Tuesday, July 1, 2008

PO KU ISHE TI O……ZOTI DEPUTET BAKALLI?!

Rush DRAGU

Veren qe shkoi nuk ja vume re caker qefin e Tij,deputetit te PD-se Z.Gilman Bakalli kur u shfaq si papritur ne Top Channel dhe Vizion Plus duke mbrojtur me “zjarr dhe hekur”,”fjalen e lire” te ketyre dy mediave qe sipas deputetit Bakalli tek po e cenonte keqas kryeministri i dale nga partia (PD-ja) e cila e kishte nxjerr deputet edhe zotin Gilman.

U tha si neper dhembe ato dite;

-Po ku na paska qene ky profesori i gjermanistikes deri atehere,qe nuk eshte ndjere fare ne parlament ,ka marre ate rroge,ka ngrohur ate karrige,gezuar ato rahatite e lakmueshme te qenit deputet dhe aq…

Sa per Shkodren ne vecanti dhe prefekturen qe perfshine ajo ne pergjithesi nuk i ka shkue neper mend profesorit Gilman te ngreje nje here zerin ne parlament.

A ka uje Shkodra,a ka drita a jane asfaltuar rruget e ndrequr trotuaret,a jane hape vende pune te reja per shkodranet,a kane ngele te bllokuara nga bora rruget rurale qe mbulon prefektura nga e cila profesori doli deputet nuk i ka rene neper mend ta ngreje zerin zotni Bakalli.

Bukur fort nje dite te bukur vitit qe shkoi mori rrugen e majes Taraboshit dhe se bashku me ca gazetare te Topit dhe Vizionit qe nuk u pelqente te paguanin taksat shtetit,deputeti i partise ne pushtet ngriti zerin si ma i miri kunder kryeministrit dhe kryetarit te parties qe e kishte bere deputet.

U duk profesorit se po i shkojne kater vite pa u ndjere nje here dhe keshtu per mbare apo per ashtu sic e beri ai,foli bile foli si burrat:

Kryeministri e ka me te keq me mediat (fjale te cilat i kishim degjuar gjate gjithe kohes se pluralizmit,biles PS-ja dhe segmentet gazetareske te saj kane sajuar me qindra insinuate per te fajsuar drejtuesin e PD-se ne lidhje me mediat)keshtu tha deputeti Bakalli nje te njetin kor me gazetaret,dhe PS-ne.

Pastaj aq u nevrikos me PD-ne sa kerkoi te dalin “i pamvarur”. “I pamvaruri” nuk pertoi te hedhin firme per grupin e demokristianeve e me vone tha se nuk e lidhe gje me politikat dhe vete demokristianet,por ngaqe i kishte ardhe keq per ate grup qe s’mund te behej grup dhe jau “fail”firmen’ dhe i nxorri nga sikleti ku kishte rene Nard Ndoka e partia e Tij.

Pastaj u justifikue se PD-ja nuk kishte denuar krimet kunder komunizmit e keshtu qe nuk e lidhte gje ma me ate parti,gjera qe brenda nje kohe te shkurter e bene te njohur deputetin e PDSH,dega Shkoder Z.Gilman Bakalli i cili edhe per vete ata qe e kishin votuar ishte harruar fare.

Pastaj per nje fare kohe u harrue profesor Gilmani,ngaqe nuk kishte ide te reja,programe te reja (ai as te vjetra nuk ka pase)perpra elektoratit nuk doli asnjehere pasi e kishte tradhtuar.Ai nuk ishte me i tyre,por “i pamvarur”,bile thone se eshte zotuar qe ne zgjedhjet e tjera u ka premtuar elektoratit nepermjet “zedhenseve” te Tij se do te dalin ose “I pamvarur” ose do te varet tek ndonje parti tjeter por jo tek e doktorit.

Por paska qene e shkruar qe vera e nxehte e nxe profesorin ( nje vere me pare shpertheu kunder Doktor Berishes). Tash na del ne publik dhe qane hadhin se nuk ka burre ne PDSH qe mund ta heqe Sali Berishen nga kryetarlleku.

Cudi me profesor Gilmanin ! Shqetsimi me i madh iTij qenka per te rrezuar Sali Berishen!!

Po ku paske qene deri tani prof Gilmani qe nuk i tregove elektoratit te PD-se qe te votoi dhe sot gezon karrigen e deputetit se paske pase qellim per tu rrezuar kryetarin e PD-se qe shkodranet e votojne tash tetemdhjete vjet dhe jo per te ndihmuar Shkodren dhe shkodranet!!!

Mendoni ju profesor Gilmani se me nje dalje ne media,bile edhe atehere nga maja e Taraboshit se i keni plotesuar kushtet per te qene ne karrigen e Sali Berishes?! Ma merr mendja se duhen me shume energji per tu fute ne gare dhe per te fituar ,se nga pozitat e te pamvarurit eshte veshtire dhe e pamundur per te qene lider.

Ju duhet professor urgjetisht te beni takim me elektoratin per ti kerkuar falje qe e keni tradhtuar,pasi ai nuk ua dha voten si i pamvarur por si kandidat i PDSH-se.

Ktheu ne PDSH dhe kerkoni mocion mosbesimi per Sali Berishen apo edhe ju jeni nga ata burra qe nuk mund ta detyroni Sali Berishen per te dhene doreheqje

Duke kerkuar rrugen e te pamvarunit ju nuk mund te mos jeni pjese e pergjegjesive qe duhet te mbaje e gjithe politika shqiptare.

Monday, June 30, 2008

Meditim ...takim me dashurine e ngrire ...

Meditim ...takim me dashurine e ngrire ...

Mardene KELMENDI

Si ikin keto vite pa u ndjere dhe kuptuar fare, sidomos kur zbresim ne ate shkallen e takimeve me njeres qe kane vecanti ne jeten koshiente dhe ndjesite qe nga keto njohjet kemi gjate udhetimeve me vehten .Ja nje vit del nje pengese , dhe tjetrin nje gje tjeter e keshtu radhe mua me kaluan 17 vite qe filli i mendimeve dhe i mallit qe me qendronte ne brigjet e Egjeut , me njerzit atje nje pjese shume e vecante e jetes dhe ndjesise time shpirterore nuk pati asnjehere shkeputje ne cdo hap hedhur ne tjetrin breg ku e perditeshmja behet vit i pandjeshem ,duken vitet ore ose dite kur ngelesh me shijen e mire dhe le dashuri qe casti ti ka njohur dikur

Te largohesh nga Venezia per ne Patras jane 36 ore qe mbajne brenda tyre mrekulli dhe pamje te cilat futen imazhit dhe ngrijne aty per gjithe jeten, si filmime qe sherbejne syve ne takimin me gjumin dhe ky eshte nje shans vertete i vecante per ke e ka mundesine ta bej .Shfaqet imazhi Venezia magjishem, pallatet dhe ndertesat nenujore ku dukesh nje ''Guliver'' mbi anijen gjigande Anek Lines, qe rreshket ngadale drejt ishujve ndare ashtu pa u ndjere nga gjiri venecian dhe krijuar bukurite e tyre te perveceme .Engjejt dhe skulpturat nga artiste famoze mbi pallatet dhe kishat veneciane , ne sheshin e Shen Markos (San Marco) duket sikur te ulen mbi koke dhe lene profumin e Dukeshave dhe Kazanoves per ti shijuar provokimin qytetit romantik te dashurive, po edhe perhumbjes se tij para syve turistik qe mahniten e vetem mahniten...Gondolat te cilat duken si lodra fantastike ku prej andej ndihen zera te mrekullueshem serenatash qe u bejne udhetareve dhe vizitoreve qe shkelin urrat qe lidhin qytetin, Urra e Pshehretimave ...ah...kush nuk e ka lexuar dhe jetuar castin final te saj...( Ponte dei Sospiri)

Nga anijet e vogla te cilat jane te mbushura me vizitore nderohen pershendetje shoqruar me zera dhe gjuh te ndryshme qe urojne rrugen e mbare dhe me pas degjohet largimit sirena e anijes se madhe qe e can permes Kanalin e Madh ( Grande Canal)dhe historik venezian....

Ishulli te vdekurve ( Isola dei morti) me portat e mermerta te mbyllura kjo toke e fundit larg qytetit te percjell heshtur pa asnje zhurme vetem te le ne mendimet e asaj kohe ''Historin e bejne fitimtaret '', per nje kohe, kurse ne histori ngelen shenjat e pashmangeshme te saj dhe koha i nxjerr dikur ne pah edhe heshtur .Ky Ishull qe u mbush me me shume se 30mije viktima nga semundja e cila ju hodh qytetin nga pushtimi Napoleonit dhe ju vodhen nga veprat me te vyera te tij....Atehere kur qyteti infektohej me nje epidemi te temerreshme deri ne shperfytyrimin e pamjes faciale (fytyres)dhe trupat pa u varrosur dot nga frika e hapjes me shume te epidemise hidheshin ne kete ishull larg qytetit qe sot dallon nga murri i skalitur ne mermer ne portat e tij shenja e venetos Luanet dhe Heshtja....qe flet para syve te vizitoreve atehere kur djaloshit Boticelli i lindi frymezimi te skalitete ne mermer e porcelan fytyrat e pastra engjellore per ti lene shenjen e bukurise shpirtit njerzor qe prishej nga epidemija e madhe qe i ra qytetit nenujor te mrekullueshem

Ishulli ka ndarjen e fundit me udhetaret drejt Egjeut....ku'' Fari i Pikes se Reres''(Punto Sabione )duket si nje keshtjelle ne miniature e anija merr drejtimin ujrave qe lidhin brigjet njerzore, dhe ato ndjesore si ne rastin tim 17 vite ne rikthim per te kerkuar dicka nga vehtja.lene jo per deshire po detyrim i ikjes per ne stacionin tim LIRI !

Personeli anijes flisnin anglisht, gje qe mua me mungon ,po fale memorjes dhe prirjes per gjuhet qe me kish ngelur ajo greqishte e cale sa te komunikoja me mik-pritjen e personelit ne bord , ku pastertija rregulli dhe sherbimi jane ne standart vertete te larte qe me la shije te kendeshme po edhe me kaloj ne mendimin e anijes qe pershkon Adriatikun per ne Durres ku jane te njejtet padron dhe drejtues linjash....Shqiptare qe udhetojne kaq shpesh dhe tre here ne jave vetem nga porti i Triestes ka nisje dhe kthime per ne Durres 24 ore udhe neper det dhe shpesh here u takon te flene koridoreve me valixhet ngarkuar e femije te vegjel Ende se perdorin kushtin dhe standartin e udhetareve te ndihen njesoj , udhetare qe paguajn bileten dhe qe duhet te kene sherbim te njejte ,pa vene ne dukje komunitetin e tyre po qe jane thjesht udhetare civil dhe kane te drejten e nje udhetimi me kushtet e njejta kudo!

Pra...

-Ne pjesen e bashit te anijes katit te fundit eshte nje pishine dhe restorant ku provokon me ererat tipike te ushqimit grek..Zaziki, qebapcic salcat e ndryshme dhe pamja e bukur qe te shoqeron gjate gjithe udhetimit ben qe ta ndjesh shlodhjen menjehere, duke lene imagjinaten tej kohes dhe kaluar ate ne udhetimin e mijra e mijra udhetareve qe brigjet i kishin ndalesat e jetes dhe te provave mbi te .

Perendimi Diellit ku ne zhytjen e tij ngadale,i zgjata gishtin tim tregues ta zhysja nen detin Adriatik dhe mengjesit prita lindjen e tij duke ja zgjatur qerpiket te ndihmoja rezen e pare mbi ne detin Jon....

Sa bukur para meje atdheu im, brigjet e mija Shqiperia ime , mu shfaqen varg-malet e bukura te atdheut me zgjaten buzen e siperme te pamjes Sazan si nje puthje bekimi ''rruge e mbare'' Fotografoja ate pamje dhe cdo cast tjeter qe me jepej si nje shans per albumin e memorjes time ...Saranda ...ah sa mrekulli dukesh deti Jon.... nje hap dhe une isha pjese e pandare me ,e jo udhetare ,por ne ''Itake'' !

Cilen'' Itake ''zgjodha ketij udhetimi.?!

Ndalesa e pare Kumenice , mua se si me zbriti nje ndjesi faji me vehten :

-Po si nuk paskam pasur pak koh te vija me pare ketej.?!

-Si do ti theme Asaj qe me pagezoj me emer te sajin dhe me dha doren e dashur te ndihmes shpirterore hapave te pare ne mergim....atehere kur isha ne kerkim te stacionit ''Liri''

Me pas brigjeve te Patrasit lekundeshin dritat e qytetit mbi uje dhe gjigandi madh gulconte nga lodhja ku ngadale po ndalonte motorrin e si nje pallat shumekatesh morri pozicionin e ngrire portit te madh te qytetit

Une dhe emocionet te cilat i kishin kaluar tashme te gjitha caqet e mendimeve, vetem mbanin fort valixhen time te kujtimeve qe me kishin renduar bagalin dhe nuk gjenin sekondin te zbrazeshin ne krah dashurishe qe me prisnin aty....

Qytetet e bardha brigjeve blu , takonin krahet e tyre si nje valle'' zembekiko'' ne tinguj ''sirtaki''...deri ne Athine e me pas Menidhi....Bisedat kaluan kufirin e kohes dhe u ndjeva gjithe here e pranishme atje mes tyre ...dita zbardhi tavolines bujare i ishin zbrazur pjatat dhe likote e shijeshme ...i rinte aroma e kafes se dyte qe pinim e cmalleshim

Aty qe dikur ishte foleza ime dhe krevati im ende me ate copez te mendafshte qe mbulohesha atehere kur me ngjethnin endrrat e rinise isha 27 vjece kur preka Lirine gjeta ate sofer arvanitase ku gjuha dhe tradita shqipe me ndau kafshaten e pare te dashurise dhe mi mbajti ende enderrat e gjalla deri ne rikthimin tim pas 17 viteve

Mikpritja e kesaj zone te ''qytetit te madh'' edhe pse me nje dyndje te madhe emigratesh edhe shqiptare, ka dalluar shume viteve ku kisha munguar

Miqte e vjeter qe ndame castet e para te mergimit, ishin aty..ne ate Platia gdhendur me mozaike kujtimesh e mes lotesh qeshnim qe u pame serisht.

Njoha miq te rinj...te vjeter miq takova fizikisht po njohur nepermjet artit e shkrimeve te tyre ne internet, angazhimeve kulturore e shoqerore qe na kane takuar deshirat respekti e mirenjohja ,

Sy kureshtare dhe kurioze gje e cila me la nje nenqeshje te padukeshme ndjesie tek vehtja pasi aspak qellimin tim se ktheja ne ujdi me problemin e te panjohurve apo te askujt s'ishte dhe s'eshte pune per mua ...

Aty me mbysnin takimet me vehten, gjithkund ku une kisha lene nje ender ,

Kukaqi ajo rrugice e pare ( afer Akropolit)qe preka ne 90ten aty ku ''Eureka ime '' ajo engjellore grua Fatmira Andoni me syte e bukur qe diten e prekjes se saj ne ate ''thatesine e vetmise'' udheve te mistereshme dhe te huaja qe po ndjeja ...ata sy...me dhane magjine e forces shpreses dhe lumturise , kish 17 vite qe me kerkonte adresen dhe une i shkova si nje zog i malluar me pamjen e shpirtit kraheve qe dikur me dhane timonin e jetes dhe hodhen me pas ne detin e madh te saj...

Ditet beheshin vetem cmallje e bagazh i bukur ngrakimi per me pas ...per te mos pasur me kurre harrese , kaq koh te gjate larg atyre qe dine te duan te respektojne qe nuk harrojne

Jemi te perbere prej nje ndjesie qe quhet shpirt dhe ky di te drejtoje mendimin per te dhene vetem dashuri e te kete gjithmon takim!

Dashuria nuk kerkon kurre ''shkarkim taksash''medalje , ashensore interesash e vetmbushjesh ,ku fatkeqesisht nje pakice e vogel kerkon te mbijetoj mbi to, e permbushe boshesine e vehtes po eshte nje pakice per fat qe genjejne akoma vehten duke harruar sa larg saj dalin dhe i afrohen fundosjes nje piramide ne ajer ndertuar gabimisht 50 vite ne kurrizin e populli kaq paqe dashes , kaq te bute dhe energjik qe i kane lene ne lashtesi shenje Evropes , Ndjenja e paster nuk ka kufije ta matesh per ta dhene me metra apo kilogram...dashuria eshte te japesh pa e rruajtur ne kujtese sepse ajo e gjen shtegun e vjen te troket vete nje dite perseri ne gjoksin tend ....kete e kam provuar dhe e di

Une heshtur te solla edhe mallin e shume e shume shtegetareve si une qe morren udhetimet nga brigjet e tua dhe aty kane lene tingujt e zerave te tyre plot ankth e dhembje po kane lene edhe copeza dashurish shekullore qe i jane pjese e historise me ty.....Ndaj me duaj....na duaj edhe pse vertete erdhem e te gjetem te qete , ne ngjyrat bardhe e zi qe kapnin shikimet tona te lodhura mbi ty...Tani te pash plot ngjyra e energji nga duart e palodhura shqiptare qe ta kishin bere faqen plot diell e jete , me bukurite e tyre shpirterore derdhur mbi ty , mendimet e tyre artin dhe bujarine dhene tek ty....sjelle me vehte ne dhembje dashurine per jeten punen dhe lirine pra me duaj ..na duaj Greqi sepse ne te falenderojme ty per ata bij e bija qe kane zene vend te gjirin tend dhe shkelin pa u ndjere mbi ty dhe pa te dhene dhembje kurre , dhembjen se meritojne vec flatrave te shkojne ne atdhe ne itakat e tyre pergjithnji ashtu si dikur Ti!

Faleminderit ju miq qe me kushtuat kohe tuaj dhe mikpritja bujare me la te ndjej bukurine e te qenit shqiptare,

Faleminderit Dhimiter L Gjoka , Grigor Jovanit, Miho Gjnit, Bardha Mance Radioathina, Lefter Monda , Stefan Martiko ,dr Ari Stefa , Nikolla , Zef Marku(Consull Amb.Kroate ), Sofia Papadhimitriu , Athina Aleksiu( kengetare famose e vjeter greke nje grua humane mbi te gjitha qe e ritakova me shume emocion ) Fatmira Melina Gelind , Flutra Tafolli familjarisht ,Ramadan ( Albania Press) Shpetim Zinhirja, Seferina Serani , Haralabos Jaja, artistet e Liter Art dhe poet e shkrimtare qe pata kenaqesine te takoja e njihesha nga afer , per kohen tuaj dedikuar dhe kenaqesine e vecante qe ndame se bashku

Mirupafshim Athine ..ju miq te vjeter e te rinj qe i shtoni jetes time vetem pasuri dhe deshiren e madhe te them perseri Faleminderit Zot qe me dhe mundesi te di te falenderoj Portin qe me dha shtytjen drejt udhetimit ne kerkim te vehtes e lire ....

Mardena Kelmendi

Intervistë me shkrimtarin kosovar Agim Gjakova:

Intervistë me shkrimtarin kosovar Agim Gjakova:

Nga Albert Zholi

Si “emigrant politik” kam qenë gjysmë i izoluar dhe gjysmë i injoruar, çka ishte pak më shumë peshë se një shkrimtar tjetër.

Politikës shqiptare i mungon vullneti i të qenin kombëtar

Ju keni lindur në Kavajë, jeni nga Gjakova, keni studiuar në Beograd, por keni mbaruar studimet dhe keni jetuar në Tiranë. Tash jetoni në Prishtinë. A mund të na flisni pak për rrethanat e shkaqet e kësaj odiseje të gjatë 70 vjeçare dhe sa ka ndikuar kjo lëvizje ne formimin e personalitetit tuaj ?

Rrethanat janë të një kombi të trazuar historikisht nga armiqtë e tij. Pra të kombit tonë shqiptar, të cilit prapë po i duhen edhe kushedi sa vite që të konsolidohet ashtu siç i ka hije çdo kombi të lirë (e mendoj Maqedoninë, Çamërinë...). Ecejaket e shqiptarëve nëpër trevat arbërore kanë qenë të kushtëzuara, të shumta e të shumëllojshme. Një shqiptari që sado pak ia kushton jetën e punën e tij atdheut nuk ka mundësi të mos i ndodhin të tilla. GUXO E VDIS – GUXO E LËVIZ NËPËR TREVAT E TUA – GUXO E MBAHU SIÇ TË KA HIJE. Kam jetuar me këtë moto. Të gjitha trevat ku kam kaluar jetën më kanë dhënë forcë dhe tiparet e tyre shpirtërore. Mund të them se kanë plotësuar e përkryer personalitetin tim.

Ju jeni një ndër nismëtarët e lëvizjes rinore studentore për lirinë e Kosovës . Jeni i njohur si poet prozator dhe publicist. Në ç’masë mendoni se e ka prekur socrealizmi krijimtarinë tuaj dhe sa nga veprat tuaja i kanë rezistuar kohës?

Duke qenë në “gojën e ujkut” si student në Beograd krijova me shokët shoqatën “Përpjekja”, e cila u bë vatër gjallërimi shpirtëror për studentët shqiptarë dhe një frymëzim për brezat e mëpastajmë. Kjo dhe arrestimet, torturat, mundimet, gjetën vend në krijimtarinë time.

Ndoshta i imponuar nga rrethanat për të qenë më i drejtpërdrejtë me lexuesin ka nuanca të socrealizmit në krijimtarinë time, shto këtu edhe kërkesat që bëheshin në kohën e monizmit për letërsinë dhe që, dashje pa dashje, të gjithë shkrimtarët ishin të detyruar t’i respektonin. Por në vijim të viteve nëntëdhjetë të shekullit të kaluar e deri më sot, natyrisht se unë jam vetvetja në krijimtarinë time, pa shkollat e rrymat e ndryshme. Sa i reziston kohës krijimtaria...?! Sa më e bukur, me ndjenjë e mendime që të jetë. E kësaj mund t’i përgjigjet më së miri kritika. Por unë ka një kutin tim për vlerësimin e poezisë. Nëse në një vëllim (dihet se askush në botë në një vëllim poetik nuk është endur vetëm nëpër maja) nuk gjej sado pak art, atëherë ai nuk është poet, por një vargëzues, siç është thënë.

Ç’ vlerësime keni pasur nga kritika letrare dhe ç’pengesa keni pasur si "emigrant politik" që ishit nga diktatura komuniste në Shqipëri ?

Si “emigrant politik” kam qenë gjysmë i izoluar dhe gjysmë i injoruar, çka ishte pak më shumë peshë se një shkrimtar tjetër. Por nuk mund të them se ka pasur pengesa të veçanta të tjera. Pas botimit të përmbledhjes me poezi “... dhe thonë se paqe ka në botë” më 1962, në Plenumin e Lidhjes së Shkrimtarëve u rendita i katërti sipas “adetit” që krijohej ranglista. Por pastaj, pasi nuk iu përgjigja “detyrës për të shkruar për realitetin socialist” u hoqa fare nga përmendja si shkrimtar, me ndonjë përjashtim. Në konkurset letrare, me gjithë se në dy raste jam vlerësuar me çmim të parë nga juritë, kam zbritur në çmim të dytë e të tretë në Ministri të Arsim-kulturës, pasi duheshin ata me partishmëri të ishin në krye. Kritika letrare nuk ka mundur (e me raste edhe nuk ka dashur) të fliste për krijimtarinë time, përveçse të shënohej botimi. Por në Plenumin e Lidhjes së Shkrimtarëve pas botimit të romanit “Në kërkim të së vërtetës” u kritikova rëndë për “ahistorizëm dhe për nxirje të realitetit”. Po ashtu në një diskutim të ngushtë në Lidhjen e Shkrimtarëve për vëllimin me poezi “Rrënjët përtërihen” që u botua 22 vjet më vonë me titull “I gjuaj ëndrrat me gurë”, u akuzova: 1. Se isha kundër politikës së partisë, 2. Se isha kundër ideologjisë së partisë, 3. Se isha kundër ndërtimit të socializmit, 4. Se isha hermetik, 5, Se isha luftënxitës. Dhe kur për këtë të fundit pyeta: ”PO kujt do t’i shpallja luftë? Zanzibarit?” M’u përgjigjen se “ke dashtë me na shti në shjerr me Jugosllavinë”. Vetëkuptohet se ç’donin të thoshin ato akuza, të cilat nuk i pranova fare.

Cili është qëndrimi i kritikës letrare në Kosovë për krijimtarinë tuaj apo dhe atje është shtrirë kriza e kritikës letrare si në Republikën e Shqipërisë?

Pothuajse nuk ka kritikë letrare në Kosovë. Ka vetëm recensione të dobëta e ndonjëherë ndonjë shkrim që, vaj halli se ç’është!

Cili është mendimi juaj për letërsinë e sotme shqipe?

Ka të arritura, ka larushi, ka thellim... Por ka edhe asi botimesh që nuk janë letërsi, pra aspak art.

Ne gazetën tuaj “Urtia” ju dhe bashkëpunëtoret tuaj keni analizuar dhe parashikuar mjaft nga dukuritë dhe zhvillimet politike në Kosovë. Si i gjykoni ato sot ?

Ashtu siç i kemi gjykuar atëherë. Zhvillimet politike dhe lufta më vonë nuk ishin diçka e papritur dhe e pamenduar. Lufta për liri ka rrugën, zhvillimet, tiparet, sakrificat e saj dhe mendimet për të. Nëse i kthehemi historisë dhe shohim qindvjeçarin që nga Lidhja e Prizrenit e këtej, atëherë njeriu formon edhe idenë, gjykimet dhe arsyetimet për atë që nuk është bërë dhe që duhet të bëhet. Nuk jermi ne, të Kosovës, të parët që arrijmë këtë gjendje të sotme, pra shporrjen e forcave mizore serbe dhe fitimin e paqes, apo edhe të njëfarë lirie nën administrim ndërkombëtar. Pra historia mëson.

E sotmja politike e Kosovës është për t’u dëshiruar. Politika ndërkombëtare pothuajse dikton për gjithçka. Pra jo vetëm për çështjet themelore, por edhe, ta zëmë për festat shtetërore se cilat duhet të jenë e cilat nuk duhet të jenë të sanksionuara në Kosovë.

Mbase kam qenë dhe kam mbetur “mjaft” i pavarur si në gjykime ashtu edhe në qëndrime.

Në çfarë shkalle është arritur integrimi, pra thyerja e kufijve historike mes hapësirave shqiptare në rrafshin kulturor e shpirtëror?

Lufta e nëntëdhjetë e nëntës i bashko\i shumë shqiptarët e të dy anëve të kufirit, apo të themi e të dy shteteve të sotme. JO vetëm si dashuri vëllazërore dhe humanitare, por edhe si interesa kombëtare. Megjithatë më duhet të pranoja se nuk është bërë aq sa duhet, për të mos thënë pak, në afrimin ndërshqiptar. Të dy pjesët kanë “faj”. Por... para se të shprehem më lejoni të parashtroj diçka personale: “Kur isha në Shqipëri (40 vjet) nuk lejoja të shanin apo denigronin Kosovë]n e kosovarët në praninë time. Sot nuk lejon që të shahet apo denigrohet Shqipëria në praninë’ time në Kosovë.” Por për hir të së vërtetës, jo se i takon, por nuk po bën atë që duhet pala shqiptare në raport me palën kosovare. Besoj se e ardhmja do të jetë ndryshe.

Mund te na flisni pak për veprimtarinë tuaj atdhetare dhe të shokëve tuaj dhe ç’pasoja pati ajo?

Mendoj se kjo pyetje ka marrë njëfarë përgjigje më sipër dhe nuk ka përse të ekzistojë.

Çfarë i mungon politikës së sotme shqiptare për të realizuar aspiratat e popullit tonë te shumëvuajtur?

I mungon vullneti i të qenin kombëtar (si në Shqipëri ashtu edhe në Kosovë) dhe i veprimtarisë për interesin e përgjithshëm. Është e natyrshme që interesi personal i politikanit duhet të përputhet me interesin e përgjithshëm, apo të ingranohet në të dhe kështu shoqëria e kombi ecin mirë. Por ku më janë ata “:politikanë” me këto tipare. Madje në Kosovë. Jo vetëm që po bëjnë batërdi për interesin personal, por nuk janë as të aftë të jenë në krye të drejtimit “shtetëror”. Shpresojmë te brezi.

- Me shpalljen e Kosovës republikë a mendoni se ka ikur shansi për një Shqipëri natyrale ?

Jo. Gjithçka mbetet në dorë të shqiptarëve në Ballkan. Mund të parashtrohen rrugët e mënyrat, por nuk po i biem kësaj ane.

Promovimi i krijimtarisë së poetit Adnan Mehmeti

Promovimi i krijimtarisë së poetit Adnan Mehmeti

Nga Këze (Kozeta) Zylo

Marr nga gazeta “ Illyria

Ne mjediset e Bibliotekes “The Ferguson Library” te qytetit te Stamfordit, te shtunen me 31 Maj, Shoqata e shkrimtareve shqiptaro-amerikan, organizoi promovimin e krijimtarise se poetit Adnan Mehmeti.

Autori i disa librave A.Mehmeti njëkohësisht dhe anëtar i shoqatës së shkrimtarëve shqiptaro-amerikanë së bashku me bashkëshorten e tij, znj.Vilma Mehmeti dhe fëmijët si yje, ju uronin mirëseardhjen të githë miqve të librit, që jo vetëm kishin ardhur nga qyteti i Samfordit, por dhe nga lagjet e New Yorkut, Cikagos, Hartfordit, Kosova…

Organizatori kryesor i kësaj dite të bukur festive letrare ishte z.Mëhill Velaj, njëkohësisht dhe n/kryetar i shoqatës së shkrimtarëve. Ai kishte hapur bujarisht zemrën dhe me një mirësi e kulturë, po na drejtonte në mjediset e pafundme, te bibliotekës së vetme të qytetit, ku duke prekur dhe parë shumë libra, u përpiva e tëra brenda atmosferës që vezullonte si yjet e zjarrtë dhe që ishte krijuar enkas për këtë promovim.

Në sfond ishin shkruajtur SHSHSHA dhe punime të ilustruara me vargjet e autorit nga pikroei z.Astrit Tota.

Në qendër të këtyre tablove ndodhej poezia për Vilmën, ku me emocion bashkëshorti poet i thur vargje për thelbin e zemrës së saj, që janë në harmoni me ritualet e shpirtit.

Adnan Mehmeti eshte autor i ketyre librave:

Bota e mendimeve, aforizma, Tiranë, 1996

Diellin e kam futur në xhep, poezi, Tiranë, 2001

Ikje nga vetmia, poema, Dallas, 2004

Leave dhe door open, poezi në anglisht, Dallas , 2005

Gjekë Marinaj më shumë se poet, publicistikë, NY, 2007

Deti në mes, poezi, NY, 2008

Shkrimtarit i janë bërë vlerësime nga kritika, si nga Gjekë Marinaj, Dalan Luzaj, Ramiz Gjini, Ramiz Kelmendi, Adriatik Kallulli, Kastriot Ahmati, Shefqet Dibrani, Albana Mëlyshi etj.

***

Shkrimtarit prej Kosove i kishin ardhur një sërë përshëndetjesh në ditën e promovimit të krijimtarisë së tij, çka flet për një respekt dhe dashuri nga lexuesit e tij.

Kështu z.Velaj lexoi përshëndetjen e presidentit të shoqatës, Gjekë Marinaj, i cili ndër të tjera shkruante: Kam pasur fatin e madh të njoh Adnan Mehmetin si njeri më parë, se si poet e shkrimtar. Për ju që nuk e njihni sa unë, në opinionin tim, Mehmeti është një ndër njerëzit dashamirës, më të ndershëm, më të çiltër e më inteligjentë që kam njohur në jetën time. Adnani është një poet i dashurisë, në të gjitha kuptimet e fjalës. Me pas u percollen pershendetjet e prof.Peter Priftit, Vlash Fili, sekretar i shoqates “Bijte e shqipes” etj.

Nga redaksia “Persepektiva” Bujanoc, vendlindja e tij, i uronin suksese të mëtejshme në fushën e krijimtarisë, përmes së cilës keni afirmuar vlerat e kulturës shpirtërore dhe materiale të Luginës së Preshevës, kësaj dege të ndezur të Arbërit.

Urime erdhen dhe nga Astrit Tota dhe Seit Tafaj.

***

Z.Mëhill Velaj, hapi këtë ditë festive duke përshëndetur pjesëmarrësit dhe shkrimtarin Adnan Mehmetin për suksese të mëtejshme në fushën e letërsisë.

Ai e vlerësoi poetin A.Mehmeti këtë shkrimtar prej Kosove që po ngjit shkallët e elitës së shkrimtarëve me shpejtësi. Poezitë e tij, janë tejet mbresëlënëse dhe kanë një figuracion të përzgjedhur, prandaj dhe disa kritikë i kanë kushtuar shkrime të tëra krijimtarisë së tij artistike.

Z.Pal Ndrecaj paraqiti para pjesemarresve kumtesen: “Poezia dhe Katarza” një analizë e thellë dhe teper profesionale.

Ajo që mbetet në mendje në formë mbrese, kujtimi më të gjatë apo si një cytës intrigues për meditim pas leximit të librit të Adnan Mehmetit me titull “Deti në mes” është niveli i shkallëshkallshë n i reagimit emocional, të cilin reagim lexuesi e përjeton në disa forma: Si vetëdije për elementet qenësore të domosdoshme për funksionimin e një sistemi vlerash në kushtet dhe rrethanat e tendencave të dehumanzimit të jetës dhe si rezistim përballë këtyre tendencave, rezistim qe mundohet t’i afroje lexuesit edhe alternativën tjetër.

Ndërsa Jesika, një vajzë amerikane, recitoi disa nga poezitë e autorit në anglisht.

Pas interpretimit të poezive fjalen e mori kryetari i shoqatës së shkrimtarëve shqiptaro-amerikane z.Dalan Luzaj, qe kishte udhëtuar që nga Cikagoja për të marrë pjesë në kete promovim.Ai vleresoi aktivitetin, organizatoret dhe uroi Adnan Mehmetin per krijimtarine. Krijuesit janë të privilegjuarit e kombit me jetëgjatësi dhe fatoshet që përcjellin kohërat.

Ata ngelen të tillë nga vlerat që kanë dhe po nga këto vlera hyjnë në thesaret e kulturës së Kombit.

Adnan Mehmeti, tha Luzaj, hodhi njëra pas tjetrës dy libra, në intervale kohe, që janë me një peshë specifike. Sot vështrimi im panoramik do rrëshqas te proza e këtij autori me librin:

“Gjekë Marinaj më tepër se poet”.

Libri në pamje ka dy autorë , ndaj unë duke folur do mbështetem mbi supet e të dy krijuesve.

Adnan Mehmeti me një stil konciz me artin e fjalës së bukur gërshetuar me mendimin filozofik me dëshirën e zjarrtë dhe të sinqeritetit human, ka arritur të bëjë një përcaktim rreth Gjekë Marinaj që kushdo do ja kishte zilinë. Shumë gjëra janë para syve tanë, veç jo të gjithë kanë aftësi zhbiruese. Këto lloj vështrimesh i kanë krijuesit e vërtetë. Syri dhe veshi i poetit duhet të vështrojë pas malit dhe të ndjejë gurgullimën nën këmbët e tij. Eshtë meritë e vecantë që ky autor duke udhëtuar mes shqetësimeve që na jep jeta zbuloi nëpër faqet e shkëmbinjve rrezatimin e një metali të rrallë. Këtu tha Adnani duhet ndalur dhe piketoi minierën më të re të kulturës sonë. Pra Gjekë Marinaj ky vigan i ri i kulturës shqiptare, që për fatin e mirë po na largohet në art, por po na afrohet me zemër, përbën një thesar të ri të kulturës shqiptare.

Ky është gëzim i gjithë miqve dhe shokëve të tij, por sidomos i Adnanit që me sistemin e tij të ndjeshmërisë regjistroi valët shpërthyese të këtij vullkani. Me librin e tij më të fundit Gjekë Marinaj radhitet me poetët sipërorë botërorë, pa e tepruar duke thënë një të vërtetë. Libri “Lutje në ditën e tetë të javës”, është bibla e poezisë moderne. Ligështohem për një gjë se tek Gjekë Marinaj pjesa e mikut po na pakësohet, duke u bërë një emër i përveçëm.

Në skenë do të interpretoheshin mjeshtërisht poezitë e tij nga aktori, djali prej Kosove Shpend Gjocaj. Interpretimi i tij do të ndërpritej disa herë nga duartrokitjet.

Pastaj para publikut u paraqit dhe Dr.Christine Villani, profesore në Departamentin e Edukimit në New Haven University , CT.

Me një gjuhë të rrjedhshme dhe tepër elekuente, ajo i bëri një analizë të hollë krijimtarisë së autorit e cila e njihte dhe i kishte lexuar të gjithë krijimtarinë.

Me krenari pohoi se ishte e lumtur që lexonte krijimtarinë e Adnan Mehmetit, dhe kishte ngelur e magjepsur nga gjetjet artistike që bënte autori në poezitë e tij. Nuk ka më kënaqësi kur pas nje lodhje të gjatë, ulesh dhe lexon dhe pastaj natyrshem shijon poezitë, që të prekin shpirtin dhe të japin kurajo e frymëzim për ditët e mëvonshme.

Ramiz Gjini, një prozator modern, pohoi se krijimtaria e Adnan Mehmetit është në udhë të mbarë. Jo kushdo mund të bëhet poet, pohon shkrimtari, por librat e tij janë bërë mjaft tërheqëse, sepse i këndojnë Atdheut, Kosovës, bukurisë, dashurisë, natyrës, e nëpërmjet forcës artistike të fjalës, ai ja ka arritur qëllimit. Shoqata jonë ndihet krenare që në gjirin e saj ka poetë të tillë, poetë që lexohen me ëndje nga lexues të shumtë, çka e tregon më së miri miqtë e shumtë të librit që kemi këtu. Janë shkrimtarët ata që duan të zbulojnë misteret e jetës, ose u vihen pengesa per t’I zbuluar ato përfundoi z.Gjini duke cituar disa vargje nga intelektuali i shquar i Kombit, prof.Isuf Luzaj si:

S’më trembi furtuna,

S’më trembi tërmeti,

Por më trembi pikepyetja,

Që dot nuk i gjeta jetës kuptim!

Z.Tomë Mrijaj lexoi kumtesën me titullin “Poezi plot hymne dashurie”. Ndërmjet të tjerash ai e vlerësoi poetin se përdor mjeshtërisht fjalë të kursyera, por me një intensitet ndjenjash të ngjeshura, i cili zë një vend të merituar në mbretërinë e këtij arti, duke na shpalosur botën e tij shpirtërore.

Qazim Doda tha se poezia e Adnan Mehmetit është e lidhur ngushtë me ndjenjat e zjarrta për Atdheun. Deti në mes tregon mallin e tij për Atdheun.

Në poezinë 36 shkronjat, poeti shpreh revoltën e tij për përdhosjen e historisë që e bëjnë sllavo maqedonasit në qytetin e shkronjave Manastir të cilin e thërrasin Bitolj. Me një varg të kësaj poezie autori argumenton se historia shkruhet me 36 shkronja, ndërsa përtej lumit alfabeti cirilik numëron i turpëruar, kjo na lë të kuptojmë se asimilimi dhe genocidi kulturor ndaj shqiptarëve ka arritur aq lart sa që Manastirin janë duke u munduar ta mbulojnë hijet e zeza të alfabetit të turperuar sllavo-maqedonas.

Edhe poetja Ilirjana Sulkuqi, po ashtu anëtare e shoqatës e përshëndeti autorin me konsideratën më të lartë dhe i uroi atij suksese të mëtejshme. Ajo i dhuroi autorit një stilolaps me shqiponjë dhe librin e shkrimtarit Bilal Xhaferit. Ajo me emocion pershkroi krijimtarinë e autorit, promovimin e librit dhe se është bukur kur shkrimtarët mblidhen në këto ditë të vecanta, në promovime librash.

Shkrimtari Luigj Çekaj tha, se kam mendimet më të mira dhe më të bukura për poezinë e Adnan Mehmetit, ato unë i lexoj me ëndje vazhdimisht.

Dr.Selaudin Velaj, anetar I shoqates e uro autori. Ai tha se duhet të kemi më shumë klasa në shkollë, më pak qeli burgu dhe sa më shumë libra me vlerë. Ai gjithashtu përcolli dhe përshëndetjen e shkrimtarit Pierre Pandeli Simsia për poetin Adnan Mehmetin.

Rajmonda Moisiu kishte udhëtuar nga larg për të marrë pjesë në këtë ditë festive për komunitetin shqiptar në Samford. Ajo përshëndeti të pranishmit duke sjelle dhe urimet e Merita Bajraktarit.

Tomë Paloka e vlerësoi stilin me të cilin shkruan autori, e përgëzoi atë për një punë kolosale dhe pse është një shkrimtar relativisht i ri në moshë.

Gjeto Turmalaj e vlerësoi poezinë e Adnan Mehmetit si një metaforë të gjallë, si një poet me talent, e cilësi të rralla, gjë që e lexojmë në praninë e vargut ku me aq finesë na e paraqet. Edmond Ismailati u shpreh se e kishte kënaqësi që kishte ardhur nga Brooklyni për të marr pjesë dhe për ta përshëndetur autorin.

Intervistë me Natasha Lako:

Intervistë me Natasha Lako:

Albert Zholi

Babai im është arrestuar më 27 maj të 1950 ku më la mua 2 vjecc e gjysëm

Në momentin e ftesës për NATO ambasadori amerikan citoi disa vargje të miat

Politka shqiptare, të hedhë sytë nga krijuesit, pasi ata janë vlerë kombëtare

Natasha Lako një emër tepër i lakuar në letrat shqipe. Një poete rrebele që kur merr në dorë penën, ska mik, shok, bindje, karshillëk. Ajo është vetvetja dhe vargjet e saj janë shëmbëlltyrë e vërtetësisë intelektuale. Energjike dhe gjithmonë kërkuese, jeta e saj përshkon një lumë pengesash të cilat ajo me punë, korrektësi, disiplinë, kurajo qytetare ka mundur ti anashkolojë pa thyer rregullat e etikës, pa cënuar sadopak kodet e saj të punës për të rënë në servilizma apo . Eshtë ndër ta paktat femra shqipatre që në fillimet e levizjeve demokratike dha ndihmën e saj modeste por që më vonë u la në harresë pëe shkak të karakterit të saj serioz dhe duke qëndryar jashtë grupimeve me interesa meskine. Poezia për të është kryefjala e jetës që i gjallom shpirtin dhe i jep forca në kërkim të së vërtetës, të së bukurës, asaj që i mungon politikës shqiptare në përgjithësi. Sipasa saj ti heqësh popullit shqiptar artin, poezinë, prozën, do të thotë t’i heqësh gjuhën shqipe dhe do të thotë të flasësh vetëm me gjuhën e shifrave, ku atëherë nuk do të kishte më qënie dhe ndërgjegje shqiptare. Zoti është i të gjithëve, edhe dielli është i të gjithëve, edhe gjuha shqipe është e shqiptarëve.

- Kush ka qënë e papritura më e madhe e jetës tuaj në krijimtari?

-Ishte një kënaqësi shumë e madhe dhe shumë e papritur për mua, kur në një moment shumë të madh historik të integrimit të Shqipërisë në botën perëndimore, dëgjova në deklaratën përshëndetëse të ambasadorit amerikan në Tiranë Withers të dhënë në konferencë shtypi (me këtë rast ftesën e Bukureshtit), të citoheshin tre vargje të një poezie time.Madje të një poezie që edhe unë në fillim nuk e përcillja shumë ndër mend. Ishin vërtetë momente tepër emocionuese, sepse ishte mjaft domethënës.Unë nëpërmjet atyre vargjeve kuptova se ju dha një mesazh gjithë popullit shqiptar, me ftesën për hyrjen në NATO. Është paksa paradoksale që hyrja në NATO të ketë lidhje me poezinë lirike të një poeteje, por kjo poezi është shkruar për agimet.Është një poezi që është përkthyer në hollandisht në fillim të vitit 1990, ku e emocionuar një piktore hollandeze I ka dedikuar një pikturë.Unë jam çuditur shumë, se me thënë të vërtetën, në jetën time nuk e kam përfillur shumë këtë poezi. Dhe kur kam shkuar në Hollandë, jam çuditur kur një piktore hollandeze kishte bërë një pikturë pikërisht me këtë motiv të kësajë poezie dhe kjo ishte çudia e par dhe çudia e dyta, pikërisht kur poezi është cituar nga ambasadori amerikan.Tre vargjet ai i citoi nga anglishtja të përkthyera, por unë po them këto tre vargje në shqip:

Kemi shumë për të hedhur prapa

Ashtu siç kemi shumë për të lindur

Si nga agimet, dhe nata,

Vjen drita papritur

Ky është një mesazh shumë domethënës për Shqipërinë. Në vitet ‘90-‘91 unë kam marrë pjesë edhe në lëvizjen e parë demokratike dhe më bëhet qejfi ta them që mesazhi im poetik të përputhet edhe me çka i duhet Shqipërinë Ne vijmë nga një kohë që duhet të hedhim shumë gjëra mbrapa, pasi kështu mund të ecim përpara, por kemi shumë për të bërë akoma.Ky ishte një mesazh që ishte kënaqësi ta dëgjoje.

-Kjo poezi a është botuar në ndonjë libër?

-Po është botuar në librin “E para fjalë e botës”, pastaj është përkthyer në disa gjuhë të huaja.Tani në vëllimin tim të fundit unë nuk e kam futur në libër. Unë falenderoj të gjithë ata që e duan letërsinë shqipe dhe e poezinë shqipe.Është hera e parë që ambasadori amerikan përmend poetët shqiptarë dhe poezinë shqiptare. Duhen përmednuar poetët. Ata janë bota e brendshme e njerëzve të thjeshtë. Duhen përmendur poetë si është Fatos Arapi i cili mori Kurorën e Artë në festivalin e Strugës para një muaji.Dhe të vjen mirë kur në raste të tilla soleme të përmenden poetët, ata që të gëzojnë shpirtin por që duken të shpërfillur nga politika shqiptare. Por në fakt nuk janë të shpërfillur nga lexuesi i vërtetë, intrelektualët, populli, bota e qytetëruar.

-Në shumë intervista që kam marrë me shkrimtarë dhe me poetë ata kanë thënë që ne jemi të shpërfillur nga vendimarrja, pra politika na largon dhe nuk na afron, ju nuk jeni e këtij mendimi?

-Unë pikërisht jam e këtijë mendimi. Por bota e qytetëruar jo. Këtu fillon ai kufiri midis botës së qytetëruar dhe asaj të paqytetëruar. Sikur vetëm këtë mesazh të merrte politika shqiptare, përmenjda e vargjeve të një poeteje ditën e ftesës në Nato, e bëri ambasadori amerikan, por nuk i shkon ndër mend ta bëjë asnjë politikan shqiptar. Ato vargje i drejtoheshin politkës shqiptare, të hedhë sytë nga krijuesit, pasi ata janë vlerë kombëtare, janë ndërgjegja e kombit. Politikanët janë shumë të përkohshëm, poetët dhe shkrimtarët janë të përjetsshëm.Ky është një nga ata mësimet që ne duhet të marrim nga integrimi në Nato dhe BE. Të mësojmë nga vendet perëndimore, respekti që ata kanë për krijuesit.Në bazament të jetës shpirtërore, të këtijë populli është letërsia dhe arti. Dhe ky është mesazhi më i madh që i jepet popullit shqiptar, ose drejtpërdrejt politikanëve shqiptar.

-Kush është mendimi juaj pse është kjo shpërfillje e politikës shqiptare, gjatë një tranzicioni të tejzgjatur ndaj shkrimtarëve dhe të poetëve duke ditur që poetët dhe shkrimtarët janë parapritës të mendimit njerëzor të të gjithë vendeve?

-Sigurisht që janë paraprirës.Ne tani u mësuam nga politika të flasim edhe pak për veten, dhe unë po them se kjo është një poezi që është shkruar para viteve’90 por merr një kuptim në çdo moment. Mendoj që këto vite ashtëquajtura tranzicion, politika ka gabuar dhe do të vazhdojë të gabojë kur ajo ndan artin nga organizimi I përgjithshëm shoqëror.Arti është pjesë e ndërgjegjes kombëtare, është pjesë e koshiencës.Dhe po të jeshë pjesë e koshiencës është gjëja më e madhe, më ekzistenciale.T’I heqësh popullit shqiptar artin, poezinë do të thotë t’I heqësh gjuhën shqipe dhe do të thotë të flasësh vetëm me gjuhën e shifrave, atëherë nuk do të kishte më qënie dhe ndërgjegje shqiptare. Zoti është i të gjithëve, edhe dielli është i të gjithëve, edhe gjuha shqipe është e shqiptarëve.

-Cfarë ka shkruar për herë të parë Natasha poezi apo prozë?

-Para disa kohësh takova një mësuese të letërsisë që mbushte 90 vjeç (Unë kam mbaruar shkollën pedagogjike të Korçës) quhej Virxhinia Pepo që ishte e motra e një studiuesi dhe historiani të madh korçar, dhe për çudi më ka përmendur poezinë time të parë, që unë kisha varur në shkollën e mesme. Ajo shkollë nuk ekziston më tani.Ka qenë një poezi me titull: “ Mësueset e klasës së parë”.Ishte botimi im I parë në shkollë.U çudita që ajo mbante mend.Ajo nuk mbante mend vetëm poezinë time por edhe hartime të nxënësve të tjerë.Me një kujtesë fenomenale një mësuese 90-vjeçare.Bëhet fjalë për një poezi të viteve 1962 .Unë e kisha haruar edhe vetë. Korça ka pasur mësues të mirë që dilnin nga lice Francez.Unë kam takuar mësuesit e fundit të liceut frances.Kjo ngrohtësi dhe kjo mirëpritje e tyre të bënte që të shkruaje.Po ta konkretizoj edhe më shumë, unë poezinë e parë timen e kam botuar në gazetën DRITA e kam botuar në 26 janar të vitit 1964, dhe atëherë isha 16 vjece.Ka qenë mikëpritja e madhe tek mësuesit që unë vazhdova përsëri të shkruaj.Ismail Kadare dhe Dhimitër Xhuvani I morën poezitë e mia kur ende isha në Korcë.Në atë kohë nuk ka pasur televizion në Korçë, dhe gazeta Drita vinte një herë në javë në mes të dimrit dhe unë shihja të botuar poezitë e mia dhe pastaj fillonja të shkruanja, dhe atëherë gjeja një mbështetje .Këtë e them për rininë e sotëme, për poetët e sotëm që nuk kanë një mbështetje, dhe janë shumë të fortë që rezistojnë. Kjo etje për gjuhën, këngën dhe tingëllimin e gjuhës shqipe ndoshta na bëri neve të shkruanim.Tani mund të ketë talente të reja, poetë të rinj për të cilët nuk flet njeri, nuk gëzohet njeri, dhe nuk mendon njeri, kjo për mua është pak e trishtueshme.

-Kur është botuar libri juaj i parë mbas kësajë dite kur ju e quajtët ditëlindje të dytë?

-Ne shpesh presim që të na vijë një gjykim nga bota, të përkthehej diçka në botë, të bëhej një sukses dhe të tërheqim vëmendjen.Dhe mua kështu më ka ndodhur.Në fillim mua më janë botuar këto poezitë e para, më është përkthyer në bullgari.Ka qenë në vitet 1965. Atëherë në vitet 1971 u përkthye një antologji e poezisë shqipe në frengjisht nga një botues shumë serioz Melie.Kishte poezi të Kadaresë, të Dritero Agolli, të Fatos Arapit dhe përsëri çuditërisht poezi të miat.Pse një poete shqiptare çuditet kur e citojnë gjithnjë. Edhe atëherë edhe unë e mbaj mend shumë mirë dhe mendova se meqenëse Ismail Kadareja kish qenë redaktor I librit tim të parë “Marsi brenda nesh”, ka dalë në 1971, dhe mendova se nga ai është influencuar që ka përkthyer poezinë time.Ne na ka mësuar shoqëria totalitare që I kthente të gjithë njerëzit në zero dhe na ka mësuar që të mos e vlerësojmë dhe të mos e çmojmë veten tonë aq sa duhet sidomos në pozita e një vajze të thjeshtë dhe si një qytet si Korca.Dhe më dukej e çuditëshem që unë të përfaqësoja letërsinë shqipe në antologji që u përkthente në frengjisht.Më tepër kanë habitur se më kanë lumturuar.Kjo ka qenë një sëmundje shqiptare që vjen jo nga paaftësia, por paaftësia në sistemin e vlerave.Cdo popull ka sistemin e tijë të vlerave. Edhe bota shqiptare kulturore ka një klasifikim vlerash.Kështu mendoj se mungon një kritikë letrare, kjo kritikë ekziston por nuk ndjehet.Ka pasur raste kur unë I kam pyetur mësues letërsie dhe i kam provokuar dhe i kam thënë se kush shkrimtar shqiptar ju pëlqen “dhe ato do të përgjigjen vetëm Kadarenë.Ose po të jetë partia socialist e në fuqi, ose ai kryeministër që pëlqen Dritëroi Agollin do të përmendin atë.Kjo është e vërteta, por kjo është skandaloze për një mësues letërsie dhe është një indiferentizsëm, dh e e krahasoj me at ëmësuesen time 90-vjecare.Unë mendoj se në dorën e ,mësuesve të letërsisë varen shumë gjëra .Unë kam lexuar para pak kohësh një antologji me tregimet më të mira botërore në amerik, ku ishte përpiluar në bazë të anketave të mësuesve të letërsisë.Botuesi anketonte të gjithë ,mësuesit e letërsisë së amerikës dhe të Anglisë.I thoshte më thoni juve të cilët tregime ju pëlqejnë më shumë juve apo nxënësit, dhe nga ky klasifikim ai arrinte të nxirrte një libër të vetëm.Edhe këtu tek ne mendoj se mësuesit e letërsisë mendoj se duhet të jenë një shtysë mjaft e madhe në fushën e letërsisë.

-Tashmë ju jeni larguar përfundimisht nga politika?

-Nuk largohem asnjëherë përfundimisht. Fjala përfundimisht nuk ekziston sepse unë kam mbaruar për gazetari dhe diploma ime është për gazetari.Më është e hequr e drejta e ushtrimit të profesionit tim në këtë fushë në vitin 1975-1976.Unë këtë 13 maj mbusha 60 vjecc.Babai im është arrestuar më 27 maj të 1950 ku më la mua 2 vjec e gjysëm.Kjo gjë më bëri, dhe më hoqën që unë të mos punoja në gazetari, sepse gazetari është gjithmonë më afër pushtetit qëndror në atë kohë.

-E ke vuajtur në atë kohë këtë të padrejtë?

-E vuaj më shumë sot, sepse nuk ia kisha treguar asnjeriut, dhe tani më duket e pamoralëshme që ta tregoj.

-Mendoni që gazetaria e sotëme shqiptare është një gazetari objektive?

-Apsolutisht.Edhe gazetaria e sotëme është ajo gazetari që mendonin ato atëherë.Nuk është akoma e pavarur plotësisht.Mendoj që duhet të merren më shumë vajzat në këtë fushë, sepse shoh veten time me atë profesionin tim të hequr.

-Pse vajzat, ne meshkujt nuk jemi pranë asaj gazetarie që mendoni ju?

-Vajzat sepse, më duket sepse ai profesion i imi i privuar ia ka kaluar atyre.

-Ju keni punuar edhe për skenare filmash, keni punuar njëkohësisht në organe të ndryshme shtypi, ku e keni gjetur më mirë veten?

-Unë më mirë veten e kam gjetur në krijimtari sepse, edhe me botën e imazhit në kinostudio e kam gjetur mirë veten, por krijimtaria është vetja ime, ajo që lind, buron dhe më jep krahë.

- Kush ka qenë gjëja me e bukur në pjesëmarrjen në festivale?

-Ditët e mia më të bukura në festivale janë kur unë kam takuar dhe kam punuar me Vaçe Zelën.Është një këngë me Feim Ibrahimin që është një kompozitor shumë I mirë dhe kënga quhet “ Mirmëngjes” dhe një këngë tjetër dhe kjo ka qenë gjëja me e bukur.

- Po në krijimtari ku e keni ndjerë veten më keq?

-Më keq kur më kanë bllokuar librat.Në suksesin tim në filmin “ mësenjtorja”, dhe më është bllokuar edhe një libër tjetër………. Më janë grisur katër faqe dhe më kanë thirrur dhe më kanë thënë se duhet zëvendësuar me katër të tjera dhe unë I zëvendësova me poezi të tjera që nuk ishin si ato të parat.

-Cështë dashuria për Natasha Lakon?

-Dashuria është gjithshka, është jetë, pa dashuri nuk ka lëvizje njeriu.

-Kë vlerëson dhe kë kritikon më shumë tek një njeri?

-Më shumë hipokrizinë e kritikoj dhe sinqeritetin e vlerësoj shumë.

-Në qoftëse do të ishe e pushtetshme, çfarë do të bëje?

-Do bëja shumë gjëra.Po më përpara do të bëja një gjë të thjeshtë që e kisha menduar që kur isha deputete në ’91, që të vinja tabela në të gjithë rrugët e Shqipërisë, për të treguar orientimet, sepse nuk është vetëm për orientim që është e nevojëshme në jetë por tregon edhe një nga fazat e para të organizimit dhe të disiplinës.

-Cfarë i mungon sot politikës shqiptare?

-Sinqeriteti i mungon tërësisht.

-Krijimtaria shqiptare shikohet që ka një inflancion të prodhimtarisë, ju si do ta citoni këtë?

-Për mua më mirë që ka inflacion, rëndësi ka që të ketë një kritikë dhe unë mendoj se gazeta shqiptar e mund ta tregojnë këtë kritikë por jo në faqet e fundit, siç bëjnë zakonisht.Dhe të bëjë analiza dhe kjo thjeshtë reflektare të përkthimeve të ndonjë autori të huaj.

-Cfarë ju lidh me Zhuliana Jorganxhi?

-Korca dhe krijimtaria .

-Si ka mundësi që Korça ka nxjerrë dhe gjithmonë nxjerr poetë dhe shkrimtarë të mirë?

-E kam vrarë edhe unë mendjen shumë.Por unë them ngaqë është klima ku nuk piqen gjërat menjëherë siç molla për shembull që do një klimë të ftohtë dhe të ngadalëshme.

JAM ME ERION BRAÇEN, ZOTI RAMA. PO JU (AKOMA) JENI ME BERISHËN?

JAM ME ERION BRAÇEN, ZOTI RAMA. PO JU (AKOMA) JENI ME BERISHËN?

-OPINION-

NGA JAKUP.B. GJOÇA

Në këto kohra politike, kur Sala dhe Rama flenë ( bashkarisht) në një krevat politik, Erion Braçja, më ngjan me Don Kishotin e shkretë.

Si Don Kishotit që i kishte mbetur vetëm shpata e shkretë të bënte lufërat kundër erërave , edhe Erion Braçes, tani i ka mbetur veç ofiqi i nënkryetarit të grupit parlamentat të PS, sepse çdo opozitim e shkruar dhe e folur kundër Sali Berishës, i është ndaluar tash . Edhe PS-së edhe Erion Braçes- sigurisht!!!Me urdhërin e të Parit!!!!

Kësaj here, Erion Braçja e shkeli vizën e kuqe (partiake) të urdhërit të të Parit partiak.

Erion Braçja, guxoi- përtej urdhërit të të Parit partiak – dhe i drejtoi një letër ( e shkruara mbetet historikisht)në emër të grupit parlametar të PS Komitetit të Sanksioneve të Këshillit të Sigurimit të OKB-së, Amnesty Internacional, Rrjetit të Aksionit Ndërkombëtar për Armët e Vogla, OXFAM,në të cilin fakton implikimin e Sali Berishës në Hiroshimën shqiptare të tragjedisë të Gërdecit, si edhe trafikimin e armëve.

Lind pyetja e parë.

Përse nënkryetari i grupit parlamentar të PS ( unë nuk mbaj asnjë përgjegjësi politike po qe se e nesërmja e ka shkarkuar Braçen nga kjo detyrë partiake- për ndjenjë solidarizimi të të Parit partiak ndaj Sali Berishës ) Erion Braçe detyrohet –tashmë- tu drejtohet organizmave ndërkombëtare në OKB për të dëshmuar fajësinë politike ( dhe penale) të Sali Berishës për tragjedinë e Gërdecit?

E qartë edhe përgjigja.

Drejtësia shqiptare nuk do të prekë kurrë fajtorët politikë të tragjedisë të Gërdecit.

Tjetra. Më shumë se ne të tjerët, Erion Braçe e kupton se aleanca politike e Ramës me Salën, kushtëzon imunitet politik të përgjegjësisë politike dhe penale ndaj Sali Berishës për tragjedisë të Gërdecit. ( sa për pajën politike- edhe Sala do ti japë shpërblim të njëjtën imunitet politik Ramës).

Erion Braçja, të paktën e dëshmon me letrën e nisur , që është kundër aleancave politike të Edi Ramës dhe Sali Berishës.

Letra e dërguar – njëfarësoj- është reagim dhe protestë politike e Erion Braçes ndaj pragmatizmave politike të Edi Ramës.

Ky reagim dhe protestë politike e Erion Braçes ndaj politikave të aleancave të Ramës me Sali Berishën, dëshmon qartë që nuk është Partia Socialiste ajo që aleancon me Sali Berishën, dhe –njëkohësisht- nuk janë interesat partiake dhe nuk është dhe asstrategjia dhe taktika politike e PS çfarëdo marrëveshje nën tavolinë me Sali Berishën.

Protesta politike e Erion Braçes lë lakuriq politikisht Edi Ramën.

Kjo është çarja më e madhe që pëson PS nga marrëveshja politike me Sali Berishën.

E kuptoj dhe –njëfarësoj- e shfaqësoj Erion Braçe që nuk reagoi më parë, sidomos pas 21 prillit.

Shikoni reagimin politik të Edi Ramës ndaj Letrës të nënkryetarit të grupit parlamentar të PS Erion Braçes?

Që të kuptoni edhe “argumenat politike” që shet veresie Edi Rama.

Edi Rama- Një letër e tillë nxit imazhin e Shqipërisë.....

Politikisht për Shqipërinë vetë cila ka më shumë rëndësi? Një imazh i kamufluar, që mbart –si pjellë- një kryeministër të kurruptuar si Sali Berisha , me pasoja kaq tragjike për popullin dhe Shqipërisë si ajo e Gërdecit? Apo dënimi politik dhe penal i kujdo politikani që pjell të tilla tragjedi dhe që –aktualisht dhe realisht- nxin imazhin e Shqipërisë?

Fshehja e krimit është mëkati më i madh politik. A nuk mëkaton Edi Rama- që në emër të imazhit të Shqipërisë- përligj korrupsionin politik dhe përgjegjësinë penale të Kryeministrit për tragjedinë e Gërdecit?

Vazhdon më tej Edi Rama.- Vërtetohet trafiku i armëve....

Domethënë, politika në Shqipëri –akoma- duhet të fshehë botës trafikimin e armëve të politikanëve shqiptarë? Shqipëria dhe populli shqiptar nuk bënë ndonjë trafik armësh. Trafikun e armëve e bënë vetëm politikanët në bashkëpunim me miqtë e tyre.

I shikoni rrënjët e mosdënimit të këtyre trafikanëtve të armëve në Shqipëri? Ja, ku janë. Te fjalët e Edi Ramës, që kërkon që të mbulojmë akoma trafikantët e armëve. Me justifikimin se do të pësojë sanksione Shqipëria.

Cili organizëm i pushtuar nga kanceri mund të bashkëjetojë me qelizat kancerore?Dhe deri sa mund të bashkëjetojë politika shqiptare me politikanët trafikantë të armëve?

Erion Braçja guxoi dhe denancoi botërisht trafikantët e armëve në Shqipëri dhe përgjegjësit politikë të tragjedisë të Gërdecit.

Mbase , nga jashtë Shqipërisë, vjen edhe Drejtësia në Shqipëri.

Erion Braçja, në këtë ndërkohë politike që përzgjodhi , të paktën nuk mund të akuzohet-partiakisht- se është me “armiqtë” e partisë të Edi Ramës.

Parti Socialiste , nuk mund të ketë me atë politikë të Edi Ramës që kërkon politikisht të kamuflojë trafikantët e armëve dhe përgjegjësit penalë të tragjedisë të Gërdecit.

Sanksionet –çfarëdo sanksione- në të vërtetë do të jenë ndaj politikanëve .

Asnjë Demokraci nuk ka mbijetuar në simbiozën e krimit dhe të politikës.

Ndaj edhe unë jam i tëri me Erion Braçen. Dhe e dini përse? Ngaqë Erion Braçja nuk do politikisht simbiozë politike me Edi Ramën, për çfarëdo ofiqi partiak.Nganjëherë, ofiqi partiak do të thotë që më parë të “dorëzosh” si paradhënie te kryetari i partisë ndërgjegjen tënde, moralin tënd. Që kryetari i partisë ta ketë më të kollajtë të drejtojë numra partiakë....

DYGJUHËSIA E POLITIKËS TË EMIGRACIONIT NË GREQI

DYGJUHËSIA E POLITIKËS TË EMIGRACIONIT NË GREQI

-OPINION-

NGA JAKUP.B. GJOÇA

Këto ditë u bë i njohur një informacion , që për spordashësit e “PANATHINAJKOSIT” të Athinës ka shkaktuar një entuziazëm .

Basketbollisti amerikan ( me ngjyrë – e cilësojmë se ka rëndësi ) Majk Batist, do të marrë shtetësinë greke.Dhe , kësisoj, shtetësia greke e dhuruar për amerikanin Majk Batist, do të bëjë të mundur që “PAO” në basket do të ketë të drejtën që të blejë akoma një bashketbollist joevropian, në konkurencën e egër sportive me “OLIMPIAKOSIN” e Pireut dhe me “CSKA” e Moskës.

Mirëpo, politika e Emigracionit në Greqi- të paktën siç duan ta shesin politikanët- ka kritere kaq të rrepta , dhe – de jure, të paktën- është e barabartë dhe e detyrueshme për këdo.

Kështu, që një shtetas jo grek dhe jo i Bashkimit Evropian, të marrë shtetësinë greke duhet të ketë jetuar vazhdimisht – pa ndërprerje- në Greqi 10 vjet.

Basketbollisti i “PAO” Majk Batist ka 4-5 vjet që është në Greqi.

Atëhere, në bazë të politikës të Emigracionit në Greqi, asnjë shtetas i huaj kurrë nuk mund të marrë shtetësinë greke, derisa ka më pak se 10 vjet që punon dhe jeton në Greqi.

Që pronarët dhe manaxherët e “PAO” nuk kanë lajthitur, dhe që sigurisht kanë dijeni të plotë për ligjshmërinë e marrjes të shtetësisë greke nga të huajt, kjo as që mund të dyshohet.

Që basketbollisti Majk Batist-sigurisht- në tetor të 2008 do të ketë në xhep pashaportën e shtetasit grek, edhe kjo as që nuk diskutohet.

Ah, po.

Sqarojmë çdo mundësi tjetër, që edhe mund të jap interpretim të gabuar.

Basketbollisti amerikan Makj Batist , është me ngjyrë, është afrikano-amerikan, dhe nuk ka asnjë rrënjë gjenetike , homogjene me helenët. Dhe as që prindërit e Majk Batist- dikur- nuk kanë qenë në Greqi, as si turistë dhe as si ushtarë të SHBA në Greqi , që Majk Batist të ketë lindur në Greqi, dhe tani, pas 29 vjetësh, bashketbollisti Majk Batist të marrë shtetësinë greke.

Dhe tjetra.

Basketbollisti Majk Batist , nuk jeton familjarisht në Athinë, dhe as fëmijët e tij, as kanë lindur në Athinë, dhe as mësojnë në sistemin arësimor të Greqisë. Që – njëfarësoj- këto të shërbejnë si dritare juridike e dhënies të shtetësisë greke të basketbollistit afrikano-amerikan Majk Batist.

Atëhere, ligjërisht, dhe politikisht, si mund të shpjegohet marrja ( ose dhënia ) e shtetësisë greke e basketbollistit amerikan Majk Batist?

Janë milionat e evrove dhe interesat e mëdha sportive të “PAO” basket në mes.Këto interesa sportive, dhe milionat e evrore bëjnë që të shuhen çdo politikë, çdo ligj edhe në Greqi.

Në Greqi ka dy taraca barazie për miletin. Shkalla e lartë e superbarazisë të disave përballë ligjit dhe politikës përcaktohet nga thesi i evrove.

Pakicë, kuptohet, janë disa të privilegjuarit e milionave evro që paguajnë klubet sportive greke për ti pagëzuar “grekë”.

Shkalla e poshtme e minibarazisë të shumicëve përballë ligjit përcaktohet nga mosdësira politike e qeveritarëve grekë .Këta “shumica” jemi ne .Emigrantët, e sidomos ne emigrantët shqiptarë në Greqi.

Dhe, nuk është një përjashtim i vetëm, që të fajësojmë tërësisht pronarët dhe manaxherët e “PAO” basket.

Kjo është një rutinë (jo)ligjore dhe politikë shqeto që zbatohet në Greqi.

Cilido sportist , që për interesat e klubeve greke , menjëherë merr shtetësinë greke.Pa asnjë vështirësi, pa plotësuar asnjë kritet të Politikës tëEmigracionit në Greqi. Dhe nuk bëhet fjalë këtu për basketbollistët serbë, të cilët janë “homogjenë” në Greqi.

E errëta e realitetit të politikës të Emigracionit të Greqisë u përket milionëve emigrantë që punojnë dhe jetojnë familjarisht në Greqi.

Për milionët emigrantë që jetojnë dhe punojnë në Greqi ndiqet tjetër politikë. Politika e getos shoqërore. Politika e veçimit. , dhe e diferencimit shoqëror.

Edhe pse emigrantët në Greqi punojnë dhe jetojnë të ligjshëm., kanë plotësuar mbi 10 vjet që janë të ligjshëm në Greqi, edhe pse fëmijët e emigrantëve kanë lindur në Greqi, edhe pse fëmijët e emigrantëve që nga kopështi dhe diplomohen në universitetet e Greqisë, prapëseprapë, mbeten të përjetshëm të HUAJ në Greqi.

Edhe pse Politika e Emigracionit në Greqi, ligji 3386/2005 thotë që cilido qytetar i huaj ka jetuar dhe punuar në Greqi 10 vjet, me dëshirën e tij i jepet shtetësia greke.

Mirëpo, politika zyrtare e qeverisë të Karamanlis, ndjek një monopat tjetër .Monopatin jo ligjor, monopatin e getos shoqërore për emigrantët.

Edhe pse janë të ligjshëm mbi 10 vjet , emigrantët në Greqi u kërkohet të bëjnë dokumentat e rinovimit të leje qëndrimit afatgjatë.

Edhe për rinovimin e leje qendrimit afatgjatë, për emigrantët ka gropa të zeza nga politika greke.

Emigrantit , në këto 10 vjet – të vërtetuara që ka qenë i ligjshëm, i numërohen kokër-kokër ditët e qëndrimit në Atdhe. Dhe këto ditënumërimi në Atdhe , u hiqen nga kohëqëndrimi 10 vjeçar në Greqi.

E kuptoni? E mund ta kapërdini? Këtë kokër të zezë të politikës greke për Emigrantët?!

Që , hiq +çirr + shqep = politika greke u nxjerr ditëqëndrimin në Greqi emigrantëve për afatin 10 vjeçar që shkruhet në ligjin e Emigracionit.

Që ta kuptoni, dhe mos u çuditni se nuk është truk mediak i autorit të shkrimit. Mund të kesh jetuar e punuar në Greqi 11 vjet? Pa hiq ditëqëndrimet në Shqipëri, në ndërkohën 11 vjeçare? Ditë+ javë+ muaj dhe kjo shumë zbritet nga 11 vjetët dhe na mbeten ( sipas artimetikës politike të Emigracionit të qeveritarëve grekë) 8,5-9 vjet.

Kështu me aritmetikë gjysmake-sipas politikanëve grekë- emigranti nuk fiton dot leje qëndrimi afatgjatë.

Për marrjen e shtetësisë- përjashtohen emigrantët shqiptarë, edhe sikur 100 vjet të jetojnë në Greqi.

Politikanët grekë ndihen se janë “magazinjerë” të Greqisë dhe Greqinë ( gjeografikisht) e kanë pronën e tyre. Për kë që duan, i hapin portat.Për kë nuk duan, ia përplasin portat e daljes në surrat.

Jo , nuk janë të luajtur nga mend politikanët grekë , me aritmetikën e ditëqëndrimit të emigrantëve në Greqi.

Emigranti që të “justifikojë” leje qëndrimi afatgjatë në Greqi, duhet të plotësojë në Greqi mbi 12-14 vjet.

Për të Drejtën e marrjes të shtetësisë greke-sidomos për emigrantët shqiptarë- asnjë emigrant nuk mund –praktikisht de jure- nuk mund ta marrë shtetësinë greke.

Ja sa antinjerëzor është shteti jojuridik grek.

Kjo është dygjuhësia e Politikës greke për Emigracionin.

EDI RAMA , SIKURSE RAMIZ ALIA

EDI RAMA , SIKURSE RAMIZ ALIA

-OPINION-

NGA JAKUP.B. GJOÇA

Natyrisht,edhe pse nuk është 1 prilli, lajmin nga Burreli që është shkarkuar nga puna kryeinspektori i policisë, Frrok Prenga , për shkak se një qytetar ndërpreu fjalimin e rradhës të Edi Ramës, dhe pa marrë leje – as nga vetë fjaluesi Edi Rama dhe as nga ...policia -guxoi dhe tha “ Poshtë Edi Rama”, unë do ta merrja si një shaka.

Shaka qytetare , të kundërreagimeve dhe irritimeve popullore të monotonive të fjalimeve të Edi Ramës.

Vërtet, në këto2-3 vjet, Edi Rama a ka lënë shesh, a ka lënë fshat pa mbajtë fjalim?

Deri këtu, asgjë e veçantë. Në (këtë) demokraci që jetojmë, a nuk e ka të drejtën- pa marrë lejen e askujt- gjithësecili që të flasë atë që mendon ?Dhe në demokraci , nuk është fajësim penal, fjala e thënë , fjala e shprehur.Qoftë - e thënë dhe e shprehur- edhe pa lejen e ...policisë.....

Këtu fillon absurditeti i realitetit të pushimit të punës të kryeinspektorit të policisë Frrok Prengu dhe fajësimi penal i qytetarit Mikel Preçi.

Një kryeinspektor policie mund të dënohej vetëm në kohën e Ramis Alisë, po qe se ndokush- pa lejen?!...- do të ndërpriste fjalimet e Ramis Alisë e do të guxonte të fliste....

Vetëm në kohën e Ramis Alisë kushdo qytetar që do të guxonte dhe do të ndërpriste fjalimin e Ramis Alisë- në sheshe si këto të Edi Ramës sot- dhe të fliste , do të dënohej me burgim.

Pyes. Që të besoj nëse është e vërtetë .Të jetë shaka, nuk e besoj, se nuk është 1 prilli....

-A është pushuar nga puna kryeinspektori i policisë të Burrelit Frrok Prençi? Mos vallë Edi Rama kujtoi se është Frroku i Çupajve dhe urdhëroi pushimin nga puna?Frrok për Frrok! ( Rama nuk mund tja falë Frrok Çupit kritikat e hapura për abuzime ekonomike. E ka porosi nga Sali Berisha).

Ndryshe, është e pamundur që në 2008-n, të pushohet nga puna një kryeinspektor i policisë ngaqë një qytetar flet pa lejen e Edi Ramës.Flet pa lejen e Ramës aty në sheshin e qytetit. Çfarë u bënë qytetarët? Deputetët e PS-së, që askush nuk flet pa miratimin e Edi Ramës? ( Erion Braçja- që i nisi letër OKB-së pa lejen e Edi Ramës- do ta pësojë- shikojeni dhe dëgjojani këngën nga Edi Rama).

Qytetarët, çfarë janë? Të burgosurit e kujdo kryeinspektori policie, dhe kushdo që “gabon” dhe i prish fjalimet –pa marrë lejen- e Edi Ramës, do të dënohet penalisht?

Po Edi Rama, ku e mori lejen që flet që kudo që gjen ndonjë shesh, krekoset dhe mban fjalime?

Në kë emër ? Të kujt DIALOGU?

Fjalimet e Edi Ramës, janë të kopjuara nga fjalimet e Ramiz Alisë. Në Dialogun e Ramis Alisë me popullin, në prag të vdejkejs të Enver Hoxhës.

Fjalimet e MONOLOGUT.Këto janë fjalimet e Edi Ramës.

Dialog do të thotë debat. Dialog do të thotë që të dëgjosh edhe Mikel Preçin. Këdo Mikel Prençi.

Dhe po qe se thotë cilido Mikel Prençi “ Poshtë Edi Rama” përse duhet të dënohet?

Po sikur Mikel Prençi, të papagallonte “Rrroftë Edi Rama” a do të dënohej për prishje të qetësisë publike?

Derisa edhe një kushdo qoftë Mikel Prençi, thotë hapur, po në sheshin e mejdanit “ Poshtë Edi Rama”, kjo a e shqetëson Edi Ramën?

Jo se u “prish” qetësia publike . E fjalimit të tij ....

Edi Ramën duhet ta shqetësojë ajo që do të shprehë cilido Mikel Prençi. Kur thërret në sheshin e burrave “Poshtë Edi Rama”. Te vetevtja e tij, te politika e tij, te fjalimet e tij, te mburrjet e tij, te premtimet e tij, ka shumë gjera që akoma ka njerëz që nuk i besojnë.

A ka forcë argumentimi, a ka politikë bindëse Edi Rama që të bindë të pabindurit e fjalës, të premtimeve, të mburrjeve të tij?

Ky duhet të jetë shqetësimi i parë qytetar, moral dhe politik i Udhëheqësit.

Në Demokracinë e Fjalës dhe të Shprehjes, nuk ka prishje të qetësisë pubike, dhe as dënime .

Për prishje publike shqetësohen vetëm diktatorët e Fjalës, diktatorët e imponimit dhe të manipulimit të Mendimit.

Besoj se nuk harrohet ajo (që thanë sigurimi i shtetit) , edhe ajo përpjekje që dikush donte të vendoste bombë në sheshin ku Ramiz Alia do të fliste në Tropojë. (Mos tju shkojë mendja që “dikushi” ishte Sali Berisha...). Sa veta u burgosën vetem e vetëm pse mbi ata ra hija e ...dyshimit të prishjes të qetësisë të rendit publik.

Edhe Mikel Prençi u arrestua nga policia e Edi Ramës, për prishje të rendit publik...

Pas këtij arrestimi të Mikel Preçit, edhe Edi Rama foli në sheshin e Burrelit pa e ndërprerë më askush.... Cili është ai i marrë që të shkojë në burg me gojën e vet?

Nuk është shaka. Dhe as 1 prilli....

A E KANË INFORMUAR NDOKUSH MINISTRIN E JASHTËM LULZIM BASHËN QË TASHMË JEMI NË QERSHOR TË 2008-s ?....

A E KANË INFORMUAR NDOKUSH MINISTRIN E JASHTËM LULZIM BASHËN QË TASHMË JEMI NË QERSHOR TË 2008-s ?....

OPINION

NGA JAKUP.B. GJOÇA

Të shkruhej Historia e një vendi nga këta qeveritarë berishianë, çdo ditë qeverisëse Berishiane për Shqipërinë do të nxihej në faqet e Historisë me të tilla mburrje politike berishiano-enveriste “.... një ngjarje e madhe në historinë e marrëdhënieve Shqipëri – Bashkimi Evropian...”

Qershor 2008 dhe ministri i jashtëm shqiptar Lulzim Basha, - një ditë më pas nga publikimi i raportit të qeverisë amerikane për vlerësimin e politikës qeveritare të Sali Berisha NR 2 në dështimin e luftës kundër tregëtimit të femrave dhe fëmijëve,- deklaron dorrëzimin e Udhërrëfyesit të Vizave nga ana e zyrtarëve të BE “ ....moment historik...”

Qeveritarët shqiptarë a ndjejnë sado pak ndjesinë e përgjegjësisë dhe të turpit politik? SHBA në raportin e saj vjetor analizon qeverinë shqiptare “... shteti shqiptar ka mbetur sehirxhi dhe dëftoi mungesë dëshire në luftën human trafficking...”

Para një jave partitë politike në FIROM u ndeshën me armë me njera-tjetrën – ku pati edhe viktimë- për të manipuluar zgjedhjet parlamentare . Qeveria shqiptare e Berishës – si edhe ministri i jashtëm Lulzim Basha- a ndjejnë sadopak përgjegjësi politike në Diplomacinë ndërkombëtare për këtë rezillëk kombëtar ? Shqipëria është shteti i vetëm i konsoliduar në trungun e KOMBIT SHQIPTAR.

Cila është POLITIKA dhe DIPLOMACIA e shtetit shqiptar që të konsolidojë, të bashkojë gjithëshqiptarizmin?

Para disa javësh , në takimin e vendeve Juglindore evropiane në Maqedoni, i vetmi shtet ballkanik që nuk u ftua nga kryeministri i Maqedonisë ishte shteti i Kosovës. Mosftesa e Kosovës nga Gruevski ishte demostrim i forcës politike të tij ndaj çështjes

Mbarëshqiptarizmit.

Gruevski, me mosftimin e shtetit të Kosovës, qëlloi njëkohësisht në dy tabela të diplomacisë politike të interesave të tij.

E para, Gruevski u dha shqiptarëve të Maqedonisë të kuptojnë se kush është pronari i politikës në Maqedoni.

E dyta, Gruefski, përcolli mesazhin politiko-diplomatik te fqinjët e tij serbo-greko-serbë që politika dhe diplomacia e tij është një me poliitkën dhe diplomacinë e tyre ndaj Kosovës.

Po shteti shqiptar, si reagoi ndaj këtij provokimi politiko-diplomatik të Gruevskit në mosftesën e shtetit të Kosovës?

-Asgjë! Heshti! Të parët që shikojnë me mosbesim diplomacinë dhe politikën e shtetit shqiptar janë shqiptarët që jetojnë në Maqedoni dhe shqiptarët kosovarë.

Shteti i Kosovës edhe një herë u ndodh i pandihmë nga shteti i Shqipërisë. Sikurse nuk u ndihmuan nga shteti dhe qeveria e Shqipërisë edhe shqiptarët që jetojnë në Maqedoni në zgjedhjet parlamentare të Maqedonisë.

Ditë më vonë nga mosftesa e Gruevskit të shtetit të Kosovës në takimin e vendeve Juglindore Evropiane , Bullgaria , e ftoi shtetin e Kosovës në të njëtin takim të shteteve Juglindore Evropiane.

Kjo politikë dhe diplomaci e qeverisë Berishiane e shërfilljes dhe e mosndihmës për shtetin e Kosovës dhe për shqiptarët që jetojnë në Maqedoni a nuk është e njëjtë edhe me politikën dhe diplomacinë enveriane të 45 vjetëve komuniste?

Kjo a nuk shpjegon që ora e politikës dhe e diplomacisë të qeverisë berishiane ka mbetur në vitin 1990?

A ka tjetër shpjegim dhe analizë politiko-diplomatike frazeologjia politiko-diplomatike e kryeshefit të Diplomacisë shqiptare Luëzim Basha kur më 6 qershor 2008 të cilësojë “ ...moment historik...” për Shqipërinë dorëzimin e Udhërrëfyesit të Vizave të Bashkimit Evropian?

Sali Berisha - si Udhëheqësi i Opozitës Antikomuniste- më 1992 kishte slogan të Politikës të Ndryshimit pikërisht ëndrrën e madhe të shqipëtarëve - LËVIZJEN E LIRË TË SHQIPTARËVE NË BOTËN E LIRË !!!

Ka mundësi që i njëjti slogan politik i qeverisë berishiane – LËVIZJA E LIRË E SHQIPËTARËVE NË BOTËN E LIRË- të ripërdoret si “ ...moment hostorik në marrëdhëniet Shqipëri-BE?...”

Sot , në Qershor të 2008-s Shqipëria është i vetmi vend ishkomunist që i ndalohet që qytetarët e saj të kenë të drejtën të lëvizin lirshëm në BE.

Dhe e dini përse?

Shpjegimin politik e analizon raporti vjetor i SHBA për human trafficking.Shqipëria është vendi më i korruptuar në botë. Shqipëria është vendi ku lulëzon trafiku i mishit të bardhë dhe lulëzon edhe krimi i organizuar. Shqipëria është i vetmi vend pa drejtësi të pavarur.

Ndodh edhe ky paradoks politik .

Shqiptarët emigrantë që jetojnë dhe punojnë mbi 16 vjet në Greqi , plotësojnë të gjitha kushtet e ligjit të Emigracionit që të jetojnë dhe punojnë të lighshëm në Greqi.

Mirëpo, a e dini që emigrantët shqiptarë, edhe pse janë të ligjshëm – në bazë të ligjit të Emigracionit grek- nuk mund të gëzojnë të gjitha të drejtat politike, ekonomike shoqërore në Greqi ngaqë akoma Shqipëria nuk është anëtare e Bashkimit Evropian?

E dini që emigrantët shqiptarë dallohen dhe veçohen, nuk gëzojnë të drejat politike , ekonomike, shqoërore në Greqi për fajësinë e plotë politike dhe diplomatike të qeverive shqiptare?

-Emigrantët shqiptarë nuk mund të kenë të drejtëtë politike në Greqi , ngaqë Shqipëria akoma nuk është anëtare e Bashkimit Evropian.

-Emigrantët shqiptarë- ndonëse të ligjshëm- u ndalohet të lëvizin lirshëm për në Shqipëri ngaqë akoma Shqipëria nuk është anëtare e Bashkimit Evropian.

- Emigrantët shqiptarë nuk kanë të drejtë të ushtrojnë veprimtari të lirë ekonomike në Greqi , ngaqë Shqipëria nuk është anëtare e Bashkimit Evropian.

-Emigrantët shqiptarë nuk mund të gëzojnë dot të drejtën e transferimit të sigurimeve shoqërore nga Greqia në Shqipëri dhe e kundërta, na Shqipëria në Greqi, ngaqë Shqipëria akoma nuk është anëtare e Bashkimit Evropian.

-Emigrantëve shqiptarë në Greqi u ndalohet me ligjin e Emigracionit të kenë bashkim familjar me prindërit ngaqë Shqipëria akoma nuk është anëtare e Bashkimit Evropian.

-Emigrantët shqiptarë, edhe pse të ligjshëm , detyrohen të paguajnë taksë 9 % më shumë kur blejnë shtëpi në Greqi, ngaqë Shqipëria akoma nuk është anëtare e Bashkimit Evropian?

-Fëmijët e emigrantëve shqiptarë në Greqi, e dini që paguajnë studimet e larta universitare , ngaqë Shqipëria nuk është anëtare e Bashkimit Evropian?

Paradoksi tjetër shqiptar. Emigrantët shqiptarë të siguruar në sistemin shëndetësor në Greqi, nuk kanë të drejtën të mbulohen në shërbimin shëndetësor në Shqipëri, ngaqë Shqipëria nuk do që të njohë këtë sigurim shëndetësor, ngaqë Shqipëria nuk është anëtare e Bashkimit Evropian?! Emigranti shqiptar ka të drejtën e shërbimit shëndetësor në të gjitha vendet e BE- derisa është i siguruar në shërbimin shëndetësor shtetëror- dhe privat në Greqi, dhe kjo e drejtë i mohohet në Atdheun e tij.

-Emigrantit shqiptar – i ligjshëm në BE i ndalohet që përdorë lejen e Automejtit të shtetit shqiptar, ngaqë Shqipëria akoma nuk është anëtare e BE.

- E dini që emigrantët shqiptarë që diplomohen në Universitetet në Greqi dhe në vendet e tjera të BE nuk mund të punojnë dot të diplomuar në administratën e shteteve të BE ngaqë Shqipëria akoma nuk është anëtare e BE?

- E dini që fëmijët e emigrantëve shqiptarë –akoma edhe kur janë të shkëlqyer në mësime- u ndalohet që të studiojnë në ato profesione që dëshirojnë , ngaqë disa nga këto profesione u kërkorhet të jenë patjetër qytetarë të BE dhe Shqipëria akoma nuk është anëtare e Bashkimit Evropian!!!

Atëhere, ministri i jashtëm shqiptar Lulzim Basha kur flet më 6 qershor 2008 për “...moment historik...”për Udhërrëfyesin e Vizave të BE, për kë ngjarje të madhe në historinë e marrëdhënieve të BE me Shqipërinë bën fjalë?

A e kanë informuar ndokush ministrin e jashtëm shqiptar Lulzim Bashën që tashmë jemi në qershor të 2008- s ?

Lulzim Basha më 6 qershor 2008 kur triumfoi për “ moment historik...ngjarje e madhe historike...” për Udhërrëfyesin e Vizave thjesht ka recituar fjalimet e Sali Berishës të ditëve të dhjetorit 1991.

Atëhere, po, ishte Ngjarje e Madhe Historike që edhe ne Shqiptarët të lëzivnim lirshëm në Botën e Lirë!

Shqiptarët emigrantë më 2008 dallohen dhe veçohen në vendet e Bashkimit Evropian ngaqë Shqipëria politikisht nuk është integruar në BE.

Të gjitha vendet e tjera ishkomuniste- deri edhe Rumania dhe Bullgaria- mundën që të integrohen në BE. Vetëm Shqipëria ka mbetur jashtë BE!

LËVIZJA E LIRË E SHQIPTARËVE NË BE.....

Kjo është vetëm një slogan politik, që të opiumojë ndërgjegjen politike të qytetarëve shqiptarë elekoralisht.

Shqiptarët sot ekonomikisht kanë nevojë për punë. Në Shqipëri papunësia lulëzon( Basha).

Qeveritarët shqiptarë kuptojnë me lëvizjen e lirë të shqiptarëve emigrimin e tyre . Pa kontroll, pa marrëveshje.

Cili vend i sotëm anëtare e Bashkimit Evropian do të kapërdijë këtë karamele të helmuar të politikës dhe diplomacisë shqiptare? Cili vend i Bashkimit Evropian do të

liberalizojë deri në atë limit politik ( që kërkon të sheqerosë politikisht Lulzim Basha shqiptarët )dhënien e vizave për shqiptarët e papunë ?

Anglia, që nuk e ka firmosur marrëveshjen e Shehgenit, akoma i ka të mbyllura kufijtë e saj për qytetarët e Bullgarisë, Rumanisë, që të punojnë emigrantë në Angli.

Praktikisht – duhet ta theksojmë- që nga viti 2008 vetë Greqia ndjek një politikë më liberale të dhënies të vizave për prindërit që kanë fëmijët e tyre emigrantë në Greqi.

Asnjë vizë e marrë nga qytetarët shqiptarë për në vendet e Bashkimit Evropian nuk mund të jetë e vleshme për punësim.Përveç vizat për punë të përkohshme 6 mujore që meren për në Greqi.

Atëhere, cila është vlera e “....momentit historik” që truiumfon Lulzim Basha?

-Ndonëse nuk jemi në gjendje të përcaktojmë një datë ekzakte....

Me këtë pohim, të paktën një herë ministri i jashtëm shqiptar shprehet politikisht dhe diplomatikisht i .....SINQERTË!!!

Cili nga qeveritarët berishianë mund të përcaktojë një datë ekzakte të politikës dhe të diplomacisë të kësaj qeverie berishiane që do të jetësojë ëndrrën e madhe të gjithë shqiptarëve.

Që gjithë shiptarët të jenë të bashkuar , në një trung Kombëtar!

Që gjithë shqiptarët të jenë dhe të gëzojnë qytetarinë politike evropiane.

Politika dhe diplomacia berishiane nuk mund të ketë datë ekzakte- edhe pse kalojnë dekada vitesh- që të integrojë Shqipërinë në Evropë.