Rikthimi, një këngë për dramën që më burgosi këngët

E zhdukur nga skena për dy dekada, Alida Hisku rigjen veten dhe shfaqet para artdashësve me këngën e saj. Këtë herë larg fansave të dikurshëm, por shumë afër stilit dhe melodisë së saj. Teksa rrëfen për albumin "Kthimi", të realizuar kohët e fundit në Francë e të mirëpritur nga publiku, ajo ka dëshirë të paraqesë një përmbledhje të shkurtër të vështirësive nga jeta në emigracion.

Albumi "Kthimi"
Heshtaja e gjatë, divorci me skenën nuk ishte zgjedhja ime. Me goditjen e regjimit, m'u vra rinia, m'u vra jeta, m'u vra familja, m'u vra karriera, m'u vra shpirti. Por jo pafundësisht. Jam e lumtur që më në fund u rigrita. Madje u ringjita dhe në skenë, por në një vend tjetër, në një vend të huaj, pas shumë e shumë vështirësive. Aty mbrita duke marrë rrugën e kurbetit, e vetmuar, e divorcuar nga bashkëshorti, e braktisur nga shoqëria. Drejt një rruge të panjohur, me dy foshnja në duar, pa ditur gjuhë të huaj, pa patur asnjë mbështetje arrita të integrohem, të normalizoj jetën dhe ti kthehem hobit të dikurshëm, muzikës. I besova vetes, fuqive të mija dhe munda tja dal mbanë. Mu dha shansi e punova me një djalë të talentuar nga Tirana që jeton në Francë. Në pak kohë përgatitëm një album te bukur dhe shume te veçante me 10 kenge te reja e me një titull domethënës-"Kthimi". Duhej të kthehesha aty ku e kisha lënë dhe u ktheva. U ktheva me një buqetë këngësh dhe me shumë kujtime të trishta për andrallat e së kaluarës. U ktheva të përcjellë te fansat këngën për dramën që më burgosi këngët e rinisë...
Kodra e dashurisë
Te kjo kodër dashurie "e pushtuar" me mundime e sfilitje të jashtëzakonshme, kur kujtoj të djeshmen, më shfaqen para syve çastet kur u nisa drejt "Tokës së premtuar". Ishte fillimi i viteve 90. Kishim kaluar "Qafën e Thanën" dhe prisnim të kalonte maunja për të na çuar në botën e lirë. Binte borë e bënte ftohtë. Mami kam uri, më thoshte djali i vogël Albini në atë kohë katër vjeç. Mami kam frikë, këtej nuk ka drita, qante Aldi 10 vjeç. Do tu çojë mami në një vend me shumë drita e me shumë lodra, i qetsoja duke i afruar pranë gjoksit. Dhe bëra çështë e mundur tia dilja mbanë. Fati më në fund kishte qënë me ne. Aldi ka mbaruar një shkollë profesionale dhe punon ne fabrike. Është martuar me një vajzë gjermane dhe ka dy vajza, gjashtë dhe katër vjeçe. Djali tjetër, Albi ka mbaruar studimet e larta per menexher biznesi, por është dhe kompozitor e këngëtar i talentuar. Ka bërë disa koncerte. Sakaq ushtrohet me sukses në aktrim. Prej dy vjetësh vazhdon të jetë aktori kryesor i një seriali televiziv gjerman. Këtu në Gjermani jam bërë nënë për herë të tretë me një vajzë. Quhet Alina dhe thonë se ma ka keputur koken fare. Ka zë të mrekullushmë dhe këndon me sy mbyllur si une dikur. Pra, ndjehem e plotësuar si nënë, por tashmë edhe si gjyshe. Kjo falë ndër të tjera kontributit të bashkëshortit Thomas Keune, i cili i ka vënë supet, siç themi ne shqiptarët, përgjegësisë së familjes dhe më mbështet pa u lodhur në fushën e këngës. Emri i mirë i tij si mjek okulist këtu në Gjermani, është pjesë e krenarisë së familjes...
"Melodi Rain"
Këtu në dhe të huaj kur je vetvetja nuk ndjehesh e huaj. Ca më tepër kur ofron dashuri, respekt e solidaritet vëllazëror. Para dy vjetësh krijova këtu në Gjermani një grup muzikor dhe e pagëzova me emrin "Melodi Rain". Jemi pesë këngëtare nga pesë kontinente të ndryshme që bëjmë pjesë në të. Programi që shfaqim për artdashësit është një "udhëtim" me muzikë në të katër anët e globit. Gjithkush nga ne sjellin në koncert melodinë dhe kulturen muzikore te kontinetit te vet. Fakti që na mirëpresin, na bën optimist. Për mua është kënaqësi e veçant që ritmet shqiptare duartrokiten nxehtësisht mes një mozaiku këngësh të huaja. Kjo më bën të ndjehem mirë e mos ti rresht përpjekjet.
Duhet pa tjeter me e angazhu vehten sepse ke vdeke pa mbyll syte. Kjo nuk jam une. U kam thene djemve qe kur te vdes të mi lenë syte hapur,se edhe e vdekur dua te shikoj boten si ndryshon.