim penal evidentohet se personat përpara objektit të QNK (Piramidës), në krah të selisë së Këshillit të Ministrave, pranë të cilëve ka qenë edhe deputeti Taulant BALLA, kanë qëlluar me gurë e sende të tjera në drejtim të objektit të Kryeministrisë.
Pokështu, sipas procesverbalit të këqyrjes së telefonit celular nr. 069 58 51 808, që i
përket shtetasit Igers Vangjeli, rezulton se ky i fundit ka qenë në kontakt me deputetin
Balla, pasi është evidentuar një sms me këtë përmbajtje: “Taulant, çfarë të bëjmë tani? Pse u tërhoq shumica?” Ky tekst mesazhi na bën të dyshojmë për një
lloj varësie të disa protestuesve nga orientimi i këtij deputeti. Referuar këtyre të dhënave ngrihen dyshime se deputeti i Kuvendit të Shqipërisë, Taulant BALLA ka kryer veprime, të cilat mund të kenë shtyrë një numër të caktuar protestuesish për të ndërmarrë veprime të dhunshme kundër forcave të policisë.
2-Referuar deklarimit të deputetit Tom DOSHI, dhënë me cilësinë e personit që ka dijeni për rrethana të hetimit datë 21 shkurt 2011, rezulton se ai ka organizuar pjesëmarrjen e personave nga komunat Bushat, Dajç, Velipojë, Gur i Zi, Oblik etj, në tubimin e protestës të datës 21 janar 2011. Nga pamjet filmike të administruara në funksion të këtij procedimi penal, evidentohet se shumë protestues të ardhur nga Shkodra apo zona të tjera përreth, janë organizuar nga ana e deputetit Tom DOSHI për të marrë pjesë në tubimin e protestës së datës 21 janar 2011. Po nga të njëjtat pamje filmike mund të dallohet se shtetasit Lin Ndreu dhe Gjin Ndreu, tashmë të dënuar me vendim të gjykatës, por edhe shtetas të tjerë pjesëmarrës në këtë protestë, përpara se të konfrontohen me forcat e policisë, kontaktojnë në mënyrë të përsëritur me deputetin e Kuvendit të Shqipërisë, shtetasin Tom DOSHI.
3-Si përfaqësues i subjektit politik Partia Socialiste e Shqipërisë, kryetari i kësaj partie për Tiranën, deputeti Besnik BARAJ, me shkresën nr. 2 prot, datë 19.01.2011, ka njoftuar Drejtorinë e Policisë Tiranë për kryerjen e një tubimi proteste më datë 21 janar. Në përgjigje të kësaj kërkese, Drejtoria e Policisë së Qarkut Tiranë i është drejtuar kërkuesit me shkresën nr. 430/14 prot., datë 20 janar 2011, duke i bërë me dije se në respekt sa parashikon ligji Dr. 8773 datë 23.04.201 Për Tubimet“, kërkuesi duhet të përcaktojë drejtuesit e tubimit dhe ndihmësit e tij, duke i pajisur këta me shenja dalluese, konform nenit 10 të këtij ligji. Gjithashtu, nga Drejtoria e Policisë së Qarkut Tiranë është kërkuar edhe përcaktimi i orarit të përfundimit të tubimit, si edhe itinerari që do të ndiqej nga pjesëmarrësit. Në vijim të korrespondencës, z. Baraj, me shkresën nr. 3 prot., datë 20.01.2011, e njofton përsëri Drejtorinë e Policisë për zhvillimin e tubimit, por duke shpërfillur kërkesat e nenit 10 të ligjit nr. 8773, datë 23.04.201 Për Tubimet, pasi nuk ka përcaktuar se kush do të ishin personat konkretë që do drejtonin tubimin dhe as ndihmësit e tyre, të cilët dhe do të garantonin mbarëvajtjen e tubimit. Kështu, siç dhe kishin njoftuar, më datë 21 janar 2011, subjekti politik kërkues zhvilloi tubimin e protestës, i cili nga pjesëmarrësit degradoi në veprime të dhunshme ndaj forcave të policisë, të Gardës së Republikës dhe pasurisë shtetërore dhe private. Në kushtet kur deputeti Besnik Baraj është përfaqësuesi i subjektit politik që merr përsipër zhvillimin normal të një tubimi paqësor dhe për shkak të mosmarrjes së masave të nevojshme në përputhje me ligjin për tubimet, shpërfillje e cila ndikoi në degradimin e protestës në akte të dhunshme, janë fakte të cilat krijojnë dyshimin e arsyeshëm se ai ka konsumuar elementët e veprës penale “Organizimi dhe pjesëmarrja në grumbullime dhe manifestime të paligjshme“, parashikuar nga neni 262 i Kodit Penal. Në referencë të rrethanave të përmendura rezulton se ekzistojnë të dhëna dhe indicio, për të cilat çmohet e nevojshme të zhvillohen hetime për sqarimin e pozicionit të deputetëve Taulant Balla, Tom Doshi e Besnik Bare në raport me këtë vepër penale.


Protestuesi nga Librazhdi: Ja pse i shkrova deputetit Balla
Dëshmia e Igers Vangjelit, i cili kishte ardhur nga Maqedonia për demonstratën e 21 janarit. “U arrestova në momentin që po nisesha për në Librazhd me autobusin pa lekë”

Procesverbal për marrjen e të dhënave nga personi ndaj të cilit zhvillohen hetime, Igers Vangjeli, ditëlindja 24.05.1990. Me vullnetin e tij të lirë, ai deklaroi: U njoha me shpjegimet e mësipërme, e kuptova se ndaj meje zhvillohen hetime për veprat penale të “kundërshtimit të punonjësit të policisë”, në lidhje me ngjarjen e ndodhur pranë Kryeministrisë Tiranë. Për momentin nuk kërkoj avokat në hetim. Unë vetë jam student në Maqedoni, vazhdoj arsimin e lartë në këtë shtet. Më datë 17.01.2011 jam kthyer nga Maqedonia në Shqipëri për në banesën time, të cilën e kam në Librazhd. Jam simpatizant i Partisë Socialiste, pra kam bërë përpjekjet e mia që të aderoj dhe të afirmohem në këtë parti. Pasi jam kthyer në banesë në Librazhd, nga biseda që kam bërë me shokët e mi, simpatizantë të PS-së, e kemi lënë që në datën 21 janar të merrnim pjesë në protestë. Së bashku me mua në këto bisedime që bëra me shokët e mi në Librazhd ishte i pranishëm edhe shoku im Marjuz Golemi. Më datë 21 janar 2011, rreth orës 11:00, unë së bashku me Marjuzin jemi nisur nga Librazhdi me një furgon ngjyrë jeshile, pronarin e furgonit nuk e njihja, për të marrë pjesë në protestë. Në Tiranë, unë dhe Marjuzi kemi arritur në orën 13:20 dhe kemi zbritur nga furgoni në rrugën e Elbasanit. Pasi kemi zbritur nga furgoni, unë dhe Marjuzi kemi shkuar në banesën e një mikut tim në Tiranë, i cili quhet Bujar Bici. Kemi ngrënë bukë te shtëpia e Bujarit dhe më pas së bashku me Marjuzin kemi dalë në demonstratë. Me Marjuzin, si vendndodhje ndodheshim te ‘Kullat Binjake’. Kur dolëm te demonstrata ku kishte shumë njerëz, kam dëgjuar disa krisma dhe më pas ka shpërthyer një re tymi me ngjyrë të bardhë. Protestuesit janë larguar me vrap nga vendi ku doli tymi, se të shkaktonte djegie nga sytë. Së bashku me protestuesit jam larguar edhe unë. Në këtë kohë nxjerr telefonin nga xhepi dhe i shkruaj një mesazh deputetit të Librazhdit, Taulant Balla, me këtë përmbajtje: ‘Pse u tërhoq shumica e protestuesve dhe çfarë do të bëjmë?’ Protestuesit, pasi janë larguar nga tymi që të shkaktonte djegie të syve, janë afruar prapë. Pas përdorimit të tymit nga ana e policisë, kam parë një zjarrfikëse, e cila po lagte me presion protestuesit para Kryeministrisë. Duke qenë se presioni i ujit ishte i lartë dhe të dëmtonte nga ana shëndetësore, unë dhe Marjuzi kemi kaluar në pjesën e prapme të ‘Kullave Binjake’, me qëllim që të mos na kapte presioni i ujit. Kam parë protestues të ndryshëm që qëllonin me gurë ndaj Kryeministrisë dhe punonjësve të policisë; kam parë se po djegin makina. Godisnin me shkopinj dhe mjete të tjera të forta punonjës të policisë dhe makina. Më vonë, duke qenë se autobusi i protestuesve që kishin ardhur nga Librazhdi ishte pa lekë, jam nisur për të hipur në autobus, por më kapi policia. Kam për të sqaruar se në vendin ku ndodhesha unë në demonstratë kishte edhe persona të tjerë që kishin ardhur nga Librazhdi për të protestuar. Unë gjatë gjithë kohës në demonstratë kisha me vete Marjuzin. Unë mora pjesë në këtë demonstratë sepse kisha dëshirë të afirmohesha në forumet e Partisë Socialiste, pasi më datë 29 janar 2011 do të merrja pjesë në Asamblenë e Forumit Rinor, ku do të flisja në emër të rinisë socialiste të Librazhdit. Për këtë gjë kisha vënë në dijeni edhe deputetin e zonës sonë dhe ai ishte dakord që unë të merrja pjesë në këtë mbledhje dhe të flisja. Procesverbalin e deklarimit, pasi e lexoj dhe konstatoj se thëniet e mia janë shkruajtur ashtu siç u shpreha në hetim, e nënshkruaj pa vërejtje.

Sms në telefonin e Igers Vangjelit
1-Gersi. Taulanti jam, po ju kërkoj kudo, më ço një sms kur ta hapësh.
Mesazhi i dërguar nga numri 06820…në emër të shtetasit Taulant Balla, datë 21.01.2011 ora 23:49:58
2-Taulant, çfarë të bëjmë tani? Pse u tërhoq shumica?
Dërguar në numrin 06820… në emër të shtetasit Taulant Balla