Dokumentari:Video të çuditëshme nga ÇudiraShqiptare.com

10 buzet me seksi 2010

2010 po mbyllet dhe tani eshte koha e klasifikimeve.
Siti francez Staragora na ofron ate qe lidhet me buzet me seksi. Ja dhe klasifikimi:

1. ANGELIN JOLIE
2. JESSICA ALBA
3 SCARLETT JOHANNSON
4. MONICA BELLUCI
5. KIM KARDASHIAN
6 PENELOPE CRUZ
7. RIHANNA
8. EVA MENDES
9. MEGAN FOX
10. SHARLIZE THERON

Flamuri shqiptar, i pikturuar më 1459

Nga prof. Jaho Brahaj*

Një version i prejardhjes së flamurit të shqiptarëve, i vendosur shumë më herët në histori, me kohën e kultit pagan të diellit dhe simbolikës që përfaqësonte atë

Shqiponja dykrenore është e dokumentuar qartësisht tek paraardhësit tanë, që nga shek. VI p.e.r.(para erës së re). Që në periudhën e bronzit kemi nga paraardhësit tanë, me formën e artit të lashtë, të dëshmuara koka të shpendit me drejtime të kundërta në objekte kulti dhe zbukurimi, por që gjithmonë edhe këto të dytat kanë ngarkesa religjioze të besimeve të lashta. Dy kokat e shpendit kultik janë të pranishme në të gjitha epokat që kaloi populli ynë deri në ditët e sotme. Interesi ynë është tek shqiponja dykrenore, që është emblema e flamurit kombëtar shqiptar. Shqiponjën dykrenore, së pari, e njohim tek Perandoria Hitite, 12 shekuj p.e.r., e pothuajse të njëkohshme pak më vonë e kemi tek popujt e Mesopotamisë së lashtë dhe në rajone të Iranit të sotëm. Në lashtësi dhe në vazhdim shqiponja dykrenore përfaqëson fuqinë diellore në këtë e atë botë, botën tokësore dhe botën e përtejme, ditën dhe natën, si një trup i vetëm që ekziston i shfaqur vetëm me njësinë brenda unitetit të dyzuar. Përfaqëson ekuilibrin e ndryshimit ritmik të errësirë-dritës, të lëvizjes qiellore, që sjell ndryshimin e stinëve në mënyrë ritmike.

Në një fjalor lexojmë se ajo paraqet mashkullin dhe femrën (në bimësi dhe në qeniet e gjalla), si dy të kundërta të një uniteti të përbashkët.

Në vazhdimësi do të hedhim dritë mbi kulte, besime e rite të trashëguara tek kombi ynë, nga lashtësia e deri në ditët e sotme, që lidhen me shqiponjën. Ndalemi dhe veçojmë dy nga këto atribute të shqiponjës dykrenore të dëshmuara tek paraardhësit tanë. Shqiponja dykrenore përfaqëson dritën, por dhe errësirën. Kjo na trashëgohet edhe nga gojëdhëna e lashtë e ruajtur në kronikat e Gjon Muzakës. Ky na shpjegon se simboli i lashtë epirot nga rridhte dera e tij, ishin dy pishtarë: kur njëri ndizej, tjetri shuhej e kështu me radhë, kur drita agonte nuk kishte errësirë, dhe kur errësira binte, nuk kishte dritë. Kjo është e lidhur me besimin e popullit tonë (dhe pothuaj mbarë popujve të botës), se kur dielli ndriçon botën tonë, atje (në botën e përtejme), nuk ka dritë dhe kundërta. Shqiponja udhëtonte sipas besimeve të lashta deri tek dielli, kjo e dëshmuar në mitet e besimet e Dodonës Pellazgjike, me shqiponjën me simbolin e rrufesë ndër kthetra që ia sillte Zeusit.

Që shqiponja udhëtonte drejt lartësive të qiellit, është e dëshmuar dhe në Bibël.

Shqiponja drejtonte diellin që të lindte në botën tonë (sipas besimeve të lashta), por dhe e përcillte për të ndriçuar në botën e përtejme. Ajo kishte pushtet në drejtim të Lindjes nga kishte vazhdimisht të drejtuar njërën kokë, por edhe në Perëndim, për ku e përcillte diellin, nga ku e kishte të drejtuar tjetrën kokë.

Shqiptarët e kanë paraqitur shqiponjën, që në kohë të lashta, në objekte kulti e në artin popullor, pra mijëra vite përpara se ta vendosnin në stemat e tyre dhe në flamur.

Tempulli më i lashtë në Ballkan, Dodona, kishte kultin e shqiponjës lajmëtare të Zeusit dhe në disa raste vetë Zeusi paraqitej grafikisht në formën e shqiponjës. Populli ynë në vazhdimësi kultin e shqiponjës e ruajti dhe e kishte pjesë të strukturës shpirtërore, kjo e ruajtur dhe në dekoracione dhe objekte kulti. Kjo nuk do të thotë se nuk e kishin dhe popuj të tjerë të lashtë. Shqiponjën dykrenore e kemi tek paraardhësit tanë, ilirët, të dokumentuar që nga shek. VI p.e.r, fakt i cili qartëson, që kjo formë grafike e shqiponjës dykrenore nuk u huajt nga popujt e tjerë pas kësaj kohe. Dëshmi të tërthorta na thonë se shqiponja dykrenore ishte e njohur që në muzgun e historisë tek popullsia paraardhëse e Ballkanit. Ka referenca për objekte kulti që paraqesin shqiponja dykrenore janë zbuluar në rrënojat e tempullit të Dodonës, por kjo është e padokumentuar grafikisht, prandaj si kohë e dëshmisë materiale mbetet e sigurt shek. VI p.e.r. Shqiponjën-kult dihet se e kanë shumë popuj, deri dhe aztekët e Amerikës, por me dy kokë vetëm hititët, popullsia e vjetër e Iranit dhe ilirët e njihnin dhe e praktikonin. Kur flasim për shqiponjën dykrenore në Ballkan, janë iliro-arbrit që e kishin, dhe si rrjedhojë, ata ua dhanë të tjerëve. Më vonë e shohim se e kanë bizantinët, për të cilët nuk dihet me siguri se a u fiksua në stemë më parë tek ata (bizantinët) me paleologët apo tek shqiptarët. Paleologët (perandorë bizantinë) e përvetësuan dhe fiksuan në stemë në fillim të shek XIII. Në këtë kohë tek shqiptarët e kemi tek dera Gropa (shek XIII), kurse për derën Kastrioti e dimë se e kishin paraardhësit e Skënderbeut, d.m.th. para shekullit XV. Aranitët që e kanë edhe ata shqiponjën dykrenore, e kanë zanafillën e dokumentuar që nga shek. XI.

Më përpara nga popujt e tjerë të Ballkanit dhe Evropës, shqiponjën njëkrenore të stemave heraldike familjare e gjejmë tek arbrit. Gjurmët më të hershme i kemi me Principatën e Arbrit, ku natyrshëm edhe në flamurin shtetëror të këtij formacioni politiko-shtetëror, është shqiponja njëkrenore në shek XII. Kjo do të thotë se shqiptarët e praktikonin para fqinjëve të tyre ballkanikë këtë simbol në flamur.

Në shek. XIV në Arbëri praktikohej në emblema dhe në flamuj shqiponja dykrenore. Shqiponja dykrenore në stema dhe në flamuj mesjetarë ndoshta është bashkëkohëse me paleologët bizantinë, por është e sigurt se tek arbrit është shumë përpara serbëve, rusëve, hasburgëve të Austrisë, Perandorisë së Shenjtë Romake etj. P.sh. rusët e morën nga martesa e Sofia Paleologut me djalin e Carit të Rusisë. Martesa u bë më 1472 me ndërhyrjen e Vatikanit. Shqiponja dykrenore u vendos në stemat ruse disa vite pasi dhëndri u kurorëzua Car. Pas shkatërrimit të Perandorisë Bizantine nga otomanët me një shpejtësi të vrullshme në heraldikë në shumë vende dhe familje evropiane u përqafua shqiponja dykrenore. Të gjithë donin të shpallnin trashëgiminë ose veprat për mbrojtjen (!) e kësaj perandorie. Shqiponja dykrenore nuk u ruajt dhe trashëgua nga hititët në vazhdimësi, as tek iranianët. Ajo u ruajt që nga shekujt e mijëvjeçarit të parë p.e.r. vetëm në truallin ballkanik nga arbrit dhe nga Bizanti. Ajo si simbol u përhap me shpejtësi në mbarë Evropën.

Flamuri i shek. XV i kombit tonë me shqiponjën dykrenore u ruajt në vazhdimësi vetëm tek shqiptarët. Në Evropë asnjë flamur nacional nuk ka vazhdimësi në pesë shekuj, prandaj flamuri kombëtar shqiptar renditet si flamuri më i vjetër në Evropë. Duke marrë parasysh se simboli kultik i shqiponjës dykrenore është pjesë e kulturës shpirtërore e materiale të ilirëve e në vazhdimësi deri në ditët tona, atëherë konkludohet se është simboli i flamurit më të lashtë në Evropë dhe nga më të lashtët në botë.

Shqiponja si kult iliro-shqiptar

Dëshmitë e para të hyjnizimit të shqiponjës dykrenore tek paraardhësit tanë

Që në kohët e lashta banori pellazg (protoilir), ka besuar në fuqitë e mbinatyrshme duke menduar se ato i paraprinin fatit të tij. Ai besonte se nga hyjnitë varej lindja dhe vdekja, sëmundjet dhe shëndeti, moti i thatë, që sjell urinë ose moti i mirë e shiu, që sjell begatinë, po kështu për mbarëvajtjen e gjahut etj. Kjo solli që besimi të jetë drejtuar tek objekte të natyrës, si kafshë, fenomene të natyrës, që me hyjnizimin e tyre banorët të mbrohen e t'i marrin me të mirë këto veprime e fenomene. Në periudhën më të lashtë primitive, besimi ishte në hyjnizimin e objekteve që e rrethonin dhe në fenomene natyrore, që shoqëronin jetën në stinët e ndryshme. Ndër të gjithë popujt primitivë, si e dëshmojnë objektet arkeologjike dhe studimet, dielli ishte objekt kulti. Ky është i hyjnizuar dhe nga banorët e lashtë parailirë të Ballkanit, ku banonin stërgjyshërit e shqiptarëve, pellazgët.

Simboli i diellit në inventarin arkeologjik, të dëshmuar në territoret që nga jugu i Danubit, brigjet e detit Adriatik e Jon e deri në Azinë e Vogël, ku shtriheshin ilirët simbolizohej në një larmi formash, ku dallohen ornamente në formë spiraleje, kryqi dhe svastika, që paraqet diellin në lëvizje etj. Karro ose varka diellore, që aq shpesh është e dëshmuar në truallin ballkanik dhe në mënyrë të veçantë në tokat, ku më vonë shohim të jetë fisi i liburnëve, shpreh besimin për transportimin diellor nëpër kupën e qiellit. Tek paraardhësit tanë, për tërheqjen e karros diellore nëpër kupën e qiellit kemi dëshmi arkeologjike që nga koha e bronzit (shek XXI-XII p.e.r.), që besohej se këtë karro e tërhiqnin shpendët. Njohim mitin grek, ku Apoloni, hyjni e diellit, udhëtonte për në veri, ku banonte në muajt e dimrit për t’u kthyer në pranverë. Në këtë rrugë, sipas besimit mitologjik, Apoloni, perëndia Diell, ka hipur mbi një (shpend) mjellmë, ose udhëton në karron (ose varkën), të cilën e tërhiqnin shpendët. Duket se udhëtimet e tufave të shpendëve shtegtarë kanë nxitur fantazinë dhe kanë krijuar lidhjen e këtij fenomeni me stinën e ftohtë, kur dielli na jep më pak nxehtësi dhe me stinën e kthimit të këtyre shpendëve, kur dielli ka më shumë forcë. Albanologët për shpjegimin e objekteve arkeologjike të kulturës pellazge, "protoilire" thonë: "Funksionet profilaktike dhe apotropoike me siguri i kanë pasur edhe protomet e shumta të shpendëve. Këtë e dëshmojnë varëset me figura të shpendëve dhe paraqitjet e shumta të tyre prej qeramike dhe bronzi, si dhe fibulat, parzmoret etj, që hasen dendur në arkeologjinë e trevës ballkanike"(1). Këto objekte, sipas botëkuptimit të lashtë, i sillnin shërbim mbarësie dhe e mbronin atë që i mbante këto varëse, që nëpërmjet shpendit përfaqësonin dritën, kultin e diellit. Në dëshmitë arkeologjike të truallit pellazgo-ilir, në funksion të tërheqjes dhe të drejtimit të karros diellore, shpendët dokumentohen përpara se të na shfaqen kuajt tërheqës, kjo dhe për funksionin udhërrëfyes, që u atribuohej shpendëve nga kjo popullsi. Për figurën e kalit në këtë funksion, studiuesit shfaqin mendimin, se ka ndikuar botëkuptimi shpirtëror i kalorësve nomadë (2). Monumentin më me interes për mitin e lashtë ballkanas, për rrugën e diellit nëpër kupën e qiellit, e gjejmë në karron prej bronzi, që është zbuluar në Gllazinas (3). Interes paraqesin disa varëse të vogla prej qelibari e bronzi me nga dy krerë shpendësh, të vendosura me kokë në të kundërt të njëra-tjetrës të bashkangjitura, që shëmbëllejnë si një trup i vetëm me dy kokë. Këtu shohim fillimin e shembulltyrës së shqiponjës dykrenore tek ilirët, si një simbol me veti hyjnore, por me elemente të një gjymtyre të hiperbolizuar. Trashëgimia mitologjike e paraardhësve tanë është plot me shembuj të tillë, si për figura me veti mitologjike të së keqes dhe me hyjni. Mund të përmendim kuçedrën me 2, 5 e 7 krerë, ciklopin me një sy, shqiponjën me dy krerë, bajlozin me 7 krerë etj. Një dukuri tjetër e sendërtuar në monumente arkeologjike të një kohe të lashtë, e dokumentuar në mbarë truallin ilir e më gjerë, është lufta e shqiponjës me gjarprin. Shqiponja këtu, sipas mitologëve, përfaqëson fuqinë e dritës, që lufton kundër fuqive të errësirës nëntokësore, e simbolizuar me gjarprin. Gjarpri përfaqëson botën nëntokësore, errësirën e përtej varrit, hadin. Ky besim e luftë ndërmjet hyjnisë së dritës dhe errësirës është pasqyruar edhe në objekte të tjera, të ruajtura deri në shekullin tonë, duke u pasqyruar veçanërisht në gdhendjet në gur e dru(4). U ndalëm në disa dëshmi shumë të lashta të paraardhësve në truallin tonë, ku shpendët e në mënyrë të veçantë shqiponja, ishin simbol të diellit d.m.th. të dritës, ku i njohim të dëshmuara në simbole me dy kokë shpendësh, në disa objekte religjioze pagane e më vonë të mbartura e përvetësuara nga krishterimi.

---------

1). A. Stipçeviç: Ilirët, historia, jeta, kultura, simbolet e kultit. Rilindja, Prishtinë, 1990. f. 303. Stipçeviçi, kur flet për ilirët para shekullit V p.e.r., i quan protoilirë-pellazgë. Ne të gjithë veprën në fjalë, A. Stipçeviçi edhe banorin e kulturën e kohës së neolitikut në trojet në jug të Danubit, i quan ilirë. Nga studiuesit e sotëm shqiptarë nuk ekziston kurrfarë dyshimi se ilirët (parailirët - protoilirët - ilirët e vjetër - ilirët), që jetuan në Gadishullin Ballkanik, që në epokën e hekurit, kanë qenë po aty edhe në epokën e bronzit, dhe janë pasardhës të drejtpërdrejtë të grupeve etnike më të vjetra të prehistorisë. Për këtë shih: Kuvendin e Parë të Studimeve Ilire, të vitit 1972 dhe Kuvendin e Dytë të Studimeve Ilire, të mbajtur në Tiranë në vitin 1984.

2). G. Kossack supozon se kuajt kanë zëvendësuar në mitologji në Ballkan, vendin, që më parë e kanë pasur shpezët në qerre të tilla, ose kanë bashkëjetuar në të njëjtën kohë, por vetëm përkohësisht. Shih A. Stipçeviç; Iliria… f. 334.

3). A. Stipçeviç, vepër e cituar, faqe 301.

4). Kujtojmë këtu emblemën e kështjellës së Lezhës, që na e përshkruajnë T. Ippen, De Grand, Preng Doçi etj, dhe emblemën në Laçaj të Pukës, që ruhej deri në mesin e shekullit XX, në kullën e Imer Bardhoshit.

FLAMURI KOMBËTAR SHQIPTAR ËSHTË TRASHËGUAR NGA DERA E KASTRIOTËVE

Dëshmitë në piktura dhe harta të vjetra ku zotërimet e Skënderbeut paraqiten nën simbolin e shqiponjës dykrenore

Figura e heroit tonë kombëtar, Gjergj Kastrioti-Skënderbeu, qëndron në kulmin e panteonit të kombit shqiptar, sepse veprimtaria e lavdishme të epokës së tij, solli procese të mëdha historike gjithëpërfshirëse kombëtare. Gjatë periudhës më se njëshekullore të luftës kundër furisë pushtuese të osmanëve, sidomos gjatë viteve të qëndresës nën udhëheqjen e Skënderbeut, u kristalizuan tiparet kombëtare, që erdhën prej thellësive të shekujve dhe u çimentuan në këtë fund mesjete.

Është i njohur fakti, që shqiponja dykrenore u pranua njëzëri, si flamuri i kombit shqiptar, më 2 mars 1444. Dihet se flamuri, që u shenjtërua i tillë, ishte simboli heraldik administrativo-politik i Dinastisë Kastrioti, të cilët e trashëgonin, si shenjë dhe flamur, që shumë kohë përpara shekullit XIV. Ruajtja e flamurit kombëtar shqiptar në shekujt e robërisë pesëshekullore, është e lidhur dhe në traditën e lashtë të paraardhësve të shqiptarëve me kultin e shqiponjës. Gjatë gjithë rrugës së mbijetesës nga prehistoria dhe iliro-arbëresho-shqiptarët e ruajtën kultin e shqiponjës, dhe kjo është një ndër faktorët që simboli heraldik kombëtar (flamuri kombëtar shqiptar), i përcaktuar nga Kuvendi Shqiptar i Lezhës të pranohej, sepse ishte edhe pjesë përbërëse e pasurisë shpirtërore tradicionale mbaretnike. Fakti që perandoria bizantine e mori dhe e përdori shqiponjën dykrenore nga fondi kulturoro-shpirtëror i Ballkanit, nuk duhet të shihet si huazim, më vonë tek shqiptarët. Studiuesit kanë vënë re dhe kanë konkluduar se "Shqiponja dykrenore e Skënderbeut nuk ishte ndikim nga "faktori bizantin", por ishte përfytyrim i një kulti të paraardhësve të shqiptarëve"(1). Flamuri kombëtar i pranuar nga Kuvendi Shqiptar i Lezhës nuk ishte vetëm akti i pranimit të një simboli heraldik kombëtar, por përkoi me atë, që ky simbol kultik e shpirtëror u bë edhe simbol politik dhe identiteti etnik. Prej shekullit XV e këtej, tek ne shqiptarët, ky simbol kombëtar mbështolli rreth vetes atribute të shumta të shenjta. Shqiptarët, që nga shekulli XV, në flamurin e tyre shihnin vazhdimin simbolikisht të kultit të hyjnisë, së bashku me shenjën etniko-historike të bashkimit shtetëror e politik të kombit shqiptar. Deri më sot na ruhen disa monumente e dokumente, që e pasqyrojnë motivin e shqiponjës së Kastriotëve. Ky simbol, që është njëkohësisht edhe shqiponja e flamurit tonë kombëtar, ruhet në varrin e nipit të heroit tonë Konstandin Kastrioti në Napoli, në disa stema të kështjellave të Puljes, ku jetuan pasardhës të kësaj dere. Para epokës Skenderbejane e kemi në kishën e kështjellës së Jashanicës së Epërme të komunës së Klinës e në Prizren, ruhet e gdhendur në murin e manastirit shqiptar ortodoks të Mbigurit në Dibër, në një afresk të zbuluar rishtazi në Rodon. Në gjurmën e vulës së Skënderbeut është ruajtur mbi dokumente të kancelarive të huaja. Në një hartë të vitit 1459 ruhet paraqitja grafike e flamurit tonë në përmasa shumë të vogla e në monumente të tjera.

E dhëna e rëndësishme, si e thamë e Barletit, për flamurin tonë kombëtar është në faqen 15 rekto (vijuese) të Historisë në fjalë: "…et reliqui Epirotici generis mox abiecta Amurathis memoria nouuam ducem et nota olim signa aquilasq; (nam rubea vexilla nigris et bicipitibus distincta aquilis (id gentis insigne e rat) gerebat Scanderbegus)”. Për njohjen e mendimit, që ka shprehur Barleti për flamurin dhe shqiponjën ndihmon shumë shënimi anësor, që ai i ka vënë frazës përkatëse në tekstin e veprës. Shënimi anësor i ka dalluar qartë se në frazën për flamurin, fjalët ‘vexillum’ dhe ‘insignia’ nuk janë përdorur nga Barleti si sinonime, siç ka kujtuar S. Prifti në përkthimin e kësaj vepre, por si dy terma të ndryshme. Shënimi anësor përkthehet: "Tregohet se cilët ishin flamujt dhe shenjat (simbolet) e gjindjes dhe të familjes Kastrioti".

Nga gojëdhënat dhe tradita folklorike e ruajtur tek arbëreshët e Italisë, e sidomos të Sicilisë, rezulton se Malet e Himarës, ishin pjesëtarë të ushtrisë së Lidhjes në betejën e Beratit të vitit 1455. Këngët kujtojnë edhe komandantët himarjotë (Labëria e sotme) që u vranë në këtë betejë, Pal Golemi nga familja fisnike e Golemëve dhe Nik Peta i Labërisë. Që himarjotët e njohën për kryekomandant Skënderbeun, flet edhe dokumenti i ruajtur në arkivat e Vatikanit i disa dhjetëvjeçarëve të mëvonshëm. Pra, nga jugu, Shteti Shqiptar i shek. XV pati përkohësisht shtrirje të paktën deri rrëzë Delvinës, por jo Gjirokastrën, që turqit e kishin pushtuar më parë. Shembulli dhe jehona e shtetit shqiptar, u bënë frymëzim dhe për qëndresën e shqiptarëve të Peloponezit. Dokumentet flasin se shtrirja territoriale e shtetit shqiptar i ka ndryshuar kufijtë gjatë atyre 24 viteve jetë. Aksionet luftarake, që mori Skënderbeu në thellësi të tokave shqiptare të pushtuara deri në Shkup, në Ohër, në Tivar, krijuan lidhje dhe me fisnikët shqiptarë të viseve të largëta, nxitën e kontribuan për bashkimin shpirtëror të shqiptarëve kudo që ata banonin në tokat e tyre.

Në Lidhjen Shqiptare morën pjesë pa dallim shqiptarët; si katolikët latinë po ashtu dhe ortodoksët, që tregon se shteti shqiptar mesjetar ishte një bashkim politik etnik dhe jo mbi baza fetare.

Vizatim i Flamurit Kombëtar Shqiptar në vitin 1459

Në vitin 1980 nga “The Newberry Library” në Çikago të ShBA u organizua një ekspozitë me harta, dorëshkrime dhe të shtypura. Në këtë ekspozitë, me rëndësi të veçantë për kulturën tonë ishte Harta Portollane e Mesdheut, dorëshkrim (monuscript) e pikturuar në pergamen në vitin 1459. Harta është pronë e bibliotekës "The Nowberry Library" të Çikagos dhe përfshihet në koleksionin "Edward E. Ayer" me shifër ms (monuscript) map no.3. Harta ka shënimin: "Petrus Roselli compossuit hanc cartam in civitate maioricarum anno domini MÇCLVI"2. Kjo është e punuar me dorë dhe e pikturuar me ngjyra, siç ishte zakoni i atyre shekujve, kur nuk ishte shpikur shtypshkronja. Ky dokument është i rëndësishëm, sepse për herë të parë kemi të dokumentuar grafikisht flamurin tonë, vetëm pak vite pasi ky flamur u vendos e u pranua njëzëri si flamuri i mbarë shqiptarëve. Ky vizatim është i njëjtë nga ana grafike me ato simbole, që kemi të përshkruara nga dokumentet dhe historianët shqiptarë dhe të huaj më vonë, si Barleti, Dh. Frengu e të tjerë sipas të dhënave të tyre.

Pas kthimit të disa pronave kishtare komuniteteve fetare, filloi dhe interesimi i këtyre të fundit për studimin e tyre, ruajtjen dhe rindërtimin. Një ndër këto prona është Kisha e Shnandout në Rodon (sot fshati Muzhel), ku ruhet dhe shqiponja e Kastriotëve e pikturuar. Për këtë kishë dokumentet flasin që e ka ndërtuar Gjon Kastrioti dhe e rindërtoi i biri, heroi ynë i njohur, Skënderbeu.

Është kujdesi dhe interesi i At Zef Pëllumbit, i nisur nga gjurmët e afreskave në muret e kësaj faltoreje të vjetër, që çuan në zbulimin e kësaj shqiponje. Shqiponja është në afreskun e realizuar në brezin e poshtëm të faqes së harkuar të murit të absidës. Në krahun e djathtë të shqiponjës dykrenore dallohet figura e një kalorësi e po në këtë krah afër tokës dhe dy shpendë të tjerë. Shqiponja është e pikturuar me ngjyrë të kuqe, të hapur mbi suva të bardhë dhe në disa pjesë na ka arritur e dëmtuar, por që dallohet qartë dhe, pa dyshim, se është me dy kokë.

Vepër përkujtimore e vitit 1500 me shqiponjën e Kastriotëve.

Pasardhësit e Dinastisë Kastrioti në shekujt pasardhës, si trashëgues të njërit prej heronjve të Evropës së shekullit XV, që la gjurmë në vendet e përtejdetit në dokumente e monumente, që ruhen deri më sot e kanë vlera historike e kulturore për Arbërinë e atij shekulli.

Lapidari që ka vlera arkitektonike e historike, ruhet edhe sot në kishën Santa Maria La Nova të qytetit të Napolit. Fotografinë e këtij monumenti, që po e botojmë, pati mirësinë të na e fotografojë një pasardhës i Dinastisë Kastrioti, Gjorgjio Maria Kastrioti Skanderbeg, me banim në Napoli. Monumenti ka dhe pllakën me mbishkrimin kushtues dhe emblemën heraldike të peshkopit të Izernies, nipit të heroit tonë, Konstandin Kastrioti. Meqenëse monumenti botohet i plotë për herë të parë në Shqipëri, na u dha mundësia dhe të botojmë tekstin i saktë të tij epigrafik dhe përkthimin, i cili nga mosnjohja e fotokopjes origjinale, në botimet e mëparshme, i kishte shpënë studiuesit në disa gabime e pasaktësi. Në këtë lapidar mortar ruhet dhe emblema e peshkopit K. Kastrioti, e gdhendur, e njëllojtë, dy herë, majtas dhe djathtas.

Himarë

Në kishën e kështjellës së Himarës janë gdhendur në gur, sipër portës, katër shqiponja dykrenare. Sipas formës grafike, dy shqiponjat, që janë në pozicionin sipër, janë të simbolistikës religjioze dhe dy shqiponjat më poshtë në qemerë, janë shqiponja-emblemë heraldike. A kemi këtu shqiponjën-emblemë të flamurit tonë kombëtar, që trashëgohet nga dera e Kastriotëve? Që krahina e Labërisë ishte e lidhur me shtetin shqiptar të udhëhequr nga Skënderbeu, kemi të dhëna të bollshme për ta pranuar. Sipas dokumenteve, kështjella e Himarës u rrënua në vitin 1479. Në vitet 1481-82, nën udhëheqjen e djalit të Skënderbeut, Gjon Kastrioti, flamuri me shqiponjën dykrenore ishte në ballë të kryengritjes, dhe fillimi i kryengritjes ishte Himara (Labëria). Ky fakt mjafton për të thënë, që edhe në qoftë se nuk e njihte e nuk e praktikonte Labëria deri në këtë datë flamurin kombëtar, tani ajo luftonte për këtë flamur. Ka mundësi që në shekujt në vazhdim (shek. XVI-XVII), u bë gdhendja e shqiponjave dykrenore në harkun e portës së rindërtuar të kishës e të kështjellës së Himarës. Kurora që u vendos sipër dy kokave të shqiponjës është tregues i konceptit të shqiptarëve, që periudhën e Skënderbeut e quanin koha e mbretërisë shqiptare ashtu si dhe Krerët e Parësisë së Arbrit në vitin 1593. Që lebërit e quanin veten si pjesë vazhduese e Shtetit Shqiptar të Skënderbeut, flet qartë letra, që ata i dërguan Papës (Gregorit XIII) në korrik 1577 ku deklarojnë: "Le ta dish At i shenjtëruar se qysh kur vdiq trimi i lavdishëm, shumë i Kthjellti Skënderbeu, Mbreti ynë që quhej Kastrioti…"3

Flamuri shqiptar tek arbëreshët e Italisë. (1479 – 1912)

Pasi pamë se flamuri kombëtar ishte i ruajtur në kujtesën e popullit dhe në kulturën tradicionale materiale, të vështrojmë nga arbëreshët e Italisë. Të dhënat e para për flamurin shqiptar, në tokën italiane, i kemi nga Barleti, në përshkrimet që i bën fushatës luftarake të Skënderbeut në Pulje, në ndihmë të mbretit të Napolit. Aty vë në dukje se kalorësit e tij mbanin flamur, në fushën e të cilit: "...rrinte një shqiponjë e zezë me dy krerë...4". Pas kryengritjes së shqiptarëve të viteve 1480-81, nën udhëheqjen e Gjon Kastriotit, djalit të Skënderbeut, shumë luftëtarë u detyruan të emigronin. Një dokument i Agostino Toçit për këto emigrime, i cituar nga Gavril Dara i Riu thotë: "Si zbritën në tokë (shqiptarët), lanë prapa gratë, fëmijët e të sëmurët dhe të rreshtuar nëpër grupe, me flamurët të shpalosur erës, iu afruan qytetit 5".

Shqiponja dykrenore e vulës së Pleqësisë së Arbrit e vitit 1593.

Pas pushtimit otoman, qëndresa e vatrave të lirisë shqiptare nuk reshti përpjekjen me armë për çlirim, por edhe lidhjet me kancelaritë evropiane. Kjo periudhë e historisë së shqiptarëve, nga dokumentet e arkivave të huaja përcaktohet: "Shqiptarët qeverisen me kuvendet e tyre". Në Kuvendet shqiptare të shekujve XVI-XVII, u shfaq individualiteti shqiptar, i kristalizuar prej shekujsh, që sanksiononte e shprehte organizimin e një shteti më vete, megjithëse në kushtet e pushtimit. Ndër kuvendet shqiptare jehonë bënë Kuvendi i Himarës (Vlorë, Tepelenë, Gjirokastër, Sarandë) i vitit 1581, Kuvendi i Parësisë së Arbrit i vitit 1593, Kuvendi i Shën Mërisë së Matit, 1594, Kuvendi i Zadrimës më 1598 dhe Kuvendi i Dukagjinit të Matit 1601-2, ku morën pjesë 2656 krerë nga 13 krahina shqiptare, që nga Myzeqeja e Kosova, Shkodra e Shpati. Në këto kuvende, që ishin forma më e lartë e organizimit politik shqiptar, u krijua dhe bërthama e kancelarisë shtetërore, e cila përcillte shkresat, vendimet e memorandumet të vërtetuara me vulën e autoritetit shtetëror vetëqeverisës sipas vendimeve të Kuvendit. Në këto kushte uniteti shqiptar u përforcua dhe u vu në lidhje me botën e Perëndimit.

Kuvendet e paraqesin veten në plan të barabartë me shtetet, me princat dhe me mbretërit perëndimorë. Ato zhvillonin kontakte vetëm me kushte dypalëshe dhe jo në pozita nënshtrimi. Me veprimtarinë e vendimet e këtyre kuvendeve njihemi vetëm nëpërmjet korrespondencave, që u kanë drejtuar shteteve të Perëndimit dhe nuk njohim dokumentacionin bazë të arkivave të tyre, i cili në kushtet e pushtimit në një luftë të pandërprerë për çlirim, humbi e u shkatërrua.

Në letrën që Parësia e Shqipërisë i dërguan Papës më 1 qershor 1593 dhe që ruhet në arkivin e Vatikanit, është dhe forma origjinale e vulës mbi dyllë. Vula ka formë vezake me gjerësi 5.5 cm dhe 5.3 cm lartësi. Këto të dhëna u saktësuan nga një fotokopje e këtij dorëshkrimi, që është në Bibliotekën Kombëtare, Tiranë me shifër Drh 1/2b. Së pari, me një foto të kësaj vule na njeh studiuesi italian Giuzepe Valentini. Vula paraqet një fushë të qarkuar nga tre çifte rrathësh, në hapësirën mes rrethit të madh dhe të mesit, ka tekstin latinisht: SIGIL. REGNI MACEDONIA ET ALBANIAE (Vula e Mbretërisë së Maqedonisë dhe Shqipërisë). Në mes të rrethit të mesëm e të voglit është e dallueshme një kurorë mbretërore, dhe brenda rrethit të vogël, një shqiponjë dykrerëshe të kurorëzuar.

Titulli zyrtar që mban kjo vulë: "Mbretëria e Maqedonisë e Shqipërisë" i përgjigjet realitetit sipas vazhdimësisë së traditës, që nga shteti i Skënderbeut, të cilin si e njohim nga literatura historike e quanin Zot i Maqedonisë e Shqipërisë. Tradita vetëqeverisëse mijëravjeçare e popullit tonë, si populli nga më të lashtët e Evropës, kishte organin më të lartë politik e vendimmarrës Kuvendin, prandaj është legjitim ky emërtim për Kuvendet si organi më i lartë qeverisës. Organizimi politiko-shoqëror i vazhduar me kuvendet gjatë këtyre shekujve është veprues, i cili udhëhoqi disa kryengritje. Kjo formë e lidhjes dhe e shprehjes së vullnetit mbarëpopullor, u vazhdua në shekujt e mëvonshëm dhe kuvendi mbarëkombëtar, i cili shprehu dhe dëshirën dhe aspiratën e kombit, u kurorëzua me Lidhjen Shqiptare të Prizrenit në vitin 1878, i cili ishte pararendësi i Kuvendit historik të Vlorës më 28 nëntor 1912, ku u shpall Pavarësia Kombëtare.

-------------

1). M. Pirraku, Transformimi i kultit të shqiponjës nga totemi në simbol kombëtar shqiptar. Studimi etnografik i ndryshimeve bashkëkohore në kulturën popullore shqiptare, Prishtinë 1990, f. 75.

2). Shyqri Nimani, Trojet Shqiptare në Harta e Stema, Prishtinë, 1996, f. 90-91.

4). Bardhosh Gaçe, Flamuri dhe Ismail Qemali. Toena, Tiranë 1997, f. 5.

5). Gavril Dara i Riu, Kënga e Sprasme e Balës, Tiranë 1994, f. 65.

* Marrë nga materiali i diskutuar në Tryezën e Rrumbullakët me temë: “Origjina e lashtë e flamurit shqiptar” & Ekspozitë e Historikut të Flamurit Kombëtar 1910 -1937, organizuar nga Rrjeti i Studentëve Shqiptarë në Botë (AS@N)

Raporti i Marty: Skema e trafikut të organeve. “Transplantet bëheshin në Fushë-Krujë”

Elementet e provave të siguruara në Rripe, Shqipëri, janë shkatërruar dhe nuk mund të sigurohen për analiza më të detajuara. Organizata ndërkombëtare të vendosura në Kosovë favorizuan një përpjekje pragmatike politike, për të promovuar stabilitetin në afat të shkurtër me çdo çmim, edhe me sakrifikimin e disa principeve të rëndësishme të drejtësisë. Për një kohë të gjatë asgjë nuk është bërë për të ndjekur provat, që implikonin ish-anëtarët e UÇK-së në veprat kundër popullit serb dhe disa shqiptarëve. EULEX, që pasoi struktura e UNMIK-ut, pati mungesa në regjistrimet e luftës kundër krimit: regjistrime të papërfunduara, dokumente të humbura, dëshmi të pambledhura. Si pasojë, një numër i madh krimesh vazhdon të jetë i pandëshkuar.
Ngjarjet kanë ndodhur në territorin e Shqipërisë, ku forcat serbe nuk kanë hyrë kurrë. Eshtë vlerësuar mirë se armët dhe municionet janë trafikuar në pjesë të Kosovës, shpesh me kuaj, në mënyrë klandestine, nga rrugët malore prej veriut të Shqipërisë.
Shumë nga rekrutët për këtë "atdheun e UÇK-së", në mënyrë efektive një ushtri fshatare, ndërmori luftë guerile duke u trajnuar në kampet në veri të Shqipërisë dhe duke kontrabanduar armë në Kosovë, me të cilat do të ndërmerreshin akte të dhunshme të rezistencës....
Grupi i Drenicës
Në zbuluam se një grup i vogël, por i fuqishëm i personaliteteve të UÇK-së, ka marrë kontrollin e sipërmarrjes më të madhe të paligjshme kriminale, në të cilin shqiptarët e Kosovës ishin të përfshirë në Republikën e Shqipërisë, duke filluar në vitin 1998.
Përgjegjës njihet "Grupi i Drenicës", i cili ka si shef ose me terminologjinë e rrjeteve të krimit të organizuar, bos, operatorin politik dhe personalitetin më të njohur të UÇK-së nga ndërkombëtarët, Hashim Thaçin. Thaçi, pa dyshim përdori ngritjen e tij personale, që e siguroi me mbështetjen politike dhe diplomatike nga Shtetet e Bashkuara dhe fuqi të tjera perëndimore, si partneri i preferuar brenda vendit në projektin e tyre për politikën e jashtme në Kosovë. Kjo lloj mbështetje politike që iu dhurua Thaçit, i dha atij një sens, se ishte "i paprekshëm". Sipas raporteve të shërbimeve sekrete, ne kemi ekzaminuar edhe nëpërmjet intervistave në hetimin tonë, se "Grupi i Drenicës" së Thaçit kishte ndërtuar një bazë fuqie të madhe në sipërmarrjet e krimit të organizuar, që po lulëzonin në Kosovë dhe Shqipërinë atë kohë. Ne kemi dëshminë e një njeriu të quajtur Nazim Bllaca, se ata përdornin tortura. Zbulimet tona korrespondojnë me ato të përfaqësuesve ndërkombëtarë si KFOR, OSCE, CIA në raportet e publikuara gjatë 15 viteve të fundit.
Trafiku
Thaçi ka vepruar me mbështetjen dhe bashkëpunimin jo vetëm nga strukturat e qeverisjes zyrtare në Shqipëri, përfshirë qeverinë socialiste në fuqi në atë kohë, por edhe shërbimet sekrete shqiptare dhe mafia e frikshme shqiptare.
Në njohje të heshtur të limanit të sigurt, të ofruar për ta nga ana e autoriteteve shqiptare, por edhe pse ishte më praktike dhe më e përshtatshme për ta për të vazhduar të vepronin në terrenin me të cilën ishin njohur, disa prej komandantëve kryesorë të UÇK-së krijuan zona të mbrojtura në ato vende, ku paraardhësit e klanit të tyre ishin në Shqipëri ose ku do të mund të gjenin kauzë të përbashkët me kriminelët e organizuar të përfshirë në veprimtari të tilla, si trafikimi i qenieve njerëzore, shitja e automjeteve motorike të vjedhura dhe tregtia e seksit. Dukshëm, në raportet konfidenciale që përfshijnë më shumë se një dekadë, agjencitë e përkushtuara për luftimin e kontrabandës së drogës në të paktën pesë vende, e kanë quajtur Hashim Thaçin dhe anëtarë të tjerë të "Grupit të Drenicës", se kanë ushtruar kontroll të dhunshëm mbi tregtinë e heroinës dhe narkotikëve të tjerë.( Për shembull, administrata amerikane e luftës kundër drogës tha në një raport në pranverën e 1999-ës se organizata të trafikut të drogës, të përbëra nga kosovarë me etni shqiptare, konsideroheshin "të dytat pas gangove turq si dominues të trafikut të heroinës nëpërmjet rrugëve ballkanike". Raportet përfshijnë shërbimet e inteligjencës gjermane-BND, italiane-Sismi, britanike-MI6 dhe greke-EYP). Në mënyrë të ngjashme, analistët e zbulimit që punuan për NATO-n, si dhe ato në shërbim të të paktën katër qeverive të pavarura të huaja, bënë konstatime bindëse përmes mbledhjes së tyre të zbulimit në lidhje me pasojat e konfliktit të vitit 1999. Thaçi ishte identifikuar zakonisht dhe cituar në raportet e fshehta të inteligjencës, si më i rrezikshmi i "bosëve kriminalë" të UÇK-së....Disa anëtarë të tjerë të njohur të "Grupit të Drenicës" janë treguar në rrjedhën e hetimit tonë, se kanë luajtur rol jetik si bashkë-komplotistët në kategori të ndryshme të veprimtarisë kriminale. Ato përfshijnë Xhavit Halitin, Kadri Veselin, Azem Sylan dhe Fatmir Limaj. Të gjithë këta burra janë hetuar në mënyrë të përsëritur në dekadën e fundit, si të dyshuar në krime të luftës ose në krimin e organizuar. Sot, të gjithë ata i kanë shpëtuar drejtësisë.
Akuza perëndimit
Ajo që është turbulluese është se SHBA dhe fuqi të tjera perëndimore, përfshirë dhe autoritete të drejtësisë europiane, kanë pasur në dorë të njëjtat dokumente të pamohueshme, për krimet e "Grupit të Drenicës" dhe nuk kanë reaguar. Ka prova të dukshme dokumentare që tregojnë përfshirjen e këtij grupi dhe sponsorëve të tij financiarë në pastrim parash, tregti droge dhe cigaresh, trafikim të qenieve njerëzore, prostitucion dhe monopolizim të dhunshëm të sektorëve më të mëdhenj ekonomikë në Kosovë, përfshirë karburantet dhe ndërtimin. Burime të dorës së parë na kanë treguar se Haliti, Veseli, Syla Limaj dhe Thaçi bashkë me anëtarë të tjerë të rrethit të tij, kanë urdhëruar dhe në disa raste kanë vepruar edhe vetë në vrasje, burgosje, rrahje në pjesë të ndryshme të Kosovës dhe me interes të veçantë për punën tonë, në territorin e Shqipërisë mes viteve 1998 dhe 2000.
Përfshihet Muja
Një nga personalitetet e UÇK-së që ka ndikuar në këto krime, është Shaip MUJA. Ai ka të njëjtën biografi me Thaçin, përveçse ka studiuar në Tiranë për kardiologji. Ai quhej koordinatori i stafit të UÇK-së dhe ka përdorur Spitalin Ushtarak në Tiranë për pajisjet dhe furnizimet të siguruara me donacionet e UÇK-së. Gjatë 1998-99, si përfaqësues i UÇK-së, i mbështetur nga ushtria shqiptare dhe shërbimet sekrete shqiptare, Muja ka administruar mjete të tjera si: të paktën një helikopter; projekte fitimprurëse ndërtimi, shtëpi private dhe apartamente për komandantët e UÇK-së dhe rekrutët, që udhëtonin në Shqipëri përmes detit dhe nga Kosova. Muja shërben në administratën e Hashim Thaçit si këshilltar politik. Ne kemi zbuluar të dhëna të shumta konvergjente të rolit qendror të Mujas, për më shumë se një dekadë në rrjetet pak "për t'u lëvduar" ndërkombëtare, i përbërë nga trafikuesit e qenieve njerëzore, agjentët e procedurave të paligjshme kirurgjikale dhe autorë të tjerë të krimit të organizuar. Në 1999, Muja ka qëndruar në Tiranë për të mbajtur bazën e UÇK-së aty.
Hakmarrja
Banorët serbë në komunitete me shumicë shqiptare, pas luftës u bënë shënjestër për hakmarrje. Shënjestra të tjera ishin nga komuniteti rom dhe shqiptar, mbi dyshimet se kishin bashkëpunuar me serbët. UÇK urdhëroi mbledhjen e emrave të atyre që kanë bashkëpunuar me autoritetet serbe. Muja dhe Veseli ishin projektues të strukturave të inteligjencës dhe mekanizmave strategjikë brenda PDK-së. Palë të tjera të jashtme që raportohet se janë angazhuar ishin anëtarë të shërbimeve sekrete shqiptare, ushtri private amerikane e kompani sigurimi, si dhe ekspertë të shërbimeve të inteligjencës izraelite.
Vendet e krimit
Gjatë hetimit tonë, ne kemi identifikuar të paktën gjashtë qendra të ndara në territorin e Republikës së Shqipërisë, nga Cahani në Malin Pashtrik, që nga veriu i vendit deri në rrugën bregdetare të Durrësit, në brigjet perëndimore të Shqipërisë. Në veçanti, boshllëku në zbatimin e ligjit është një reflektim mbi dështimin e policisë shqiptare dhe të shërbimeve të zbulimit për të frenuar mafien si dhe pandëshkueshmërinë e njësive të caktuara të UÇK-së, që kishin vendosur veten në Shqipërinë veriore dhe qendrore rreth periudhës së konfliktit. Komandantët e UÇK-së në zonat e tyre respektive të kontrollit ishin ligji vetë. Ne i vizituam dy nga vendet e mbajtjes së robërve në Shqipëri, por nuk hyjmë vetë brenda. Ne kemi dëshmi të dorës së parë nga persona që kanë mundur të shpëtojnë (rreth 40), se ato vende ishin përdorur nga UÇK-ja. Ne u tha se kjo politikë ishte përkrahur në mënyrë aktive në territorin e Shqipërisë nga elementë të fuqishëm brenda aparatit të inteligjencës shqiptare kombëtare, duke përfshirë SHIK-un (tani SHISH) dhe zbulimin ushtarak, disa nga anëtarët e të cilave edhe morën pjesë në marrjen në pyetje të të burgosurve në kampet e burgimit të UÇK-së. Megjithatë, forca lëvizëse prapa politikës ishte Kadri Veseli (alias Luli), nga Grupi i Drenicës....
Si bazë e UÇK-së diskutohet edhe një fabrikë çimentoje në të dalë të qytetit të Kukësit. Ne kemi marrë të dhëna nga varreza lokale në Kukës, të cilat duket se kryejnë një konfirmim të rëndësishëm: trupat e personave nga Kosova kishin qenë varrosur në veri të Shqipërisë. Dokumenti më i rëndësishëm ishte një pesë-faqësh, "Lista e emigrantëve të vdekur nga Kosova, 28 mars 1999-1917 1999 ", e cila ishte përgatitur nga mbikëqyrësi i Shërbimeve Publike në Bashkinë e Kukësit, Shqipërinë e veriut....
Komandantët e UÇK-së në këto qendra përfshinin Sabit GEQI, Riza ALIJA (alias "komandant Hoxhaj") dhe Xhemshit KRASNIQI.
Kemi dijeni nga të mbijetuarit se janë mbajtur në:
Cahan - kamp afër kufirit të Kosovës, që shërbente si stacion hedhës;
Kukës - ish-fabrika e metalit, e kthyer në qendër për UÇK-në, përfshirë dhe dy blloqe që mbanin robërit;
Durrës - vendi ku ata merreshin në pyetje prapa hotel "Drenica", qendrat e rekrutimit të UÇK-së.
Robërit lëviznin në disa stacione transiti dhe shpërndaheshin në klinikë për t'u operuar në:
Bicaj - shtëpi private në afërsi të fshatit, jo larg Peshkopisë;
Burrel - dy struktura individuale ku robërit mbylleshin;
Rripe - shtëpi dy katëshe, e referuar si shtëpia K apo "Shtëpia e Verdhë"; dhe
Fushë-Krujë - shtëpi dykatëshe e izoluar ko vetëm për UÇK-në, por edhe organizata krimi në trafikun e drogës dhe qenieve njerëzore.
Atyre iu merrej gjaku me shiringë dhe bëheshin analiza në Rripe dhe Fushë-Krujë.
Robërit qëlloheshin me plumb në kokë dhe më pas iu merreshin organet.
Fushë-Kruja u zgjodh sepse ishte afër aeroportit, ku mund të vinin vizitorët ndërkombëtarë.
Çështja e lidhur ngushtë me klinikën "Medicus". Për respekt të hetimit që vazhdon nga EULEX, ne nuk do t'i publikojmë për momentin të dhënat në lidhje me të.

---

Raporti Marty,i pabazuar

Kryeministri Sali Berisha e ka cilësuar si të njëanshëm dhe të pabazuar në fakte raportin e anëtarit të Asamblesë Parlamentare të KiE-së, Dick Marty. Këtë qëndrim kreu i qeverisë e ka mbajtur gjatë takimit me drejtorin e Përgjithshëm për Demokracinë dhe Çështjet Politike në Këshillin e Europës, Jean Louis Laurens. "Kryeministri Berisha i shprehu drejtorit Laurens që raporti i anëtarit të Asamblesë Parlamentare të Këshillit të Europës, Dick Marty, është një raport totalisht i pabazuar në asnjë fakt, evidencë apo realitet, çka dëshmon për një anësim politik të qartë të autorit, duke përbërë abuzim flagrant me autoritetin e Këshillit të Europës", thuhet në njoftimin për shtyp të Këshillit të Ministrave. Gjithashtu, në takim u diskutua për situatën e përmbytjeve të shkaktuara nga reshjet e shumta. Gjithashtu u vlerësua lart fakti se nuk ka pasur asnjë viktimë dhe se qeveria iu gjet pranë me shërbim mjekësor dhe shërbime të tjera qytetarëve të prekur nga kjo situatë. Pjesë e bisedës ishte edhe situata politike dhe përgatitjet për zgjedhjet e ardhshme për pushtetin vendor.

---

“Ekspertizë mjeko-ligjore për Marty”

Kryetarja e Parlamentit, Jozefina Topalli, tha dje në një takim me drejtorin politik të Këshillit të Europës, Laurens, se raporti i deputetit zviceran, anëtar i PACE-s, është një raport i pabazuar në asnjë fakt, dëshmon shpërdorim të paprecedent të detyrës nga ish-prokurori Dick Marty. "Nëse deputeti nuk paraqet fakte për ato që ka shkruar dhe nuk i paraqet këto në gjykata, do të ishte në nderin e Këshillit të Evropës të kërkojë një ekspertizë mjeko-ligjore për raporterin zviceran, si dhe një hetim tërësor rreth rrethanave që kanë shtyrë Dick Marty të prodhojë një raport të tillë ", tha Topalli. Në këtë takim, kryetarja e Kuvendit theksoi se heqja e vizave për Shqipërinë përkon edhe me 20-vjetorin e pluralizmit në vend. Ndërsa drejtori i përgjithshëm për Demokracinë dhe Çështjet Politike në KE u shpreh se: "Ne e dimë se çdo të thotë për shqiptarët lëvizja e lirë. Për këtë popull që ka vuajtur për vite me radhë izolimin e regjimit komunist hapen kufijtë e lirisë". Gjatë takimit, dy personalitetet diskutuan mbi ndryshimet rrënjësore që ka arritur Shqipëria vitet e fundit.

---

BE, Eshton: Duam të dëgjojmë prova

Brukseli ka reaguar ndaj pretendimeve të raportuesit të Këshillit të Europës, Dick Marty, sipas të cilave, kryeministri Hashim Thaçi identifikohet si 'bosi' i mafies në Kosovë. "Ne i marrim akuzat seriozisht, por e ftojmë zotin Marty që të dalë me prova", tha dje Maja Kocijançiq, zëdhënëse e kryediplomates së Bashkimit Europian, Katrin Ashton. Ndërkohë, edhe misioni europian për sundimin e ligjit në Kosovë, EULEX, ka thënë se do ta shqyrtojë raportin me kujdes. "Nëse ka përmbajtje të këtij lloji, do të donim ta dëgjojmë prej tyre më formalisht", ka thënë zëvendësshefi i EULEX-it, Endrju Sparks, për agjencinë "Reuters".
Ndërkohë, ministri i Jashtëm serb, Vuk Jeremiç, pas takimit me homologun rus, Sergei Lavrov në Moskë, tha se "Ky raport është sinjal se ka ardhur koha që tërë bota e qytetëruar të pushojë së mbylluri sytë para realiteteve të tmerrshme në Kosovë. Ky raport tregon se si është Kosova sot dhe kush janë liderët e saj. Ne të gjithë duhet të bëhemi bashkë, që të kërkojmë zgjidhje për çështjen e Kosovës", ka thënë Jeremiq. Lavrov tha se informatat për trafikimin e organeve kanë dalë në sipërfaqe shumë kohë më parë dhe se Moska është "shumë e alarmuar" nga raporti i ri.
Ndërkohë ish-komandanti i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, Xhavit Haliti tha se "këto raporte i kam lexuar në dokumentet që janë përpunuar nga qarqe, jo anti-shqiptare, por anti-UÇK".

---

Krasniqi: Raport me deklarata raciste

Ushtruesi i detyrës së presidentit të Kosovës, Jakup Krasniqi, ka shprehur indinjatën e thellë për raportin e raportuesit të Asamblesë Parlamentare të Këshillit të Europës, Dik Marty, duke e cilësuar si një "projekt-raport absurd, të mbushur me trillime të pastra, fakte dhe hamendësi të paqena dhe të pavërtetuara nga drejtësia ndërkombëtare". "Ky projekt-raport nuk është gjë tjetër, por vazhdim i deklaratave shpifëse dhe të papërgjegjshme të librit të ish-kryeprokurores së Gjykatës Ndërkombëtare të Hagës për Krime të Luftës në ish-Jugosllavi, zonjës Karla del Ponte. Këto shpifje janë hedhur poshtë nga zëdhënësja e Gjykatës Ndërkombëtare për Krime të Luftës në ish-Jugosllavi, sipas së cilës hetuesit nuk kanë gjetur prova të bazuara për t'i vërtetuar këto akuza, si dhe nga ish-zëdhënësja e kryeprokurores del Ponte, e cila i quan deklaratat e saj të papërgjegjshme, si një inkurajim të ngatërrimit të fakteve me thashethemet dhe si një rrezik për t'i revizionuar ato që kanë ndodhur me të vërtetë", thuhet në komunikatën e zotit Krasniqi. Ai e cilësoi raportin "qartësisht të njëanshëm dhe që përmban edhe deklarata raciste, kur flet për 'strukturën klanore'
të shoqërisë shqiptare të Kosovës dhe për
'mungesën e një shoqërie civile të vërtetë'".

Hidhet shorti i Champions League

Roma - Shakhtar Donetsk
AC Milan -Tottenham Hotspur
Valencia - Schalke
Inter Milan - Bayern Munich
Lyon - Real Madrid
Arsenal - Barcelona
Marseille - Manchester United
Copenhagen - Chelsea

Shorti i Europa League: Liverpooli përballë Sparta PragësLiverpooli do të ketë përballë Spartën e Pragës në fazën e parë eliminimit direkt të Europa League.

Shorti i hedhur në Nyon të Zvicrës, ka nxjerrë ekipin tjetër anglez, Manchester City, përballë grekëve të Aris.

Sfida e më interesante e rundit pritet të jetë ajo në mes ish-fituesit të kësaj gare kur kjo quhej Kupa UEFA, ekipit spanjoll Sevilla, dhe ish-fituesit të Ligës së Kampionëve, ekipit portugez Porto, derisa po aq atraktive do të jetë edhe derbi në mes të italianëve të Napolit dhe spanjollëve të Villarrealit.

Ekipi tjetër portugez, Sporting Lisbon, do të ketë përballë skocezët e Rangers, derisa do të ndjekim edhe një derbi të dy vendeve fqinje, belgëve të Anderlechtit dhe holandezëve të Ajax.

Xherdan Shaqiri, i cili me ekipin e tij Basel vjen nga Liga e Kampionëve, do të ketë përballë Spartakun e Moskës.

Sfidat e nxjerra nga shorti i Europa League:

Napoli Villarreal
Rangers Sporting Lisbona
Sparta Praga Liverpool
Anderlecht Ajax
Lech Poznan Braga
Besiktas Dynamo Kiev
Basel Spartak Moskë
Young Boys Zenit St P.
ARIS Manchester City
PAOK CSKA Moska
Sevilla Porto
Rubin Kazan FC Twente
Lille PSV
Benfica Stuttgart
BATE PSG
Metalist Bayer Leverkusen

Fituesite këtyre sfidave do të përballen më pastaj në këtë renditje:

Benfica/Stuttgart kundër BATE/PSG
Besiktas/Dynamo Kiev kundër ARIS/Manchester City
Rubin Kazan/FC Twente kundër Young Boys/Zenit St P.
PAOK/CSKA Moska kundër Sevilla/Porto
Lille/PSV kundër Rangers/Sporting Lisbona
Metalist/Bayer Leverkusen kundër Napoli/Villarreal
Anderlecht/Ajax kundër Basel/Spartak Moska
Sparta Praga/Liverpool kundër Lech Poznan/Braga

Julian Assange, Jeta deri në themelimin e “Wikileaks”

Është folur shumë për “Wikileaks” këto javë, por të pakta janë ende informacionet personale për themeluesin dhe kryeredaktorin e këtij sajti, që po ndryshon diplomacinë botërore dhe shumë koncepte që kanë të bëjnë me lirinë e shtypit. Ja cila ka qenë jeta e tij në të shkuarën

Superhakeri, i cili tanimë konsiderohet nga të gjithë si “rrjedhësi” më i madh i sekreteve ushtarake dhe diplomatike në historinë e njerëzimit, është rritur në një ishull idilik dhe të vogël të Queensland. Një ishull me vetëm 500 banorë. Ai vetë ishte një “Tom Sayer”, i cili e kalonte ditën duke zënë peshk dhe zogj.

Julian Assange ka lindur në korrik të vitit 1971 në Townsville, në bregun e Queensland dhe thotë se për të ka qenë shumë i zakonshëm stili nomad i jetës dhe deri në moshën 14-vjeçare kishte ndryshuar 37 vendbanime së bashku me prindërit. Ata punonin në teatër dhe ishin shpesh në udhëtim nga një vend në tjetrin. Ai dhe gjysmëvëllai i tij nuk kanë marrë një shkollim formal. Këtë e shpjegon mamaja e tyre, Kristine, në një intervistë që ka dhënë së fundi, ku ka thënë: “Nuk doja që shpirti i tyre të thyhej”. Ajo besonte se shkollimi formal do të nxiste te djemtë e saj respekt të pashëndetshëm për autoritetin dhe do të zbehte dëshirën e tyre për të mësuar. Prindërit e Assange ishin antikonformistë të regjur. Vetë australiani 39-vjeçar ka deklaruar shpesh se ka kaluar shumë kohë nëpër librari dhe biblioteka, duke marrë në duar vazhdimisht libra të natyrave të ndryshme, të cilët i lexonte, i nënvizonte dhe i mësonte në disa raste. Për sa i përket mësimeve, ai ka marrë disa orë me korrespondencë, ka pasur mësime informale nga pedagogë universiteti dhe në disa raste kanë qenë prindërit që i merrnin mësues në shtëpi fëmijëve të tyre. Dy nga vendbanimet e familjes Assange, gjatë periudhës së udhëtimeve dhe zhvendosjeve të vazhdueshme, kanë qenë Magnetic Island, një ishull shumë i vogël i konsideruar si trashëgimi kulturore disa kilometra larg Townsville dhe Byron Bay. “Pjesa më e madhe e fëmijërisë sime ka qenë e ngjashme me atë të Tom Sayer”, ka deklaruar Assange në një intervistë për gazetën “New Yorker” “Unë kisha kalin tim, ndërtoja çerdhe për zogjtë dhe më pëlqente shumë që të peshkoja. Më pëlqente shumë edhe të eksploroja vende të reja, të futesha në thellësitë e minierave të braktisura…”.

Ai flet gjithmonë me ngrohtësi për fëmijërinë e tij në brigjet australiane. I tillë është edhe një artikull-opinion në një gazetë australiane, në të cilën Queensland cilësohet si një nga vendet që e bënë që të reflektonte për të vërtetën dhe transparencën dhe ku i lindi ideja e parë për të krijuar edhe sajtin e tij “Wikileaks”, motoja e të cilit është: “Ne i hapim qeveritë”. “Jam rritur në një zonë të Queensland-it, ku njerëzit flasin shumë hapur me njëri-tjetrin dhe i thonë gjërat troç. Janë njerëz që nuk u besojnë qeverive, duke e konsideruar qeverinë diçka lehtësisht të korruptueshme, që duhet mbajtur nën vëzhgim vazhdimisht. Ditët e errëta të korrupsionit në qeverinë e Queensland-it para nisjes së hetimit të Fitzgerald janë dëshmi e asaj që mund të ndodhë kur politikanët e pengojnë median që të thotë të vërtetën”, ka shkruar Assange disa orë para se të arrestohej.

“Të gjitha këto kujtime dhe impresione kanë qëndruar me mua. ‘Wikileaks’ u krijua duke pasur parasysh këto vlera bazë. Ideja u konceptua në Australi dhe në mbështetje të saj u vendos që të përdoreshin teknologji të reja, në një mënyrë për të mbështetur të vërtetën”.

Në shtator të vitit 2009, zonja Assange shkroi rreth kohës së qëndrimit në Magnetic Island, në një ditar të saj.

“Emri im është Assange. Kam jetuar në këtë ishull tre herë. Për herë të parë, në vitin 1971, si mama beqare, me djalin tim të vogël, Julian. Kisha marrë me qira një shtëpizë të vogël për 12 dollarë në javë në Picnic Bay. Jetoja gjatë gjithë kohës me rroba banoje, si banorët e ishullit që ishin me veshje shumë të lehta dhe gjatë gjithë kohës qëndroja me fëmijën tim dhe me mama të tjera të ishullit. Në vitin 1976 u ktheva sërish me bashkëshortin e dytë. Jetova në Horseshoe Bay, në një fermë të braktisur, kurse herën e tretë kam ardhur sërish në këtë vend në vitin 1982 dhe këtë herë, përveç djalit të parë, kisha me vete edhe djalin tim të dytë. Më pas jam kthyer edhe si gjyshe, me të dashurin tim dhe jam shumë e dashuruar me ishullin, edhe pse më është dashur që të qëndroj gjithmonë për një kohë shumë të shkurtër”.

Sipas disa të dhënave në vitin 1970, ishulli ka pasur vetëm 500 banorë, ndërkohë që tani ka më shumë se 2000. Për rritjen e një fëmije është ndoshta vendi më i bukur dhe më i mirë që mund të imagjinohet, sepse njerëzit janë shumë të hapur, të çiltër dhe kanë gëzim për jetën. Nuk bëhet fjalë për krime dhe fëmijët janë të lirë që të shkojnë ku të duan dhe të kalojnë një fëmijëri zbavitëse. Prindërit mund të jenë të qetë, pa paranojat që kanë në vende të tjera të botës për sigurinë e fëmijëve. Kur Assange ishte 8 vjeç, prindërit e tij u divorcuan dhe e ëma nisi lidhjen me një muzikant, i cili më pas filloi që të abuzonte me të. Ajo e braktisi muzikantin, por u detyrua që ta merrte përsëri nga frika se mos i hiqnin nga kujdesi fëmijën e dytë, që e solli në jetë me të.

E kështu familja shkonte nga një vend në tjetrin, në varësi të punëve të prindërve. Zonja Assange i bleu të birit, në moshën 13-vjeçare, kompjuterin e parë për 600 dollarë. Ajo kujton më pas se Julian ishte një djalë shumë i zgjuar dhe i shkathët dhe kishte nevojë që të thellonte dijet, për më tepër në një vend që nuk kishte shumë gjëra për t’i ofruar. Po sipas rrëfimeve të mamasë së Julian, djaloshi tani e kalonte gjithë kohën me kompjuterin e tij të ri, me të cilin nuk ndahej as kur flinte. Për Julian kjo ishte dhurata më e bukur që mund t’i bënin, sepse e kishte pasur pasion që në fëmijëri. Me kalimin e kohës, Assange u zhvendos në Melburn, së bashku me familjen dhe që në atë kohë, kishte filluar që të njihej si një njeri shumë i zoti me kompjuterët kryesisht për sa i përket programimit. Ishte kjo edhe periudha kur ra në dashuri me një vajzë 16-vjeçare, ndërsa ai ishte vetëm 19 vjeç. Po atë vit u martuan dhe sollën në jetë një djalë me emrin Daniel, që sot është 20 vjeç.

Eksperimentet e Assange me kompjuterët tërhoqën shumë shpejt vëmendjen e policisë. Në vitin 1991 ai u kap nga autoritetet pasi së bashku me disa shokë kishte arritur që të futej në terminalin kryesor të kompanisë kanadeze të telekomunikimeve dhe u dënua me 31 akuza për hyrje të paligjshme në rrjet. Në të njëjtën kohë e shoqja e la, duke marrë me vete djalin e vogël. Assange nisi kështu një betejë të gjatë për të marrë të birin, Danielin ndërkohë që priste edhe vijueshmërinë e procesit gjyqësor në lidhje me akuzat që i bëheshin. Kur procesi përfundoi në vitin 1995, ai u cilësua fajtor për 25 akuza dhe arriti që të shmangte burgun me kusht që të mos e përsëriste më të njëjtin gabim.

Në atë kohë gjykatësi tha: “Nuk ka asnjë lloj prove në favor të akuzave për një ndërhyrje të qëllimshme në rrjetin e kompanisë. Kjo të çon në përfundimin se ka qenë thjesht një kënaqësi profesionale për Assange dhe shokëve të tij dhe si pasojë ai lirohet me kusht që të mos e përsërisë këtë ‘krim’”.

Por ajo që e bëri me të vërtetë Julian që të thinjej i tëri ishte beteja legale për marrjen e të birit. Nga një djalosh me flokë kafe, ai u shndërrua në një djalë me flokë të bardha borë, siç e kemi parë shpesh kohët e fundit para se t’ua ndryshonte ngjyrën për shkak të fshehjes. Të paktën këtë e ka thënë vetë Assange për një gazetë para disa kohësh. Në vitin 1999, Julian arriti që të merrte leje për të parë dhe për të qenë me të birin, por kjo i kushtoi shumë shqetësime atij dhe së ëmës. “Mendoj se pasi gjithçka mori fund, përfundova me çrregullime stresi post-traumatike, sepse ishte si të dilje nga një luftë. Ti nuk mund të komunikosh me njerëzit e tjerë në një mënyrë normale dhe këtë problem e kam pasur për shumë kohë”, deklaron Assange.

Më pas ai ka udhëtuar shumë në Azi, ku ka punuar në një sërë fushash të ndryshme, përfshi konsulentin e sigurisë, në gazetari dhe më pas ndërtoi edhe një kompani IT të tijën. Ndërkohë përpiqej që të bënte para për të mbështetur financiarisht të birin. Në moshën 20-vjeçare shkoi në Melburn për të studiuar matematikë dhe fizikë. “Wikileaks” e themeloi në vitin 2006, që në fakt ishte një sajt në të cilin ai u ofronte mundësi të gjithë njerëzve që të hidhnin materiale komprometuese.

Në një tjetër intervistë, ai ka deklaruar se ka bërë një jetë të gjerë intelektuale dhe se është i zoti në shumë gjëra e se shpreson që të realizojë të gjitha planet që ka. Për momentin ajo që Assange duhet të urojë të ndodhë, si parakusht për të vënë në jetë planet e tij, është lirimi nga burgu.

Ingrid Gjoni, më e nxehtë se kurrë me... femra

Ajo e adhuron jetën e natës, por adhuron gjithashtu dhe pak ekzibicionizëm. Po ju rastisi ta shikoni në një lokal nate Ingrid Gjonin, mos ndaloni të shikoni thjesht look-un e saj gjithnjë të kuruar deri në prefeksion, por edhe performancat që janë gjithnjë të veçanta, edhe kur është jashtë skenës. Ingridi është vajzë pa komplekse dhe i pëlqen të argëtohet ashtu siç e ndjen. Të shtunën e kaluar ajo është zbavitur pa fund në një pub të Tiranës dhe si gjithmonë ka qenë e rrethuar nga miqtë e saj, që për çudi më së shumti janë femra. Por nuk ka mjaftuar vetëm pija apo vallëzimi normal. Ingridi, mbasi është nxehur pak ambienti, ka filluar të kërcejë me një miken e saj në disa pozicione shumë provokuese, duke ngjallur interesin e syve kureshtarë.

Prekjet e nxehta nga ana e mikes dhe lëvizjet seksi kanë qenë spektakël më vete, të cilin Ingridi dhe mikja e saj ia kanë dhuruar klientëve të lokalit gratis, pa biletë. Në fakt, këto kohë duket se Ingridi e ka ndarë mendjen që të kënaqet për veten e saj dhe të relaksohet sa më shumë, pasi e shohim shumë shpesh në lokale të ndryshme me miq. Ndërkohë nuk e besojmë se do të vazhdojë shumë gjatë ky relaks, pasi në festat e fundvitit edhe ajo si koleget e saj pritet të ketë një axhendë të ngjeshur me koncerte kryesisht jashtë vendit.



PanoramaPlus

Nipi i Enverit padit në gjyq Rozana Radin

Pas perleshjes mes Rozana Radit dhe Rezarta Shkurtes, marredheniet mes tyre vazhdojne te jen te acaruara. Ne kete ngjarje i perfshire eshte dhe bashkeshorti i Rezit, Ermal Hoxha, i cili eshte i tronditur nga gjithë kjo histori.

“Fati deshi që në momentin kur ato po ziheshin dhe unë dola nga makina të ndërhyja vetëm që t’i largoja nga njëra- tjetra, kaloi një makinë policie dhe efektivët, të cilët ishin brenda u bënë edhe dëshmitarë okularë të ngjarjes. Nuk është në edukatën time të nxis dhunë e aq më tepër të përdor dhunë as ndaj meshkujve, e aq më pak ndaj femrave,'' ka thene ai per ''Panorama''.

''Më vjen çudi edhe për diçka tjetër. Pas një jave që ajo kishte si shënjestër të saj Rezin, kur e pa që nuk do të kishte suksesin e duhur, e spostoi lumin e akuzave mbi mua, duke më akuzuar për dhunë. Unë ndjehem shumë i fyer për ato deklarata absurde të saj në media, prandaj dhe kam vendosur ta padis për shpifje dhe dëmtim të imazhit”, përfundon ai.

Ju rrëfej natën e tmerrit kur pashë dhunën mes Rezartës dhe Rozanës

Ngjarja e fillimjavës ku Rezarta Shkurta dhe Rozana Radi përfunduan në dhunë fizike, tërhoqi jo pak vëmendjen e publikut. Nuk është diçka e zakontë që vajza të spektaklit të rrihen me njëra-tjetrën, ndërkohë që dihet mirë se xhelozia mes tyre në përgjithësi nuk mungon kurrë. Tashmë, gjithë kjo histori është marrë në duar të drejtësisë ku të dyja vajzat në kallëzimin e tyre pretendojnë se janë dhunuar prej tjetrës. Por ka qenë edhe një person i katërt i përfshirë disi në këtë ngjarje, paçka se në ato momente nuk ishte e pranishme. Ajo është këngëtarja e njohur kosovare Fjolla Morina.

Natën e ngjarjes, ajo ishte mysafire në shtëpinë e Rozanës pasi kjo e fundit po i përgatiste një tekst kënge. Fjolla ka qenë e para që ka parë shenjat e dhunës në fytyrën e koleges e mikes së saj dhe në këtë intervistë ajo tregon për atë natë tmerri siç e quan ajo, pasi në atë takim mes dy kolegesh, paçka se dihej se ato e urrenin njëra-tjetrën, ajo mund të kishte pritur gjithçka por jo atë pamje të tmerrshme në fytyrën e Rozanës.

Fjolla, sa kohë keni që njiheni me Rozanën dhe a jeni mike e mirë e saj?

Të them të drejtën ka kohë që njihemi, megjithatë distanca e ka bërë të vetën dhe ne nuk mund të takohemi shpesh. Ka rastisur që unë këto ditë po qëndroj në Shqipëri në përgatitje të një kënge, tekstin e së cilës po e bën Rozi dhe kemi pasur kohë të shoqërohemi dhe të njihemi më mirë me njëra-tjetrën…
Ka pak ditë që ndodhi një incident mes saj dhe Rezarta Shkurtës. Me sa ju ka treguar Rozi, kur kanë nisur të prishen marrëdhëniet midis saj dhe Rezit?

Unë nuk mund të them me saktësi, megjithatë mendoj se ka qenë në “Vip shpija”, ngjarje të cilën e ka parë opinioni i gjerë..

Rozana ka deklaruar në “Zonë e Lirë” se nuk e njihte Rezarta Shkurtën. A ishte ky momenti kur filloi të tensionohej situata?

Unë së bashku me Rozanën kemi qenë të ftuara te “Zonë e Lirë” dhe ajo nuk e kishte në kuptimin që nuk e njeh, por që nuk e njeh mirë sepse dihet që marrëdhëniet e tyre kanë qenë të tensionuara dhe nuk kanë pasur rastin ta njohin mirë njëra-tjetrën as Rozi, as Rezarta.

Kush po kërcënonte kë?

Pas emisionit filluan telefonatat dhe mesazhet kërcënuese nga ana e Rezartës, e cila po i kërkonte llogari, po e ofendonte duke përdorur fjalorin më banal të mundshëm që vetëm një femër pa karakter di t’i përdorë. Sigurisht që Rozi në fillim nuk po e merrte me seriozitet, pasi i ngjante shumë absurde një situatë e tillë. Gjatë gjithë kohës sa kemi qenë bashkë, unë në asnjë moment nuk e kam parë apo dëgjuar ta ketë ofenduar Rozi Rezartën. Pastaj filloi t’i dërgonte mesazhe dhe në Facebook dhe po shkruante statuse, me të vetmin qëllim që ta provokonte Rozanën. Ishte pikërisht Rezarta që po i hidhte zjarrit benzinë.

Konkretisht na thoni çfarë?

Po i thoshte ti je vetëm një k...., nuk ke askënd në mbrojtje, pasi dihet që prindërit e Rozit nuk jetojnë dhe ajo po e shfrytëzonte fatkeqësinë e saj…Pastaj në një status që e kishte të shkruar në profilin e saj zyrtar në Facebook, e quante Rozin një pseudo-artiste dhe shprehte “kënaqësinë” që asnjëherë nuk kishte qenë mysafire e Çanit te “Zonë e Lirë”, status të cilin për çudi u kujdes ta fshinte menjëherë pas ngjarjes dhe lloj lloj fjalësh të tjera të ndyra, të cilat nuk do të çuditesha po të vinin nga goja e një femre pa moral ose pa karakter, por jo nga Rezarta. Të paktën ajo pretendon se është një vajzë e kulturuar dhe me “klas”. Më vjen keq, por nuk mund të përmend më tepër..

Pak para ngjarjes ti ishe në shtëpi me Rozin. Si u planifikua takimi, kush ftoi kë?

Rezarta, sigurisht. Ajo e ftoi me pretekstin se vetëm do të sqaroheshin me fjalë. Unë sigurisht që iu luta Rozit ta shoqëroja, sepse ishte natë dhe gjendja ishte rënduar tashmë por ajo nuk pranoi. E para sepse nuk donte që unë të implikohesha në këtë ngjarje dhe e dyta, sepse e kishin lënë të takoheshin vetëm. Por Rezarta kishte me vete edhe bashkëshortin e saj Ermalin, i cili po ashtu dha kontributin e tij në këtë ngjarje.

Cila nga këngëtaret sulmoi e para?

Rozana ishte në timon dhe me ta hapur derën, Rezarta filloi ta sulmonte Rozin, e cila e kishte të pamundur t’i kundërpërgjigjej për shkak të pozicionit së saj dhe opsioni i vetëm ishte vetëm mbrojtja… Edhe po të kishte mundësinë ta qëllonte Rezartën, do ta kishte të pamundur sepse ajo kishte sjellë me vete edhe bashkëshortin, i cili në këtë rast ishte “bodyguardi” i Rezit.

Sa janë të dukshme shenjat e Rozanës?

Janë shumë evidente. Rozana e ka syrin të lënduar dhe perden e syrit po ashtu, gjë që i ka dëmtuar edhe shikimin. Unë u tmerrova kur e pashë teksa u kthye në atë gjendje.

Si po e përballon ajo këtë moment?

Sigurisht që nuk është e lehtë, por Rozana është një femër e pjekur dhe e kulturuar, e cila nuk bie në nivele të tilla dhe këtë ngjarje të shëmtuar e ka lënë në duar të organeve kompetente që merren me këto punë.

Rozana anulon koncertet në Shqipëri dhe diasporë

Për shkak të gjendjes së rënduar fizike dhe psikologjike, Rozana Radi është e detyruar të anulojë koncertet e saj, të cilat më së shumti janë në diasporë por edhe në Shqipëri. Gjithashtu, Rozana kishte të planifikuar disa koncerte edhe në Amerikë në prag të festave të fundvitit, por me shumë gjasa edhe aty do të mungojë. Dihet që në këto raste menaxheri i koncerteve vendos gjobë për këngëtaren e cila nuk arrin të jetë e pranishme, pasi janë prenotuar sallat dhe mund të kenë dalë ndërkohë në shitje edhe biletat. Nëse vertetohet që Rozana ka qenë e dhunuara, pra, që është viktima e ngjarjes, me shumë gjasa ky shpenzim mund t’i kalojë Rezarta Shkurtës, e cila shkaktoi dhunën fizike dhe për pasojë edhe mospjesmarrjen e saj në koncerte. Gjithashtu anulimet e koncerteve janë ca para më pak për këngëtaren Radi, edhe kjo një shumë që duhet ta paguajë fajtori të cilin do ta shpallë gjykata.



FJOLLA SINANI